Dumaloy ang dugo mula sa kamay ni Sebastian kung saan tumama ang kutsilyo, ngunit nanatiling kalmado siya. Si Sabrina, na nakalagay pa rin sa mga bisig ni Sebastian, ay gulat na gulat na nagsimula nang lumuha. ‘Sebastian, ikaw… dumudugo ang iyong kamay?’Tinawag niya ang kanyang pangalan gamit ang tono noong bago lamang sila nasa harap ni Tita Grace.Pinangunahan ni Sebastian ang kanyang kilay at bulalas sa mahinang boses, ‘Bakit ka umiiyak ?!’Samantala, ang babaeng nagtangkang saksakin si Sabrina ay sinipa ni Kingston.Nagluwa siya ng isang subo ng dugo.Pagkatapos ay kinuha ni Sebastian ang kutsilyo na nakalagay sa kanyang kamay, na nagtulak kay Sabrina na hawakan ang nasugatang kamay sa kamay nito. Pinapanood ang pagdurugo ni Sebastian ng higit pa at lalong takot kay Sabrina na nagsimula siyang manginig.Gayunpaman, malamig lamang ang ngiti sa kanya ni Sebastian. ‘Noong sinaksak mo si Kenton, marami rin bang dugo?’Sabrina said, balisa, ‘Nasaktan ko lang siya para maprotekta
Ang babae ay nagmula sa kanayunan, at bahagya nang marunong bumasa at sumulat. Gayunpaman, dahil sa kanyang kaakit-akit na hitsura, nakalakip siya kay Kenton noong siya ay higit sa dalawampung taong gulang, kahit na ang lalaki ay papalapit na sa animnapung taon. Sa sampung taon na ginugol niya sa kanya, ang babae ay naprotektahan mula sa mga panganib ng labas na mundo.Kaya't, nang nakabaligtad ang kanyang mundo, kinuha ito nina Jade at Selene sa kanilang sarili upang pasimulan pa siya, na gawing kanilang tool.Inisip talaga ni Selene na ang kanilang plano ay magtatagumpay sa oras na ito, at magtatapos na magdulot ng maraming gulo kay Sabrina.Gayunman, sa pinakanakamatay na sandali, nailigtas ni Sebastian si Sabrina.Ang puso ni Selene ay muling napuno ng selos.Nang siya ay umuwi, nakita ni Jade ang luha ni Selene at nawalan ng hitsura. Tinanong niya, ‘Selene, anong nangyari? Natapos ba ng babaeng iyon ang pagpatay kay Sabrina? ‘‘Ma, boohoo.’ Mas lalong nagsimulang humikbi si
‘Sino ka? Bakit na sa iyo ang telepono ng aking asawa?’ Sa kabilang dulo ng linya ay ang matalas at nag-aakusa na boses ni Selene.Bulong ni Sabrina, ‘I…’Nilingon niya si Sebastian na may namimilipit na mukha, palalim ang paglubog ng puso bawat segundo.Inaasahan niya na ang tawag ay magmula kay Selene, dahil ang kanyang numero ay hindi nai-save sa telepono ni Sebastian. Gayunpaman, sa sandaling marinig niya ang akusasyon at matulis na tono ni Selene, naramdaman agad ni Sabrina na siya ay nasa mali.Gayunpaman, inilagay niya ang telepono sa tainga ni Sebastian.‘Hello?!’ Tila hindi nasisiyahan si Sebastian.‘Hubby… Young Master, boohoo, bakit may isang babae sa tabi mo? Sinagot ka pa niya para sa iyo ang telepono, sino siya? Boohoo.’ Humagulgol si Selene, ngunit pinapanatili pa rin ang isang maselan na tono.Kahit na sinabi na niya iyan, talagang alam ni Selene kung kanino kabilang ang boses na iyon.Sa pandinig lang ng boses, masasabi ni Selene na si Sabrina ang sumagot sa te
"Buweno, si Mr. Ford ay na-balutan na nang maayos, at siguro ay maayos na siya ngayon. Sa palagay ko hindi na ako kailangan dito. Mangyaring paki pasalamatan mo si Mr Ford para sa akin, tunay akong nagpapasalamat sa kanya. Hindi ko makakalimutan ang utang ko sa kanya para sa pagligtas ng aking buhay. Tama, Mr Yates, kung mayroon kang oras sa hinaharap, maaari mo ba akong tulungan na tanungin si Mr Ford kung nais niyang payagan akong bisitahin ang libingan ni Tita Grace? "Hindi alam ni Kingston kung paano tutugon.“Si tita Grace ay magpakailanman magiging pamilya sa akin, na dahilan din kaya pinilit kong huwag tanggapin ang perang napagkasunduan sa kontrata. Hindi ko bibigyang kahulugan ang aming ugnayan sa pera, "Sabrina said."Tiyak na hihilingin ko iyon sa iyong ngalan." Sagot ni Kingston. "Miss Scott, ang sugat ng Young master ay naka benda na, Maari mo ba siyang alagaan nang medyo mas matagal pa?"Ngumiti si Sabrina, "Si Mr. Ford ay nasa gitna ng isang tawag sa telepono ngayon
"Sab ... Sabrina." Hindi alam ni Nigel kung saan magsisimula. Mukha siyang balisa, hindi katulad ng dati niyang sarili.Nakatayo sa harap ni Sabrina, na ang mukha ay hindi naahit at ekspresyon na walang pahinga, mukhang kinaharap ang kamatayan.Sa kaibahan, ang ekspresyon ni Sabrina ay nakakarelaks. "Mr Conor, dapat ka lang magsalita kung mayroon kang sasabihin.""Sabrina, Humihingi ako ng paumanhin," nagawang sabihin ni Nigel.“Sinabi mo na sa akin yan isang linggo na ang nakakaraan. Tanggap ko ang iyong paghingi ng tawad, ” nakangiting sagot ni Sabrina "Sana mapatawad mo ako.""Napatawad na kita," pag-amin ni Sabrina."Mahal mo pa rin ba ako?" Maingat na tanong ni Nigel.Nang marinig niya ito, ibinaba ang ulo ni Sabrina at tumahimik. Maya-maya, tinaas niya ulit ito upang harapin si Nigel. "Hindi ako maaaring magsinungaling sa iyo, Mr Conor, … hindi kita minahal."Natigilan si Nigel."Hindi kita kailanman totoong minahal." pagtatapat niya, habang sinusubukang mapanatili ang
"Mahahanap mo ba sa iyong puso na patawarin ako sa oras na ito? Nangangako ako na mamahalin kita nang maayos. Tratuhin ko ang bata sa iyong tiyan na tulad ng aking sarili. Mangyaring, bibigyan mo ba ako ng isa pang pagkakataon, Sabrina? ”Bahagyang umiling si Sabrina habang tumugon, "Mr Conor, hindi kita mahal. Hindi ako magbibigay ng pangalawang pagkakataon sa isang tao na hindi man lang ako tratuhin tulad ng isang tao. Tama ... Dumating ka sa magandang panahon talaga. Pupunta na lamang ako upang hanapin ka. "Habang sinabi niya iyon, bumalik si Sabrina sa kanyang silid upang kumuha ng isang lumang sobre, na mayroong pangalan ni Nigel dito.Nararamdaman ni Nigel na ang mga salita ay nasusulat nang walang pasubali, nang walang puwang sa pagkakamali o pag-aalangan. Sa pagtingin sa kanyang sariling pangalan sa sobre, ang tanging naiisip ni Nigel ay ang paninindigan ni Sabrina.Kung ang sulat-kamay ng isang tao ay talagang sumasalamin sa kanilang mga damdamin, ito ay katibayan na toto
Matapos na tuluyang umalis sina Nigel at Zayn, tumungo si Sabrina sa bangko upang magbukas ng account upang mai-deposito ang pera. Pagkatapos nito, nagtungo siya sa istasyon ng tren upang bumili ng tiket. Sa kasamaang palad, sinabi sa kanya na walang mga tren na papunta sa bayan ng Sabrina sa ngayon.Sinabi ng nagtitinda ng tiket na maghihintay siya ng hindi bababa sa 3 araw para sa susunod na tren.Bilang kahalili, mayroong isang serbisyo sa bus na kumonekta sa kanyang bayan at South City, ngunit ang paglalakbay ay tatagal ng isang buong araw. Bilang may karagdagang lima o anim na raang dolyar na bayarin, ang pangunahing isyu ay kung gaano katalbog ang pagsakay.Masyado itong mapanganib. Hindi niya mapagsapalaran ang kaligtasan ng kanyang sanggol sa pamamagitan ng paglalakbay sa bus na iyon.Matapos mag-atubili, sinabi niya sa nagtitinda ng tiket, "Bigyan mo ako ng isang tiket sa loob ng tatlong araw."Nang nakuha na niya ang ticket, nagpasya si Sabrina na maglakad-lakad lang. Ma
"Paalam, inay," bigkas ni Sabrina at umalis na sa sementeryo nang walang pag-aatubili.Alas kuwatro o lima na ng hapon nang makarating siya sa kanyang tirahan. Sa halip na maghanda ng pagkain, nagpasya si Sabrina na bumili ng makakain bago bumalik upang matipid ang kanyang pagsisikap.Pagkaupo pa lang niya sa stall ng pagkain, sinimulang titigan siya ng dalawang babae."Siya ito, siguradong siya! Ang background ng video ay narito mismo sa lugar na ito. Siya ito, walang duda tungkol dito. ""Sa tingin ko siya rin ito! Tumingin lamang sa kanya, kumikilos sa lahat ng tahimik at magalang na may matapat na mukha. Hindi ko masabi na ang galing niya mang-akit ng kalalakihan. ""Narinig ko na ang parehong kalalakihan ay bantog na mga binata ng mayamang pamilya sa South City, isa sa kanila ay apo pa ng pinuno ng Ford Group.""Ang pamilya ng isa ay maaaring nalugi nang kaunti, ngunit wala pa rin silang katulad sa atin na mga karaniwang tao. Ang kanilang mga assets ng pamilya ay nagkakahala