Sa wedding reception.Nagpalit si Catherine sa isang pulang gown. Ang bestida ay nagdiin sa lahat ng tamang kurba at isang magandang diyamanteng necklace ang pinalamutian ang neckline niya.Walang duda na bilang bride ngayong araw, siya ang pinakamaganda sa kanilang lahat.“Uncle, A-… Aunt. Congratulations.”Sa isa pang mesa ng mga kaibigan at pamilya, nagtaas ng isang toast si Ethan na may halo-halong nararamdaman.“Salamat.” Iinom pa lamang si Catherine nang marahan siyang paalalahanan ni Wesley. “Huwag kang masyadong iinom. Isang marahang sip lang ang maganda.”“Wow, ang groom ay sobrang maalalahanin para sa kanyang bride.”Isang tao mula sa pamilyang Lyons ang sumigaw na may ngiti. “Ang bride ay pwedeng uminom ng kaunti, pero ang groom ay kailangan uminom ng tatlong baso.”“Uncle, huwag mong bigyan si Wesley ng hard time.” Walang magawang ngumiti si Catherine. “Mayroon kaming afternoon flight para sa aming honeymoon mamaya nitong hapon.”“Tsk tsk, Wesley, tignan mo kung ga
“Mom, iyan si Shaun Hill. Sobrang gwapo niya. Mas gwapo siya kaysa sa mga litrato sa Internet.”“Akala ko mas gwapo si Wesley, ngunit kung ikukumpara kay Shaun, mas gwapo si Shaun.”“Manahimik ka, maldita.”“......”Isang grupo ng mga dalaga ang nag-uusap, at hindi maiwasan ni Wesley bumagsak ang mukha niya.Likas siyang tumayo sa harap ni Catherine.Nakita ni Shaun si Catherine sa maraming tao. Madali siya makita sa maraming tao dahil sa pulang gown niya at nagpaganda sa kanya lalo ang balat niya na kasing puti ng snow.Iyon ang babae niya.Subalit, sa saglit na iyon, hawak ni Wesley ang kamay niya, at nagtago siya sa likod ni Wesley na parang maliit na bata.Nangilabot siya.Nang may malaking hakbang, nagpunta si Shaun papunta sa kanila.Ang nagdidilim niyang mukha ay may nakakatakot na mata, at walang nag-isip na magpupunta talaga siya para batiin sila.“Eldest Young Master Hill, kung nandito ka para batiin kami, tinatanggap kita, ngunit kung andito ka para sirain ang ka
Lahat ng tao na nasa kasal ay nakatitig kay Shaun.Siya ang pinakasikat na lalaki sa bansa, ngunit sa saglit na iyon, mukha siyang miserable na parang malaking bata na nawalan ng minamahal. Ang mukha niya ay napinturahan nang pag-aalinlangan at walang kakayahan.Subalit, makalipas ang ilang saglit, tumawa siya nang may pagkutya. Ito ay malamig, nakakapangilabot at nakakatakot.“Wesley Lyons, hindi mo ba alam kung anong klaseng tao ako? Babae ko iyan. Sa akin siya habangbuhay. Ano naman kung kasal na siya? Isang pirasong papel lang naman iyan.”Walang ekspresyon na umabante si Shaun, kitang may kabaliwan sa mukha niya.Natakot sina Wesley at Catherine. Mukhang minaliit nila ang kawalang hiyaan ni Shaun.“Shaun Hill, tumigil ka na. Tinigil ko na mahalin ka dati pa.” Hindi maiwasan na sumigaw ni Catherine. Sinabi na niya ito nang maraming beses.“Hindi iyon mahalaga basta mahal kita.” Inabot ni Shaun ang kamay niya, ngunit sinuntok na siya kaagad ni Wesley.Pagkatapos nila magpali
”Oo, huwag mo tatawagan ang pulis.” Galit na sinabi ni Mr. Lyons. “Hindi mo rin dapat makuha ang babae na iyon. Makipag diborsyo kaagad sa kanya pagbalik niya.”“Buhay ko ito.Wag ka mangialam.”Umalis si Wesley nang walang ekspresyon ang mukha.Nagkatinginan sina Lucas at Suzie, at pareho sila tumingin kay Liam nang walang masabi.“Uncle, anong gagawin natin? Kinuha ng basura na tatay namin si Mommy.” Nanginig si Suzie. Nakakatakot talaga yung basurang tatay ngayon lang.Balisa rin si Lucas. “Uncle, magiging okay lang ba si Mommy?”“Huwag ka mag-alala. Ayaw lang ni Shaun makasama ng mommy niyo si Wesley.”Kahit na ayon ang sinabi ni Liam, nanginig pa rin ang puso niya.Hindi normal na tao si Shaun. May sakit siya sa pag-iisip. Sino nakakaalam kung kailan siya aakto? Hindi naman parang hindi niya pa nasaktan si Catherine dati. Sana, kaya niya kumalma ngayon.“Ang kahihinatnan ng bagay na ito ay malubha. Kailangan ko magmadali bumalik sa pamilyang Hill.” Nagbuntong hininga si Li
”...”Mababaliw na si Hadley. Nagkaroon pa nga siya ng umaapaw na emosyon na patayin ang sarili niya.Ang balita na kinuha ni Shaun si Catherine ay kumalat na si buong Australia.Nagdadala ito ng mabibigat na pagpuna sa buong internet sa punto na ito.Ang mga tao ay nagagalit kay Eldest Young Master Hill sa opisyal na website ng Hill Corporation, ngunit nagpupumilit pa rin siya magkaroon ng kasal.Pakiramdam ni Hadley ay gusto niya ito paalalahanan na ang babae na gusto niya pakasalan ay kasal na sa iba.‘Eldest Young Master Hill, ang sakit mo ba ay na-trigger ulit?’Para sa kapakanan ng dignidad ni Eldest Young Master Hill, hindi na ito sinabi ni Hadley. Nag-alinlangan siyang sumang-ayon sa ideya ng lalaki.…Limang oras ang nakalipas.Bumaba ang helicopter sa pribadong isla. Sa gitna ng buong isla ay may manor.Sa saglit na iyon, ang mga katulong sa manor ay abala sa paglagay ng mga rosas bilang dekorasyon sa manor.Dahan-dahan nilagay ni Shaun si Catherine sa kama sa mas
Kahit papaano’y walang naramdamang iba si Catherine kundi goosebumps noong makita niyang ganoon kumilos si Shaun.Paanong ang nakakatakot na lalaki sa kasalan kanina’y ibang-iba umakto noong mga sandaling iyon?Ito ba’y may schizophrenia?Naisip ni Catherine na hindi makabubuti sa kanya kung ipagpapatuloy niya ang pagyayapak kung gusto niyang tumakas mamaya. Matapos niyang mapaisip nang ilang mga sandali ay sinuot niya ang kanyang mga tsinelas.Sa sandaling pakakawalan siya ni Shaun ay tumakbo siya na parang loka-loka.May nakakatakot sa malaking lugar na sinlaki ng isang kastilyo. Dahil sa ginayakan ng mga rosas, ribbon, at streamer ang mga dingding ay isang masaya at katuwa-tuwang kapaligiran ang iminumungkahi ng lugar na iyon. Tila ba’y katatapos lamang ng isang engrandeng kasalan at oras na noon para sa unang gabing magkasama ng bagong kasal.Nakasuot ng itim at puti ang mga lingkod na kanina pa nakakasalubong ni Catherine. Nginingitian siya nitong lahat at kung paminsan-mins
Bumuhos ang pagkabigo sa mukha ni Shaun.Ilang beses nang sinasabi sa kanya ni Catherine na hindi na siya nito mahal, at alam niyang totoo ang sinasabi nito.Napatigil niya talaga ang isang babae sa pagmamahal nito sa kanya.Haha.“Hindi na bale kung hindi mo na ako mahal. Minahal mo ako noon, at ngayo’y ako naman ang magmamahal sa’yo at oras na para ikaw naman ang magpahirap sa akin. Makatarungan lamang iyon.”Matapos niyang magsalita ay hinawakan ni Shaun ang mga braso ni Catherine at hinila siya patungo sa isang mahimbing na yakap.“Ano’ng ginagawa mo? Pakawalan mo na ako, Shaun. Sa ginagawa mong ito’y hindi mo ako hinahayaang pahirapan ka, bagkus ay ako lang ulit ang pinahihirapan mo.” Pilit na kumalas si Catherine at hinampas niya ang lalaki.Kay Logal siya natuto ng martial arts, subalit ay agad din naman siyang natalo.Pilit siyang binuhat ni Shaun pabalik ng manor. Nilapitan siya ng butler at sinabing, “Eldest Young Master Hill, handa na po ang lahat sa simbahan.”May
“Ito ang kwarto natin, Cathy. Gusto mo ba?” Inilagay ni Shaun si Catherine sa kama at sumandal upang halikan siya.“Shaun, ‘wag mo ‘kong lalapitan.” Itinaboy papalayo ni Catherine ang katawan ni Shaun. Nasa bingit na siya ng pag-iyak. Sa kanyang pagkabalisa ay nagsisimula nang mamuo ang mga luha sa kanyang mga mata.“Syempre kailangan kong lambingin ka. Asawa mo ako. Ito ang una nating gabi bilang bagong kasal.”Ipinilit ni Shaun ang kanyang kaaya-aya at matikas na katawan kay Catherine. Idiniin niya ang kanyang tuhod sa kama at bumalot kay Catherine ang isang aura ng pagkalalaki.“Hindi ikaw ang asawa ko. Si Wesley Lyons ang asawa ko!” Sunod-sunod na sigaw ni Catherine. “Kahit na pinakasalan mo ako at nangako, ano naman? Kahit na pang-bagong kasal itong kwartong ito, hindi pa rin mababago na kay Wesley ako kinasal! Rehistrado na kami, kaya’t legal ang aming kasal.”“Manahimik ka!”Bigla siyang itinulak ni Shaun at ginamit nito ang kanyang kanang kamay upang takpan ang kanyang bi
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging