Halo-halong emosyon ang nararamdaman ni Shaun habang tinititigan niya ang likod ni Catherine.Nagsinungaling si Sarah sa kanya?Hindi niya pa ito naiisip dati. Tiyak na isa nanaman ito sa mga pakulo ni Catherine,Lubos siyang pinagpawisan noong nakaraang gabi, kaya’t nanglalagkit ang kanyang pakiramdam ngayon. Nais niya sanang maligo pagkapasok niya sa banyo ngunit wala siyang towel. Pinag-isipan niya itong mabuti at sa huli’y kinuha niya na lamang ang tuwalya ni Catherine.Isa siyang clean freak. Hindi niya kayang gamitin kahit na tuwalya ni Sarah upang punasan ang kanyang mukha, subalit noong ginamit niya ang tuwalya ni Catherine, hindi na naisipang itaboy ito. Mabango ang tuwalya ng babae, katulad na lamang ng katawan nito.Pagkalabas niya ng banyo’y nakaupo sa may hapag-kainan si Catherine at kumakain ng pasta. Mayroon pang golden fried egg ang pasta. Sa unang tingin ay napakasarap tignan ng pagkain.Agad na nakaramdam ng gutom ang lalaking napagod noong nakaraang gabi. “Nasa
Tinignan ni Shaun si Catherine. Halata namang talo na siya, pero ang itsura niyang parang bata kaya bumilis ang tibok ng puso niya.Lumulon siya at walang malay na humarap, kung saan kinagat niya ang natitira niyang noodles na nalaylay sa bunganga ni Catherine.Nang kagatin niya iyon, tumama ang labi niya dito.Biglang lumaki ang mata niya. Ang makapal niyang pilik-mata at tumama sa balat ng pisngi niya, at ang kanyang inosenteng mata ay mas malinaw pa sa pinakamaliwanag na bituin sa langit.At ngayon, naramdaman ni Shaun na pumitik ang utak niya.Gusto niya sanang hawakan ang likod ng ulo ni Catherine at tikman ulit ang kung anong ginawa nila kagabi muli.Bigla, tumunog ang doorbell.Kumibit-balikat na lang si Catherine at tinulak siya. Ang kanyang snow-white na mukha ay namula ng kaunti habang tinititigan ito bago maglakad para buksan ang pintuan.Matangkad at gwapong nakatayo na Chester ang makikita sa pinto. Kaagad niyang nakita ang labi ni Catherine, biglang umusbong ang s
Tahimik si Shaun. Sa totoo lang, naisip na rin niya ang tanong na iyon noong nahimasmasan niya pero sa oras na iyon, ang tanging naiisip niya ay tulungan sana siya ni Catherine. Hindi niya man lang naisip ang ospital.“Pwede ba iyon… na hindi mo pa nakakalimutan si Catherine?”Ang mga salita ni Chester ay pinalaktaw ang puso niya. “Imposible. Ang mahal ko ay si Sarah.”“Mahal mo si Sarah pero hindi mo siya mahawakan.” Tinaas ni Chester ang kilay niya nang nagdadalawang isip. “Shaun, hindi ka ba nahihiwagaan? Noong aksidente, nagselos ka noong nakita mo si Catherine at Joseph Talton nang magkasama.”“Ako, nagselos?” Ang reaksyon ni Shaun ay parang dinurog ang ego niya. “Hindi naman. Ayoko lang nang niloloko ako.”“Sigurado ka bang wala si Catherine sa puso mo? Sinong inisip mo noong kasama mo siya kagabi?” Matalim na sabi ni Chester.Ang manipis na labi ni Shaun ay gumalaw. Nakaramdam siyua ng bahid ng kasiyahan nang maisip niya ang nangyari kagabi. Isa itong pakiramdam na hindi n
9:00 a.m. Kakabukas lang ni Catherine ng pinto, handa nang pumunta ng trabaho, nang sugurin siya ng bruhang Sarah na parang nababaliw.“Catherine Jones, nakakahiyang p*kpok ka! Kabit ka! P*kpok!” Sigaw niya at sinampal ang mukha ni Catherine.Ngunit, sa halip na si Cathrine ang masampal niya, ang basurahan na hawak ni Catherine ang tinamaan niya.“Para iyan sa’yo.” Binato ni Catherine ang basurahan kay Sarah ng may ngiti. Bugkos ng balat ng prutas, pira-pirasong papel, at tirang pagkain ang tumalsik kay Sarah.Nasuka si Sarah sa mabahong amoy na umalingaw-ngaw.Kinuha niya ang mga bagay na nasa ulo niya at tuluyan nang nasuka.“Bakit ka sumusuka? Nakita mo ba ‘yang mga tisyu na iyan? ‘Yan ang ginamit namin ni Shaun kagabi.”Ngumiti si Catherine nang tuloy-tuloy ang pagbato niya ng masakit na salita para kay Sarah.Tatlong taon na ang nakakalipas nang ginawang impyerno ni Sarah ang buhay niya.Kaagad nasira ni Sarah ang mga kaibigan nito at pamilya pero ang babaeng iton ngayo
Sa sandaling iyon, si Sarah ay sobrang nainis na siya y halos umubo ng dugo. Kahit na ang kanyang mata ay namumula sa galit.“Walang hiya ka. Lalaki ko siya!”Nawalan muli sa Sarah ng kontrol at hinablot ang mukha ni Catherine. Gusto niya ito sirain ng tuluyan.Madaling iniwasan ito ni Catherine at tinakpan ang kanyang ilong. “Sorry, ngunit asawa ko siya. Huwag mo akong hawawakan. Ambaho mo.”Tpos, na may nandidiring ekspresyon, pumunta siya sa elevator at iniwan si Sarah sumisigaw magisa sa pasilyo.Subalit, hindi nagtagal ng magalit si Sarah, tumawag si Shaun.“Sarah, hinanap mo si Catherine.”Nanigas si Sarah ng sandali bago siya magsimulang umiyak. Ang kanyang reaksyon ay sobrang bilis. “Shaun, Pasensya na. Kumuha ako ng tao para hanapin ang address ni Catherine, kaya hinanap ko siya ngunit nakita kita na lumabas ng lugar na iyon ngayong umaga. Hindi ko matanggap na nagsinungaling ka sa akin. Nababaliw na ako.”Ang sentido ni Shaun ay pumintig sa tunog ng umiiyak na babae.
Ang tao sa kabilang dulo ay kaagad na tumawag. “Sa wakas hindi ko na kailangan bantayan ang g*agong Lucifer na iyon bawat araw.”“Meron kang day off.”5:00 p.m., ng si Catherine ay nakahanda na at handang umalis, merong biglaang kaguluhan sa labas.“President Hill, hindi ka pwedeng pumasok.”Sa isang bam, ang pintuan ng opisina ay biglaang bumukas at si Shaun ay pumasok na may malamig at galit na presensya.Ilang mga security guard sa likod niya ay kinakabahang sinabi, “Pasensya na, President Jones. Nagpumilit siyang pumasok. Hindi namin siya nagawang pigilan.”“Ayos lang ito. Kayo ay maaaring nang umalis.”Kinumpas ni Catherine ang kanyang kamay. Alam niya kung gaano kagaling si Shaun. Hindi ganoon karami ang tao na makakatapat sa kanyang kakaibang kakayahan.Pero sa sandaling sinabi niya iyon, naglakad si Shaun papunta sa kanya at hinablot siya sa kanyang kwelyo. Tapos hinatak niya siyana para siyang maliit na sisiw. Ang kanyang boses at mata ay puno ng galit.“Catherine Jones
”Lagi mong sinasabi na sinasaktan ko si Sarah, ngunit ikaw ang siyang hindi makontrol ang kanyang sarili. Shaun Hill, paano ako nahulog sa isang lalaking katulad mo? Lagi mong sinisisi ang ibang tao. Hindi ka ba nahihiya sa sarili mo?”Si Shaun ay nasa binggit na ng pagsabog sa galit.Walang babae ang nagpahiya sa kanya ng ganito o nanghampas ng cake sa ulo niya.Gusto niya siyang patayin kaagad, ngunit ang babae ay sobrang mabangis. Ang kanyang pinaka mahinang parte ay nasaktan ng sobra na hindi siya makatayo.“Ingatan mo ang sarili mo sa hinaharap at bantayan mo din ang babae mo ng maigi. Tigilan mo na ang habol sa akin at ang lahat ay magiging mapayapa.”Tinulak siya ni Catherine palayo at naglakad palayo hawak ang kanyang bag.“Catherine, tumigil ka diyan.”Sa sandaling ang pinto ay nagbukas, ang mga security guard sa labas ng pinto at ang secretarial department ay nakita ang maalamat na President Hill na naglalakad ng nasaktan. Ang lahat ay halos sumabog sa tawa.Ang kanil
Daing ni Logan. “Boss, si Sarah ay nakasama na ng maraming lalaki. Sa tingin ko hindi ko matatagalan ito kung ako’y isang lalaki, kaya sobrang nakakabilib na si Shaun Hill ay kinaya ito. Ngunit si Sarah ay talagang mahusay. Kailangan niyang samahan si Lucifer sa isang kamay at si Shaun sa kabila. Siya siguro ay maraming enerhiya.”“Sige. Tama na iyan.”Sumimangot si Catherine.“Huwag ka masyadong malungkot. Siya lang ay nakakadiring hayop.” Akala ni Logan na siya ay nalulungkot.“Masyado kang nagiisip. Ang sinabi mo ay nagpadiri sa akin dahil ang hayop na iyon ay hinalikan ako kagabi. Bumili ka ng box ng contraceptives para sa akin...”Kaagad na nagtapon si Catherine ng pera.Kumuirap si Logan at lumayo mula sa kanya.“Ano ang iyong ginagawa?” Tanong ni Catherine.“Wala… Boss, narinig ko na ang pribadong buhay ni Lucifer ay sobrang magulo. Maraming mga may sakit na babae doon. Si Lucifer nakasama si Lucifer, si Sarah ay nakasama si Shaun at si Shaun ay nakasama ka...” Si Logan
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging