Wala siyang pakialam sa teknik o kasanayan, pinaulanan lang niya ng kamao si Holden.Ilang sandali, sa lakas ng kanyang mga suntok, malapit nang mahulog si Holden.Sa likod nila, humikbi si Minerva, “Nigel, huwag mong patulan ang tito ko! Tiyo Holden, Tiyo Holden, nakikiusap ako, itigil mo na. Napakabait sa akin ni Nigel! Hindi niya ako ginalaw! Tiyo Holden, tigilan mo na! Boo hoo!”Walang awa ang dalawang nag-aaway ang mga lalaki.“Hayop ka! Ang pagpatay sa iyo ay kasing dali ng pagpatay ng langgam. Kapag hindi mo ako binitawan, sisipain kita hanggang mamatay ka!" Sabi ni Holden sa marahas at panlalaking paraan.“Holden Payne, lalaki ka pa ba? Dahil nawalan ka ng tahanan, sa tingin mo ay maaari kang tumakbo dito at asarin si Sabrina? Akala mo mahal mo si Sabrina, pero mahal mo ba talaga siya? Alam mo ba kung gaano kasakit ang dinanas niya? Muntik na siyang mamatay ng ilang beses at tumakas sa loob ng anim na taon bago niya nakuha ang matatag at masayang buhay na tinatamasa niya n
"Nag... Nagtatanong ka ba tungkol sa puntod ni Tita Grace?"Sa kabilang dulo, hindi sumagot si Holden, nagtanong lamang sa malamig na tono, "Noong... Noong nabubuhay pa siya, may sakit ba siya?"Sabrina: “…”"May... May mga litrato ka ba sa kanya?"Sabrina: “…”"Ano ang itsura nya? Maganda ba siya?”Sabrina: “…”“Nabalitaan kong nagsilbi ka kasama niya sa bilangguan sa loob ng dalawang taon. Sa dalawang taon na iyon, mahina ang kanyang katawan at palagi siyang nagkakasakit. Ikaw ba ang nag-aalaga sa kanya?"Sabrina: “…”Sobrang galit niya ngayon. Binalak niyang patulugin si Aino, ngunit hindi makatulog si Aino sa ibang kama. Ayaw niyang matulog sa bahay ng kanyang lola. Gusto na niyang umuwi. Hindi lang iyon, laging nagtatanong si Aino, “Nasaan na si Daddy? Bakit hindi pa siya dumarating para sunduin ako?"Habang tumatagal ang pagpupursige niya sa kanyang pagmamalasakit, mas nahihirapan si Sabrina na iwan si Sebastian. Siya ay nawala at nalilito. Sumasakit ang puso niya na pa
Napangiti si Sabrina. "Ikaw talaga, miss mo na ang Daddy mo?"“Oo, Mommy, hindi mo ba nami-miss si Daddy? Hindi ka makakatulog nang hindi ka niyayakap ni Daddy kahit isang araw!" Panunukso ni Aino sa kanyang ina.Sa kaibuturan ko, dumudugo ang puso ni Sabrina, ngunit sa kabaligtaran, ngumiti pa rin siya at sinabing, “Ikaw talaga, kilalang-kilala mo ako!”"Syempre!""Pero ngayong gabi ay kaarawan ni Lola, kaya kahit gaano ko ka-miss si Daddy, dapat kong gugulin ang araw kasama si Lola," sabi ni Sabrina.Sabi ni Aino, “Oh, birthday ni Lola ngayon?”Tumango si Sabrina. "Si Lola ay nagtrabaho nang husto sa kanyang buong buhay at namuhay bilang isang pulubi sa loob ng maraming taon, kaya hindi siya tunay na nagdiwang ng kanyang kaarawan. Umaasa siya na ang aming pamilya ng tatlo ay maaaring manatili dito at samahan siya ngayong gabi. Pero sa kasamaang palad, may meeting ang tatay mo ngayong gabi. Kung pipilitin mong umuwi, pauwiin muna kita, at mag-isa kang mag-aantay doon habang kasa
Iba ang tono ni Sabrina na parang kausap ay hindi ang kanyang asawa. Parang mas... Tulad ng dalawang magkaparehong makapangyarihang mobster na nakikipagnegosasyon sa isang deal, at si Sabrina ay natalo. Parang alam niyang natatalo siya pero sinusubukan pa rin niyang manatiling kalmado. Kahit na matalo siya, mananatiling tuwid ang likod niya.Tiningnan ni Sebastian ang ekspresyon ng asawa at natawa sa sarili. 'Kawili-wili.'"Anong gusto mong pag usapan?" tanong ni Sebastian."Sa tingin ko..." Huminga ng malalim si Sabrina at ngumiti habang nagsasalita, "Sa tingin ko, kahit anong pag-uusapan natin, hindi natin dapat pag-usapan ito sa labas, hindi ba? Pero kung pipilitin mo, wala akong pakialam."Sabrina: “…”Matapos tumigil, sabi niya, “Inaantay kita, hanggang ngayon. Kanina pa kita tinatawagan pero hindi mo sinasagot."Tanong ni Sabrina, “Papasok ba tayo o hindi?”Natural na ipinatong ni Sebastian ang braso sa balikat niya. Naramdaman niya ang lamig ng balat niya, sumimangot siya
“Ginamit ako ni Lincoln Lynn at hindi sinasadyang nailigtas ang iyong buhay gamit ang aking katawan. Iyon ang simula ng isang pagkakamali. Mamaya... Mamaya, makikita n'yo, sa katunayan, palagi mo akong kinasusuklaman. Ako ay madumi at mabaho, isang ex-convict. Wala akong anumang bagay sa aking pangalan, nabubuhay sa pinakamababang antas ng lipunan. Kahit na ano pa mangyari, ang isang babaeng tulad ko ay walang pagkakatulad sa pinakamakapangyarihang lalaki sa South City.“Pero noon, bata pa ako at walang muwang. Nagkikimkim ako ng ligaw na pantasya. Nais kong bigyan ang aking anak na babae ng isang kumpletong pamilya. Sa totoo lang... Pinagisipan ko ngayon, mali ako, dahil... Sa oras na iyon ay masyado pa akong bata at masyadong natatakot. Hindi ako naglakas-loob na harapin ang hinaharap nang mag-isa, kaya gusto ko ng isang tao na aasahan.“Ngunit ang mga kaisipang iyon ay ganoon lang, walang iba kundi mga kaisipan. Anim na taon akong tumakbo. Pagkalipas ng anim na taon, nahuli mo ako
Walang siyang nasabing salita, tiningnan ni Sebastian ang asawang ginugol niya ng anim na taon na hinahanap. Sa kanyang mga mata, maliban sa pagkamuhi, mayroon lamang isang pakiramdam ng pagiging kalmado.Palagi siyang walang humpay. Tulad ng pitong taon na ang nakalilipas, kinaladkad niya ang isang malaking snake-skin bag at desperadong tumakbo sa wedding hall nila ni Selene para ihinto ang kanilang kasal. Noon, siya ay matatag at determinado, na wala nang pakialam kung siya ay mabubuhay o mamamatay. At ngayon, siya ay matatag at determinado gaya ng dati. Ngunit ang kanyang mga layunin ay nasa dalawang matinding dulo ng sukat.Pitong taon na ang nakalipas, gusto niyang pakasalan siya. Sa pagkakataong ito, desidido siyang hiwalayan siya.Hindi siya umiyak, hindi kumikislap, tanging hindi natitinag na determinasyon at poot ang makikita sa kanyang mga mata.Dahil dito, napagtanto ni Sebastian na hindi na siya ang babaeng katulad niya noong nakaraang anim na taon. Kahit anim na taon n
“Kaya, walang pagkakaiba ang kapalaran ng aking lola at sa akin. Dahil walang pagkakaiba, kailangan kong tiyakin na ang kabataan ng aking anak na babae ay magiging iba sa akin, ang pait ng pagkakaroon ng isang ama, at gayunpaman, ay hindi kailanman nagawang tamasahin ang anumang mga pakinabang mula sa pagkakaroon ng isang ama."Sebastian Ford, dahil hindi mo maibibigay ang iyong pagmamahal sa iyong anak, kailangan mong gampanan ang responsibilidad na utang mo sa kanya. Nagkakahalaga ka ng trilyong dolyar! Kahit na ang iyong pang-araw-araw na kita ay kalkulado sa sampu-sampung milyon. Samakatuwid, ang ikasampung bahagi ng iyong pang-araw-araw na kita ay dapat ibigay kay Aino. Iyon ay bahagi lamang nito. At saka, ang kanyang mga bahagi! Kailangan mo rin ibigay sa kanya!"Pagkatapos ng maikling talumpati niya, humigop ng tubig si Sabrina saka siya tinignan ng mahinahon. Ang kanyang mga mata ay hindi nagtataglay ng isang katiting na matagal na pag-ibig at attachment para sa kanya. Para b
Itinaas ni Sabrina ang kanyang mga kamay at sinuntok ng malakas ang lalaki. "Anong ginagawa mo! Sebastian Ford, ibaba mo ako! Maghihiwalay na tayo bukas! Simula bukas, hindi na tayo mag-asawa, ibaba mo na ako! Ibaba mo ako! Sebastian Ford! Mangyaring huwag yurakan ang aking dignidad! Hayaan mo na lang akong mamatay! Kung pakakawalan mo ako, iuntog ko ang ulo ko sa pader! Sebastian Ford! Puntahan mo na si Lori Gibson! Pumunta ka na at makita ang iyong bagong kasintahan! Siya ay mas bata kaysa sa akin, mas maganda kaysa sa akin, mas edukado kaysa sa akin! Nakatira siya sa ibang bansa!"Ano ako! Ex-convict lang ako! Hayop ka! Isa kang**! Ibaba mo ako! Madumi ka! Nakakadiri ka! Ibaba mo ako!“Pumunta ka sa bago mong girlfriend! Isa lang akong nakakatakot na ex-convict! nakulong ako! Bakit mo pa ako kinikibo! Lumayo ka sa akin!”Malayang tumulo ang luha ni Sabrina sa kanyang mga mata, tumulo sa kanyang pisngi at sa kanyang buhok. Basang-basa ang mukha nito sa laway niya. Kahit na sa pama