Pagkasabi noon, nagsalita si Huron sa telepono. “Sir, nasa tabi ko po ang babaeng iyon. Siya ay mas masunurin kaysa sa isang sinanay na aso ngayon. Bakit hindi ko pahirapan hanggang kalahating kamatayan ngayong gabi at tulungan muna si Master Poole na maglabas ng galit? Gayunpaman, huwag mag- alala. Siguradong bubuhayin ko siya.”Isang pagkakataon na mahirap makuha para sa isang tulad ni Huron na makausap nang direkta sa Master Alex ng Kidon City, kaya tiyak na ayaw mawala ni Huron ang lahat ng pagkakataon para ipakita niya ang kanyang sarili. Sa sandaling iyon, hindi na maliit ang usapin kung paano inabuso ni Huron ang buntis. Ang pinaka- mahalagang bagay sa sandaling iyon ay kung paano kunin ang pagkakataong ito para makipag- relasyon kay Master Alex ng Kidon City. Sa hinaharap, si Huron ay magiging isa sa mga tauhan ni Master Alex.Gayunpaman, ang hindi inaasahan ni Huron ay sa kabilang dulo ng linya, agad siyang pagalitan ni Garrett. "Kung ilalabas mo ang galit sa ngalan ni Maste
Natigilan si Cindy ng makita si Alex.Ang huling beses na nakita ni Cindy si Alex sa handaan ay tatlong taon na ang nakakaraan. Sa oras na iyon, nakasuot ng suit si Alex at siya ay may balingkinitan at matangkad. Siya ay hindi gaanong malamig at walang malasakit gaya ng mga direktor na inilarawan sa mga nobela. Sa kabaligtaran, siya ay banayad at matikas, at siya ay tila madaling lapitan.Hindi makapaniwala si Cindy sa mga oras na iyon na ang isang makapangyarihang tao na nakagawa ng maraming pagpatay ay talagang magkakaroon ng ganoong uri ng imahe. Gayunpaman, ang imahe ni Alex ay nagbigay din ng lakas ng loob kay Cindy na sadyang tapakan ang paa ni Alex.Sa huli, sa pamamagitan lamang ng pagtatagpo na iyon, tunay na naranasan ni Cindy ang mapagpasyang pamamaraan ng isang makapangyarihang tao. Siya ay tumingin maamo at eleganteng, ngunit siya ay isang mapagpanggap na tao. Siya ay mabilis, mabisyo at tumpak sa kanyang mga galaw. Bago pa man makapag- react si Cindy sa oras, nawala na
Gayunpaman, sa sandaling iyon, natatakot siya kay Cindy. Kaya naman, nang sabihin sa kanya ni Cindy na pumasok para maupo at magpahinga, pumasok si Alex na may malamig na ekspresyon.May isa pang babae sa mansyon. Nang makita niyang papasok si Alex ay napako ang tingin nito sa kanya. Gayunpaman, mas kalmado ang babaeng ito kaysa kay Cindy. Mas bata rin siya at mas maganda kay Cindy. Napangiti siya at sinabi kay Alex, “Mr. Poole, mangyaring umupo. Ang taong gusto mo, si Jane Sheen, ay binabantayan ni Mr. Hall. Nang malaman niyang malapit ka nang dumating, pinuntahan niya ang babaeng iyon. Malapit na silang dumating."Nang marinig ang paliwanag ng babaeng iyon, biglang naliwanagan si Cindy, at tumango siya ng mariin. “Oo, oo, oo, malapit na sila rito. Mangyaring umupo, Master Alex. Ipagtitimpla kita ng tsaa."Pagkasabi ni Cindy ay parang hangin na pumunta sa inner room para magtimpla ng tsaa. Sumunod naman agad ang ibang babae sa likod ni Cindy.“Cindy, anong kinakatakutan mo? Hindi
Biglang tumayo si Alex.“Guro.” Nagbigay ng kaunting paalala si Garrett kay Alex.Napatahimik tuloy si Alex, at bahagyang ngumiti kay Orla.Si Orla, na tinatakpan ang kanyang phone mic, ay biglang sumabog sa tuwa. Masasabi niya na ang kanyang natural at walang pigil na pag- uugali ay nanalo sa puso ni Alex. Pagkatapos ay nagpatuloy si Orla sa higit na pagsisikap."Ginoo. Poole, kailangan mong maghintay ng ilang sandali. Maaaring tumagal ng ilang minuto bago makarating ang sasakyan ni Mr. Hall."Pagkatapos sabihin iyon, inalis niya ang kanyang kamay sa telepono at nagtanong, “Ano ang iyong tinatayang oras ng pagdating? Naghihintay na si Mr. Poole sa bahay. Bilisan mo."Sa kabilang dulo ng linya, nag- aalalang nagtanong si Huron, "Uno, maaari mo bang sabihin sa akin kung galit si Master Alex?""Hindi galit si Master Alex, ngunit kailangan mong magmadali," sabi ni Orla.Agad na bumulong si Huron, “Uno! Kailangan mong i- drag si Master Alex para sa isa pang limang minuto. Kailangan
Si Orla lang ang nanatili.Medyo matino siya.Si Orla ay isang high achieving graduate ng Northeast Institute of Foreign Languages, at nagkaroon din siya ng magandang kinabukasan noon.Gayunpaman, nagkaroon siya ng kasintahan noong siya ay nasa kolehiyo, at pinagbawalan ng ina ng kanyang kasintahan ang batang lalaki na sumama sa mga batang babae mula sa nayon sa kabundukan. Kahit maganda at naka- istilong hitsura si Orla, hindi rin siya nakakuha ng approval. Sa huli, nakipaghiwalay ang bata kay Orla.Dahil sa galit, nagkusa si Orla at nakipagrelasyon kay Huron. Isa lang ang layunin niya, na si Huron ang tumayo para sa kanya. Pagkatapos ay binugbog ni Huron ang bata at nabali ang kanyang mga binti. Nabasag din ni Huron ang isang organ na naging dahilan kung bakit imposibleng magkaroon ng supling ang bata sa buhay na ito.Pagkatapos noon, nakasama ni Orla si Huron. Siya ay orihinal na nagplano na iwanan si Huron pagkatapos na makasama siya sa loob ng isang taon at pagkatapos mabayar
Hindi napigilan ni Garrett na nakasunod sa likuran ni Alex.Si Alex naman ay napaiyak din.Nakita nila na si Jane ay nakasuot ng punit- punit na damit, kalahating kurba ang likod, at inalalayan ang buntis na tiyan. Inakay pa talaga siya ni Cindy na para bang naglalakad ng aso. Tatlong puntos, ang leeg ni Jane at ang kanyang mga pulso, ay nakakadena kasama ng isang bakal na kadena. Ang dulo ng kadena ay hinawakan sa kamay ni Cindy.Kanina lang ginawang tanga ni Orla si Cindy sa harap ni Alex. Nang nag- aalala na siya na wala nang paraan para makaganti kay Orla, nakita niya sa matatalas na mata na inaakay ni Huron si Jane palabas ng mansyon at papasok na sila. Nagmadaling lumabas si Cindy at pumunta sa harapan ni Huron. “Ibigay mo siya sa akin. Mukhang hindi masyadong masaya si Master Alex."Sa oras na iyon, nakikinig pa rin si Huron sa mga salita ni Cindy. Akala niya magkaibigan sina Cindy at Alex. Sa sandaling iyon, nang ibigay niya ang kadena kay Cindy, sinubukan pa ni Huron na pa
"Kahit patawarin ka ni Master Alex, hindi ko matitiis ang isang babaeng tulad mo dahil nagdala ka ng kahihiyan sa amin bilang mga babae."Nabigla man si Alex sa walang awang mga salita, hindi man lang tumugon si Jane. Sa buong dalawang gabi at isang araw na ginugol niya sa mansyon ni Huron, dumaan siya sa mga pagpapahirap mula sa anim na babae na pag- aari ni Huron, at sa maraming paraan, mas malikhain sila kaysa sa kanya pagdating sa pagpapahirap sa kanya. Ipapaluhod siya ng mga babae sa lupa at imasahe ang kanilang mga binti para sa kanila. Paminsan- minsan ay kinukurot at pinipilipit nila ang kanyang mga braso. Ang pinakamatanda, si Orla Parkinson, ang pinakamasama sa kanilang lahat. Noong nakaraang araw, kumuha siya ng isang pares ng matalim na pliers at ikinapit ito sa putol na binti ni Jane nang walang pumapansin sa maghapon.Napaka- sakit ng sakit kaya nalaglag si Jane sa lupa at humahagulgol, ngunit tinapakan lang ni Orla ang kanyang buhok at sinabing, "Babae, iniutos ng akin
Habang nagsasalita si Orla, tumanggap ng malakas na sipa mula sa likuran ang matambok niyang pang- ibaba. Si Alex ang may gawa nito. Sinipa niya ang bawat lakas na mayroon siya at pinalipad si Orla patungo sa dingding sa may pintuan.Noon pa lang, nagkataon na papasok si Huron. Nauntog muna si Orla sa pader bago tumalbog papunta kay Huron, na ikinatumba din niya sa lupa. Dahil nakasanayan na ni Huron ang pagiging mayabang sa sarili niyang bahay, agad siyang umupo at tumahol, "Sino ba ang naglakas- loob na manggulo sa teritoryo ko?? Talagang pupuntiryahin ko ang iyong ulo!"Pagkaraang matapos ang kanyang pangungusap, nakita niya ang lalaking nakasuot ng mahabang asul- navy na trench- coat na nakatayong mahigpit na parang bakal na tore. Ang mabangis na titig ng lalaki ay tumagos kay Huron at agad itong bumagsak pabalik sa lupa ng walang lakas."Ma-- Master Alex, kelan ka dumating?" nauutal niyang sabi, "Ikaw... Hindi mo sinabi sa akin, pupunta sana ako sa airport para tanggapin ka...
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu