Sa oras na matapos magsalita si Sarah, pinikit niya ang mga mata niya na tila patay siya.“Sarah!” Balisang sumigaw si Shaun. Nilagay niya ang kanyang kamay sa ilong ng babae at napansin na mababaw pang humihinga ang babae.“Chester, halika at iligtas siya ngayon din!” Takot na takot, sinigawan ni Shaun si Chester.Sa kabilang banda, sobrang galit si Rodney na namula ang mga mata niya. “Chester, dapat mo siyang iligtas, pakiusap.”“Gagawin ko.”Agad na sinabihan ni Chester si Shaun na ihiga si Sarah sa lapag. Sa kabutihang palad, may dala siyang first aid kit nitong umaga.Matapos siyang maggugol ng sampung minutong gamutin si Sarah, ang babae ay nagpakawala ng ungol sa walang malay na kalagayan. Nanatili pa rin siyang walang malay.“Ginawa ko ang best ko. Bagaman labas na siya sa kapahamakan ngayon, kailangan siyang madala sa ospital sa lalong madaling panahon, o magsusuffer siya mula sa isang shock sa kanyang utak,” Sabi ni Chester sa malalim na boses.“Okay. Dadalhin ko siya
”Tumayo ka.” Kinuyom ni Shaun ang kamao niya.“Hindi.” Nagngitngit ng ngipin si Rodney na may nagsusumamong titig. “Shaun, nagawa ng doktor na iligtas siya, pero pano kung wala na siyang ilolook forward matapos ito? Paano bukas at sa makalawa? Kung hindi ka niya inencourage pabalik sa mental hospital, siguro ay naggive up ka. Sumunod, nag-aral siya ng psychology dahil sayo. Kung hindi dahil sa kanya tatlong taon na ang nakalipas, siguro ay nabaliw ka. Bakit hindi ka magsimpatya sa kanya kahit konti? Kailangan mo lang talagang maging masama, huh?”Kumibot ang mga templo ni Shaun. Tumalikod siya para diretsong magwalk out ng ward.Hinablot ni Rodney ang binti ng lalaki. “Shaun, nagmamakaawa ako sayo. Kung hindi ka papayag, magpapatuloy ako sa magluhod dito.”“Rodney, bilang kaibigan ko, hindi mo dapat ako tinethreaten ng ganito.”Nakalaya si Shaun mula sa kapit ng lalaki at humakbang palabas.“Rodney, tumayo ka.” Nagpakawala si Chester ng buntong hininga. “Naiintindihan ko na gusto
Patuloy na tinignan ni Shaun ang litrato. Ang matangkad at diretso niya na pigura ay para bang napapalibutan ng kalamigan.Siya ay lubusang natulala.Hindi lang talaga siya makapaniwala na si Catherine ang nag-utos sa lalaki na ito na dukutin si Sarah."Pinagkakatiwalaan mo pa rin siya, huh?"Kinuha ni Rodney ang litrato at iwinagayway iyon sa harap niya. "Tignan mo, pareho sila. Hindi mo pa rin ba nakukuha? Ito ay patibong ni Catherine. Nabitag ka na!"Matagal na niya inayos na may tao na dudukot kay Sarah. Pagkatapos noon, inakit ka niya papuntang Hobart para makuha ng lalaki si Sarah. Kung hindi ko ito nalaman at agad na nakarating doon, baka na patay na si Sarah. Sobrang lupit ng babae na ito!"Nanatili lang si Shaun. Tinignan niya lang si Chester. "Ano sa tingin mo?"May dala na komplikadong tingin ang mata ni Chester. "Sa tingin ko...may katuturan ang sinasabi ni Rodney. May motibo si Catherine, at saka kilala niya ang dumukot. Pinaalalahanan na kita dati na baka may tinat
"Aminin mo na lang." Suminghal si Rodney. "Catherine Jones, bibigyan kita ng dalawang pagpipilian. Maaari ka pumunta sa bilangguan o hayaan mo ang mga tauhan ko magsaya sayo. Doon lang kita palalampasin."Tumawa ng marahan si Catherine. "Para sa tao na tulad mo na hindi maaari magmana ng mga ari-arian ng pamilyang Snow, wala ka. Sigurado ako na ang mga tao na ito ay hindi mga master mula sa Snow Corporation. Kung may lakas kayo ng loob, maaari kayo magsama-sama at atakihin ako. Tignan natin kung gaano ka kagaling.”Nagbago nang husto ang ekspresyon ni Rodney. Sa saglit na iyon, nagmadali magpunta si Shaun.Inapakan niya ang preno para huminto sa harap ng dalawang kotse. Mabilis siyang lumabas.Suot pa rin niya ang damit na suot niya noong nagmamadali siya umalis kaninang madaling araw. Gayon pa man, ang gwapo niyang mukha ay sobrang mabagsik tignan, at ito ay ibang-iba mula sa maamo niyang itsura kahapon.Pagkakita kay Shaun, suminghal si Rodney. "Shaun, dumating ka sa tamang oras
Nanatiling tahimik si Shaun, ngunit kitang-kita na sang-ayon siya kay Rodney.Habang pinapanood ni Catherine dumilim paunti-unti ang liwanag sa mata ni Shaun, ang puso niya ay napuno ng pagka-sarkastiko. Kinutya niya ang sarili niya dahil naantig siya sa mga sinabi ni Shaun 24 oras ang nakalipas.Pagkatapos ng maraming paghihirap, hindi pa rin ba tumatama sa kanya na sinungaling ang tao na ito?Kapag gusto niya si Catherine, maaari niya sabihin ang lahat."Shaun, may isang bagay lang ako na gusto itanong. Ano ang maaari kong gawin para palayain mo si Logan?" Tinanong ni Catherine sa mababang boses."Palayain siya?" Umakto si Rodney na para bang nakarinig siya ng biro. "Nananaginip ka ba? Sinaktan niya si Sarah. Ang mga tao na tulad niya ay dapat pahirapan hanggang mamatay. Siya nga pala, bakit ba sobrang nag-aalala ka sa tao na nagtatrabaho para sa iyo? Maaari kaya na may relasyon kayo?”"Ingatan mo ang bibig mo ah."Pagkatapos balaan ni Catherine si Rodney, malinaw niyang narar
Nasira na ni Rodney dati ang reputasyon ng pamilyang Snow, ngunit wala iyon kinalaman sa pribado niyang buhay. Kapag lumaban siya kay Catherine ngayon, malamang at ito ang magiging sanhi ng pag boycott ng lahat sa pamilyang Snow sa eleksyon sa susunod na taon."Kung plano mo ako arestuhin, dapat magkaroon ka muna ng ebidensya," Walang pakialam na sinabi ni Catherine. Pagkatapos noon ay tumalikod na siya para umalis."Sandali. Aalis ka na, ngunit tinanong mo na ba ako?" Nilapitan siya ni Shaun nang may matigas na ekspresyon. "Sinabi ko na ba na maaari ka umalis?"Nagliwanag ang mata ni Rodney. "Shaun, hulihin mo siya at ipadala sa Liona para pahirapan.""Plano mo ako sunggaban, huh?"Tumingin si Catherine sa mata ni Shaun, ang mata niya ay naglalabas ng kakaibang itsura ng kalupitan.Sumikip bigla ang puso niya. Biglang hindi na niya alam kung ano ang dapat sabihin.Alam niya na kapag ginawa niya iyon, ang away sa pagitan nila ay titindi. Subalit, ngayon at may ginawa siya na mas
Doon sa may carpark.Habang umaakyat ang elevator ay siya namang sinuntok nang malakas ni Shaun ang bintana ng kanyang sasakyan.Tumulo ang dugo mula sa kanyang kamao patungo sa lapag, ngunit wala siyang naramdamang kahit na anong sakit. Namula ang kanyang mga mata, at nababalot siya ng pighati.Totoo ngang… tinutukan siya ng baril ni Catherine.Ano pa bang mas sasakit pa kaysa sa makitang hindi na kailangang magdalawang-isip pa ng kaisa-isang babaeng minahal niyang barilin siya?Ha!Minahal nga ba siya nito? Bakit naman ganoon siyang kalupit?“Shaun, hindi pa ba malinaw sa iyo sa puntong ito kung ano ba talaga si Catherine? Matagal na siyang nagbago. Sa dami ng pinagbago niya’y hindi na natin siya makilala. Sino’ng maglalakas-loob na magdala ng baril nang gano’n?”Nababagot na sinabi ni Rodney. “Marami siyang tinatago sa iyo. Marahil nga’y hindi siya gano’ng kaseryoso sa relasyon ninyo. Ni hindi ka nga niya mahal. Nakipagbalikan lamang siya sa iyo dahil gusto niyang gantihan s
Kahit na si Nathan Snow - na tatakbo bilang prime minister sa susunod na taon - ay naroon.“Oh, Joel, ginabi ka ata ng pagbisita?” Nakangiting tanong ni Old Master Snow.“Old Master Snow, may kailangan ho agad tayong pag-usapan.” Nababalot ng pagkabagot ang mukha ni Joel. “Kung may magagawa lamang ako’y hindi ko na isasama ang aking anak dito. Jason, dahil magkakilala rin naman tayo, sana nama’y binabantayan mo ang iyong anak.”Natigilan si Jason. Dalawa ang kanyang anak. “Ang tinutukoy mo ay si…”“Nitong hapon lamang ay tumungo si Rodney sa Hackett Institute upang guluhin ako.” Binuksan ni Catherine ang kanyang phone upang ipakita ang isang video. “Ito ang nakuha naming video mula sa surveillance camera. Tignan ninyo. Winasak niya ang aking sasakyan.” Tumungo ang ibang miyembro ng pamilya upang panoorin ang video na ipinapakita ni Catherine. Nakita nilang lahat kung paanong hinila ni Rodney ang buhok ni Catherine upang palabasin siya ng kanyang sasakyan. Makikita rin sa nakuhang