“Isa lang naman akong pangkaraniwang cosmetic chemist para sa’yo, ngunit kahit minsan ba’y napag-isip-isipan mo na kung gaano kahirap ang dapat naming pagdaanan upang marating namin ang kung nasaan kami ngayon?“Habang nasa labas at nagpapakasasa kayong mga young master, pinagkakaabalahan namin ang midnight oil sa laboratory. Habang naglalaro kayo o nangingisda, nasa bahay lang kami upang tapusin ang mga kailangang basahin.”Hindi mapigilan ni Freya na mamula ang kanyang mga mata habang nagsasalita.“Alam mo ba kung gaano mo akong pinagmukhang desperada noon? Nagkataong sabay silang nangyari ng insidente ni Thomas Neeson, kaya’t sinusulsulan nila ako sa supermarket. Hindi ako makahanap ng trabaho at hindi ako ligtas dito sa bansa, kaya’t kailangan kong mangibang-bansa.“Bilang dayuhan, ang baba ng tingin nila sa akin sa ibang bansa. Ni hindi nga ako makauwi sa sarili kong apartment noon. Sa tatlong daan at animnapu’t limang araw sa isang tao, halos tatlong daan at limampu roon ay n
Galit na galit si Sarah.Hindi niya lubos na inaakalang darating ang isang araw na kung saan ang kanyang backup plan na si Rodney ay matatagalan sa isang pagpupulong at kakalimutan siya. Noon, siya lagi ang laman ng isip ng lalaki, at sa isang salita niya lamang ay pupuntahan na siya nito agad kahit na gaano man ito kaabala o kalayo mula sa kanya.Ngayo’y hindi pa siya nito naalala nang dahil kay Freya Lynch.Subalit ay hindi niya maaaring sabihin iyon, kaya’t ang tanging magagawa niya na lamang ay magpanggap na mabait at mapagbigay. “Ano ka ba, okay lang. Kumusta naman ang pag-uuusap ninyo ni Freya?”“Naayos na ang lahat, ngunit humihingi siya ng 10 percent ng mga share ng Osher Corporation,” Sagot ni Rodney. “Kaya’t bumalik ako sa kumpanya para pag-usapan iyon kasama ang mga executive. Iniisip ng lahat na feasible naman ang plano. Sulit na sulit kung makukuha ng Osher si Freya Lynch.”“10 percent?” Hindi mapigilan ni Sarah na itaas ang kanyang boses. “Lantarang pagnanakaw na iyo
“‘Ba, ‘nong sinasabi mo diyan. Napapaisip lang ako rito. Maganda naman talaga ang kinatatayuan ni Sarah minsan, ngunit hindi niya alam kung paano iyon pahalagahan. Prangkahin lang kita ha, masarap talagang magluto si Rodney. Masarap ang kanyang steak at tempura.” Bahagyang natakam si Freya nang maalala niya kung paano magluto ang lalaki.“Kaya’t hindi ko masasabing wala siyang kwenta. Kaunting kaunti na lamang ang mga lalaking magaling magluto ngayon, ‘di tulad ni Shaun…” Nakapangingilabot ang itsura ni Catherine. “Wala na siyang ibang gustong kainin kundi ang aking mga niluluto. Ayokong makuha ang lalaki nang dahil sa aking mga niluluto. Gusto kong ako ang pinaglulutuan ng lalaki.”“Kaya ni Wesley.” Kindat ni Freya.Bigla na lamang natahimik si Catherine. Nitong mga nakaraang araw ay hindi sila nakakapag-usap ni Wesley dahil sa kanyang plano. Malaki na rin ang utang na loob niya kay Wesley.Habang sila’y kumakain ay nakatanggap ng tawag si Catherine mula kay Shaun. “Tapos na kamin
Sa isang idlap ay nakita na lamang ng dalawang tinali sila ng apat na lalaki sa isang kama.“Boss, si Freya Lynch ‘yung isa.” Naglabas ng isang litrato ang isa sa mga lalaki habang tinuturo si Freya.“Siya nga. Kayo na bahala sa kanya.” Ikinaway ng lalaking may makapal na kwintas na gawa sa ginto ang kanyang kamay bago niya titigan si Catherine. “Mauna na kayo. Dito muna ako at magpapakasasa.”“Brod, gusto ko rin.” Dinilaan ng isang nakababatang lalaki sa gilid ang kanyang mga labi habang tinititigan niya si Freya. “Wala naman siyang sinabing hindi natin siya pwedeng galawin.”“Sige na nga.”“Mga m*nyak.” Ikinagalit nina Catherine at Freya na makitang pinagkakaguluhan sila ng mga lalaki at tinatanggal ang kanilang mga damit.Nang mga sandaling iyon ay mayroong sumipa pabukas ng pinto.Pumasok si Shaun. Nang makita niya ang estado ni Catherine na halos tanggal at sira na ang damit ay biglang namula at nanlamig ang kanyang mga mata. “Ang kapal ng mukha niyong galawin siya.”“Sino
Tuwang-tuwa, sabi ni Catherine kay Shaun, "Hindi mo kailangan maging ganyan. Hindi ako ganun ka-walang kwenta." Tinitigan siya ni Shaun. "Ikaw lang ang kaya kong hawakang babae."Namula ang mukha ni Catherine, at ang puso niya ay kumabog.Kahit na ang miserableng Freya ay hindi nakita ang ekspresyon nila, bigla niyang naramdaman na nakakita siya ng paglalambingan sa publiko.Nalungkot siya. Malinaw na planong maghiganti ni Catherine, pero bilang manonood, bakit pakiramdam niya nasa idol drama siya?Pagkatapos buksan ang pintuan ng kotse, walang awang tinapon sa back seat si Freya. Ngunit, dahan-dahang nilagay si Catherine sa passenger seat nang naka seatbelt.Sa daan, tinawagan siya ni Shaun. "Papuntahin mo ang ibang tao sa akin at isarado ang beauty salon. Tawagan mo ang pulis at reporter. May ma eskandalo akong pang balita sa kanila. Gusto ko si Eric Hatch galing sa SE Group na masira sa isang tao. Siguraduhin mong lahat ng nasangkot sa beauty salon na iyon ay hindi makakataka
Hindi alam ni Rodney ang sasabihin.“P*ta ka. May mali ba akong nagawa sa’yo nakalipas na buhay natin?” Hinid na matiis ni Freya at nagmura nang mababang boses, “Ikaw ang magiging dahilan ng kamatayan ko.”“Anong ginawa nila sa’yo?” Mas lalong hindi naging kompurtable si Rodney.Magsasalita pa lang si Freya nang may malaking kamay ang kumuha ng phone niya.Sabi ni Shaun, “Siya’y nasa ospital. Halika rito at dalhin siya sa bahay.”“Shaun…”“May hindi magandang balita na lumabas kay Eric Hatch. Ang masayang ang masayang ang oportunidad ng kalaban mong ay nakadepende sa’yo. Bukod pa roon, dapat tanggapin mo ito bilang leksyon. Kung meron kang tao na magiging lamang mo sa ibang kumpanya, dapat mong bantayan ang kanilang seguridad.”Binaba ni Shaun ang tawag at binato ang phone kay Freya bago tumalikod at sinamahan ulit si Catherine.Makalipas ang 20 minutos, lumabas ang blood test report.Kinumpirma ng doktor na ayos lang sila at kailangan lang ng maayos na pahinga. Makukuha ulit
”Manahimik ka. Nag wowork out ako, okay?” nanuya si Rodney.Pabalik, mahinhin na tunog ang tumutugtog sa sasakyan.Dahil sa insenso na nilanghap niya kanina, hindi na matiis ni Freya ang antok.Nang makarating sila sa Brighton Gardens, sinara niya ang ilaw at tumalikod para makita na natutulog pala si Freya. Tinatago niya ng makapal niyang buhok ang kalahati ng mukha niya , ang kalahati ay pinapakita ang maputing buhok niya sa ilalim ng ilaw. Madalas matalas ang dila nito pero ngayon napaka inosente, maselan at mahinhin.Nagdalawang isip siya bago siya naglabas ng kumot sa trunk para itakip sa kanya. Saka, umupo siya sa harap at nagbasa ng balita sa phone.… Hackett Institute.Pinatulog ni Shaun si Catherine sa malaking kama sa bedroom.Hindi na niya kayang buksan ang mata at nakatulog na pauwi.Pagkatapos siyang panoorin ni Shaun ng tahimik nang sandali, tumalikod siya para kumuha ng planggana ng tubig at dahan-dahan niyang tinanggala ng damit nito. Nang makita niya ang pek
”Hindi ah…”Nagpumiglas ng matagal si Catherine ngunit hindi nakawala. Sa halip, naramdaman niya ang titig ng lalaki na painit nang painit.Siya ay higit pang pamilyar sa pagprogress ng kaganapan, at sa isang iglap, hindi siya naglakas loob na huminga. “Bitawan mo ako. Huwag kang gagawa ng kahit anong mapangahas.”“Gusto ko talaga gumawa ng bagay na mapangahas. Gaano katagal mo ako gusto maghintay?” Binaliktad siya ni Shaun, nilagay ang malakas na mga braso nito sa gilid ng babae. Ang mainit na hininga ng lalaki ay nahulog sa mukha ng babae.“Gaano katagal kang naghintay? Ilang araw pa lamang ang nakalipas.” Umiwas si Catherine sa hindi pagsang-ayon. Sobrang namula siya na hindi siya naglakas loob na tignan ang lalaki sa mata.Gayunpaman, hindi niya alam na ang postura niya ay inilantad ang kanyang kaaya-aya at payat na leeg.“Cathy, isa tayong old married couple.”Nilingon ni Shaun ang mukha ng babae at dominanteng hinalikan ang pulang mga labi nito.“Hindi…”Nagpumiglas si C
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging