Sa susunod na araw.Pagkatapos gumawa ng agahan para kay lucas nang biglang makatanggap ng tawag si Joel galing sa Old Master Yule.“Jole Yule, binenta mo talaga ang shares mo sa kumpanya. Ito ay negosyo ng pamilyang Yule na iniwan sa’min ng ninuno namin. Pumunta ka sa kumpanya ngayon. Kahit na hindi ka pisikal na makakapunta dito, gumapang ka, h*yop ka!”Pinagalitan siya ng old master nang sobrang lakas na kahit si Catherine ay narinig ito sa kusina.“Dad…” Tinignan niya ang ama nang nag-aalala. “Sa tingin ko pumunta si Mr. Kawada sa kumpanya.”“Ayos lang. Napagdesisyunan ko naman nang ibenta ang mga ito, pinaghandaan ko naman nang mapagalitan ng lolo mo.” Mapait at walang pag-asa na ngiti ni Joel.“Sobrang galit ni Grandpa. Natatakot akong hindi ka niya titigilang pagalitan.” Simangot ni Catherine.“Ang pinaka pangit na pwedeng mangyari ay ang itakwil nila ako sa pamilyang Yule. Wala na akong pakialam.” Naaglabas ng mahabang buntong hininga si Joel.“Sinunod ko ang lolo’t lol
”Catherine Jones, paano mong nagawa ang ganitong bagay?”Sinigawan ni Melanie si Catherine sa galit. “Tumagal ng daang taon para madevelop ng mga ninuno natin ang Yule Corporation kung nasaan ito ngayon, ngunit binenta mo ito sa isang tao mula sa Japan. Hindi ka ba natatakot na bumangon sa hukay ang mga ninuno natin para hanapin ka?”“Kapatid, masyado kang hangal. Inenganyo ka ba ni Catherine? Sinusubukan mo bang mamatay sa galit si Mom and Dad? Binigay nila sayo ang shares ng kumpanya dahil pinagkakatiwalaan ka nila. Kung hindi mo gusto ang mga ‘yun, dapat sinabi mo sa amin. Binili sana namin ang mga shares sa kamay mo bilang shareholders. Bakit mo binenta ang mga ‘yun sa iba?”Sobrang galit si Damien na gusto niyang sumuka ng dugo. Akala niya nung una na sa pag eenganyo sa old master na bumalik sa kumpanya, makakabalik din siya at makakakuha ng kontrol sa kumpanya.Gayunpaman, talagang binenta ni Joel ang mga shares at sumali si Kawada. Sa hinaharap, maaaring makontrol ni Kawada
Sa ospital.Sa harap ng emergency room, hindi mapigilan ni Melanie na samaan ng tingin si Catherine matapos siyang babaan ng tawag.“Tignan mo ang ginawa mo. Ngayon lang, sabi ni President Kawada na isang board meeting ang gaganapin sa susunod na linggo. Mula sa tono niya, ito ay parang gusto niyang umupo sa posisyon ng chairman.”Walang pakialam na nakinig sa kanya si Catherine at pagilid na sumulyap sa babae. “Hindi ba halata? Akala mo ba na ang isang taong kagaya ni President Kawada ay gusto lamang kumuha ng share ng dividends matapos sumali sa Yule Corporation?”“Ikaw…” Nagalit si Melanie. “Catherine Jones, sadya mo bang ginagawa ito? Tama ‘yan. Matapos ang lahat, ang apelyido mo ay hindi Yule. Wala kang pakialam sa kung sino ang nagmamay-ari ng Yule Corporation. Lahat ng taong kagaya mo ay may pakialam lamang sa pera.”“Hindi mo sinasabi! Sabagay, kahit na ako ang successor ng dad ko, gusto niyong lahat na hindi ako pansinin at hindi ako talagang kilalanin sa kumpanya. Sinabi
”Si Catherine ay hindi isang illegitmate na anak.”“Dahil hindi mo pinaksalan ang mom niya, ibig sabihin nito na isa siyang illegitimate na anak. Ang ganitong klaseng tao ay hindi kwalipikado na maging parte ng bahay ng pamilyang Yule. Kung ipipilit mo na kilalanin siya, hindi na kita anak.” Binalaan ni Old Madam Yule si Joel.“Nasa emergency room pa si Dad, kaya ayaw kong makipagtalo sayo.” Humingal si Joel habang tumatalikod. Sobrang inis siya na ang kanyang mahinang katawan ay nanginginig.“Umupo ka muna, Dad.” Agad siyang hinawakan ni Catherine sa kanyang upuan. “Bababa ako para bilhan ka ng isang bote ng tubig.”Nanukso si Melanie sa kakaibang tono, “Kahit si Granny ay hindi nakaupo sa kabila ng matanda niyang edad. Talagang magaling ka sa pagcurry ng pabor. Hindi kataka-taka na nakuha mo si Uncle Joel na pumalibot sa mga kamay mo.”Matapos, tumalikod siya at dinalhan ng upuan si Old Madam Yule.“Napakamaintidihin mo, hindi kagaya ng iba.” Umiling si Old Madam Yule. Sobrang
Pinirmi ni Catherine ang kanyang walang siglang titig sa maingat na itsura ni Shaun. Ito ay katawa-tawa para sa kanya.Ang sulok ng kanyang bibig ay kinurba ang kanyang mga labi sa isang mapanuksong ngiti.“Sa tingin mo nandito ako para bisitahin ka?” Nanliit si Catherine sa mahigpit na hawak ng lalaki. “Wala na tayong kinalaman sa isa’t isa.”Tumalikod ang babae para umalis, ngunit si Shaun ay sapat na mabilis para tumayo sa harap niya. Bagaman may sakit siya, ang tono niya ay arogante kagaya ng kadalasan. “Kailan ako nakipaghiwalay sayo? Catherine, girlfriend pa rin kita.”“Mr. Hill, talagang mahina ang memorya mo. Hayaan mong ipaalala ko sayo na intimately kang nakahawak sa braso ni Sarah nang nagpakita ka sa korte kahapon.”Talagang namangha si Catherine sa walang kahihiyan na kilos ng lalaki. “Ang isang taong nahihiya ay hindi madadala ang sarili niya na sabihin ang ganitong mga bagay.”“Edi pwede mo akong itrato bilang walang hiya.”Nag-aatubili si Shaun na bitawan ang k
"Pangatlo, iwawalang bahala ko na ang katotohanan na pinilit mo ako kumuha ng diborsyo dahil gusto mo pakasalan si Sarah, ngunit bakit kailangan mo hilingin kay Yael na tanggalin ang mga damit ko? Oo, tinulungan mo ako maghiganti sa kanya, ngunit naiintindihan mo ba ang paghihirap at kahihiyan madaganan sa sahig at matanggalan ng damit paunti-unti? Inapakan mo yung dignidad ko."Ang pang-apat na bagay ay ang kaso ni Logan. Pagkatapos malaman na dinukot si Sarah, iniwan mo ako sa Mount Wellington sa kalagitnaan ng gabi. Nagmamakaawa ako sayo na huwag ka umalis, ngunit walang puso ka na umalis."Pamilya ko si Logan, ngunit paano mo siya tinrato? Tinanggal mo ang daliri niya para mapasaya si Sarah. Shaun, hindi ka ba natatakot sa sarili mo?"Natatakot?Nakakatakot siya?Nanginginig ang kamay ni Shaun.Kung hindi niya nilista ang mga bagay na iyon ng paisa-isa, malilimutan na niya lahat ng masamang gawain na nagawa niya kay Catherine.Hindi talaga siya likas na masama. Subalit, mabi
Sinabi na mismo ni Catherine na wala na siyang nararamdaman kay Shaun.Ang dulo ng mata ni Shaun ay namula ng may kasamang sakit.Hindi na pala siya bibigyan ng tiyansa nito, at hindi na siya bumigay kay Shaun.Subalit, nawalan na siya ng tiyansa noong iniwan niya mag-isa si Catherine sa Mount Wellington noong gabi nang walang pag-aalinlangan.Shaun, oh, Shaun. Para kay Sarah, gaano mo na nasaktan ang babae na ito na minahal ka dati?"Shaun, alam ko na hindi mo papakawalan si Sarah. Sa kaso na ito, magiging magkalaban tayo sa susunod."Umatras si Catherine sa hawak niya at umalis na nang hindi lumilingon pabalik."Huwag mo ako iwan, Cathy…" Kahit gaano siya gusto sundan ni Shaun, nagbukas ang bagong tahi niya, at namantsahan ng dugo ang suot niya. Sa bawat hakbang niya, pakiramdam niya ay hinihiwa pabukas ang sugat niya. Sobrang tindi ng sakit na naging kasing puti ng papel ang mukha niya.Gusto niya ipaalam na ayaw niya maging kalaban nito. Sa halip, gusto niya ito maging noby
Ngumiti ng kaunti si Catherine. "Ano man ang mangyari, wala na kami kinalaman sa Yule Corporation. Ikaw na ang bahala kung ano ang gagawin mo, Young Master Campis. Ngunit sa sinabi ko na iyon, hayaan mo na paalalahanan kita na baka hindi matalo ni Damien at ng anak niya si Kawada."Sa ganon, umalis na si Catherine at hindi na nag-abala pa tignan ang ekspresyon ni Charlie.'Di kalaunan, lumabas si Melanie sa ward at balisang tumingin sa kanya. "Charlie, ano ang gagawin natin ngayon? Parang desidido na si Joel ibenta ang mga hati, at walang makakapigil sa kanya "Bumagsak ang puso ni Charlie bago nagbuntong hininga. "Hindi natin pwede hayaan si Kawada maging chairman, kahit pa bigyan siya ng tiyansa makilahok sa panloob na kapakanan ng Yule Corporation. Kung hindi, gagawin niyang tau-tauhan ang pamilyang Yule 'di kalaunan."Naging maputla bigla ang mukha ni Melanie. Sa totoo lang, inasahan na niya ito."Si Kawada ay tuso na tao, kaya tiyak na wala kang laban sa kanya. Kailangan nati
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging