Maswerte, laglas na sa oras kung saan ang mga empleyado ay pumapasok sa trabaho.Kung hindi, naimahe ni Catherine ang bawat babaeng empleyado sa kumpanya na manatili para hangaan ang kanyang magandang itsura."Bakit ka nandito ulit?"Lumapit si Catherine sa kanyang high heels.Tumapik siya sa kotse ni Shaun gamit ang kanyang maputing mga daliri."President Hill, hindi ka pwedeng pumarada dito."Tumingin si Shaun pababa sa kanya.Siya ay malinis ang mukha at hindi nagsuot ng makeup ng araw na iyon.Subalit, hindi ito nakaapekto sa kanyang kagandahan ng kaunti.Sa halip, nagpamukha ito sa kanya na malinis at malambot.Ang kanyang itsura ay mukhang mas malinis at maganda kapag wala siyang suot na makeup.Tinanggal niya ang isa sa butones ng kanyang shirt kung nasaan ang kanyang dibdib.Tuyo ang pakiramdam ng kanyang bibig."Ito… ay sayo."Kinuha niya ang isang velvet box mula sa kanyang kotse.Binuksan niya ito at lumitaw ang The Queen's Necklace na nasa loob nito.Napahin
Ang puso ni Sarah na kumalma ay nakatanggap ng isa pang gulat.Paano siya eksaktong mukhang isang empleyado?"Hindi, siya ay aking fianceé," Paliwanag ni Shaun."Hello, Aunty," Matamis na bati ni Suzie kay Sarah."Hi." Mapagpanggap na ngumiti si Sarah."Shaunic, hindi ko alam na gusto mo sa mga bata. "Yes," Kalmadong tugon ni Shaun, "Siguro ito ay dahil sa ang batang ito ay kamukha ko ng sobra.""Ayos lang ito. Ang magiging anak natin ay mas magiging mas kamukha mo."Ngumiti si Sarah na tinatakpan ng kanyang kamay ang kanyang bibig.Malungkot ang mga mata ni Suzie.Nagpakita siya ng malungkot na tingin at hinatak ang manggas ni Shaun."Uncle Shaun, hindi mo na ba mahal si Suzie kapag magkaroon ka na ng anak sa hinaharap?"Ang kanyang madilim ba mata ay puno ng takot at pagkabigo.Ang kanyang mukha ay maputla at ang kanyang noo ay nakabalot sa benda.Nakaramdam siya ng kurot sa kanyang puso.Niloko niya siya sa mababang boses, sinasabi, "Hindi ganoon. Kahit na magkaroon
Hindi nagatagal, ang mga kilalang chef ng mga restaurants ng Hill Corporation ay ipinatawag para lutuin ang mga paboritong putahe ni Suzie.Gayunpaman, sumubo lang ng kaunti si Suzei bago umiyak muli. “Hindi ko ito gusto. Hindi ito kasing sarap ng luto ni Mommy. Ang lutong pagkain ni Mommy ay lasang sariwa at mabango, at mayroong maraming sesame seed sa nakasprinkle sa taas. Sa katotohanan, alam ko na… na hindi kailanman ay makakain ko pa ulit ang luto ni Mommy.”Habang nagsasalita siya, dalawang daloy ng luha ang tumulo sa mga mata niya. Gayunpaman, wala siyang ginawang tunog.Hindi niya alam na kapag umiiyak siya nang ganon, pinapalala lang nito ang masakit sa puso ni Shaun. Ang batang ito ay masyadong makatuwiran. Alam niya na rin ang klase ng sakit na ‘yun.Noong bata pa siya, bagaman may ina siya, ito ay tila parang wala. “Suzie, tara at hanapin natin ang Daddy mo, okay?” Wala talagang choice si Shaun.“Okay, sabihin mo kay Daddy na dalhin ako kay Aunty Cathy. Ang luto ni Aun
”Oo, oo.” Ang nakakaintimidate na pwersa ni Shaun ang nagtakot ng sobra sa mga managers para huminga.Mabilis nilang nilisan ang lugar at umalis. Sa isang sandali, ang opisina ay natahimik. Niyakap ni Suzie ang leeg ni Catherine at sinabi, “Bigla kong namiss ang pagluluto ni Mommy. Dinala ako ni Daddy dati para subukan ang pagluluto mo dati. Kalasa ito ng pagluluto ni Mommy, kaya sinabihan ko si Uncle na dalhin ako sayo.” Matapos nito, palihim siyang kumindat kay Catherine.“...” Naramdaman ni Catherine ang kanyang anit na namanhid. Napunta siya mula sa pagiging ina hanggang sa pagiging isang aunty.Kung wala si Shaun sa paligid, napalo niya na ang babae. Tungkol saan ang lahat ng ito? Gayunpaman, tanging magagawa niya lang ay makisabay kay Suzie ngayon.Nang hindi sumagot si Catherine, ang gwapong mukha ni Shaun ay bumagsak at sinabi niya, “Narinig mo ba kung anong sinabi ni Suzie? Gustong kainin ng bata ang luto mo.”“Hindi, pero bakit kayo magkasamay?” Hinimas ni Catherine an
Agad na stinart ni Shaun ang sasakyan. Sa rear-view mirror, nakita niya si Suzie na nagsusnuggle up sa mga braso ni Catherine.Sa isang sandali, pakiramdam niya na silang tatlo ay isang pamilya at dadalhin niya ang kanyang asawa at anak para magshopping. Ang pakiramdam na iyon ay hindi nag-inis sa kanya. Sa kasalungat, naramdaman niya na ang kanyang dibdib ay napuno hanggang sa brim.Sa backseat, bumulong si Catherine sa tainga ni Suzie, “You little rascal. Hindi ka ba takot na malantad?”“Hindi ako malalantad, Mommy. Naniniwala silang lahat na anak ako ni Uncle Liam,” mahinang sinabi ni Suzie, “Ang masamang babaeng iyon ay pumunta sa kumpanya para hanapin ang scummy dad ko nung umaga. Hindi ko gusto ang babae kaya niloko ko siya na lumabas. Mommy, tinutulungan kita na maghiganti.”“...” Hindi alam ni Catherine kung tatawa ba siya o iiyak, pero mayroon sweetness sa kanyang puso. Ang mabilis niyang mag-isip na anak ay talagang matalino.“Fine. Lumayo ka mula sa babaeng iyon/ Mali
Naging komplikado ang tingin ni Shaun. Akala niya kahit hindi sila hingian ng patawad ni Thomas, gagawin iyon ni Sara dahil mabait siya. Kung tutuusin, lagi siya umaaktong may sala at inosente sa harapan ni Shaun.Hindi siya pinansin ni Catherine at nagdala ng mga binili sa grocery sa kusina. Umupo si Suzie sa sofa at nanood ng T.V. Kaagad, nangamoy ang pagkain sa buong kusina.Hindi kumain ng tanghalian si Shaun kaya ang tiyan niya ay nagwala sa amoy.Makalipas ang 40 minutos, nilabas ni Catherine ang mga putahe. Tinignan ni Shaun ang braised pork at sweet and sour ribs sa lamesa, naiisip na pamilyar ang mga ito.Binigyan ni Catherine si Suzie ng kurampot. Hindi inasahan ni Shaun na bibigyan din siya nito kaya kumuha siya ng plato. Ngunit pagbalik niya wala nang natira."Catherine, hindi mo ko sinama sa niluto mo?" Nanlaki ang mata niya."Hindi mo sinabing gusto mong kumain. Isa pa, pumayag lang ako para malutuaan si Suzie, hindi ikaw. Ano? 3:00 p.m. na. Hindi ka ba nagugutom, E
"Oo." Agad na tumango si Suzie at pinikit niya ng madiin ang kanyang mga mata, dahilan upang tumulo ang mga luha mula sa kanyang mga mata. "Sa tuwing kakain ako ng luto mo, Tita, naiisip ko si Mommy. Ngayon lang, naisip ko na ikaw ang mommy ko." Pagkatapos, bigla siyang tumalon papunta sa mga bisig ni Catherine. "Tita, pwede ba kitang maging mommy?" “...” Masyadong mabilis ang palabas ng maliit na drama queen. Kahit si Catherine, na isang self-proclaimed acting genius, ay hindi makasabay sa kanyang anak. Sayang lang na hindi isang artista ang batang ito. Siguradong pwede siyang maging isang child star. "Hindi." Bago pa siya makasagot, nagbago ang ekspresyon ni Shaun at nagsalita siya ng may malalim na boses. Tumingin si Suzie sa kanya at binaon niya ang sarili niya sa mga braso ni Catherine dahil sa sobrang takot. Nagsimula siyang umiyak. "Nakakatakot si Tito.""Bakit tinatakot mo ang bata?" Galit na tumingin si Catherine sa kanya. Hindi sinasadya ni Shaun na takutin
“Hindi kita pinipigilan kitain siya.” tinikom ni Shaun ang bibig niya at naiinis na sinabi, “Kung gusto mo siya makita, ako ang magdadala sa iyo sa kanya, ngunit hindi ang tatay mo.”“Bakit hindi?” itinagilid ni Suzie ang ulo niya nang may mausisa na itsura sa mata niya.“Uncle, gusto mo ba si Aunty? Ito ba ay… pagseselos?” mabilis na lumiit ang madilim na mata ni Shaun. Gusto niya si Catherine? Ganun na ba ito kahalata at pati si Suzie ay nasabi ito?“Huwag ka magsabi ng kalokohan.” nalugmok ang mukha niya. “Paano masasabi ng bata na katulad mo kung ano ang ibig sabihin ng pagkagusto sa isang tao?”“Alam ko kung paano ito. May gwapo na lalaki dati sa tabi ng bahay ko, at kapag nakikipaglaro siya sa ibang babae, sobrang hindi ako natutuwa.” ngumuso si Suzie at sinabi, “Iyon ay pagseselos.”“...” nagsimula na sumakit ang ulo ni Shaun. Baka kailangan niya kausapin si Liam, upang hindi hayaan makipag-date si Suzie sa preschool.“Okay, hindi mo naiintindihan. Ipapadala kita doon.” na
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging