Chapter 2

I feel so desperate yet guilty for what I've done, the reason why I remained silent the whole time we were waiting for our food to be served.

Kinakabahan ako at panay ang paglalaro ko sa mga daliri sa ilalim ng lamesa. The man is currently sitting in front of me. He bought me to a nearest coffee shop around the Club. He ordered an iced coffee for him and hot chocolate for me. Ayaw ko nga sana niyon, dahil hindi naman ako mahilig sa tsokolate at mas hilig ko ang kape o gatas, kaso ayaw ko naman nang mag inarte, kaya hinayaan ko na.

I don't know his name yet, because I definitely don't know him. Hindi rin naman ako nag abala na mag tanong, malalaman ko rin naman siguro mamaya.

Just like what I've said, he seems so nice. I also noticed that he has many friends and acquaintances around. Nahihiya nga ako dahil ang daming sumusulyap na kuryuso sa akin sa tuwing may bumabati sa kanya, siguro'y nagtataka kung sino ang hampas lupang kagaya ko na kasama ng lalaking 'to.

"Stop staring, mukha kang tanga."

Napaamang ako sa gulat dahil sa biglaang pagsasalita niya. Gago 'to ah!

"S-sorry..."

He rolled his eyes and looked away as he casually sipped on the straw of his iced coffee.

Hindi ko napigilan ang pag ngisi. "Gwapong gwapo ako sa'yo eh. I was just wondering, gwapo rin siguro ang magiging labas ng anak ko ano?"

He was taken aback because of my answer. I felt confident and satisfied because of that. Sige lang Fiery, galingan mo ang pag arte!

He cleared his throat. "U-uh, maybe we can start talking about our set up with this..."

Marahan akong tumango. "Dapat na nga siguro..."

"What's your name?" he asked attentively.

"Fiery Eilliesh Ferin, 20 and single—"

"But pregnant," pagpapatuloy niya sa sasabihin ko.

Napasinghap ako. "Hoy! Ang kapal mo!"

His head cocked sideways. "Bakit? Hindi ba totoo? Buntis ka naman talaga," bumaba ang tingin niya sa tiyan ko at ngumisi.

Kasama na pala 'yon sa sa status. Akala ko Single, complicated at taken lamang iyon. May single Mom and Dad na yatang kasali.

I just simply rolled my eyes and hold the cup of chocolate on the top of the table in front of me. The warmth of the cup engulfed through my palm.

"Hmm, next question... Where's your parents? Where do you live?"

Tipid na umangat ang mata ko sa kanya. Should I tell him everything? Hmm, I think I should. I already lied to him. I already fooled him. Siguro naman sa paraan at sa parteng ito man lang na tungkol sa akin ay malaman niya kahit papaano ang totoo?

"My parents both died in an accident. Ako na lang ang natitira-"

"Sorry to hear that... But, can I ask if they didn't even left some properties or money for you?"

Tipid akong umiling. "Hindi kami mayaman para magkaroon ng mga property o mana na 'yan."

Ngumuso siya at tumango. "Where are you staying right now?"

I was taken aback for awhile. Sigurado ba ako na mapagkakatiwalaan ang lalaking 'to? Baka mamaya kunwari lang siya na tutulungan ako, tapos ini-interview niya lang ako ngayon para makuha ang loob ko!

Ayan kakapang-loko ko, takot din pala akong maloko!

But still, I need to earn his trust first. Kaya naman wala akong nagawa kung hindi sumagot na lamang.

"Sa may Apartment malapit doon sa University—"

"Saan ka nag-aaral?"

"D'yan lang—" sabay turo ko sa labas ng coffee shop.

"Saan 'yong d'yan lang?"

Umirap ako. "Grant University. Tourism student, last year na sana," I can't hide the bitterness in my tone.

I saw how worry flashed in his eyes. "Do you still want to continue—"

Inagapan ko na kaagad ang sinasabi niya ng sunod sunod na pag iling. I even wavered my hands in front to stop him.

"H-huwag na! Ano ka ba, nakakahiya naman..."

"Babayaran mo naman 'di ba?" the side of his lips turned up.

I scoffed. "Oo nga, kaya lang baka lalong lumaki ang utang ko sa'yo kapag pinautang mo pa ako pati sa pag aaral! Tourism ako, mahal ang mga bayarin."

Alam ko na sayang ang pag aaral ko ngayon lalo na't huling taon ko na, pero kasi naisip ko na hindi ko rin kakayanin kung ipag bubuntis ko ang anak ko tapos mag aaral ako. Fourth year pa naman na, kailangan pa umalis dahil sa mga OJT at iba pa.

At isa pa, nakakahiya na talaga. Ang dami niyang maitutulong sa akin pag nagkataon, at mas lalo akong mahihirapan na tumanaw ng utang na loob. Bukod pa roon, ayaw ko rin naman na malaman ito ng mga kakilala, lalo na't ka-school mate ko pa man din si Yeshua. Matapos ang ginawa at sinabi niya noong nakaraan, ayaw ko nang humingi pa ng tulong sa kanya o makita pa siya.

He chuckled. "Alright, hmm... Don't get me wrong huh? I just want to make sure if that was really my child..."

Tumango ako kahit na kinakabahan na sa loob loob. Kung mahuhuli niya man ngayon na nagsisinungaling ako, patay ako dahil nasabi ko na ang mga impormasiyon tungkol sa akin. Isa pa, kailangan ko na munang ubusin ang chocolate drink na 'to, dahil sayang naman ang libre na mahal na inumin.

"Hmm, ano 'yon?" I casually asked as if I wasn't nervous.

"Uhm, you see... I really forgot about you, U-uh, am I good in bed?"

Halos mabuga ko ang iniinom dahil sa tanong niya. Humagalpak siya ng tawa nang makita ang reaksyon ko. I glared at him as I grabbed the tissue and patted it carefully over my lips, wiping the excess dirt that was spilled.

"Just kidding, huwag mo nang sagutin..." pagbawi niya.

"Magaling ka, nabuntis mo nga ako eh," sabay ngisi ko sa pagsakay sa kalokohan niya.

Shit. Kanina ko pa inuulit ulit na buntis ako at anak niya itong dinadala ko kahit hindi naman. Ang kapal mo rin Fiery!

He frowned, before he can even speak again, I immediately asked him a question.

"How about you? What's your name again?" kunwari'y nakalimutan ko.

He leaned against the table and his eyes narrowed at me suspiciously. My brow raised at his weird moves.

"Seriously? You don't know me?" he asked in disbelief.

Mas lalo akong naguluhan. "H-hindi, nakalimutan ko na ang pangalan mo eh."

Hala baka mamaya isa pala siyang sikat at importanteng tao! Baka mamaya ay anak ng isang sikat na Business Man, o baka naman anak ng Congressman, Mayor... At baka malala pa ay anak ng Presidente!

Diyos ko, huwag naman!

His lips set in a grim line. "Is that even possible? How did you moan that night?"

Halos matawa ako. "We didn't did it at night... It's morning, you moron."

Yeshua and I did that thing in the Morning. Damn.

Namilog ang mga mata niya. "The hell? Why did I forgot about it?" he whispered to himself.

"Maybe because of so much pleasure? Baka nakakabaliw-"

He faced me sulkily. "Shut up."

I tittered. "So, ano nga ang pangalan mo?"

"Jacques Yttrium Sylvester from JYS Corporations, 24, single but I have so many fuckbuddies. And I guess, you're one with them?" he smirked.

Napangiwi ako. "Yabang."

Hindi ko pa nga siya natikman! At wala rin akong plano dahil may anak na ako. Pera na lang niya ang kailangan ko para mabuhay.

He chuckled then turned serious eventually.

But... JYS Corporations? May business na siya? Nice. And he's four years older than me!

"Uhm, about what I said earlier... I hope you don't mind if I'd like to get a DNA test to see if that's really my child-"

Mabilisan akong tumango. "O-oo! Ayos lang!"

Napakagat ako sa labi nang mariin niya akong tinitigan na parang hinahanapan ako ng butas o mali. Nakahinga lamang ako ng maluwag nang umiwas na siya ng tingin at tipid na tumango.

As far as I know, magtatagal pa ng ilang linggo ang proseso no'n bago makuha ang pinaka resulta ng test. Siguro naman sa panahong 'yon ay sapat na ang mga makukuha ko sa kanya na kakailanganin namin ng anak ko hindi ba? Para naman ready ako, o may napala kahit papaano.

"You're going to stay at my place for the mean time. Is that fine with you?"

I gasped. "H-huh? H-how about your parents? Baka magalit sila!"

Nakakaloka, ayos lang naman sa'kin kung bibigyan niya na lang ako ng pang sustento sa anak ko—namin. Hindi ko naman ine-expect na mag-offer siya ng titirhan.

Yttrium chuckled. "I'm not staying with them anymore, don't worry. Atsaka next time na rin kita ipakikila, once na malaman ko na akin talaga 'yang dinadala mo."

Ah, baka gusto lang niyang maka-siguro dahil baka i-scam ko siya. Pwes, Yttrium hindi ka nagkakamali!

"Sigurado ka ba? A-ayos lang naman sa'kin kung dadalaw nalang ako sa'yo, at ganoon ka din sa'kin para naman makita mo ang anak mo... Kahit sustento, ganoon... A-ayos lang..."

Yttrium stared at me for awhile before he shook his head. "No, I don't like that. I want to ensure your safety together with my child. So, sa'kin kayo titira."

Sunod sunod akong tumango, nasisiyahan sa mga naririnig. "Sure, sige ba!"

Shit, good luck na lang talaga sa akin. Hindi ko alam kung ano 'tong gulong pinasok ko. Bahala na talaga.

"Let's go," Yttrium stood up.

Kumunot ang noo ko. "Huh?"

His eyes bore on my face. "We'll go to your place, kukunin natin ang mga gamit mo."

My jaw dropped. My mind was in haywire while we're on our way towards my apartment.

Hindi ako makapaniwala! Parang noong mga nakaraang linggo lang ay namomroblema ako sa mga pera at kung paano na ang gagawin, ngunit ngayon...

Oh my gosh. Thank you Lord, so much blessings.

Bahagya akong na-guilty nang maalala na kaya ko nakuha ang lahat ng iyon ay dahil sa panloloko at pag sisinungaling ko. Napapikit ako nang mariin at humingi ng tawad sa isip. I felt dissapointed with myself.

Kahit yata mangumpisal ako o pag bayaran ang mga kasalanang ito ay hindi ko pa rin mapapatawad ang sarili ko! Napakasahol, Fiery.

Hindi ko rin maiwasang masaktan at malungkot nang maisip si Yeshua. We were still fine the last time we've met. Sa ilang naka flings ko, sa kanya lang ako tumagal at naging kumportable dahil nga gusto ko ang ugali. He's actually nice and kind, kaya hindi ko alam kung bakit ganito ang nangyari.

Mabuti pa si Yttrium, kahit na fuck boy at hindi ako lubusang kilala ay buong puso akong tinulungan.

"Ito na ba?" I heard Yttrium's voice after a minute of silence.

Lumipad ang mata ko sa labas ng bintana ng sasakyan niya. Tumango ako at mabilis na lumabas nang makita na iyon na nga ang Apartment ko. Tama lamang ang laki para sa akin.

"Wait lang ah? This will not take long, kaunti lang naman ang gamit ko..." I faced him and smiled a little as I explained.

Yttrium nodded. "It's okay, take your time," aniya habang pinapasadahan ng tingin ang buong lugar.

I slowly walked towards the front door. Inalis ko ang lock no'n. I gripped on the door knob, twisting it and pushed to open it widely. Lumingon ako sa likod para tawagin si Yttrium.

"Come in."

He innocently looked at me and sauntered forward. Malakas ang kabog ng dibdib ko nang makapasok ako. Good thing, I cleaned up my whole place earlier before I went to that freaking club. Nakakahiya, baka mamaya ay sanay siya sa lugar na pang mayaman.

Sa pag pasok ng pintuan, lahat ay kita mo na kaagad doon. Sala na kwarto at kusina, all in one. Napa buntong hininga ako habang inilalagay sa pang pasok sa eskwela na bag ang mga damit at ibang gamit na nadadampot ko.

I was almost done when I noticed that Yttrium wasn't talking. I cranked my neck upwards to take a look on him.

He look so stiff while sitting at the edge of my single bed. The only thing that's moving is his eyes-probably wandering around.

"Tapos na," usal ko kaya't napalingon siya nang tuluyan sa akin.

"Let's go?"

I nodded. Siya ang kumuha ng gamit ko para ilagay iyon sa loob ng sasakyan niya. While we're on our way towards his pad, I can't help but to ask him some things.

"May girlfriend ka ba? Baka mamaya mag break kayo dahil sa'kin?" Honestly, I forgot to ask him about this one. Baka mamaya ay nakasira na pala ako ng relasyon!

I saw how his face lightened up. "I don't have any. Fuckbuddies lang nga-"

Napangiwi ako. "Proud ka pa ah?"

Yttrium glanced at me. "I'm just being honest. Ba't ikaw?"

Natigilan ako nang maalala si Yeshua. I sighed massively and shook my head.

"I don't have a boyfriend. Flings lang din-"

"See?"

I scoffed. "Pero hindi ako nakikipag sex sa marami! Kilala ko sila bago ko tikman 'no!"

Humalakhak si Yttrium.

It's true though. I had sex with Yeshua, a lot. He's actually my first. I gave him my virginity because I was glad that he's lowkey helping me with my every needs. May iilan lang din akong naka make out pero hindi na nasundan pa iyon. Everything was just about lust.

"Anyway, nagpacheck up ka na ba sa OB?" Yttrium suddenly asked, his voice became solemn.

Umiling ako at napanguso. "Hindi pa nga, wala na akong pera."

His eyes surveyed my body. "You looked rich, though."

I smirked. "Marami nang nagsasabi niyan. Tourism student nga kasi ako. Tinuturuan kami doon mag-ayos.

"Okay, we can have your check up tomorrow or the next day."

I smiled wearily as I stared at him. Yttrium looks cool while driving the car. Tahimik ang paligid dahil gabi na, bukod sa mga huni ng sasakyan na lamang ang naririnig sa labas, nakakabinging katahimikan naman ang bumalot sa loob ng sasakyan niya.

Muli nanaman akong nakonsensya dahil sa mga ginagawa ko. Kung sana lang ay pinanagutan ako ni Yeshua, hindi na sana ako nagkakasala nang ganito. At higit sa lahat, hindi na sana madadamay pa sa gulong 'to si Yttrium.

Kahit naman kasi ganoon siya, mukha pa rin siyang mabuti at mapag kakatiwalaan.

"Yttrium..." tawag ko sa kanya sa maliit na boses.

"Hmm?" he hummed softly.

"Thank you..." I gratefully croaked.

Honestly, ang dami ko talagang gustong sabihin sa kanya. Iyon nga lang ay hindi ko masabi. Sa ngayon, sapat na siguro ang mga salitang ito. Sa pagdaan ng mga araw, pinapangako ko na babawi na lamang ako sa kanya.

Thank you for doing this. Thank you for being nice. Thank you for helping me. Thank you for believing in me. You're the greatest blessing that I've ever been received. And lastly, I'm sorry. Promise, after this, I will make up everything to you.

Thank you because you saved us. Ikaw ang hulog ng langit sa amin ng anak ko.

Gusto ko sanang isatinig iyon, ngunit tsaka na. Hindi pa iyon ang tamang panahon. Kapag dumating man ang araw na malaman niya ang lahat at magalit siya, sana sa akin na lang at huwag na sa bata. Iniisip ko pa lamang ang kahihinatnan ng katangahan ko, natatakot na ako.

Sana maging maayos ang kahihinatnan ng lahat ng 'to.

Sandali siyang sumulyap sa akin, pagkatapos ay binigyan ako ng tipid na ngiti.

"No worries. It's for the baby..."

Right, for the baby.