Lumipat si Alex ng venue, at nag order siya ng tatlong bote alak ng sabay-sabay. Sobrang laki ng private room, pero mag isa lang siya. At noong gabing yun ay uminom siya ng uminom hanggang sa tuluyan na siyang nalasing. Paulit-ulit sa isip niya ang mga ala-ala nila ni Jane na para bang nasa pelikula sila. Hanggang sa panaginip, parang kasama niya pa rin si Jane. Kumpara sa ibang mga babae, hindi ito ganun kadaldal kaya kapag hindi siya nagsalita, hindi rin ito magsasalita, pero walang katumbas ang pagiging attentive nito. Alam nito na pagod siya sa tuwing umuuwi siya kaya sasalubungin kaagad siya nito para tulungan siyang magtanggal ng coat at alalayan siyang umupo.Ni wala na siyang kailangang gawin dahil pati pagtanggal ng sapatos at pag suot sakanya ng tsinelas ay gagawin din nito. Hindi pa yun doon natatapos dahil pagkatapos nun ay kukuha pa ito ng basang towel para punasan ang kamay niya nang hindi niya na kailangan pang pumunta sa kusina para maghugas ng kamay bago siya ku
Siyempre yun naman talaga ang tamang gawin, diba? Lahat naman siguro ng lalaking nasa tamang pag iisip ay ganun ang gagawin kaya tama lang naman na si Lily ang pinili niya, diba?Wala naman siyang sinabi na gusto niyang piliin si Jane kasi ang totoong rason lang naman kung bakit niya ito kinupkop ay dahil naawa lang siya rito kasi muntik na itong mamatay noon…Hindi niya naman talaga ito minahal, dba? Kasi ang totoong mahal niya ay walang iba kundi si Lily…Yung nag iisang babaeng minahal niya mula pagkabata…Pero bakit siya nasasaktan ngayon? Nagpatuloy siya sa pag inom, at sa pagkakataong ito, hindi na talaga niya kinaya at bigla siyang nagsuka. “Sir, Sir!” Inalalayan ng manager si Alex dahil tuluyan na itong nawalan ng malay. Nagaadaling sinugod ng manager si Alex papunta sa ospital, kung saan agad-agad itong swineruhan ng mga doktor at dahil mag isa lang ito at hindi niya ala kung sino ang kokontakin, napilitan ang manager na samahan ito buong magdamag. Kinabukasan, maagang n
Wala itong pinagbago… sobrang gwapo pa rin nito. Bukod dun, sobrang yaman din nito, na para ng diyos ang tingin dito ng buong Kidon City kaya hinding hindi talaga siya papayag na maagaw ito sakanya ng ibang babae!Sa tulong ng dalawang caretaker, sinakay niya si Alex sa sasakyan niya. Pagkauwi nila, sinalubong sila ng mga katulong at inalalayan nila ito papunta sa kwarto nila. Noong silang dalawa nalang ulit ang naiwan, umupo siya sa tabi nito at tinitigan ang mukha nito. Huminga siya ng malalim at sinabi, na para bang naawa sa sarili niya. “Nakita mo ba ‘tong ginawa ko sayo? Ang bait bait ko no? Ngayong lasing na lasing at wala kang malay, ako ‘tong nasa tabi mo. Nasaan yung Jane na yun? Bakit wala siya dito para alagaan ka?! Tumayo ka nga sandali, tatanggalin ko yung sapatos mo.” Pwersadong pina ayos ng higa ni Lily si Alex. Malalim ang tulog ni Alex nang bigla siyang magsalita, “Jane…Jane…Jane, Nasaan ka? May pera ka ba? Bobo ka talaga kahit kailan! Hindi mo ba alam na dahil s
Lumingon si Lily sa lalaki. Sigurado siya na hindi niya pa ito nakikita kahit kailan.“Sino ka?!” Mayabang na tanong ni Lily. Pero walang planong magpasindak ang lalaki. “Wala ka ng pakielam dun.”Tumawa ng malakas si Lily at pasigaw na sumagot, “Bobo ka ba?! Kahit na hindi mo sabihin sa akin kung sino, alam ko na kaibigan mo si Sabrina! Balita ko kalat na kalat ang mabahong hininga nung babaeng yun sa buong South City! Kaya hindi na ako nagtataka kung bakit ang tindi ng polusyon dito…”Pero bago pa matapos si Lily sa pagsasalita, bigla siyang sinampal ng malakas ng lalaki kaya nabitawan niya ang wine glass na kanyang hawak. “T*ng*n*! Bakit mo ako sinapal?! Hindi mo ba alam kung sino ako?”Noong oras na yun, pakiramdam ni Lily ay nagpatong-patong na ang mga kamalasan niya. Kahapon, binugbog siya ng isang grupo ng mga babae, tapos ngayon naman ay sinampal siya ng isang lalaki na wala man lang siyang kaide-ideya kung sino!Hindi nakuntento ang lalaki at bigla siyang sinabunutan ni
Pakiramdam ni Lily ay pinagtutulungan siya ng lahat. Nang tumingin siya sa paligid niya, nanlilisik ang mga mata nito sakanya. Nasanay siya na may nagpoprotekta sakanya sa tuwing manggugulo siya sa mga bar, pero ngayong gabi…. Himalang walang dumating para ipagtanggol siya! Takot na takot siyang tumingin sa lalaking sumampal sakanya, at bakas sa mga mata nito ang sobra-sobrang pandidiri sakanya. “Wag…wag…wag kang lalapit sa akin…” Takot na takot na sabi ni Lily. Sobrang tapang at angas ni Lily pero kahit anong mangyari, babae pa rin siya kaya wala siyang laban sa kamao ng isang lalaki. “Diba sinabi ko naman sayo kanina na tumigil ka na? Anong ginawa mo? Sige! Ngayon mo ituloy ang mga gusto mong sabihin nang masampal kita hanggang sa mamatay ka!” Takot na takot na tumingin si Lily sa bartender. “Tumawag ka ng pulis!” Pero parang walang nakakarinig sakanya, at imbes na pansinin siya, nagtago ang bartender sa ilalim ng lamesa sa sobrang takot nito. “Wag…wag kang luapit sa akin!”
Pinag-isipan ni Lily ang sinabi ng lalaki. “Hmm Holden Payne? Parang ngayon ko lang narinig ang pangalan yan.”“Hindi mo naman talaga ako kailangang makilala.” Ramdam na ramdam sa boses ng lalaki ang sobrang pandidiri kay Lily. Pagkatapos, walang awa niya itong hinila patayo na parang walang pakielam na wala itong damit. Gulat na gulat si Lily sa nangyari. Noong isang araw pa siya nabubugbog kaya sobrang sakit na ng buong katawan niya, pero parang walang awa ang lalaki at bigla siyang sinuntok nito sa tiyan.“Ikaw…” Galit na galit na sigaw ni Lily. “Bakit mo ginawa yun?!” “Ayokong maging nanay ka ng anak ko!” Puno ng pandidiring sabi ng lalaki. Nagpumiglas si Lily at pagkatapos siyang suntukin ng lalaki, nagbihis ito ng mabilisan at naglabas ng isang tumpok ng pera.Binilang ng lalaki sa harapan ni Lily ang pera at pagkatapos, kumuha ito ng two hundred dollars at binato sa mukha ni Lily. “Hindi mo ‘to deserve!” “Holden Payne, tumigil ka!” Sigaw ni Lily. Pero hindi natinag
At yung batang babae! Yung six years old na batang yun! Sobrang cute lalo na kapag tinatawag siyang Uncle Holden nito. Bakit?! Bakit parang ang damot damot naman ata sakanya ng buhay! Imposible! Pagkatapos niyang malaman ang katotohanan, napagdesisyunan niyang pumunta sa South City. Ngayon, wala na siyang pakielam kahit pa ikamatay niya ito. Desidido siyang hanapin si Sean Ford, ang totoo niyang tatay, kung bakit siya iniwan nito! Kung bakit sila inabandona nito ng nanay niya. Kung mamatay man siya, gusto niyang sa South City yun mangyari kaya mas gusto niya pang mahuli siya ng mga pulis para makuha niya ang atensyon ng tatay niya! At ganun-ganun nalang, iniwan ni Holden si Lily, kaya galit na galit itong sumigaw, “Hoy! Hindi mo ba itatanong kung anong pangalan ko?”“Wala akong intensyong malaman ang pangalan ng isang pokpok!”Hindi matanggap ni Lily ang pakikitungo sakanya ni Holden kaya nagmaadali siyang nagbihis at paika-ika itong hinabol pero nabigo siya. Magang-maga ang magk
Ang babaeng nakasalampak sa labas ng bahay ni Alex ay si Jane Sheen! Dalawang linggo na ang nakakalipas noong dinukot at pinagbubugbog ito sa utos mismo ni Lily. Ang buong akala talaga ni Jane ay mamatay na siya noong gabing yun, pero hindi siya tinuluyang patayin nito at kinuha lang nito sakanya ang kanyang debit card. Sa kalagitnaan ng madilim at masukal na kagubatan, walang awa na iniwanang mag isa si Jane. Sa totoo lang, hindi naman talaga siya natatakot na mamatay. Sino pa nga bang aasahan niya? Si Alex? Ni hindi nga siya naiisip nito habang naghihirap siya…Tama! Wala naman din talaga itong kailangang patunayan sakanya. Sino ba naman kasi siya, diba? Isang katulong. Siguro mabait lang talaga si Alex sa lahat ng mga katulong nito at kaya lang naman siya kinupkop nito ay dahil naawa ito sakanya. Yung isang milyon na binigay nito sakanya, para naman talaga yun sa girlfriend nito diba? Kaya tama lang na kunin sakanya yung atm na yun ng totoong may ari. Noong gabing yun, nais
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu