CHAPTER 8

Brianna POV

"Ms. Ferrer?"

"Ms. Ferrer!"

" Yes im sorry? What is that again? ''

"Tapos na po ako sa presentation ko maam, naghihintay na lang po ako ng feedback niyo po?"

Napa awang ang bibig ko. Hindi ko alam kung ilang minuto ako naging lutang dito sa conference room.

"Pakibigay na lang ng proposal mo sa secretary ko. Let me review it. Thankyou."

I immediately left the conference room and go back at my office.

Ang lalim ng iniisip ko ngayon patungkol pa rin sa sinasabi ng daddy ni Grace. I really wanted a divorce but annulment lang ang nandito sa Pilipinas. Ang tagal pa ng process! Well, money is not a thing here ang sa akin lang, baka nag aaksaya na ako ng pera wala namang nangyayari sa mga efforts ko.

I began to feel the tension again. Feel ko anytime soon malalaman ng buong mundo ang pinasok kong gulo. Feeling ko anytime soon sasabog ako sa stress na nararamdaman ko

Sa gitna ng pag iisip ko ng kung ano ano ay may biglang kumatok sa pintuan ko.

"Come in" tamad kong tugon

Dahan dahang pumasok ang secretary ko, si Amanda.

"Ms. Brianna may meeting kayo kay Mr. Del Mundo."

I exhales heavily. "Who is that Pokemon?"

"Siya po yung ka meeting natin para sa Australian Toys Project Miss."

My eyes widened "Amanda! Bakit ngayon mo lang sinabi!?"

"Miss sinabi ko na po sainyo umaga pa lang. Nag okay nga po kayo."

Goodness Gracious! Malapit ko nang makalimutan ang Australian Toys Project! This is really insane!

"Anong oras yun?"

"Mga 30 min--"

"30 minutes?! Are you crazy?! Paano ako aabot doon?!" Mas lalong tumindi ang tensyon na nararamdaman ko dahil sa mga pangyayari! Pero kahit alam kong ma lalate na ako ay mabilis ko paring kinuha ang bag ko at agad na ring umalis.

Kailangan ko muna itext si Grace na back upan niya ako sa mga Australian Investors na iyon. Besides, marami naman siyang alam tungkol sa company namin. May partnership sa amin ang kompanyang pinagtatrabahuan niya kaya alam niya na kung paano makipag deal sa mga investors.

Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan. Damn! I really need to get that project! That would be a 10 million deal hindi ko pwede sayangin lamang iyon. Mas lalo ko pang pinaharurot ang sasakyan, hindi ko na tinitignan ang iba pang mga sasakyan pati na rin ang iba pang dumadaan.

I saw my phone vibrating. It was Grace calling. Kinakabahan ako sa sasabihin niya but i need to take this call.

"Hello? Gr-- OH MY GOD!"

"Hala yung bata nasagasaan!"

"Tumawag kayo ng ambulansya!"

"Tulungan niyo ako. Ang anak ko!"

Bumilis ang tibok ng puso ko. Mabilis akong bumaba sa sasakyan ko. Nakabangga ako ng inosenteng bata dahil sa pagmamadali ko! This is really insane! Hindi ko pwedemg pabayaan ang bata na ito dito at unahin ang lakad ko! Kahit papaano nama'y may konsensya pa rin ako no!

'Bahala na' utas ng aking isip

Lumapit ako sa batang nasagasaan ko.

"Manang sumakay na kayo sa kotse ko at dadalhin ko kayo sa pinakamalapit na hospital" agad agad pumasok ang nanay ng bata sa loob ng kotse habang akay akay niya ang kaniyang anak. Nagsimula ako ulit mag drive at pumunta na sa pinakamalapit na hospital.

This was really a bad day for me! Kanina lang ay lutang ako sa mga problema ko tapos malapit ko na makalimutan ang mga investors namin at eto, nakasagasa ako. Tiba tiba ako ngayon hindi ko naman birthday?

Huminto ako sa pinakamalapit na hospital at tumawag na ng tulong sa kanila. Ill just text Grace na siya na muna ang bahala sa investors. Wala na rin namang pag asa na makakaabot ako.

"Brianna?"

Napalingon ako sa tumawag sa akin. Yung galit na nararamdaman ko biglang bumalik!

"Anong ginagawa mo dito h*******k ka?"

He giggles. " Ang harsh mo naman. Parang kahapon lang nagmamakaawa ka sa akin tapos ngayon parang matapang ka na?"

Ginagalit talaga ako ng lalakeng ito! Nakakainis na! Hindi sapat na sa utak ko lang siya pinapatay! Gusto ko siyang sakalin ngayon literal!

" Bakit ka kasi nandito Are you stalking me?"

"Ano ka Gold? Hospital itong tinatapakan mo at Resident on Duty ako ngayon. I can't believe kailangan ko pang mag explain sayo!" Malakas nitong wika sabay lagay ng stethoscope sa kaniyang leeg.

"Dr. Lopez, may pasyente po tayo sa Emergency Room. Vehicular Accident po." Bungad ng isang nurse sa amin. Napabilis naman ang mga hakbang ni Rebreb papuntang Emergency Room. Sinundan ko naman siya para malaman ang lagay ng batang nasagasaan ko kanina.

Namataan kong umiiyak ang bata dahil sa mga sugat niya sa paa.

"It was a minor damage lang po ma'am. Don't worry gagamutin natin siya." Nabaling ang atensyon niya sa batang umiiyak. Hinawi nito ang kanyang mahabang buhok

" Hi im Dr. Lopez. What is your name?"

"C-Chloe po."

"Chloe, sige. lalagyan lang natin ng gamot ang sugat mo ha."

"Masakit po ba iyan?"

"Mas masakit ang sugat kapag hindi naagapan. Kaya kung masakit man, kailangan mong tiisin para gumaling ka." Rebreb smiles in a cutest possible way.

Biglang dumiretso ang mga tingin ko sa kaniya. He's totally different now. Yung mga ngiti niyang iyan, for sure marami siyang nadadaling mga babae but not me. Rebreb the nerd parin ang nakikita ko sa kaniya

"Oh ayan tapos na." Wika nito habang nakahawak sa pilay ng bata.

Okay, ill admit he's too damn hot as a doctor.

"Sana naman mahanap ang nakasagasa saiyo. "

"Kaya nga ako nandito." Kumunot ang noo niyang tumingin sa akin.

"What? I never thought ganyan kana kasama."

"Pwede naman sigurong magtanong kung ano ang nangyari?" Para sa isang doctor ay napaka judgemental niya! Hindi niya ba naisip na baka aksidente lang ang lahat?

" I don't have to ask. Besides may ugali ka na talaga na ganyan”

"Hindi ko ugaling pumatay ng tao. Aksidente lang ang lahat ng nangyari! Nagmamadali ako dahil may ka meeting ako na mga investors, hindi ko namalayan na tumawid ang bata nasagasaan ko siya."

He just smirks. hindi talaga siya naniniwala sa mga sinasabi ko.

"Sarili mo lang talaga iniisip mo Brianna Ferrer"

" Wala kang karapatang pagsabihan ako ng ganyan dahil hindi mo ako pinapalamon Dranreb Lopez!"

"Magkakilala po kayo doc?" Singit ng isang nurse sa pag babangayan namin.

"Oo isa lang naman siya sa matindi kong kaaway." Ako na mismo ang sumagot sa nurse na nagtatanong.

" Hindi lang basta kaaway, She's also my wife." My eyes slowly widen,

Hindi lang ako ang nagulat pati na mismo ang nurse at ang pasyente dito sa loob ng kwarto! Ang kapal naman ng mukha niya ipagsabi ang sikreto namin! Nagmamadali ako na ma annul kami pero siya? Parang wala siyang balak pakawalan ako!

"Doc may asawa na po pala kayo? Akala namin ay binatang binata kayo."

Nagkibit balikat na lang siya sa sinabi ng nurse.

" Hindi ko na pinagkalat na may asawa ako, maghihiwalay din naman kami."

"Agad agad?!" Nakisawsaw na rin ang ale sa mga pakulo ni Rebreb.

"Nakakalungkot naman po iyan. Madam, baka naman po pwede niyong pagusapan na lang iyan."

Napangiwi ako dahil sa pinagsasabi nila, Naririnig ba nila sarili nila?

I took a glance to him. Napaka traydor ng mukha ni Dranreb!

"Paano ba yan mahal? Baka gusto mong makinig sa kanila?"

Bumilis ang kabog ng dibdib ko... Hindi dahil sa kilig kundi sa sobrang inis!

Tumataas ang alta presyon ko dahil sa pinanggagawa niya!

Mabilis akong lumapit sa kaniya at hinawakan ang kwelyo niya.

"Huwag mo akong gagalitin Mr. Lopez, baka gusto mong mawalan ng lisensya sa pagiging doctor?!"

He flashes an evil grin. "What a cute wifey. Sa susunod kana maging agressive pag nasa bahay ka na. " tinapik niya ang ulo ko at agad nang umalis.

I'M DAMN WELL PISSED OF!