Alina’s POVPagdilat ng mga mata ko, doctor at mga nurse ang una kong nakita.“Doctor, our patient is awake,” sabi ng nurse sa doctor na abalang nakatingin sa libro niya. Binitawan niya tuloy ang libro para lapitan at i-check ako.Sa una, parang foggy pa ang pag-iisip ko. Hindi pa pumapasok sa isip ko ang mga nangyari sa akin. Hanggang sa makita kong pumasok na rin dito sina Corvus at White lady. Doon, kusang ngumiti ang mga labi ko.“Her condition is good now. And I think her health will continue to improve,” dinig kong sabi ng doctor na tumitingin sa akin.Nakatitig lang ako kay Corvus. Titig na titig siya sa akin na para bang hindi makapaniwala na gising na ako at nabuhay pang muli. Ang guwapo niya ngayon. Maganda ang porma niya, mukhang anak-mayaman. Ngayon ko masasabi na mas guwapo talaga si Corvus sa lahat ng lalaking naging jowa ko at naging kalandian ko.Hanggang sa lumapit na siya sa akin. Una niyang hinawakan ang kamay ko. “Totoo ba ‘to, gising ka na talaga?”Hinawakan na ri
Alina’s POVAfter 3 days, nakaya ko nang tumayo. Salamat kay Corvus at white lady dahil inalagaan nila akong mabuti. Araw-araw pinapakain nila ako ng masusustansyang pagkain. Na-miss ko ring kumain ng pagkain kaya magana rin talaga akong kumain. Yung doctor na galing Australia umalis na rin at bumalik sa bansa nila, habang ang mga nurse, bumalik na rin sa kani-kanilang trabaho dito sa Pilipinas.Umabot ng halos hundred million pesos ang utang ko kay Corvus kasi ganoong kalaki ang binayad niya sa lahat-lahat, kagamitan sa aparato na ginamit sa akin at pati na rin sa doctor at nurses. Loko-loko si Corvus kasi hindi ko na raw need bayaran ‘yon. Pero, siyempre, hindi ako papayag na ganoon na lang. Kung ayaw niyang magpabayad ng pera, sa ibang bagay na lang ako magbabayad. Sa kama na lang siguro kami magtutuosan.“Ano, handa ka na ba?” tanong sa akin ni Corvus nung lumabas na ako sa kuwarto ko rito sa manisyon niya. Bagong ligo ako at nakadamit na rin ng maayos. Kasama si Corvus at ang hal
Alina’s POVLahat ng mga staff ko sa building kong ito ay nagulat nung makita ako. Lahat sila, napayuko nung makita ako, pero isa sa mga ka-close kong staff dito ang naglakas-loob na lapitan at kausapin ako.“I know there are other people in my penthouse, am I right?” Ako pa tuloy ang unang nagtanong sa kaniya.“Yes, Madam. But Ma’am Camilla has sold this entire building and your other properties to a Korean man. The Korean man is now living in the penthouse,” sagot niya na lalo kong kina-stress.“Napakahayop ng Camilla na ‘yan. Hindi niya ata alam na buhay pa ako.” Nanginginig ang kamao ko. Hindi ako sanay manakit, pero this time, parang makakapanuntok ako ng tao.“Ang akala rin po kasi namin ay wala ka na talaga, Madam. Maging si Sir Nacho ay wala na rin kasing paramdam dito,” sabi pa ng staff ko.Tinapik ko ang balikat niya. “Aayusin ko ito. Akong bahala. Babalik din sa dati ang lahat, sa ngayon, gawin niyo na lang muna ang mga trabaho ninyo,” sabi ko sa kaniya saka na ako umalis. A
Corvus’ POVHindi na pinatagal ni Alina ang paglalamay sa ama niya. Isang gabi lang ‘tong pinaglamayan, kinabukasan ay nilibing na rin agad. Ang lamay na ‘yun ang nag-iisang lamay na pinaka-malungkot na nasaksihan ko. Wala manlang kamag-anak si Alina na pumunta kasi hindi na rin niya sinapubliko ang nangyari sa ama niya. Kaya ang nangyari, puro kami-kami na lang ang naglamay sa ama niya. Kaya lang dumami ay dahil sa mga tauhan namin.Habang nandito ako sa sala at nagce-cellphone, narinig kong may naglalakad na sa itaas. Maya maya pa ay nakita kong gising na si Alina.“Gusto kong matutong gumamit ng baril, Corvus,” sabi niya nung bumaba na siya sa hagdan. Mugto at halos maga ang mga mata niya ngayong umaga. Halatang magdamag siyang umiiyak.Gusto ko sana siyang tabihan kagabi, kaya lang siya ang may gusto na mapag-isa muna. Siguro, nahihiya siya na marinig kong umiiyak siya magdamag. Iniisip niya rin siguro na baka mapuyat lang ako.“Kung ganoon, sige, magha-hire tayo ng magtuturo sa ‘
Corvus’ POVNakipagkita ako ngayon kay Nacho. Sabi kasi ni Alina, alamin ko na rin ang reaction nito matapos niyang malaman na buhay pa ako. Nung una ayaw niyang sagutin ang tawag ko, ilang beses pa akong nag-call sa kaniya, pero ayaw niyang sumagot. Hanggang sa hindi na ito makatiis. Bigla siyang na-message sa akin na nagtatampo pala siya sa akin kasi wala na raw siyang mahanap na gaya kong magaling na gym instructor. Nang mabasa ko ang message niya ay natawa talaga ako.Bumaba na ako sa sasakyan pagkatapos kong mag-park dito sa labas ng coffee shop. Makulimlim ang panahon, mukhang bubuhos ang malakas na ulan kaya pumasok na ako sa loob ng coffee shop.Dito sa isang coffee shop, nagkita kami para mag-usap.“Ayoko sanang makipagkita talaga. Kaya lang, baka naman ikaw ang hindi mamansin kapag ako naman ang gusto makipagkita sa ‘yo.”Baklang-bakla ang datingan niya sa part na ito. Kung mag-inarte, akala mo jowa ko talaga siya. Pero, dahil may mga naging tulong naman siya sa akin, naging
Alina’s POVSa tingin ko ay tuluyan nang malakas ang katawan ko. Wala na akong panlalata na nararamdaman kaya sa tingin ko rin ay puwede ko nang gawin ang isa sa pangarap ko noong kaluluwa palang ako. Ang pangarap na matikman si Corvus.Kanina pa ako buntot nang buntot sa kaniya dito sa manisyon. Habang nag-aaral siya sa libro, nakabuntot ako. Habang nag-aaral siyang gumamit ng baril, nakabuntot ako sa kaniya. Habang nagluluto siya ng pizza kanina, nakabuntot ako. Ewan ko ba, tiklop ako pagdating kay corvus. Hindi ko masabi-sabi sa kaniya na gusto ko nang ikama niya ako. Ilang araw na akong kating-kati talaga. Dati, kapag gusto kong makipag-sëx sa isang lalaki, isang sabihan ko lang, ayon na, kinakastạ na agad ako. Kapag nangati ako nun, pinapakamot ko talaga sa mga lalaking trip ko. Ganoon katindi ang kalandian ko nung panahon malaya pa kaming nakakapag-party sa mga bar at club. Ngayon naman, parang hiyang-hiya ako. Siguro dahil alam kong matinong tao si Corvus. Na alam kong hindi si
Alina’s POVNapapikit ako nung maramdaman ko ang dila niya sa mga pisngi ng kạselanan ko. Ang init at halos naglalaway siya. Dinuraan pa niya ang hiwa ko at saka niya ito kinalat doon gamit ang mga daliri niya. Nang maging madulas ang labas, nilato-laro niya ito habang kinikiliti ang mga pisngi ng pagkabạbạe ko. Maya maya, dinilaan na rin niya ito na para bang hinihimod ako.Habang dinidilaan niya ito, gamit naman ang mga daliri niya, binubuka niya ito para madilaan din ng husto ang loob ko. Putang-ina sa sarap sa pakiramdam. Nababaliw ako sa sarap.Nung ipasok niya sa kaloob-looban ng pukë ko ang dila niya, nakiliti ako kasi pinanginig niya ito sa loob ko.“Mmmmm…”Sa sarap nang ginagawa niya sa akin ay hindi puwedeng ‘di ka mapapaungol. Kung minsan, sinasadya pa niyang kagatin ang isang pisngi ng pukë ko.“Oohhh, Corvus, nakikiliti ako, buwisit ka!”Tumingala siya sa akin at saka ngumiti. Natutuwa siya kapag napapaungol niya ako.Maya maya ay naramdaman kong pinasok na niya ang mga
Alina’s POV“Alina, ready ka na ba?”Sa wakas ay tanong na niya. Ito na, papasukin na niya ako.Ngumiti ako at saka bumuntong-hininga. Bahala na.“Kanina pa ako ready, Corvus. Anong akala mo sa akin, duwag? Saka, bata nga na kay laki-laki nagkakasyang lumabas sa pukë ng mga babae, e. ‘Yan pa kayang titë mo na parang upo pa kaya?”Humagikgik siya ng tawa matapos kong sabihin ‘yon. Sa totoo lang, ganoon na lang ang inisip ko. Tama naman ako, e. Mas malaki pa nga ang baby kaysa sa ạri niya kaya naisip ko na kayang-kaya ko ‘yan. Isa pa, hindi naman na ako virgin para matakot pa.“Kung ganoon, ipapasok ko na talaga ‘to,” sabi niya habang nakadapa siya sa ibaba ko. Nakatutok na rin siya sa bukạna ko. Bago ipasok ang kaniya sa loob ko, binukaka niya munang mabuti ang mga hita ko. Pagkatapos, na-fingër pa niya ako ng isang mabilisan lang gamit ang apat na daliri niya. May aray, oo, kasi ngayon lang ulit ako nakaranas ng ganito. Pero sanay naman na ako sa kakaunting aray na ‘yon kaya balewala
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag