Kaninang umaga sa Grand Sage International Hotel, nagmamadaling umalis si Holden, kaya walang oras si Sabrina na tanungin siya ng marami sa mga nag-aalab na tanong niya. Ngayon, nang makita siyang muli, pakiramdam niya ay lumipas na ang buong buhay niya."Umiiyak ka." Napansin ni Holden ang mapupulang mga mata ni Sabrina.Hindi sumagot si Sabrina. Malamig at mabagsik ang kanyang boses habang nagtanong, "Ikaw ang hindi kilalang lalaki na nagdudulot ng gulo sa South City kamakailan?"Ngumuso si Holden. “Hindi mo ba ako nakita kaninang umaga sa Grand Sage International Hotel? Kung hindi mo ako itinaboy, natalo ko na ang tangang simp na iyon na nang-aapi sa iyo hanggang sa kanyang kamatayan! Bubugbugin ko pa si Lori at ang nanay niya hanggang sa mamatay sila!”May bakas ng pagmamatigas, kawalan ng pag-asa, awa, at hindi maipaliwanag na kabigatan sa kanyang tono. Para siyang isang bata na hindi makakuha ng pag-ibig at gayundin ay umaarte, nagsusungit para ilabas ang kanyang emosyon."K
Holden: “…”Ang kanyang puso ay parang hiniwa ng isang libong kutsilyo, at bahagyang namumula ang kanyang mga mata. Matapos huminto ng ilang segundo, mataimtim siyang tumango at sinabi kay Aino, “Sige, makikinig ako sa iyo, pangako. Sa hinaharap, tiyak na makikinig ako sa iyo, okay?""Pumasok ka na, kailangan kong makausap ang iyong ina," sabi ni Holden.Masunuring nakaupo si Aino sa sasakyan.Sa labas ng sasakyan, tinignan ni Sabrina si Holden na may malamig na galit. "Kailan ka dumating dito!"“Isang oras na akong naghihintay dito. Ngayon ko lang nakita si Aino…”"Tinatanong kita pagdating mo sa South City!" tanong ni Sabrina.Saglit na tumawa si Holden, pagkatapos ay nagpatuloy, “Pagkatapos makatakas mula sa Star Island, nag-abroad ako at ibinenta ang aking mga ari-arian sa napakababang presyo. Pagkatapos, pumunta ako sa Middle East, bumili ng kailangan ko, at pumunta dito sa South City.”“Gusto mo ba akong patayin?” tanong ni Sabrina.Holden: “…”"Sa tuwing pupunta ka par
Sa kanyang linya, si Sebastian ay kalmado, na para bang buong hapon siyang nakaupo sa kanyang opisina. "Sabrina, nasaan ka?"Sumagot si Sabrina ng parang robot, "Sinundo si Aino.""Baka gabi na ako umuwi. Diretso ka na sa bahay pagkatapos mong sunduin si Aino. Huwag niyo na ako antayin para maghapunan,” patuloy ni Sebastian.“Sige.” Sinubukan ni Sabrina ang kanyang makakaya na pigilan ang kanyang mga hikbi, para maging mahinahon ang kanyang boses.Ngunit, sa kabilang dulo, masasabi ni Sebastian na palayo ng palayo ang kanyang boses. Parang ihip ng hangin, malapit nang ihip, malayo, malayo.Sebastian: “…”Pagkatapos ng isang pagtigil, nagtanong siya, “May…may nangyari ba sa iyo?”Hindi rin itinago ni Sabrina ang katotohanan, sa pagsasabing, “Oo!” Pagkatapos ay nagpatuloy siya. "Mag-uusap tayo pag-uwi mo mamayang gabi. Kung wala nang iba, Ibababa ko na. Alam mo namang hindi ako magaling magmaneho. Bye.”Dahil doon, mabilis niyang tinapos ang tawag, nang walang pag-aalinlangan. Ma
Aayusin niya ang lahat sa gabing iyon. Ayaw na niyang pahabain pa ang isyu. Gusto niyang putulin ang nasugatan na paa bago lumala ang sugat. Gaano man ito kalubha, kailangan niyang lutasin ang problema sa pinakamaikling panahon na posible. Ang kanyang pagmamataas ay hindi nagpapahintulot sa kanya na ibaba ito, kahit na para sa isa pang araw.Sa pag-iisip ng pagmamataas, ang kanyang isip ay napunta kay Holden. Kamakailan, si Holden ay nagdudulot ng gulo kay Sean at sa kanyang asawa. Kung tutuusin, matagal nang nahulaan nina Sabrina at Sebastian na siya iyon, ngunit hindi pa nila siya nakikita ng sarili nilang mga mata.Ngayon, nang sa wakas ay nakita niya ito, mayroong isang hindi maipaliwanag na kalungkutan sa kanyang puso. Ang mga tampok ni Holden ay tiyak na nagdadala ng walang kapantay na poot. Ngunit mayroong higit na kalungkutan kaysa anupamang bagay; nagkaroon ng matinding kawalan ng pag-asa na nauwi sa galit.Ngayon, kung hindi dumating si Holden sa oras at bugbugin ang lalak
Nang marinig ni Sabrina ang pagbabalik ng tanong sa kanya, natigilan din si Nigel. “Hin… hindi ikaw? Eh di pinsan ko ba? Pero hindi ko akalain na gagawa ng ganito ang pinsan ko. Kahit na gusto niyang maglipat ng isang milyong dolyar kay Minerva, hihilingin niya kay Kingston na direktang ipadala sa kanya ang pera, o ibigay ito sa akin."Sabrina: “…”Sigurado siyang hindi inilipat ni Sebastian ang pera kay Minerva. Bigla niyang naalala ang sinabi ni Holden sa kanya mahigit isang oras na ang nakalipas nang umalis ito na bibisitahin niya ang kanyang pamangkin. Noon, akala ni Sabrina ay si Aino ang tinutukoy niya. Ngayon naiintindihan na niya. Ang pangalan ng pamilya ni Holden ay Payne. Ganoon din ang kay Minerva. Si Minerva ay anak ni Harry Payne; tapos, ibig sabihin, pamangkin siya ni Holden, di ba?Sinabi niya kay Nigel sa telepono, "Hindi mo rin ito pinsan o ako. Sa tingin ko... alam ko kung sino iyon.”Sa kabilang banda, si Nigel ay natahimik ng mahabang panahon bago nagtanong, "Si
Nagtanong si Nigel, "Ano... Anong problema?"“Wala, ibababa ko na ngayon,” sagot ni Sabrina.Nigel: “…”Matapos tapusin ang tawag, saglit na pinag-isipan ni Nigel ang mga sinabi nito ngunit hindi pa rin niya mawari kung ano ang nangyari. Balak niyang tawagan si Sebastian para tanungin ito, ngunit takot na takot si Nigel sa kanyang pinsan. Kahit na ang Ford Group ay maraming nag-aalaga sa Conor Group, ito man ay mga isyu sa negosyo o staffing, ang Ford Group ay palaging tumitingin sa kanila. Isa pa, mas maganda ang ugali ni Sebastian kay Nigel kaysa dati. Ngunit gayon pa man, si Nigel ay nanatiling takot kay Sebastian; nakaukit sa kanyang mga buto ang kanyang takot sa kanyang pinsan. Kaya naman hindi man lang siya naglakas loob na tawagan siya.Matagal na pinag-isipan ni Nigel ang isyu ngunit nabigong makabuo ng anumang sagot. Siya ay sumuko, nagmamaneho patungo sa isang flyover sa mataong sentro ng lungsod.Dahil sinundan ng anak ni Harry Payne, si Minerva, sina Sebastian, Sabrina
Hindi tumingin si Holden kay Minerva, idiniin lamang ang kanyang paa kay Nigel habang marahas na sinabi, “Layuan mo si Minerva! Matandang tanga, babalatan kita ng buhay, naririnig mo ba ako?!"Dahil doon, itinaas niya ang kanyang paa at binigyan ng mabilis na sipa ang isa. Si Holden ay hindi kailanman nag-alok ng awa sa kanyang mga kalaban o biktima. Sa isang sipa na iyon, malamang na muling magdugo ang sugat sa dibdib ni Nigel na kagagaling lang."Tito Holden!" Tumalon si Minerva kay Nigel.Hindi nakaimik si Holden. Ang kanyang paa ay huminto sa gitna ng hangin.Nagulat na sabi ni Minerva, “Uncle Holden, kamakailan lang ay nakarinig ako ng tsismis na si Holden Payne ng Star Island ay nandito sa South City. Hindi ako naniwala sa kanila, pero ikaw ba talaga yan?"“Tabi! Bakit mo pinoprotektahan itong matandang hangal na nagsamantala sa iyo!" Sa sobrang galit ni Holden ay gusto niya itong sipain hanggang sa mamatay ito. "Hindi ka pa rin natuto ng leksyon mo!"Humihikbi si Minerva a
Wala siyang pakialam sa teknik o kasanayan, pinaulanan lang niya ng kamao si Holden.Ilang sandali, sa lakas ng kanyang mga suntok, malapit nang mahulog si Holden.Sa likod nila, humikbi si Minerva, “Nigel, huwag mong patulan ang tito ko! Tiyo Holden, Tiyo Holden, nakikiusap ako, itigil mo na. Napakabait sa akin ni Nigel! Hindi niya ako ginalaw! Tiyo Holden, tigilan mo na! Boo hoo!”Walang awa ang dalawang nag-aaway ang mga lalaki.“Hayop ka! Ang pagpatay sa iyo ay kasing dali ng pagpatay ng langgam. Kapag hindi mo ako binitawan, sisipain kita hanggang mamatay ka!" Sabi ni Holden sa marahas at panlalaking paraan.“Holden Payne, lalaki ka pa ba? Dahil nawalan ka ng tahanan, sa tingin mo ay maaari kang tumakbo dito at asarin si Sabrina? Akala mo mahal mo si Sabrina, pero mahal mo ba talaga siya? Alam mo ba kung gaano kasakit ang dinanas niya? Muntik na siyang mamatay ng ilang beses at tumakas sa loob ng anim na taon bago niya nakuha ang matatag at masayang buhay na tinatamasa niya n