Pinag-isipan niya muna bago ilabas ang kanyang phone upang magpadala ng isang text message kay Hadley. [Huwag mo nang tulungan ang mga Wick doon sa lupa sa may tabing-dagat. Ibigay mo na lang sa Hudson.]Sagot ni Hadley na naghahanda nang matulog: [???]Pabago-bago na lang ang isip ni Eldest Young Master Hill. Nakakapagod....Pagkatapos niyang maghugas ng damit, lumabas si Catherine ng banyo at nakita niyang nakaupo sa may sofa si Shaun. Nakasuot ito ng isang pares ng gold-rimmed na salamin habang nagbabasa ng ilang dokumento. Patong-patong ang mga papeles sa kanyang lamesa. Inisip niya noon na kaakit-akit tignan ang lalaki sa tuwing ito ay nagtatrabaho, ngunit nakasuot na ito ngayon ng kanyang pajamas at hindi pa tuluyang natutuyo ang kanyang buhok, kaya’t mas nagmukha lamang siyang kaakit-akit.Subalit malapit nang mag-1:00 am at nagtatrabaho pa rin ang lalaki. Sa sipag niyang magtrabaho, masasabing makatuwiran lamang ang kanyang malupit na pamamalakad ng Hill Corporation.Hin
8:00 a.m.Humihikab na naglakad si Catherine sa villa.Si Melanie, na kumakain ng agahan, ay kaagad na tumayo at sinabing, “Dad, tignan mo. Sabi ko sa’yo e, lumabas siya kagabi at hindi bumalik buong gabi. Sinong matinong babae ang hindi uuwi buong gabi? Sa tingin ko naglalaro siya sa labas.” “...”Tinignan siya ni Catherine at nangutya sa puso. Kung inalagaan nang ayos ni Melanie ang nobyo niya, kakailanganin pa ba ni Catherine na puntahan ito sa gitna ng gabi?“Para saan ang tingin na ‘yun? May sinabi ba akong mali?” Makatwirang sagot ni Melanie.“Hindi, tama ka. Ito a dahil hindi ako matinong babae. Ikaw ang tumawag sakin ng probinsyana at anak sa labas.” Ngiti ni Catherine at hindi siya pinansin. Umupo siya sa hapag saka kalmado at eleganteng nag-agahan.“Dad, narinig mo ba ang sinabi niya…”“Tama na ang pagtatalo. Naniniwala ako kay Catherine. Meron na siyang fiance.” sabat ni Joel ng may malamig na mukha. “Isa pa, hindi ba’t mahilig ka rin makipaglaro sa gabi? Meron kan
...Hill Corporation.Sa conference room ng napaka aga.Tinignan ni Shaun ang phone niya, bakas ang malamig na mata habang nakangiti.Hoodlum?Bakit ang ganda pakinggan ng salitang iyon?Ang mga executive ay nagulat nang makita itong gumamit ng phone habang meeting. Ang presidente ay nakangiting umiibig. Pakiramdam nila ang panga nila ay pabagsak na sa lamesa sa gulat.Sa unang upuan sa kanang hilera. Kumislap ng malalim ang mata ni Liam. Ang Shaun Hill sa kanyang memorya ay malamig at walang puso pero ang taong nasa harap niya ay parang iba. Dahil ba ito sa babae?Nag-aalalang ngiti ni Liam.”Brother, nakikipag-usap ka ba kay Ms. Yule? Narinig kong malapit ka na raw ikasal.”Ang kaliwaanagan ang gumisung sa mga executive.iyon pala ‘yon! Hindi nila inakala na si Ms. Yule ang tipo niya. Mukhang kailangan nila itong bigyan ng atensyon sa hinaharap.“Umpisahan na ang meeting.” Binaba ni Shaun ang phone at nagpatuloy na sa paghost ng meeting nang may diretsong mukha.Pagkatapos
Nagalit si Melanie. “Mom, baliw ka. Bakit natin siya tatawagan—”“Hindi mo naiintindihan. Magandang oportunidad ‘yun para sirain siya.” Tinignan siya ni Nicola. “Sisirain natin siya sa harap ng pamilyang Hill at tuluyang sisirain ang hinaharap niya. Nakalimutan mo na kaibigan ko si Valerie Hill.”Nagningning ang mata ni Melanie nang mapagtanto niya. “Mom, susuportahan kita. Hindi na natin siya pwedeng pagpatuluyin sa Canberra.”...Hudson Corporation.Pagkatapos sabihan ni Catherine si General Manager Wolfe na pamahalaan ang parte ng lupa kaagad, nakatanggap siya ng tawag kay Joel.Nang marinig niya na inimbitahan ng pamilyang Hill ang pamilyang Yule sa kanilang mansyon para sa hapunan ngayong gabi, namutla ang mukha niya.Ito si Shaun na nagbibigay ng pampalubag loob dahil nagkasala ito nang pagbigyan si Catherine.Emosyonal ang mga babae. Sa daan papuntang kumpanya ngayon, nag-isip siya at pinag-isipan kung wala ba talagang pakialam si Shaun kay Melanie. Ngunit, ang mga nan
Ang malaking lupain ay mayroong horse-racing track, golf course, basketball court, badminton court, at airstrip...Kahit si Catherine, na nakakita na ng iba’t-ibang uri ng tao, ay nabigla sa paligid.Pagkatapos magparada ng kotse, sinamahan ng butler ang apat na tao patungo sa main building.Sa magarang sala, ang Old Madam Hill at kanyang ikatlong anak, si Valerie, ay nakaupo sa isang gilid. Ang Old Master Hill at ilang lalaki ay nag-uusap habang umiinom ng tsaa sa tea room sa kabilang gilid.Nang pumasok ang apat, lahat ay tumingin sa kanila.Si Catherine, na nakasuot ng itim na retro at chic na jacket, ang pinaka agaw pansin. Ang kanyang labi ay nakangisi ng may pulang lipstick at ang kanyang itim at mahabang buhok ay nakakulot sa kanyang balikat. Ang katabi nito na si Melanie ay mukhang maliit at inosente. Alam ng lahat na siya ang bida ngayong gabi pero masyado siyang simple.Narinig na ng Old Man Hill na binanggit ni Melanie si Catherine noon at hindi ito nagustuhan pero n
"Gugustuhin ba ng dalawang ikakasal?" Tawa ni Valerie. "At dahil nandito naman ang lahat ngayon, bakit hindi pa natin umpisahan ang rites?""Iyon rin ang iniisip ko." Tumingin ang old madam sa butler. "Sige na at dalhin sakin 'yung purselas."Ang manugang, na si Yvette Gardner, ay nagtanong sa selos, "Ang ibig mo bang sabihin ay ang purselas na pinapasa sa susunod na henerasyon na galing sa ninuno?""Oo, si Shaun ang tagapagmana ng pamilyang Hill kaya ang purselas ay nararapat lang na maipasa sa magiging asawa niya," nakangiting sabi ni Old Madam Hill.Binaba ni Catherine ang mata niya at mapait na tinignan ang mga ito.Sa gilid, bumuntong hininga ng ilang beses si Melanie at ang kanyang ina dahil sa tuwa.Kaagad, dinala ang purselas, saka tinawag ng Old Madam Hill si Melanie. Nang itataas pa lang ni Melanie ang kamay niya, ang tunog ng yabag ay narinig galing sa labas.Lahat ay tumingin kay Shaun nang pumasok ito. Nakasuot siya ng mamahaling gray suit na may silk jacquard tie.
Ang kanyang gwapong mukha ay walang ekspresyon pero ang mga taong kilala siya ay alam na ibig-sabihin nito ay pagsabog sa galit.Hindi huminga ang mga nakababatang henerasyon dahil sa takot at ang nakakatanda ay hindi naglakas ng loob magsalita nang hindi pinag-iisipang mabuti. Namula si Nicola sa galit. "Hindi iyon ang ibig kong—""Tama na, huwag mo nang patulan." Tinapunan siya ng tingin ni Valerie. "Masyado nga tayong takot. Kailangan niyo munang intindihin ang personalidad at hilig ng isa't-isa. Dapat magkaroon kayo ng mas maraming dinner date at manood ng sine nang magkasama. Merong probadong sine sa bahay kaya pwede kayong manood ng sine pagkatapos mag hapunan mamaya.""Oo, magandang ideya 'yan." Pinalitan din ng Old Madam Hill ang usapin at pinag-usapan na lang ang sariwang sangkap na pinabili ni Shaun sa ibang bansa.Pagkatapos kumain ng orange, hindi na nakihalubilo si Shaun sa kwentuhan ng mga kababaihan at tumalikod na para umalis.Hindi nagtagal pagkaalis nito ang dala
“Hindi mo ba ko narinig? Ayusin mo na ang mga gamit mo at umalis na.” Dahan-dahan at may pamamaraan niyang pinunasan ni Shaun ang payat niyang daliri gamit ang tuwalya pero ang mga salitang lumabas sa bibig niya ay parang kutsilyong magpapasunod sa lahat ng utos niya.Agad, may mga taong pumasok at kinuha ang chef. May lumabas na bagong chef na galing sa kusina.Ang susunod na chef maingat na hindi magserbisyo ng pangit para hindi magalit ang young master.Niyuko ni Catherine ang ulo niya at seryosong kinain ang sashimi. Ang kanyang pagkain ay dapat para kay Shaun at kahit na sinabi ng lahat na ginawa ni Shaun ito para kay Melanie at Joel, kakaiba ang nararamdaman ng puso niya.Bigla siyang nakaramdam ng kirot sa puso. Ano bang iniisip niya? Meron na siyang fiance ngayon at mayroon na ring Melanie si Shaun....Pagtapos ng hapunan, ang pamilyang Hill ay tinignan si Melanie nang mas mabuti.Si Willie lang ang nag tsk sa kanyang puso nang elit na kung sino siya. Mga bobo! Hindi ma
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging