Nung matagal nang nakaalis sila Sabrina at Sebastian, ang buong kwarto ng puno ng tao ay hindi pa rin nagtangka na mag-ingay.Si Andrew ang unang nagsalita. "Si Sabrina... Okay lang naman siya, di ba?"Ang grupo ng mga tao ay agad na nagsimulang magsalita nang sabay-sabay."Andrew, ikaw... hindi naman kita sinusubukang sawayin, pero bakit ka nahulog kay Sabrina?"Agad na namula si Andrew. "Ako... Simula kailan pa ba ako nahulog kay Sabrina? Tinatrato ko si Sabrina bilang ate ko, okay?""Hindi mo ba siya minahal? Tingnan mo nga kung paano mo siya tingnan, Andrew. Ang titig mo kapag nakatingin sa kanya ay merong nakasulat na 'mahal mo siya!'."Walang nasabi si Andrew."Okay lang naman kung mahal mo si Sabrina. Cute siya at sobrang seryoso sa trabaho niya. Sino bang lalaki sa kumpanya ang hindi siya mahal? Pero, wag kang gagawa ng kahit ano. Kapag nagalit si Sebastian, baka saktan niya si Sabrina... Nakapagaling na babae talaga. Sana ay pagpalain siya ng mga espiritu, sana ay pagpa
Walang masabi si Sabrina.Ang lalaking ‘to!“Maging reasonable ka naman?” Sa sobrang galit ni Sabrina, direkta na siyang nakipagsagutan kay Sebastian.Sa mga sandaling ito, lahat sila ay kinikimkim ito.Pagkatapos ng mahigit isang dekadang pagsunod kay Master Sebastian, kailanman ay hindi pa sila nakakakita ng madam na may lakas ng loob na makipagsagutan kay Sebastian.Sa mga sandaling ito, si Master Sebastian ay pinipinch ang bridge ng kanyang ilong.Ang kahit sinong tao ay masasabi na sa expression ni Master Sebastian, ito ay nag-aalala.“Sinasabi ko sayo, Sebastian Ford! Sa architectural design line na business, hindi maiiwasan ang mga business trips. Kung hahayaan mo ako ngayon, pupunta ako, pero kahit na pigilan mo ako, aalis pa rin ako! Kapag sinubukan mo akong pigilan ulit, Ako…” Ibinaba ni Sabrina ang boses niya at sinabi, “Hindi na kita kikilalanin!”‘Hmph!’Kung hindi maipapaintindi ni Sabrina kay Sebastian ito ngayon, hindi niya malalaman na ang lahat na galing sa k
Ito ay dahil si Sebastian ay mas tao na ngayon kaysa dati. Pagkatapos makita ng mga foreign partners ang Sebastian ngayon, mas gusto na nila makipagtrabaho dito.Lalo na nung nakita nila ang late-night post ni Sebastian sa official page ng Ford Group tungkol sa pagiging under niya, ang lahat ng businesses na kapartner ng Ford Group ay nakaramdam ng warmth.Sinong tao ang hindi makikipagcollaborate sa isang businessman na may masayang pamilya at sobrang responsable?Gusto ito ng lahat.Lalo na sobrang understanding ni Madam, sobrang straightforward din nito at kailanman hindi inabuso ang kapangyarihan niya at nangbully ng iba. Hindi rin nito inisiip na importante siya dahil sa connections niya, at kailanman hindi ito nag-eskandalo sa company.Kaya naman, sa mga sandaling ito, nung narinig nila na gustong sumama ni Sebastian sa business trip ng asawa niya, sobrang pabor sila dito.Pero, sinusundan lang nito si Sabrina sa likod at hindi pinaalam ito sa kanya.Pagkatapos niya magl
“Anong ginagawa namin?” Isang pamilyar na boses ang maririnig. “Alam mo ba kung paano nakuha ng company niyo ang isang malaking kaso?”Si Sabrina, na nakacover ang ulo, ay walang makita.Pero, ang mukha niya ay expressionless pa rin kahit shocked siya.Nung nakabalik na siya sa wisyo, ang bibig niya ay nakaseal na, at nakatali siya habang ang legs niya ay mga nakafold.Sa mga sandaling ito, si Sabrina ay nasa loob ng isang malaking suitcase. Dahil malinaw ang isip niya, narealize niya na siya ay nakahiga sa loob ng suitcase at hinila palabas ng kwarto. Naghihintay na ang mga ito sa elevator ngayon.Narinig pa nga niya ang boses ni Ruth. “Ang weird, sino ang naghahanap sakin? Hindi ba kayo yun guys?”Ang kasamahan nila ay tumawa at sinabi, “Hindi naman magkalayo ang mga rooms natin so kung hahanapin ko kayo, pwede naman ako dumiretso sa room niyo. Sigurado ba kayo na hindi si Master Ryan ito na gusto ka sorpresahin?”Umiling si Ruth. “Tinawagan ko si Ryan, ansa South City pa rin
BIglang nagkailaw at hindi mabuksan ni Sabrina ang mga mata niya.Kaunti lang ang dinilat niya para masurvey niya ang lugar ng dahan-dahan.Mukha itong isang luma at abandonadong warehouse.Si Sabrina ay hindi maingat na binuhat.“Ang babaeng yun ay talagang binigyan ako ng magandang regalo. Sinabi niya sakin na madumi at masamang babae ka, kaya akala ko ay hindi ka naiiba sa iba, pero hindi ko inasahan na sobrang bait mo. Na para bang isa kang schoolgirl. Talaga bang may six-year-old ka ng anak?”Boses ito ng lalaki.Pagkatingin ni Sabrina, isa itong nakakatakot na mukha na may scar.Ang lalaking ito ay may malaking bunganga, droopy na hooded eyes, at hindi ito mukhang mabait na tao sa unang tingin. Kahit na nakasuot ito ng suit, mukha lang itong pinulot sa tabi at walang quality ito.Sabi ni Sabrina, “Kahit na papatayin mo ako, gusto ko malaman kung ano ang nangyayari. Sino ka?”“So hindi ka natatakot?” Interesadong tanong ng lalaki.Kalmadong sabi ni Sabrina, “Ano namang m
Si Mindy, na nakasuot ng sobrang maiikling mga damit, ay nasa harap ni Sabrina. Pagkasquat nito, kita na ang pwet nito.Tumingin si Sabrina at sinabi, “Nakakadiri ka!”Hindi nagalit si Mindy. Cold at nakangiti niyang sinabi, “Sabrina, kailanman ay hindi mo inexpect na mapapasakamay kita balang araw, tama? Mali, hawak na pala kita ngayon.”Kalmado pa rin ang tono ni Sabrina. “Curious ako, paanong buhay ka pa?”“Haha!” Hysterical na tumawa si Mindy. “Ganoon ba ako kadali mamamatay? Sabrina Scott, nakulong ka na dati, tinugis ka rin ni Sebastian sa loob ng maraming taon pagkalabas mo, pinahirapan nila Selene at Emma sa iba’t ibang paraan, pero hindi ka pa rin namatay, kaya ganoon ba ako kadali mamamatay?”Tumango si Sabrina. “Well, good job, sobrang strong mo.”“Gusto mo ba malaman kung paano kita napasakamay?” Tanong ni Mindy.Tumawa si Sabrina. “Sure, willing naman ako makinig kung willing ka sabihin ito.”“Pero it’s more like kailangan mo makinig kahit ayaw mo.” HInila ni Mindy
Pero, walang natira sa kanilang tatlo na magkakapamilya.Umuulan nung gabing yun.Wala man lang silang pera para makapagstay sa pinakamurang hotel.Ang katawan ni Mindy ay namamaga at bugbog.Siya at ang mga magulang niya ay nakatayo sa ilalim ng bus stop sign at naginginig mula sa lamig ng ulan.Isang itim na kotse ang tumigil sa harap ni Mindy, “Miss Mann, pasok.”Sumuko na si Mindy habang nanginginig siya sa lamig. Iniisip niya na kung babalik siya sa shady na hotel at susundin ang lady boss, mabubuhay pa rin siya. Magsisilbi lang naman siya sa mga lalaki. SIya, si Mindy Mann, ay magaling sa ganitong aspeto.“Pinadala ka ba dito ni lady boss? Nakuha na ang bahay namin, at ngayon gusto niyo ako imbitahan ulit. Sinasabi ko sa inyo, kapag hindi ako ang high-raking courtesan, hindi ako babalik! At the very least, ako ay si, Mindy Mann, isa akong leading young lady ng South CIty!”“Kami ay… mga kalaban ni Sabrina,” Sabi ng taong ito.Pagkarinig niya sa pangalan ni Sabrina, kaagad
Siya ang nagbigay ng idea sa lalaking ito. Hinayaan niya ito na gamitin ang architectural design bilang isang disguise at tinawagan ang Design Director.Ang idea na ito ay makokonsiderang perfect.Si Selene, na nasa Star Island, ay hindi man lang naisip ito.Nung nakita ng lalaki na mas magaling si Mindy magplano kaysa kay Selene, naisip nito na walang kahit anong abilities ang babaeng naiwan sa island pero, bakit ang swerte nito sa buhay?Ang ibig sabihin nito, ang babaeng nasa harap niya ay isa lang na scapegoat.Siya ay ginamit na spearhead para umatake kasi di dapat malaman ni Sebastian na nakarating na sila sa South City.Dahil kung hindi, paniguradong wiped out sila.Kaya naman, si Mindy lang ang magagamit nila bilang cover.Pagkatapos marinig ang plano ni Mindy, pumalakpak ang lalaki at nagcheer. “Fantastic! Kailangan ko na ito ireport sa young lord bilang formality, at okay na ito.”Nagtanong si Mindy, “May… boss kayo?”Ang sabi ng lalaki, “Isa lang akong errand boy.”
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu