“Napaka g*go ni Charlie.” nasamid si Nicola. “Pwede mo tanungin si Damien na samahan ka. Kapag nakuha mo ulit ang Yule Corporation, kukunin ng mga Campos ang panig mo.”“Maghihintay kami ni Dad sa’yo, Mom,” naiiyak na sinabi ni Melanie.…Sa ospital.Sinamahan ni Catherine si Joel para makatanggap ng IV infusion.Kahit na lumamig ang ulo ni Joel sa pagkita na naaresto si Nicola, ang kalusugan niya ay bumagsak muli dahil balisa siya. Pinadala siya sa ospital simula noon para magpagamot.Hindi nagtagal para magmadali pumunta sa ospital sina Old Master Yule at Old Madam Yule. Nang nakita ni Old Madam Yule ang sitwasyon ni Joel, nagsimula bumagsak ang mga luha sa mukha niya. “Sira ang ulo ni Nicola. Maganda ang pagtrato namin sa kanya. Ang aksidente na natamo mo nakalipas na tatlong taon ay kaugnay siguro sa kanya. Sa kabutihang palad, hiniling namin kay Catherine na alagaan ka. Kung hindi…"Ang mga salita na iyon ay nagdala ng kilabot pababa sa gulugod ni Old Master Yule. Ngayon at
”Melanie, hawakan mo ako at lumuhod.” nagpumilit si Damien.Dahil si Damien ay biyolohikal na anak ni Old Madam Yule, hindi niya kaya makita na lumuhod ito. “Lumpo ka. Paano ka luluhod? BIlisan mo at tumayo ka.” “Oo, lumpo ako.” ibinaba ni Damien ang ulo niya at tuluyan na umiyak. “Simula noong pinanganak ako, maraming tao na ang nagmamaliit sa akin dahil sa kapansanan ko. Nagpapasalamat ako kay Brother, ngunit sa parehong oras,, naiinggit ako sa kanya. Gusto ko si Nicola, ngunit hindi siya interesado sa akin. Sa lumipas na dekada o mahigit pa, wala akong minahal na iba kundi siya lang. Ginawa ko lahat para sa kanya nang hindi nagrereklamo. Akala ko mamahalin niya rin ako pagkatapos niya makuha ang Yule Corporation, ngunit mali ako. Ngayon ko lnag naintindihan ang pag-uugali niya. Dad, Mom, Brother, kasalanan ko ito.”Malapit na umiyak si Old Madam Yule. Hindi niya matiis sabihin, “Kasalanan ko ito. Hindi na sana kita isinilang at sobrang pahirapan ka nang may mababang kumpiyansa s
”Catherine, dahil nasa ospital ako, hahayaan kita mamahala ng ilang bagay para sa akin pansamantala.” tinapik ni Joel si Catherine sa likod ng kamay niya. “Hihilingin ko si Assistant Church na mag-ulat sa iyo sa susunod.”Nagsimula na sumakit ang ulo ni Catherine. “Dad, pinipilit mo ba ako mamahala ng Yule Corporation?”“Paano kita pinipilit?” seryoso siyang tinignan ni Joel. “Bilang anak ko at young lady ng Yule Corporation, hindi ka na mamarkahan bilang anak sa labas. Nararapat lang na makasama mo ang sinumang lalaki sa buong Australia. Pati si Sarah ay walang-wala sa’yo.”Sa wakas ay tumama na sa kanya ang intensyon ni Joel.Biglang uminit ang pakiramdam ni Catherine.Hindi na kailangan pa sabihin, nalaman siguro ni Joel na ikakasal na si Shaun, kaya ayaw niyang kinukumpara ang sarili niya. Isinaalang-alang na si Catherine ay ang Eldest Young Laste at malapit na maging tagapagmana ng Yule Corporation, hindi siya matatalo ni Sarah sa dangal at katayuan sa buhay. Kahit pa gaano k
Ngumiti si Yael at sinabi, “Si Mr. Hill ang nag-suggest na isagawa ang in-vitro fertilization noong narinig niyang gusto niyong magkaroon ng at least dalawang anak. Natatakot siyang mahirapan kayong mabuntis nang dalawang beses. Nakiusap na siya kay Young Master Jewell upang ikalap ng pinakamagaling na pregnancy team sa buong bansa para sa iyo.”“Yael…” Tila’y nahihiya at nangungutya ang tingin na ibinigay ni Sarah sa babae.Natuon ang tingin ni Catherine sa tiyan ni Sarah bago ito napatawa bigla. “Mas maganda sigurong maging lalaki na lang. Mas madali para sa kanila kasi ang kailangan lang naman nilang gawin ay magbigay ng sperm para sa artificial insemination. Pero ang mga babae, kailangan nilang sumailalim sa kung anu-ano pang proseso. Sa early stages, kailangan nilang sumailalim sa mga injection at gamot. Narinig kong napakasakit ding sumailalim sa insertion. Hangang hanga ako sa’yo. Walang wala ang pagmamahal ko kay Shaun kumpara sa ipinakikita mo ngayon.”Nag-iba ang itsura ni
Makalipas ang labinlimang minuto.Nakatanggap ng abiso si Catherine mula sa ospital na nag-uutos sa kanilang lumipat ng ospital.Nasa kalagitnaan ng kanyang pagpapagamot si Joel, ngunit matinding galit ang kanyang naramdaman noong narinig niya ang tungkol dito. “Masyado nanamang nagmamayabang ‘yang Shaun na ‘yan. May malaking utang na loob ba ang pamilya natin sa kanya noong nakaraang buhay natin? Sa paanong paraan nanaman siya inabala ng pagpapagamot ko?”“Papa, hindi kayo ang umabala sa kanya. Ako ‘yon.” Nakayuko ang mga mahahabang pilikmata ni Catherine. Naaalala niya ang lahat ng mga ginawa ni Shaun sa kanila.“Huwag ka nang malungkot, Catherine. Problema ko ito. Hindi na dapat ako pumunta sa ospital ng mga Jewell. Pare-pareho lang ‘yang mga Jewell at mga Hill. Halika na. Hindi ko malilimutan ‘tong kahihiyang ito. Ibabalik nating mga Yule ang kahihiyang ibinigay nila sa atin sa susunod,” Sinabi ni Joel habang kinakalma ang sarili.“Opo. Ibabalik natin ang lahat ng ginawa nila
Noong mga sandaling iyon, may isang nagaganap na internal higher-level management na pagpupulong sa Hill CorporationTumingin si Liam sa kanyang phone nang bigla siyang napangisi.Biglang nanahimik ang silid na kung saan tanging ang boses lamang ni Shaun ang naririnig. Tumingin ang lahat patungo kay Liam.Sumandal patalikod ang malaking pigura ni Shaun, at inihagis niya ang hawak hawak niyang panulat sa lamesa. Nanlalamig ang kanyang mahigpit na titig. “At ano nanaman ang pinagkakaabalahan ni General Manager Hill? Baka gusto mo ‘yang ibahagi sa lahat?”Hinawakan ni Liam ang kanyang ilong. “Gusto mo talagang malaman?”Nagpigil ng hininga ang mga senior manager. Naririnig nila ang galit ni Shaun kapag hinahamon ito ni General Manager Liam.“Nakatingin ako sa official Facebook account ng kumpanya. Mukhang sasabog na ito.” Nakangiti si Liam. “Ikaw ang pinag-uusapan, Director Hill.”Napatawa ang isang manager at sinabing, “Marahil ay binabati ng mga tao sina Director Hill at Ms. Nees
Tinanggap ni Catherine ang invitation card at nilaro-laro ito sa kanyang mga kamay. “May punto ba ang mga pagtitipong tulad nitong gala na ito?”“Mayroon naman. Dadalo ang mga malalaking pangalan sa bawat industriya. Narinig kong magtatanghal din si Cindy, ‘yong babaeng artista na pinakaayaw mo.” Panghihikayat ni Harvey sa takot na hindi dumalo si Catherine sa gala. “Kung wala rin naman kayong gaanong gagawin, pumunta na rin kayo para i-bully siguro ‘yang si Cindy.”“...”Matapos ang ilang segundo ay tumawa si Catherine. “Wow, nagiging pilyo ka na, ha, Assistant York. Nobya ni Chester si Cindy. Hindi ka ba natatakot na baka madawit ako sa gulo?”Sumagot si Harvey nang may ngiti, “Kayo na ang tagapagmana ni President Yule ngayon at ang chief design officer ng Hazle Group. Doon pa lamang ay dumoble na ang market value ng Hudson Corporation. Tiyak na pagpipilahan ka ng mga tao. Bagamat makapangyarihan ang mga Jewell, hindi rin naman kayo basta basta lamang.”“May punto ka rin naman d
Natawa si Catherine. Kahit ang dugong dumadaloy sa kanyang katawan ay… nabuhayan ng loob.Maganda ang mga mangyayari sa gabing ito.Makalipas ang tatlong taon, magkakatipong muli ang mga taong ito sa iisang lugar.Itinaas ni Wesley ang kanyang wine glass patungo kay Catherine mula sa kalayuan. Matapos ang ilang sandali ay nakatanggap siya ng isang WhatsApp message mula sa lalaki: [Alam ko kung ano ang hinahabol mo, kaya’t hindi na kita nilapitan. Babantayan kita.]Naramdaman ni Catherine na lumambot ang kanyang puso.Kaaya-ayang naglakad patungo kay Catherine si Liam suot ang kanyang puting suit. Binigyan niya ang babae ng isang basong may lamang wine. “Ayaw ko sanang pumunta noong una, ngunit nabuo ang loob ko noong nalaman kong dadalo ka. Napakasigla naman ng gabing ito.”“Napakasigla nga. Natutuwa ako.” Uminom si Catherine ng wine bago kumurba ang mga sulok ng kanyang bibig upang bumuo ng isang kaakit-akit na ngiti.Kumislap ang mga mata ni Liam. Bigla na lamang siyang bunton
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging