‘Di nagtagal pagkatapos umalis ni Harvey, nag video call si Catherine sa dalawa niyang anak na nasa US.“Miss na kita, Mommy.” nagpakita si Suzie ng naiiyak na itsura sa cute na pabilog niya na mukha. Gayon pa man, nagalit si Catherine nang mapansin niya na may tsokolate sa bibig ni Suzie.“Suzan Jones, sinuyo mo ang ninang mo na bilhan ka ng tsokolate ulit, hindi ba?”Kumurap ang inosenteng mata ni Suzie. “Hindi, Mommy. Inaakusahan mo ako. Hindi ka makatwiran!”Walang imik na tinignan ni Lucas ang maliit na drama queen. “Pakiusap. Hindi mo nilinis ang tsokolate sa dulo ng bibig mo.”Nagulat si Suzie at mabilis na dinilaan ang dulo ng bibig niya. ‘Di kalaunan ay nalinis na niya ito at inosenteng sinabi, “Hindi ako kumain. Kumain si ninang ng tsokolate pagkatapos ay hinalikan niya ako.”“...”Hinimas ni Catherine ang noo niya, nagtataka kung bakit siya nagsilang sa matakaw na magaling magsinungaling.Aniya ni Lucas, “Sa tingin mo ba paniniwalaan ni Mommy ang b*bo mo na paliwanag
Mas lalong nagagalit si Catherine habang nagsasalita siya. Sa kabila ng natutunan niya sa pagkontrol ng emosyon niya sa loob ng ilang taon, hindi niya pa rin maiwasan na uminit ang ulo sa saglit na iyon.Si Shaun, na kumukulo na sa galit, ay hindi tiyak kung paano sagutin ang tanong niya. “Paano ko malalaman na ang kumpanya ay pamana ng nanay mo na iniwan para sayo?”Ngumiti si Catherine. “Oo, tama. Hindi mo iyon alam. Wala kang alam.”Sa totoo ay alam niya ito. Nakalimutan niya lang ito.Kahit na ganon, hindi niya papatawarin si Shaun dahil lang nakalimutan niya ito,‘Ayos lang kung nakalimutan mo, ngunit hindi posibile na iwan mo ako sa gilid para sa kapakanan ng isang babae.’“Gayon pa man, hindi mo pa rin dapat inatake si Sarah,”masungit na sinabi ni Shaun, “Kasalanan mo na pineke mo ang kamatayan mo. Nagsumikap si Sarah para mamahala sa Hudson at lubos na pinabuti ang takbo ng kompanya.”“Hindi ba at mayroon pa na ibang talentado sa Hudson Corporation? Noon, si General Mana
Nahirapan makaalis si Catherine kay Shaun nang hindi napagtanto na gumagalaw siya sa bisig niyo. Sa oras na napagtanto niya ang naiba kay Shaun, namula na ang mukha niya sa kahihiyan.“Shaun, g*go ka.”Halatang nahihiya, nagulat din si Shaun sa kaloob-looban niya.Ipinalagay niya na hindi na siya napupukaw. Kaya, sa tuwing nagkikita sila ni Sarah, hindi niya namamalayan na mandiri sa kanya. Sinuspetyahan niya pa na wala siyang kakayahan.Hindi niya inaasahan na mapupukaw siya mula sa pagyakap lang kay Catherine.Napahiya siya sa pakiramdam na iyon, at medyo nawalan din siya ng kontrol.Naiirita sa pagpuna ni Catherine, sinabi niya, “Paano ako naging g*go? Ikaw ang hindi disente. Normal ako na lalaki.”“Ikaw? Binista mo ang andrology unit ngayong umaga,” biglang sinabi ni Catherine.Sobrang nahihiya si Shaun at namula ang tainga niya. Muntik na na niya isipin na patayin si Catherine. "Sinabi ko na sayo na pumunta ako roon para samahan si Hadley."“Ginagawa mo ba ako na t*nga? B
Nagngitngit ang ngipin ni Shaun at naglakad papunta kay Catherine. Aniya ni Shaun, “Sinusubukan mo ako akitin.”“Huh?” Sobrang nagulat si Catherine. Ang madilim at maalindog niyang mata ay may bakas ng pagka-inosente at pagkagulat. Hindi niya namalayan kung gaano siya nakakaakit tignan sa saglit na iyon. “Anong ginawa ko?”“Alam mo iyon kaysa sa ibang tao.” nilgay ni Shaun ang titig niya sa nagliliwanag na mata ni Catherine at sininghalan siya kaloob-looban. Ganito talaga kung paano niya akitin si Shaun.Hindi makapagsalita si Catherine at ‘di namalayan tumingin pababa. “Natapos ka na rin, huh?”Nagalit si Shaun sa kanya, ang tainga niya ay namumula nang hindi niya namamalayan. “Catherine Jones, ano ang nasa isip mo? Wala ka na bang hiya?”Tinaas ni Catherine ang kilay niya. Siya ay isang g*go, ngunit bakit namumula ang tainga niya. Sinusubukan niya ba umarte na inosente? “Iniisip ko lang na hindi mo na kailangan bisitahin ang andrology unit at si Sarah dapat ang magpunta sa dokt
“...”Nakabibigo talaga minsang marinig magsalita si Shaun.Kung kaya’t hindi na lamang ito pinansin ni Catherine at tinuon na lamang ang kanyang pansin sa mga hinihiwa niyang gulay.Kahanga-hanga ang pag-julienne ni Catherine sa mga patatas.Kinibit ni Shaun ang kanyang mga kilay. “Maaari akong umapela sa korte kapag hindi mo pinirmahan ang divorce papers. Pwede namang umapela ang mag-asawa kapag higit dalawang taon na silang hindi naninirahan sa ilalim ng isang bubong.”“Tara, magkita tayo sa korte. Ngunit mukhang gaganda ang mga kwento ng media kapag nalaman nilang kasal pa rin tayo. Hindi ko na pasanin ang pagpapaganda ng reputasyon ng nobya mo.”Walang bahid ng pakialam ang tono ng boses ni Catherine.Siya naman itong ikinagalit ni Shaun. “Ano ba ang pwede kong gawin pirmahan mo lang ang mga papeles?”“Hmm, hindi ko pa napag-iisipan ‘yan.”Itinaboy muli ni Catherine ang lalaki at nagsimula itong painitin ang kawali.Nang uminit na ang mantika, inilagay niya rito ang mga
Seryoso ba itong lalaking ito?Ginutom ba niya ang kanyang sarili nitong makalipas na tatlong taon? Ganoon na lamang ba siyang kagutom upang kuhanin ang pinakamalaking mangkok na matatagpuan sa kanyang kusina?Ngayo’y nauunawaan na ni Catherine kung kanino namana ni Suzie ang gana nitong kumain.“Balak mo bang kainin ang lahat ng niluto ko?”Nairita lamang si Catherine sa napagtantuan nito. Nagkaroon siya sa wakas ng pagkakataong makapagluto matapos niyang makabalik sa Australia at pagkatapos ay ganito ang mangyayari? “Kulang ang niluto mo,” ‘Ika ng lalaki bago ito kumuha ng mga hipon. Matagal na panahon na mula noong huli siyang natakam sa pagkain.Kadalasa’y walang ganang kumain si Shaun. Lubos ito kung mamili pagdating sa mga putaheng kanyang kakainin. Ngunit sa mga sandaling iyon, walang-wala ang mga gawa ng mga sikat na chef sa lutong bahay ni Catherine.Kahit ang maasim-asim na julienned na patatas ay nakatatakam para sa lalaki.Bukod pa rito ang sausage na bahagyang sun
Bang! Bigla na lamang bumukas ang pinto. Napatingin si Liam na tahimik na nagtatrabaho sa kanyang lamesa. Bumalik ito sa kanyang katinuan nang makita ang maulap na itsura ni Shaun.“President Hill, may maipaglilingkod ba—”Bago pa man matapos ni Liam ang kanyang sinasabi ay agad na siyang sinuntok sa mukha ni Shaun.Natigilan naman si Liam dahil dito. Nagsimulang dumugo ang mga sulok ng kanyang labi.Agad namang tumawag nang patago ang secretary na nakaupo sa may pintuan kay Vice Director Hill.“Shaun, huwag mong isiping natatakot ako sa iyo dahil lamang kontrolado mo ang Hill Corporation. Bahagi rin ako ng pamilyang ito.” Nanginginig sa galit si Liam.“Sa palagay mo, bakit kita hinampas?” Hinawakan ni Shaun ang kwelyo ng suot ni Liam. “Niloko mo ako. Sinabi mong namatay si Catherine tatlong taon na ang nakalilipas. Liam, nagiging mabait ba ako sa’yo nitong mga nakaraang araw? Pinatawad na nga kita noong panahong sinet-up mo ako. Ngunit parang inuulit mo nanaman ngayon.”Kumurba
“Okay lang ako, ma. Huwag na kayong mag-alala. Hindi na niya ulit ako guguluhin.” Pilit na ngumiti si Liam. “Sige na.”Matapos umalis ni Lea ay niyuko ni Liam ang kanyang ulo upang titigan ang lapag. Muntikan na niyang sirain ang kanyang hawak na panulat.Sa totoo lang ay pikon na pikon siya dahil anuman ang kanyang gawin ay palagi na lamang siyang nalalamangan ni Shaun. Naalala niya ang maangas at mayabang nitong itsura noong pumasok na lamang ito bigla ng kanyang opisina upang suntukin siya.Oras na upang umuwi siya.Bigla siyang nakatanggap ng isang tawag mula kay Charlie. “Liam, balita ko’y nasapak ka raw?”“At kanino mo nanaman narinig ‘yan?” Naningkit ang mga mata ni Liam.Bumuntong hininga ang tao sa kabilang dulo ng linya. “Hindi lamang ako. Alam na ng halos lahat ng mga maharlika sa Canberra kung paanong pumasok na lamang bigla si Shaun sa iyong opisina upang suntukin ka. Wala kang maitatago sa mga tao rito.”Kinuyom ni Liam ang kanyang mga daliring nakahawak sa telepon
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging