Ang eksena sa harap ng kanilang mga mata ay isang magulong kaganapan.Hindi napigilan ni Sabrina na mapaungol."Sabbie, ano... Anong nangyari?" Napatingin si Gloria sa kalmadong anak na babae.Ang ekspresyon ni Sabrina ay puno ng kawalan ng pag-asa na hindi maitago. “Mama, ayos lang. Darating din ang mga bagay na dapat mangyari, at hindi natin ito maitatago dahil sa mundong ito, maraming tao ang nag-iisip na tayong dalawa ay nararapat na magdusa. Marami sa mga hindi karapat-dapat sa kanilang mga puwesto ay nararamdaman na kami ang dapat na itapon, at subukang kunin ang aming mga lugar sa halip. Dahil iyon ang kaso, ito ay isang dog-eat-dog fight ngayon. Sa karamihan, babalik ako sa pagiging isang palaboy sa lansangan."Hindi maintindihan ni Gloria ang mga salita ng kanyang anak. Alam niya na ang kanyang anak na babae ay isang tuso mula noong siya ay isang batang babae.Noong labindalawa siya, binu-bully siya sa paaralan. Nagpunas ng dumi sa ulo ang bully niya, pero kahit na ganoon
Sa tabi nila, si Lori at ang kanyang ina na natulala dahil sa gulat, ay naging medyo matapang na.Pagkatapos ng lahat, sila ay nakatira sa ibang bansa sa lahat ng mga taon na ito. Sila ay hindi estranghero sa isang maliit na dugo at dugo. Dalawang araw lang ang nakalipas, dumugo si Lori dahil sa simp na ito!Sa sandaling iyon, si Lori ay nag-ipon ng kanyang lakas ng loob, pinipigilan ang kanyang takot habang sinisigawan niya ang lalaking naka-itim, "Sino... Sino ka! Saan ka nanggaling? Alam mo bang ito ang Grand Sage International Hotel! Hindi ka maaaring tumakbo! Guard, huwag kang matakot sa kanya. Isara ang mga pinto! Hindi siya makakatakas…”Ang mga salita ni Lori ay nagbabala sa mga security guard. Agad na tumakbo ang isa sa kanila sa pintuan at isinara ang mga ito.Nang makita ng lalaking naka-itim na sumisigaw si Lori sa kanya, agad niyang binitawan ang lalaking mamantika at tumalon patungo kay Lori."Ah..." Bumagsak si Lori sa sahig, ang kanyang mga binti ay naging halaya d
Napatulala si Holden. Pagkatapos ay tumingin siya kay Sabrina na may ekspresyon ng lubos na pagmamahal at debosyon. “Siya at ang kanyang ina ay sinusubukan kang linlangin! Bakit ka magiging tanga at pumunta dito?"Namula ang mga mata ni Sabrina dahil sa mga luha. “Umalis ka! Alis na!"Holden: “…”“Alis!” Napaungol si Sabrina sa galit.Nakita niya ang dalawang security guard na may hawak na kandado at isasara na sana niya ang mga pangunahing pinto, kaya mabilis siyang sumugod sa kanila at itinulak silang dalawa sa sahig.Pagkatapos ay sumigaw siya sa direksyon ni Holden. "Ikaw! Payne! Umalis, ngayon din! Ngayon!!”Hindi tanga si Payne. Hindi siya nagtagal at, sa halip, tumalikod siya at tumakbo. Nang makarating siya sa entrance, bigla siyang tumalikod at hinila si Sabrina sa kanyang mga braso. Nagtanim siya ng halik sa korona ng kanyang ulo, pagkatapos ay lumabas ng pinto.Sabrina: “…”Sa loob ng isang minuto, dumating ang mga police patrol car sa hotel. Agad na tumayo ang mga t
Matibay ang paniniwala ng mga pulis dito.Gayunpaman, walang ebidensya na sumusuporta sa katotohanan na si Sabrina at ang lalaking naka-itim ay kasabwat. Kahit na matapos tanungin ang lahat ng naroroon sa lobby ng hotel, walang makapagbigay ng sagot.Sandaling nauutal naman ang ilang babae saka umiling. Gusto nilang sabihin na naramdaman nilang na-frame si Sabrina, ngunit sa huli, wala silang lakas ng loob na gawin iyon. Dahil ngayon, walang tiyak, at sa isang maling salita, maaari silang maging pampublikong kaaway na nila. Mas maganda kung itikom na lang nila ang kanilang mga bibig.Nang walang anumang ebidensiya, maaari lamang ipadala ng pulisya ang kalahating patay na si Steve sa ospital at pagkatapos ay habulin ang lalaking naka-itim.Para naman kay Sabrina, natural, hindi nila siya hinuli.Nang makitang nakatayo roon ang kanyang anak na walang pinsala, napaluha si Gloria sa kaligayahan. "Sabbie, ngayon lang ako nag-alala."Umiling si Sabrina. "Ayos lang ako, Ma."“Mabuti?”
Nang makita ni Sabrina sina Sebastian at Lori na naglalakad patungo sa kanyang sasakyan, tumatawa at nakangiti sa daan, ang kanyang dibdib ay parang tinamaan ng isang mapurol na bagay hanggang sa tumalsik ang kanyang dugo sa buong lupa.Ilang saglit pa ay namamanhid na siya sa sakit. Tulala niyang tinitigan silang dalawa habang paakyat sa sasakyan, at patuloy na nakatitig hanggang sa umandar na ang sasakyan.Alam niyang si Kingston ang nagmamaneho. Ipinaalala nito sa kanya ang tawag sa telepono ni Kingston dalawang araw na ang nakakaraan. Hindi niya talaga naiintindihan ang kahulugan ng biglaang at ilang na tawag sa telepono. Kahit na mukhang bastos at masiglang lalaki si Kingston, hindi siya naging pabaya.Ngayon, sa wakas ay naintindihan na niya.Nakipagsapalaran si Kingston para alertuhan siya sa katotohanang nagbago ang isip ni Sebastian.Pagtayo sa tabi ng sariling sasakyan, nakaramdam ng pagkahilo si Sabrina, para bang hindi kakayanin ng kanyang mga paa ang bigat ng kanyang
Ito ay inaasahan sa isang hari na sumakop sa buong South City. Gaya ng inaasahan sa anak ng isang maybahay na tumakbo, ang lalaking nagpabaligtad ng lahat sa magdamag.Ang isang lalaking tulad nito ay 10,000 beses na mas malakas kaysa sa mamantika at makalumang country bumpkin simp.Hindi! 100,000 beses na mas mahusay!Kahit na si Lori ay ginawaran ng sampung tulad niyang simps, si Lori ay hindi man lang nag takip ng mata.Kung ikakasal siya, siguradong mapapangasawa niya ang isang lalaking tulad ni Sebastian, ang cream of the crop!At ngayon, ang lalaking ito ay nakaupo sa parehong pribadong silid na kasama niya. Magkalapit silang nakaupo kaya iniisip niya kung naririnig ba nito ang sariling tibok ng puso.Sa wakas, sa loob ng isang buwan ng kanyang pagbabalik, ang lalaking ito ay nakaupo sa parehong mesa niya.Perpekto!Ha!Marahil, maaari siyang umakyat sa kama ni Sebastian ngayong gabi.“Master Sebastian…” Habang pinapanood si Sebastian habang binabasa ang kontrata nang w
Hindi sinasadya ni Sabrina na patayin ang kanyang telepono. Naubusan ng battery ang phone niya.Sa sandaling iyon, nakahiga siya sa sofa ng kanyang ina, umiiyak na walang salita. Hindi niya alam na patay na ang phone niya.Makalipas ang isang oras o dalawa, pagod na pagod siya sa pag-iyak, halos ma-dehydrate. Dinalhan siya ng kanyang ina ng isang mangkok ng sabaw ng gulay at mahinang tinawag siya. "Sabbie, bumangon ka at uminom ng kahit ano, anak."Umupo si Sabrina. Pinilit niyang mapawi ang bahagyang ngiti sa kanyang mukha. "Ma, ayos lang ako.""Alam ko." Inaliw siya ni Gloria. “Huwag kang malungkot. Kasama mo pa rin kami ni Aino.”Sa pag-iisip kay Aino, huminto si Sabrina, pagkatapos ay kinuha ang kanyang telepono upang tingnan ang oras. Noon niya lang nalaman na namatay ang kanyang telepono. Matapos i-charge ang kanyang telepono, natulala siyang nakaupo sa looban mag-isa.Ngunit hindi siya makaupo. Pagkaupo niya, napuno ng isip niya si Sebastian. Hindi niya napigilan ang saril
Ang bait talaga ni Jane.Kahit papaano ay nakatakas na siya ngayon sa bangin ng paghihirap at namuhay ng simple, ngunit may tapat na buhay kasama ang lalaking mahal niya.Sa sandaling iniisip niya si Jane, nag-ring ang telepono ni Sabrina. Itinaas niya iyon at nakita niyang tawag iyon ni Jane.Sa di malamang dahilan ay agad namang nabasa ang mga mata niya. Tumulo ang mga luha sa kanyang pisngi parang asa ilog. Isang malakas na pakiramdam ng pang-unawa at pakikiramay para sa katulad na pagtatagpo ng ibang babae sa kanyang dibdib. Halos hindi napigilan ni Sabrina ang kawalan ng pag-asa na kaakibat ng gayong realisasyon.Makalipas ang isang minuto, nang huminto na ang tugtog, matagumpay na kinalma ni Sabrina ang sarili at sumagot.Payapa at malinaw ang tono niya. "Jane, ikaw ba yan?"Ang boses ni Jane ay nanggaling sa kabilang dulo ng telepono. “Sabrina, tumatawag lang ako para ipaalam sa iyo na ligtas ako at malusog, at para sabihin din sa iyo na hindi kita mababayaran sa ngayon. D