Chapter 3

Yttrium brought me to his place. Truth to his words, he really helped me despite of his doubts againts me. He didn't ask nor bombard me a lot of questions, instead, he let me stayed at his place for a week now.

I can't help but to think some inappropriate thoughts, like-what if, siya iyong totoong naka buntis sa akin at hindi si Yeshua? Would I be happy? Maybe yes, lalo pa ngayon na natutulungan niya ako.

Bahagya akong natigilan sa naisip. Masaya lang ba ako dahil natutulungan niya ako? O masaya ako dahil siya ang totoong ama ng dinadala ko?

I sighed. Maybe both. Iyon nga lang, hindi nga siya ang ama nitong baby ko. Kung sana ay siya na lang.

Yeshua didn't text nor call me for the past weeks. Hindi na rin ako nag abala pa na i-reach out siya dahil malinaw pa sa tubig na pinamukha niya sa akin na hindi niya kami pananagutan ng anak ko. I don't want to force him even more. Konsensiya na niya iyon. Kung ayaw niya, edi huwag.

I can't help but to compare Yeshua to Yttrium. Noong unang sinabi ko kay Yeshua ang tungkol sa anak namin ay agad niya iyon na tinanggihan, while Yttrium did the opposite. He made sure first that the baby is really his, and helped me as long as he can while waiting for the result test to come out.

Iyon ang pinagkaabalahan niya nang isang linggo. Yttrium just sent it to their Family doctors, at aniya'y iyon na raw ang bahala doon. I agreed and wait patiently for the result. Kahit kabado, sinikap ko na maging kalmado hangga't wala pa siyang sinasabi sa akin.

Sa isang linggo na naka sama ko siya sa iisang bubong, masasabi ko na mabuti nga ang kalooban niya, pero hindi ko sinabi na mabait siya. He's such a pain in the ass, a big baby, bully and naughty as fuck. But still, I couldn't deny the fact that I feel so comfortable around him.

"Are you starting to feel any signs of pregnancy? Are you really pregnant? Ba't parang wala naman..." Yttrium asked using his usual teasing tone.

I rolled my eyes and turned my head to look at him. Naka upo siya sa couch habang nanonood ng isang sikat na action movie. Wala siyang pasok ngayon, kaya't nandito siya sa Condo at ginugulo nanaman ako. He is wearing a gray jogging pants and white shirt.

Naka harap naman ako sa oversized mirror na naka dikit sa may sala. Yttrium probably noticed that I am checking out my tummy in front of the mirror, that's why he asked me too.

"Baka kapag nagsimula ako magkaroon ng pregnancy signs baka una ka pa na mahimatay sa'kin ah!" I fired back.

Humalakhak si Yttrium at kinuha ang remote upang i-pause sandali ang pinanonood.

"You wished..."

"Reklamo ka nang reklamo! Bakit, kapag ba ako nahirapan mag buntis tsaka ka pa lamang maniniwala? Tutulungan mo ba ako kapag ganoon?"

Umismid siya. "Of course! I care for the baby!"

Sa baby lang? Choss.

"Pero baka maliit lang talaga akong mag buntis?" ngumuso ako, nagtataka rin kung bakit wala nga akong baby bump. "O baka naman ilang linggo pa lang kasi?"

I haven't experience any severe signs of pregnancy. Pero sa pagkakaalam ko ay normal pa rin naman ito. As far as I remember, nahihilo lang ako noon at simpleng pagduduwal pero hindi naman ako nahihirapan o anuman.

Yttrium cackled. "I think our baby is not healthy, kaya ganyan. Ang hina mo kasing kumain..."

Tumaas ang kilay ko. Ibinaba ko ang puting t-shirt na suot ko na inangat ko kanina para tignan sa salamin ang tiyan ko. I walked towards Yttrium and sat beside him.

"Hindi ko kasi gusto 'yung mga pagkain na 'yon. I hatw veggies."

Minsan na niya kasi akong ginawan ng pagkain ngunit umiyak lang ako habang inuubos iyon. Hindi ko talaga gusto ang lasa mula pa noon, siguro kaya rin lumaki akong payat ang pangangatawan.

"You should eat those foods. Iyon nga lang daw dapat ang kainin para healthy 'yung baby."

I pouted. "Alam ko, pero 'di ako sanay na puro gulay..."

"You can eat dicks but can't even eat a simple veggies?" Yttrium ridiculously queried. "Isipin mo na lang na manghihina 'yung baby once na hindi ka kumain ng mga healthy foods."

Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Agad na lumipad ang palad ko upang hampasin ang matigas niyang braso. Napangiwi ako nang ako pa ang masaktan doon. Humalakhak siya nang makita ang reaksyon ko.

"Bastos! That's different!"

Ikumpara ba naman ang blowjob sa gulay? Ang walang hiyang 'to!

His brow creased. "So, you admitted it huh? You already ate dick?" tunog mapang husgang tanong niya.

What the hell? Why are we even talking about this?

"Stop it! Naririnig ka ng baby," sabay turo ko sa sinapupunan. Inilapat ko ang magkabilang palad sa hugis ng tyan ko, kunwari ay tinatakpan ang baby.

Yttrium hissed. "It's your fault. You're eating a dick!"

"Then so what? Anong problema mo do'n?"

"Tss, so you're really eating dick!" Umirap si Yttrium.

Gosh, hindi ba siya titigil?

"Hoy! Paulit ulit ka alam mo 'yon? Bakit ikaw hindi nagpapakain ng ano mo? Hindi ka kumakain ng kike? Gagong 'to" hamon ko, natatawa.

The side of his lips curled up. Natahimik siya at sumuko na rin. Umirap ako at tinawanan siya.

"See? Feeling malinis 'to! For sure kumakain ka rin talaga!" I laughed.

Hindi na siya naka sagot pa dahil naengganyo na kami pareho sa pinapanood. Sandali siyang tumayo at kumuha ng pagkain mula sa kusina.

"Fiery!" rinig kong sigaw niya mula sa kusina.

"What?" I yelled back.

"Have you drunk your milk yet?"

Napakagat ako sa pang ibabang labi nang maalala. "K-kagabi uminom ako!"

I heard his grunt from the kitchen. Maya maya ay bumalik na siya sa sala na may dalang isang baso ng gatas. Ngumuso ako at kinuha iyon mula sa kanya.

"Thanks."

"Thanks ka d'yan, ikaw umayos ka ah... Baka kapag nasa kumpanya ako palagi ka namang nasaway sa mga dapat at hindi mo dapat gawin."

"Are you worried about me?" I teased him after I sipped on the glass of milk.

Sandali siyang sumulyap sa akin, bago binalik ang tingin sa television. "Of course, I'm worried—"

"Because of the baby..." pagpapatuloy ko sa dapat niyang sasabihin.

He chuckled and turned his attention to the movie that we're currently watching. I smiled wearily and did the same thing.

We're always like this for the whole week. Lalo na sa tuwing maaga ang uwi niya mula sa trabaho, at noong unang weekend ko rito. I suddenly remembered my first night here.

"Ang ganda ng penthouse mo, magaganda rin siguro ang mga dinadala mo rito," I mockingly said.

Lumingon sa'kin si Yttrium nang ibinaba niya sa may couch ang backpack na gamit ko.

"You're right. Magaganda lang ang dinadala ko dito," he smirked evilly.

Tumaas ang kilay ko habang pinapasadahan ng tingin ang buong condo unit niya. It's full of black and gray colors, the paint walls and even the things around. It's huge inside, nabanggit niya kanina na may limang kwarto doon. Siguro naman ay magkaiba kami ng silid, hindi ba?

"So, maganda pala ako?" biro ko.

Yttrium shook his head innocently. "Hindi, napilitan lang nga ako na iuwi ka rito eh."

Napasinghap ako at mabilis na nag martsa patungo sa kanya upang hampasin siya. Humalakhak siya habang sinasangga ang mga hampas ko.

"Feeling close ako, pero huwag ka namang pasimple na nanlalait sa 'kin!" I snapped.

"O-okay! Fine! I'm sorry," natatawa pa ding sabi niya.

I stopped hitting him. Bahagya akong natigilan dahil nakuha ko ang ibig niyang sabihin. He's right though. Napilitan lang naman siyang iuwi ako rito dahil sa pinikot ko siya.

Maya maya, may naalala ako. The side of my lips tugged up when I thought of something. I acted calm and curious as I eyed him in askance.

"Wait a minute... Hindi ba't hinalikan mo ako kanina?" humalukipkip ako at hinarap siya.

Yttrium's eyes widened and panicked a bit. "A-ano naman?"

I smirked. "Nagandahan ka siguro sa 'kin, kaya ka nanghahalik bigla!"

Nakakagulat naman kasi talaga 'yong ginawa niya. He's a freaking stranger to me. Tapos kanina ay bigla bigla siyang manghahalay nang ganoon? He's unbelievable! Ganoon kaya siya sa lahat? Tapos diretso na sa hotel?

Gosh, ayaw ko nang mag isip pa!

"Maganda ka naman talaga?" his head tilted and looked at me from head to toe.

Ngumisi ako at sadyang itinikwas ang buhok. He chuckled because of my movements.

"Anyway, have you eaten already?" his voice became soft. Papunta na siya ngayon sa isang hallway na sa tingin ko ay kusina.

I shook my head. "Hindi pa, wala na akong pera eh."

Yttrium sighed and nodded his head. "Okay, wait a minute. I'll just cook our dinner."

"Marunong ka?"

"Of course, ako lang naman naka tira dito."

"Ako na mag luluto!" I tried to follow him through the kitchen. "Tinuruan din ako sa course ko ng mga luto kineme kaya medyo marunong ako. I'm not as good as the HM or HRM students, pero may alam pa rin naman ako sa mga dish."

Nakakahiya naman kasi kung hindi ako tutulong o kikilos man lang. Hindi naman pupwede na mag ala prinsesa ako dito porket na buntis ako. I still want to help though. Ang kapal naman ng mukha ko kung simpleng tulong ay hindi ko pa magagawa. Ako na nga lang ang makikitira eh.

Maybe I can wash the dishes? Clean his whole unit? Sweep the floor? Cook some foods for us and wash the laundry? Madali lang naman iyon, at hindi mabigat na trabaho. Kumpara mo naman sa mga itutulong niya sa akin, hindi ba?

"Stay there and just watch me. Kung gusto mo magluto, tsaka na. Ikaw lang ang maiiwan dito 'cuz I have work everyday," Yttrium explained while starting to cook.

Ngumuso ako at sa huli'y nagpatalo na. I sat on the high stool and put both of my palms on my cheeks as I watched his sexy back.

He's really good looking. He looks like an alpha. A god. Hindi na talaga ako magtataka at magugulat kung bukas makalawa ay mag uuwi siya rito ng babae. I will not stop him though. Ayos lang naman iyon sa akin dahil alam ko na hindi naman pang habang buhay 'to. He'll eventually learn about my secrets. Pagkatapos no'n ay maaari na silang maging malaya nang kung sino man ang para sa kanya.

"Bakit ka nga pala nasa Club kanina?" I tried to open a topic.

"Party?" he answered while cooking.

Napasinghap ako. "Baka may night out pala kayo ng mga kaibigan mo, tapos naabala kita ah? Hala!"

Yttrium just laugh without looking at me. "Hindi, pauwi na rin naman ako no'n."

"Ah, baka nag hahanap ka na no'n ng babae na maiuuwi mo?" asar ko.

"You can say that," I can sense that he's grinning right now.

Umirap ako, natatawa sa mga nalalaman. "Guess what? Buntis ang nauwi mo, napikot ka tuloy."

Yttrium faced me and crossed his arms over his hard chest. He leaned over the counter as his eyes narrowed.

"Kapag 'yong baby hindi sa akin, at nalaman ko na nagloloko ka lang-"

My eyes widened. "A-anong gagawin mo?"

Damn!

His lips twisted. "Secret.."

Kumalabog ang dibdib ko habang nakatitig sa kanyang mukha. He seems joking around, but I can't help but to feel nervous and think that he knew what's the truth and he's just being nice to me because of the sympathy.

Feeling ko tuloy ay may kutob na siya! Naku, kung malaman niya man ngayon agad, handa na ako sa mga mangyayari.

"After we ate, rest afterwards. We'll visit the OB tomorrow," aniya habang nag hahain ng pagkain sa hapag. "Don't worry, family doctor namin 'yon kaya kakilala ko."

I watched him solemnly. Kung siya siguro ang talagang nakabuntis sa akin, siguro'y ang swerte ko dahil sa pagiging maalaga niya.

"Okay..."

After we ate, I insist on washing the dishes but he just scolded me and guided me towards the respective room for me instead.

"Bukas ka na nga mag kilos kung gusto mo," he repeated what he told me earlier.

Ngumuso ako. "Maaga pa naman..."

"Bawal mag puyat ang buntis."

I sighed in defeat and wandered my eyes around the room. It's huge and neat. Kumpleto sa gamit. Siguro'y isa ito sa mga guestroom niya dito. Para akong nasa hotel, pwede ba akong mag feeling mayaman dito?

"That's your own bathroom, you can take a shower there. Wait, kunin ko lang ang gamit mo."

Hindi na ako nag salita at hinayaan na lamang siya. Hindi ko mapigilan na mamangha sa mga nangyayari sa akin ngayon. It feels unreal, to good to be true. Posible kaya na panaginip lang ito?

I sat down on the soft mattress of the bed. Pinasadahan ko pa iyon ng kamay ko para hagudin ang kalambutan niyon. I can't help but to smile wearily when I realized that from now on—my life will be different from the life that I've used to be.

Ano na kayang mangyayari sa akin sa mga susunod na araw at buwan? Kapag nanganak na ako? Siguro'y ilang linggo lamang ay lalabas din kaagad ang resulta no'ng sinasabi ni Yttrium na DNA, kaya't 'di rin siguro ako magtatagal dito.

"Hey, are you alright?" Yttrium suddenly spoke when he entered the room.

Tipid akong ngumiti at tumango, pinapanood siyang buhatin ang mga gamit ko para idiretso iyon sa isa pang pintuan.

"This is the walk in closet. I noticed that you only have few clothes. We'll buy some of your things when the weekends came," aniya matapos lumabas sa walk in closet kuno.

Umawang ang labi ko. "T-talaga? Ah! I mean, huwag na... Ano ka ba, hindi naman kailangan! Kasya na 'yung mga damit ko!"

Ano ba siya? Sugar daddy? Dapat iyon na lang pala ang ginawa kong pang pikot sa kanya! Mukha namang nangwawaldas lang siya ng pera!

Yttrium shook his head. "Goodnight, rest alright? Always keep the baby safe. When you need something, don't hesitate to call me."

Napakagat ako sa pang ibabang labi at maamong tumango. I can't help but to flutter because of his words.

"Thank you ulit, Yttrium."

He smiled assuringly and nodded his head a bit. "I'll go to my room now..."

Napatayo ako sa gulat at nagmadaling pumunta sa pintuan para ihatid siya doon. Nang tuluyan na siyang makalabas, naka hinga ako nang maluwag.

I spent my remaining night hours there-fixing myself. I took a shower and changed my clothes into a decent one. I was about to close my eyes and sleep when suddenly, I heard the screeching sound of the door.

"Fiery?" It's Yttrium's voice.

"Hmm?" I just hummed softly without glancing at him.

Nakatalikod ako sa direksyon ng pinto kaya't hindi ko siya nakikita. Naka tabon na din ang buong comforter sa katawan ko.

"Nothing..."

I just slowly closed my eyes and didn't force him to talk. I was too tired and knackered for the whole day. I was almost asleep, when I heard Yttrium spoke again.

"About what we have talked about earlier..." mabagal niyang ani. After a long silence, he spoke again. "Ikaw lang ang inuwi ko rito, wala ng iba, Fiery."

I don't know if it was a dream or not... Pero isa lang ang sigurado ako.

My heart beats fast the moment I heard that line.