Upset
“Can I ask something?” pukaw ni Primo sa atensiyon ni Heather.
Heather nodded. “Sure, what is it?” She’s hoping it has nothing to do with Aidan.
“Why is Marcus somewhat covering his face earlier?” Nagdadalawang-isip talaga si Primo na itanong ito pero nagtataka lang talaga siya. “Naka-hoodie siya tapos may suot pa siyang face mask.”
Heather stopped eating and looked up to Primo who’s eyeing her innocently.
“Sorry, maybe I misunderstood his fashion.” Primo laughed to lighten up the mood. Napansin kasi niyang naging tensyonado si Heather sa naging tanong niya.
Heather bit her lower lip when she felt the urge to say something. “It’s not his…fashion. S-Sadyang pinili niya lang ang magsuot ng gano’n.”
Seeing Heather trying hard to explain, Primo smiled softly. “Hindi mo naman kailangan magkuwento kung hindi ka komportable,” aniya.
Umiling si Heather. “No. Marami akong alam tungkol sa ‘yo pero wala kang ibang alam sa ‘kin bukod sa anak ako sa labas at may boyfriend na ako. That’s unfair in my part.” Napalingon si Heather sa kamay niya nang hawakan iyon ni Primo.
“Ganito na lang.” He looked at her in the eyes. Gentleness was visible in its depths. “Saka ka magkwento kapag kaya mo na. I am not forcing you if you’re not comfortable. Ako, kaya ako nagkukwento ay dahil gusto ko. Kaya magkwento ka rin dahil gusto mo and not because you feel pressured to do so.”
“Paano kung…hindi ko kayang magkwento?”
“Well…”
“Hindi sa hindi ko kaya…paano kung bawal kong ikuwento?” Pinakatitigan niya ng maigi si Primo habang iniisip ang posibleng maging sagot nito. Heather was wondering if Primo could still accept her as his friend kahit na may itinatago siya.
“We keep secrets from time to time, Heather. Hindi namn ako magtatampo sa ‘yo kung may itago kang isang maliit na bagay—“
“What if it’s not little?” Humina ang boses niya. “Say…a majority part of my life. Hindi ko pwedeng sabihin ‘yon sa ‘yo. Kakaibiganin mo pa rin ba ako?”
Primo suddenly became confused. Where is this coming from? “Heather—“
“Pagkakatiwalaan mo pa rin ba ako?”
“Wait, wait. Where is this all coming from, huh?” he asked with a puzzled expression. “Kanina ko pa napapansin, you are spacing out. Tapos ngayon, sinasabi mo ang mga ‘yan. Is everything okay?” Primo was worried. Hindi kasi ganoon ang pagkakakilala niya kay Heather nitong mga nakaraang lingo. She’s a calm and tender woman. But now, the Heather he’s seeing is quite different.
She looks pained…broken. Nag-iwas ito ng tingin sa kaniya.
“My life isn’t perfect.” Heather has this faraway look on her face, making Primo listen attentively. “Anak ako sa labas. Pero ang masaklap pa ro’n, bugaw ang nanay ko at pinamigay niya ako kay Dad.”
“Yes, he is my biological father but I don’t really know him at that time. I was nervouse, but I am more excited. Makikilala ko na ang tatay ko eh. But all my excitement died down when Mama said na hindi niya na ako kukunin. Days after, I heard my step mother saying that Mama left the country with a man the do not know. Hindi ko nalaman kung saang bansa pero umalis siya. At hindi niya na ako binalikan.”
“Thinking of my past, mas gusto ko iyong buhay na kasama ang Mama ko. Even though we’re rat poor, masaya ang kabataan ko. May mga kalaro at kaibigan ako kahit papa’no. Ngunit magmula nang mapunta ako kila Daddy, nag-iba ang takbo ng mundo ko.”
“Oo, mayaman sila. Oo, magaganda ang damit ko, masarap ang ulam ko araw-araw, maganda ang eskwelahan, marangya ang pamumuhay. Pero kahit kalian, hindi ko naranasang parte ako ng pamilya. Na parte ako ng buhay at mundo nina Mommy at Ate. Dahil sa paningin nila, sampid lang ako sa pamilya at ako ang dahilan ng kanilang malas.”
“I’ve been carrying that mindset for years. It caused be to do some shitty things. Malas ako at wala akong ibang dala kundi gulo? Eh ‘di totohanin natin. That’s what I was thinking before. Pero iyon din ang naging hudyat kung bakit lalong lumala ang pagkamuhi nila sa ‘kin.”
“Si Daddy lang ang kakampi ko. Siya lang ang mayro’n ako. At alam kong nahihirapan siya sa tuwing kinakilangan niyang pumili sa pagitan ko o ng mag-ina niya. Nasasaktan ako tuwing nasa sitwasyon siyang iyon. Habang tumatagal, lalo kong napapatunayang tama sina Mom. Na panira lang talaga ako sa pamilya nila.”
“I have low grades. I almost failed high school kung hindi lang nakausap ni Daddy ang teachers ko para hayaan akong gumawa ng additional projects pambawi. I am not as smart as my sister. I have failed medical school entrance exam, I did not undergo an evaluation as a flight attendant. In short, pasang-awa na nga ako, sinayang ko pa ang ilang taon ng pag-aaral para sa wala. I did not become a flight attendant. Instead, I become a secretary. Napakalayo sa pinag-aralan ko.”
“Why did you chose this job, anyway? Dapat nga nag-F.A. ka na lang,” kumento ni Primo. Maging siya ay hindi maintindihan ang desisyon ni Heather na maging sekretarya. Mas malaki ang oportunidad kapag naging flight attendant siya.
“Because I realized…ayaw ko palang umalis ng bansa.” Their gaze locked.
Lumamlam ang mga mata ni Heather habang tinititigan si Primo. It’s not because of him though. Heather was thinking of Aidan. That’s why her gaze soften.
While Primo on the other hand was stunned by the way Heather looks at him. Her gaze was causing her heart to beat insanely crazy, making him clutch his chest where his heart is located. Primo was about to ask Heather why she’s looking at him like that when she talked.
“I can’t leave Marcus.” Parang binuhusan siya ng malamig na tubig nang marinig ‘yon. “I love him too much. He may not need me as much as I do but, hindi ko siya maiwanan. Bukod sa Daddy ko, siya na lang ang mayroon ako.”
Primo’s jaw clenched after realizing that Heather was looking at him while thinking of her boyfriend. Ang naghuhuramentado niyang Sistema ay napalitan ng pagkainis.
“Kaya noong sinabi mo sa ‘kin noon na hindi mo siya gusto para sa ‘kin dahil lang sa hindi siya madalas na nasa tabi ko, I object. Kasi kahit ‘di kami madalas magkasama, alam kong ako ang mahal niya. He’s the only man giving me peace and hope. He’s actually the reason why I’m alive. Pinapasaya niya ako.”
Primo’s face become stoic. “Pero sino ba’ng kasama mo ngayon? ‘Di ba ako?”
Heather was taken aback by his sudden cold voice but she still answered. “Oo. Kaya salamat—“
“Kung gano’n, bakit siya ang iniisip mo?” Primo couldn’t help but to cut her off. He’s that offended.
Nagsalubong ang kilay ni Heather. “I’m trying my to open up to you, Primo—“
“But you don’t look at someone lovingly while thinking of another person.” Gumalaw ang panga niya habang kinukuha ang bag at basta na lang umalis sa kinauupuan.
Napakurap-kurap si Heather habang nakaawang ang mga labi. Her eyes were fixed on Primo’s seat. Nagtataka siya sa inasal ng binata.
“What the hell happened?” Heather whispered. “May nasabi ba ‘kong masama?”
Inilapag ni Primo ang telepono sa office table at pabagsak na naupo sa swivel chair. Hinilot niya ang sentido at paulit-ulit na minura ang sarili sa isip.
Why the fvck was I acting like that? That’s was a petty thing to get angry for!
Pilit niyang kinalma ang sarili. He can’t understand himself. Nagkukwento na nga si Heather sa kaniya—which he wanted ever since they got to know each other, pero ngayon, may gana pa siyang magalit.
All of it was because of that Marcus guy. Hindi niya alam pero naiirita talaga siya sa tuwing nababanggit ito ni Heather. Oo, tinatanong niya madalas kay Heather kung ayos lang ba sa boyfriend nito na magkaibigan sila but that was just made out of respect. Pero kapag kwentuhan na ang usapan, iba na ‘yon.
Remembering Heather’s stares earlier, he felt very special. He even felt this unusual but great feeling in his stomach. Para siyang nakikiliti. Pero nawala rin iyon kaagad nang mabanggit ni Heather si Marcus.
Heather was thinking about Marcus while talking to him. At hindi niya maintindihan ang dalaga.
It seems to him that Heather loves Marcus so much. Pero bakit pakiramdam niya, hindi kasing-tindi ng pagmamahal nito ang nararamdaman ng boyfriend niya? He feels like Heather was treated unfairly. The Marcus guy even wore a hoodie and a mask as he visited Heather. Ano ‘yon, nahihiya siya?
Kung nahihiya siya eh ‘di sana, hindi niya na lang ginawang girlfriend si Heather. There are a lot better men out there suitable for her.
That man was bastard…Primo thought. Ang mga lalaking kagaya nito ay hindi dapat minamahal ng sobra-sobra.
Primo felt a light touch of hand from his nape to his right shoulder. At bago pa pumulupot ang mga kamay ng may-ari sa leeg niya na parang yumayakap, mabilis iyong binaklas ni Primo at idinistansiya ang sarili.
“Why are you distant?” Roxanne pouted. “It’s not like Margot is here. At saka, break na kayo. Tatlong taon na.”
“Kahit na,” Primo said coldly. “Get out of my office Roxanne.”
“Bakit ba ayaw mo sa ‘kin…babe?” Roxanne smiled seductively but Primo was not affected. He actually wants to puke or something.
“Do not call me that.”
“Hmm.” She stepped closer and caressed his arms. Primo’s jaw clenched but he did not step away. If he did, mas lalo lang iyong lalapit sa kaniya. Nakakapagod na. “This is not about that newbie secretary, isn’t it?”
Natigilan si Primo sa tanong nito. Napaisip siya.
Bakit nga ba? Bakit hindi niya magawang lumingon sa ibang babe kahit na malinaw sa kaniyang hindi niya na mahal si Margot? He had flings before but now, he is not in the mood anymore. Dahil nga ba kay Heather?
He likes Heather. That’s a fact. Maganda ito at mabait. But couldn’t possibly develop something deep towards her. Isang lingo at mahigit pa lang silang magkakilala. That’s absurd.
“No. it just so happen that I do not like you,” sagot ni Primo saka siya na mismo ang umalis ng opisina para makalayo kay Roxanne. Nagtungo siya ng Financial Department at laking gulat niya nang makitang naroon si Heather na tila may hinihintay.
“Primo!” tawag nito sa kaniya. “Okay ka lang ba? May nasabi ba ako kanina? Sorry na, I didn’t mean to.” Heather looked so sorry even though she has no idea what’s the reason why Primo is upset.
Habang si Primo naman ay nakatitig lang sa nagsusumamong mga mata ni Heather.
Those eyes…he finally realized.
Primo is not mad because he was offended. He was mad because Heather was thinking of another man and not him. He somehow wanted Heather to just think of him. Only him.
This is not good. Damn it!
CryNapakurap-kurap si Heather nang hindi siya pansinin ni Primo. Sa halip, ay nilagpasan lang siya nito pagkatapos magtama ng mga mata nila.One second, he looked lke he was struck by lightning and the next, he acted like he did not see her and just walk pass her.Mukhang hindi talaga nito nagustuhan ang sinabi niya kanina. But what part of her story upsets him? Nagkuwento lang naman siya tungkol sa nakaraan niya. Sa buhay niya.Hindi niya ba nagustuhan ang life story ko? Didn’t he liked my past? Hindi niya ba iyon nagustuhan kaya naman ayaw niya na siyang maging kaibigan?Heather suddenly felt somber. Akala niya, ikasisiya ni Primo ang pagkukwento niya. It really bothered her, the fact that she didn’t have any story to tell. Kaya naman naglakas loob na siyang magkwento. Para kahit papa’no, makilala siya nito.Yet, it seems lik
Patience“Here, eat,” aniya saka naglapag ng isang plato na puno ng pagkain.Nasa cafeteria sila ngayon ng Limelight. Heather went to work early to avoid Julia and Driana. Paniguradong galit pa ang dalawa sa nangyari kagabi. Mabuti nga at ‘di sinabi ng Mommy niya ang ginawa niya sa Dad niya. Pati si Driana ay tahimik rin.“Thanks.” Heather forced a smile before eating.“Bakit ba kasi pumasok ka nang hindi nag-aalmusal? Mabuti na lang at bukas na ang cafeteria. Sarado pa naman ang café sa tapat,” sabi ni Primo habang pinagmamasdan siyang kumakain. “And it's very unusual for you to go to work this early,” dagdag niya pa.“My Mom and I had an argument yesterday. Paniguradong galit pa rin siya. Umiiwas lang ako sa gulo,” pagkukwento ni Heather. She’s actually thankful that Primo wasn’t avoiding him a
No place to go“Encode these.” Halos mapaigtad si Heather nang ilapag ni Miss Lemin and dalawang expanded envelope na puno ng mga papel. Pagkatapos ay naglapag rin siya ng tatlo pang envelope. “Then, ihatid mo ‘to sa Editor in Chief. Iyan ang mga nakapasang junior writers. He already knows what to do with that.”“Yes, Ma'am.” Kahit pilit na napupunta sa ibang bagay ang utak niya, Heather forced herself to focus on work. Iniisip niya na lang, na mas importante ang trabaho kaysa sa mga naiisip.“Have you read the article about Aidan Ledesma yesterday? Sino kaya iyong babae ano?” tanong ng isang empleyado mula sa katabing cubicle.Napatigil si Heather sa pagtitipa nang marinig ang sinabi ng babae.“Hindi ko alam pero tiwala akong hindi ‘yon girlfriend ni Aidan.”H
Stay“Go get your filthy things and leave my house. You are not welcome anymore.”Parang namingi si Heather sa narinig. Halos takbuhin niya ang distansiya nila ng ina saka kumapit sa braso nito.“M-Mom, baka pupwede nating pag-usapan 'to—“Iwinaksi ni Julia ang kamay ni Heather na nakakapit sa kaniya. “I have made up my mind. At tigil-tigilan mo na ang pagtawag sa 'kin ng Mommy. Hindi kita anak, and you will never be my child!” singhal nito kay Heather. “Now go get that trash belongings of yours. Matagal na akong nagtitimpi sa 'yong bata ka. And what you did last night was the last straw!”Hilam ang luhang tumingin siya sa ina. “I told you! I didn't mean it, Mommy! I just snapped. Pinagsisisihan ko na po iyon!” pilit niyang pagpapaliwanag. Heather’s doesn’t care if she looks so desperate. Ang mahalaga,
Scandalous“Aalis ka?”Heather stopped packing her clothes and faced Aidan. It has been a week after their fight. She did not move in Primo’s apartment as soon as possible dahil naisip niyang sobrang nakakahiya naman kung biglaan. At isa pa, she spent the entire week looking for an affordable renting place. Pero sadyang hindi talaga aabot ang pocket money niya. Kaya nagdesisiyon na lang siya na tanggapin ang alok ni Primo.“You wanted me to leave, right? Oh heto, aalis na ‘ko.” Ibinalik niya ang atensiyon sa ginagawa.“Have you found a place to rent? Kasya sa pera mo? Saan ‘yon? Ihahatid na kita.”“No, thanks. May maghahatid na sa ‘kin.” Nilagpasan niya si Aidan at dinala sa sala ang isang maleta.“Heather, galit ka ba?” Sinundan siya nito.“Ayaw kon
Almost“Good morning, Roxanne. What can I do for you?” Heather gave her a very fake smile the moment she turned her chair around.“You can’t do anything for me but you could definitely do something for Primo.” Umuklo siya para magpantay ang tingin nila saka nagbabantang nagsalita, “Stay away from him. I know you’re just using him as a passing fancy dahil hindi kayo magkaayos ng boyfriend mo. That, or namamangka ka sa dalawang ilog,” nang-aakusa nitong turan.“What the hell are you talking about?” Naguguluhan at natatawa si Heather sa mga pinagsasasabi nito.“Oh, don’t use that innocent face on me. That’s never going to work.” Dinuro siya nito. “Alam ko ang kilos ng mga gaya mo—““You mean…gaya mo?” pagtatama niya rito.Roxanne’s eyes
AloneHeather closed the apartment’s door frantically. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya at bahagyang nanginginig ang kamay niya. She combed her own hair as she walked back and forth in front of the sofa in the living room.Hindi niya inaasahan ang nangyari kanina. Ni minsan, hindi iyon sumagi sa isip niya. She was so shocked.Mariing ipinikit ni Heather ang mga mata nang mag-replay ulit ang senaryong iyon sa utak niya. She messed her hair out of frustration bago pabagsak na naupo sa sofa. Gusto niyang bigyan ng dahilan o rason ang ginawang ‘yon ni Primo. She wanted to justify his actions—that that was nothing, but she can’t. Dahil alam niyang wala naman itong ibang dahilan para halikan siya kun’di…“No. Magkaibigan kami. At alam niya ang tungkol kay Aidan. Alam niyang may boyfriend ako,” pagkontra niya sa sariling naiisip. Again, the scenario earlie
ControlHindi niya alam kung anong sasabihin. Mukha itong batang nagmamaktol sa kaniya. Although his face looks adorable, Heather couldn’t help but to get slightly annoyed. Just slight.Primo Saavedra complaining to her like a little kid is something that Heather would consider as memorable and cute, but he sounded like a demanding girlfriend—he sounded like her every time she was complaining to Aidan.So this is how it feels like to be in his shoes. Hindi niya alam na masakit pala sa ulo.“Primo, you’re upset just because of that?”“Yes!”Heather scoffed. “Ni hindi mo man lang ba naisip na sa mga panahong ‘yon, sa mga oras na mag-isa ako, I’m using all that time to somehow adjust and fix myself? Do you really think finding myself and being independent at the same time can be done i
Heather doesn’t know where to go. Pagkatapos niyang ihatid si Natty sa orihinal nitong pupuntahan, nagmaneho na siya nang walang destinasyon.Natty invited her to spend the night at her Aunt’s house but she refused. Ang pagbalita sa kaniya ni Natty ay malaking tulong na. She did not want to take advantage of Natty’s kindness. At isa pa, baka may makakilala sa kaniya — since laganap na panigurado ang mukha niya sa social media, at mai-post pa siya. Malalaman kung nasaan siya at baka madamay sa gulo ang pamilya ni Natty.Paparazzis tend to cause commotion and not everybody likes that.She stopped on the side of the road — may damuhan sa kaniyang gilid. She looked at it and it calmed her. Seeing the grass being blown by the wind w
“Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ni Primo habang magkasalubong ang kilay na pinagmamasdan ang babaeng kaharap.Margot’s smile wasn’t fazed by his tone. “I’m here to visit you, duh.” Margot rolled her eyes and pushed Primo so she could enter his house.She stopped walking near the sofa and faced Primo who was stunned at how comfortable she was acting — like it’s her own house.“I brought your favorite.” Tinaas niya ang paper bag na bitbit. “Hindi ka na pumapasok ng opisina. Did something happen?” she asked while roaming around.Umiling si Primo saka kinuha ang paper bag na inaabot ni Margot sa kaniya.
“A-Ate?” Heather was beyond shock when she saw her sister in the flesh. Kinusot niya pa ang mga mata ng ilang beses para makatiyak na hindi siya namamalikmata.And she’s not! Her sister is really here. In front of her! Hindi siya namamalikmata!“Anong ginagawa mo rito?” She was more nervous than surprised. Sigurado si Heather na hindi narito ang Ate niya para kamustahin siya. It must be very important for her to actually visit her.“Margot Serrano. Sino siya?” diretsahang tanong ni Driana na nagpalaki sa mga mata ni Heather.“H-How did you know her?”Heather ’s ashen face gave Driana a hint that the woman might be telling the truth. With her poker face on, she continued talking without a filter.“Margot Serrano told me that you’re flirting with her boyfriend and th
BrokenMalalim na ang gabi. Lahat ng tao ay nakatulog na. But there are two people who couldn’t sleep.One’s lying on the bed, crying. While the other one is sitting in front of a laptop.Pakiramdam ni Heather ay parang pinira-piraso ang puso niya sa sobrang sakit na nararamdaman. At sa mas lalong pagtagal ng nararamdaman niyang ito, mas lalo niyang naiintindihan ang dahilan.She has fallen for Primo. That time when he tried to kiss her, Heather had already developed feelings for him. And she was stupid enough to think that it could be stopped. That she could prevent herself from falling even more.Because she fell already. She
TarnishIlang araw ang lumipas at patuloy na nagkulong si Primo sa bahay niya. Empty bottles of beer were scattered from the dining table to the floor. Nakayupyop si Primo sa lamesa, his arms were his head’s pillow.Hindi pa rin maalis sa isipan niya ang nangyari hindi lang sa bahay ni Heather kundi pati na rin ang tawag na natanggap niya pagkatapos noon.“Hello?” walang buhay na sagot ni Primo sa tawag ng kaibigan.“Primo…I know you’re not in a good place right now and it will be insensitive of me to ask you this but, I really need it. Sa tingin ko, nabigyan naman na kita ng sapat na oras para gawin iyong pinapagawa ko sa ’yo,” wika ni Raniel sa kab
Let go“Makinig ka sa ‘king mabuti kasi hindi ko na ulit uulitin pa ‘to,” sabi ni Heather nang makapasok na sa loob ng bahay. Humawak siya sa gate at hilam ang luhang tinitigan ng seryoso si Primo na nagmamakaawang nakatingin sa kaniya. Nilunok ni Heather ang awa at lungkot na nararamdaman bago matapang na sinalubong ang mga tingin nito.“I want you to never approach me again. Not to even utter a single word to me. Kahit pagtatama lang ng mga mata natin, ayaw ko na. From now on, let us live our lives without each other being part of it. Magkalimutan na tayo.”Marahas na umiling si Primo. He advanced closer to her, making her step back. Ito naman ang humawak sa gate. “You can’t do that.”
Let me “I can’t bear you being broken like this, Primo. Ni hindi na nga kita makausap ng matino. I hate that girl for hurting you and not giving a shit,” mariing bulong ni Margot kay Primo. Primo did not answer. Sa halip ay humigpit ang hawak niya sa mga braso ng dalaga. Just when he heard the door opened and closed is when he let go of Margot’s arms. “Ouch!” d***g nito nang pabagsak niyang bitiwan ang mga braso nito. He pointed Margot. “I am warning you, Margot. Stop messing with Heather!” he growled. “Why are you being like that? One second you were so calm and gentle tapos ngayon biglang…” She stilled. “You did that so she’d leave?” Tinuro niya ang sarili. “You used me?” she exaggeratedly asked. Primo sneered at her. “Stop being so overdramatic, Margot.” “How can I not be dramatic? You just used me—well at least, that gir
Move onHeather’s lips twitched like she was about to say something pero itinikom niya iyon. Dumiin ang pagkakakuyom ng kamao niya sa sobrang pagkabigla.Sa totoo lang, gusto niyang sumigaw sa sobrang pagkagulat. But she’s controlling herself because she knew it would make the air more awkward than it already is. Sa halip, hinarap niya si Primo.“P-Primo—““I don’t want to talk about it,” Primo dismissed the topic even before it has started.At kung magpapatuloy man ang usapan, ano ang sasabihin niya? Ayaw niyang magsinungaling kay Heather. Oo nga’t tinago niya rito ang tunay na nararamdaman pero sakaling malaman man nito, hindi niya itatanggi. So what will he say? That he loves her and that he actually wishes for her and her boyfriend to break up para maagaw niya ito rito? That would end their friendship for good.&nbs
Story“That night…was also the night I met your father, Heather.”Napatitig si Heather sa ina matapos marinig iyon. She was smiling. But not a smile of happiness. It was a smile of sadness.“Siya ang nag-table sa ‘kin noong gabing ‘yon. He said he was broken. He said that his wife was cheating on him. Well, iyon ang tingin niya. Kaya siya naroon. At gusto niya akong gamitin para gumanti.” Umiling ang Mama niya. “Basically, we used each other. He’s a doctor. He’s rich. Kailangan ko ang pera niya at siya, gusto niyang gumanti sa asawa niya. Alam kong napakamali ng ginawa ko. Pero hindi ko naman siya matanggihan lalo na nang nagbigay siya ng malaking halaga. Nagpasilaw ako sa pera. Ulit. Pero ngayon, may sapat na dahilan na ako para magpasilaw sa pera. Iyon ay para sa bahay na pinaghirapang ipundar ng magulang ko noong mga panahong naglayas ako. I know that that h