Matapos ibaba ni Catherine ang tawag, sinabihan niya ang dalawa niyang anak, “Hindi mabuti ang pakiramdam ng inyong lolo, kaya kailangan kong pumunta sa ospital ngayon. Dito lang kayo, ha, at behave kayo. Babalik din ‘yung ninang niyo maya-maya.”“Mommy, pwede rin ba namin bisitahin si lolo?” Nakasimangot na nagtanong si Lucas.“‘Wag muna sa ngayon, ha. Isa pa kasi, nanghihina masyado ang lolo niyo para kausapin kayo. Tsaka niyo na lang siya bisitahin.”Pagkatapos niyang aliwin ang kanyang dalawang anak, sumugod si Catherine papuntang ospital.Habang papunta roon ay tinawagan niya si Freya. Sinabihan niya itong bilisan ang kanyang pag-uwi.…Pagkaalis ni Catherine ay sumampa si Suzie sa isang upuan upang maabot ang lalagyan sa cabinet na kung saan naroroon ang mga pagkain. “Hehe. Sabi ko na nga ba dito tinatago ni mama ‘yung mga pagkain eh. Akala niya siguro hindi ko alam.”Inabutan ni Suzie ng chichirya si Lucas. “Gusto mo ba nito?”“Hindi ako kumakain ng ganyan. Nakakawala r
‘Di kinalauna’y binasag ng mga lalaki ang mga gamit sa loob ng bahay. Umalis lamang sila noong magulo na ang lahat at nasiyahan sila sa kanilang ginawa.Makalipas ang halos limang minuto pagkaalis ng mga lalaki ay bumukas ang bagahe mula sa loob nito.Gumapang palabas si Lucas nang may namumutlang mukha at namumulang mga mata. Sabay nito’y malamya-lamya niya ring inilabas si Suzie. Nagdudugo ang ulo ng kanyang kapatid“Kuya, ang sakit sakit…” Natutulalang sinabi ni Suzie habang nakatingin ito sa kanyang kapatid. Hawak hawak niya ang chichiryang kinuha niya kanina.“Huwag kang matakot, Suzie. Dadalhin kita sa ospital ngayon don.” Sa sobrang pagkabalisa ni Lucas ay nagsimulang tumulo ang mga luha sa kadalasa’y kalmado niyang mukha.Tumakbo si Lucas habang buhat-buhat si Suzie. Tinawagan niya ang numerong 000 gamit ang kanyang phone. Pagkatapo nito’y tinawagan niya si Catherine, “Mama, nasugatan si Suzie.”“Ha?!”Nabalot ng pagkabigo si Catherine na kararating lamang sa ospital pag
Itinaas ni Lucas ang kanyang mga manggas at sinabing, “Mama, parehas kami—”“Hindi pwede. Masyado ka pang bata para magbigay ng dugo,” pagtitigil sa kanya ng doktor. “Kailangan ng halos 500 milliliters ng dugo ng pasyente. Kahit ang mga matatanda’y hindi rin kakayaning magbigay ng gano’ng karaming dugo. Tiyak na mawawalan ng malay ang isang batang tulad mo. Nasaan ang ama ng bata?”“Ama?” Kinuyom ni Catherine ang kanyang mga kamao. Kapag nalaman ito ni Shaun ay tiyak na ihihiwalay niya ang dalawang bata sa kanya.Sa puntong iyon ay hinila ni Lucas ang kamay ng ina. “Mama, pwede tayong humingi ng tulong kay Tito Liam. Narinig ko noon na sinabi niyang pare-parehas kami ng blood type ni Suzie.”Matapos niyang matigilan nang panandalian, agad na tinawagan ni Catherine si Liam.Sa loob ng sampung minuto’y nagmamadaling pumasok si Liam.“Ano’ng nangyari kay Suzie? Noong nalaman ko agad na may nangyari sa kanya, mga walong red light ang hindi ko sinunod para lang makarating agad dito.”
“At ayon. Case closed.”Nang naghahanda nang umalis ang kapulisan, umimik si Freya sa pagkayamot, “Malinaw na hindi pagnanakaw ang gumawa nito. May nagbayad sa kanila para gantihan kami.”“Tama na, Freya. Nagawa ng mga pulis ang kanilang makakaya.”Pinigilan ni Catherine ang kaibigan at hinayaang umalis ang mga pulis.”“Sigurado akong sinuhulan sila ni Thomas,” Galit na sinabi ni Freya.Nanuya si Catherine. “Oo naman. Sabi nga nila, practice makes perfect. Hangga’t dumadami ang mga masasamang gawain ni Thomas ay mas gumagaling siyang itago iyon. Dati’y kinakailangan pang linisin ni Shaun ang kanyang mga kalat, ngunit ngayo’y mukhang kaya na niya itong linising mag-isa sa puntong hindi na niya kailangang alalahanin pa ang mga susunod na mangyayari.”“Hindi ba natin ipaghihiganti si Suzie?” Nayayamot pa ring tanong ni Freya.“Dahan-dahanin natin. Ngunit alam ko… na hindi ako matatahimik hangga’t hindi ko sila nababalikan.”Ipinaubaya ni Catherine si Lucas sa kaibigan. “Lalabas l
Lumabas ng sasakyan si Sarah at pinayuhan si Catherine, “Kumalma ka, Catherine. Alam kong maaaring naka-trigger sa’yo ang balita ng aming kasal, ngunit ilegal ‘yang ginagawa mo ngayon. Katatawag ko lang sa pulis.”Natigilan si Shaun. Pagkatapos ay nagpaliwanag si Sarah, “Sumosobra na siya ngayon. Nakita mo ba itong kalat na idinulot niya? Mabuti’y walang nasaktan. Kapag hindi pa natin siya tinuruan ng leksyon, marahil ay mas malala pa rito ang gagawin niya sa susunod.” Panandaliang nanahimik si Shaun.Nababatid niyang mahal pa rin siya ni Catherine, ngunit natatakot siya sa mga kinikilos nito. Pakiramdam niya’y kailangan nga nila itong turuan ng leksyon.Nanuya si Catherine habang tinitignan ang dalawa. “Huwag ninyo masyadong isipin ang mga bagay-bagay. Hindi ako naparirito dahil nagseselos ako. Nais ko kayong balahan na may hangganan din ang aking pasensya. Sarah Langley, bantay-bantayan mo ‘yang si Thomas. May mga lalaking pumasok sa aking bahay kahapon nang walang pahintulot at
“Anong nararamdaman mo ngayong hindi ka pinapansin ng pinakamamahal mong lalaki?” Ang boses ni Catherine na walang pakialam ay narinig ni Sarah.Tumalikod siya at tinitigan ang magandang mukha ni Catherine. Kung pwede niya lang hatiin ito sa dalawa.“Catherine Jones, ‘wag kang masyadong mayabang. Hindi lang naintindihan ni Shaun ang kapatid ko. Isa pa, pinupuna mo lang naman si Thomas nang walang ebidensya.”Inayos ni Sarah ang kanyang sarili. Kung may ebidensya siya sa kagagawani ni Thomas, wala siya dapat dito para manggulo. Dapat hinanap niya si Thomas at ginulo ito.Ngayon, hindi humingi ng tulong si Thomas kay Sarah. Ibig sabihin handa ito sa gagawin ni Catherine sa kanya. “ Oo, wala akong ebidensya, pero hindi ibig sabihin na hindi ito iimbestigahan ni Shaun. At dahil katulad ito ng kapatid mo, sa tingin mo hindi niya ito sususpetsyahan? Siguradong malalaman ni Shaun ang munting laro nito.”Pagkatapos na pagkatapos magsalita ni Catherine, bumagsak ang mukha ni Sarah.“Sar
Kapag nilooban ng apat na lalaki sa gabi, hindi sila matatalo ng isang magandang babae. Baka nga siya ay...Walang malay na hinigpitan ni Shaun ang hawak sa manibela. "Merong school district sa may Hackett neighborhood kung saan maraming estudyante ang naninirahan. Ang sekuridad sa lugar ay mahigpit, kaya paano sila nakapasok sa bahay at nagnakaw ng mga gamit ng 10 ng gabi?" "Oo, ito ang unang malalang kasong nangyari doon. Inaresto na ng pulis ang apat na kriminal. Nalaman ng mga kriminal na si Miss Jones ang tagapagmana ng Yule Corporation at naisip na ito'y mayaman, kaya naman pumunta sila doon para nakawin ang mamahaling mga gamit.""Tapos, ito ang unang beses makarinig ng mga bulgar na sinira ang lahat ng gamit sa bahay. Sinira nila lahat hanggang sa hindi na halos magmukhang bahay ito. Hindi na ito katira-tira ngayon. Para bang… naghihiganti sila."Minasahe ni Shaun ang kanyang sentido. Maya-maya, matigas niyang sabi, "Sige at imbestigahan kung may kinalaman si Thomas dito."
"Bakit ka nagpapanik? Pinaalala mo ba kay Assistant Walker ang sinabi ko?""Oo…""Mabuti kung ganoon. Kahit magkano ang ibayad mo, siguraduhin mo lang na tikom ang bibig niya. Isa pa, magpakabait ka na ngayon at baka hindi na kita masalba sa susunod."Nginitngit ni Sarah ang ngipin niya pagkababa na pagkababa niya ng tawag.Hindi na kailangan sabihin, …Sa ospital.Noong pinapakain ni Catherine si Suzie ng lugaw sa kanyang braso, nakatanggap ng tawag si Freya.Pagkatapos noon, sabi nk Freya, "Merong magandang balit at masamang balita. Ang magandang balita ay tumawag na ang pulis at sinabi sa akin na merong ebidensyang nagpapakita na binayaran nag mga bulgar. Ang assistant ni Thomas ang naglipat ng pera sa miyembro ng pamilya nila."Inangat ni Catherine ang ulo niya at sinabing, "Para sa masamang balita, umamin ba ang assistant ni Thomas sa krimen?""Oo." Buntong hininga ni Freya. "Ibig sabihin lang nito, nakatakas nanaman si Thomas pero hulaan mo kung sino nagpasa ng ebidens
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging