"Young Master Hill, gusto ko maging kasosyo sa proyekto, ngunit kakatanggal lang sa akin sa Hudson." nagbigay ng mapait na ngiti si Rebecca habang mukhang malungkot. "Ang posisyon namin ni Dad ay nakataya…""Masosolusyonan ko lahat basta galingan mo lang kapag kasama mo ako." may ngiti na lumabas sa mukha ni Willie. "Lahat ng babae sa paligid ko ay hindi nabigo sa pagtanggap ng mga pabor mula sa akin.""Kung ganon, gagalingan ko talaga ang pagtrato sayo." nang may malupit na determinasyon, hinalikan niya ito nang kusa.Pagkatapos ng ilang saglit, ang ungol ni Rebecca ay dinig ulit sa buong kwarto.Habang mapait na umiiyak, iniisip niya sa kaloob-looban niya, 'Catherine, nagdudusa ako ng sobra ngayon. Siguradong pagbabayarin kita nang may interes!'...Malapit na matapos ang taon.Ang selebrasyon ng anibersaryo ng Hudson ay ginanap sa isang seven-star na hotel.Hindi lang ilang artista ang inimbitahan ng Hudson noong gabing iyon, ngunit pati ang ilang makapangyarihan na negosyo
Nang mapansin niya si Catherine kani-kanila lamang, hindi na maalis ni Willie ang kanyang paningin dito. Hindi pa siya nakakita ng babaeng singganda ‘tulad niya sa buong Melbourne. Kakaiba ang kanyang ganda kahit mapunta pa siyang Canberra.“Hi, Miss Jones.”Palambing na iniabot ni Willie ang kanyang kamay. Ikinagulat ni Catherine ang kakayahan ni Rebecca na mabighani ang katulad nitong isa sa mga Hill.Walang nagawa si Catherine kundi iabot din ang kanyang kamay dahil alam niyang hindi niya kakayaning alipustahin ang isang taong tulad ni Willie.Nang magtagpo ang kanilang mga kamay, gumawa ito ng mga maliliit na bilog sa kanyang palad gamit ang malit nitong daliri. Sino ang mag-aakalang magiging ganitong kalambing si Willie?May bahagyang nagbago sa hitsura ni Catherine. Itinangka niyang bumuwag sa paghawak ng kamay ng lalaki, ngunit mas lalo pang hinigpitan ni Willie ang paghawak nito sa kanyang kamay.“Miss Jones, gaanong katagal mong balak hawakan ang aking kamay?” Patagong n
8:00 p.m.Opisyal na nagsimula ang grand anniversary celebration.Si Catherine dapat ang sentro ng pagtitipon, ngunit pinalibutan ng lahat si Willie, Jeffrey, at Rebecca.Sa mata ng mga magnate, legendary na maituturing ang mga miyembro ng pamilyang Hill.Bagama’t hindi isang direktang inaapo ng mga Hill, makapangyarihan na ang presensya nito sa Melbourne upang magsimula ng kaguluhan.Naglakad si Chris patungo kay Catherine. “Paaano nakakuha ng connection si Jeffrey kay Willie?”“Siguradong may kinalaman dito si Rebecca.” Hula ni Catherine. Alam na niya agad ang karakter nito dahil sa kanilang munting pagkikita kani-kanila lamang.Nag-iba ang hitsura ni Chris. “May reputasyon ng karangalan at integridad ang iyong lolo’t lola, at maituturing na isang kahihiyan ang mga tulad ni Rebecca.”Ikinasakit lamang ito ng ulo ni Catherine. Noong una’y malaki ang tiyansang siya ang maging tagapagmana, ngunit ngayong pumasok na si Willie sa eksena, napukaw nito ang atensyon ng mga director n
Nakakainis naman.“Pakawalan mo ako.” Marahas na kinagat ni Catherine si Willie.Pinakawalan naman ito ni Willie at tumawa, “Totoo nga, mabangis ka. Ang galing naman. Gusto ko ng mga mababangis na babae.”“Nasisiraan ka na ba ng bait? Bakit ganon, alam kong ang mga Hill ang pinakamatalinong pamilya sa buong Melbourne, bakit may mga tulad mong nakakadiri sa pamilya?” Puna ni Catherine.“Sige lang, punain mo lang ako. Habang palupit nang palupit ang pamumuna mo sa akin, mas maramng sakit ang ibibigay ko sa’yo.” Pangungutya ni Willie. “Tinuturing akong isang legend ng iyong mga director. Nagpatulong sa akin si Jeffrey upang makuha niya bukas ang posisyon ng pagiging chairman. Madali lang kitang maipatatalsik. Pwera na lang kung pagsilbihan mo ako ngayong gabi.”Ikinagulat ito ni Catherine. Nag-panic ito at sinabing, “Totoo ka ba?”“Oo naman,” Ngisi ni Willie, kasing dumi lang lang ng mga tulad niya ang mga babae,“Tulungan mo ako, Young Master Hill,” Nag-pout si Catherine at palamb
Sa villa.Si Shaun, na may video meeting sa study, ay narinig ang tunog ng sasakyan mula sa baba. Tumayo ang lalaki na may payat na katawan. “Ang planong ito ay hindi magagawa. Mag-isip ka ng isa pa.”Sa oras na matapos magsalita ang lalaki, nagdisconnect siya sa meeting at pumunta sa baba.Wala sa sarili, pumasok sa pintuan si Catherine. Nakalimutan niya pang magpalit ng sapatos.Pinakitid ni Shaun ang kanyang mga mata at tumitig sa mahabang itim na bestida ng babae. Ang malaniyebeng braso ng babae at kalahati ng kanyang binti ay makikita.Na nakasimangot, mabilis na tinanggal ng lalaki ang kanyang coat at ipinatong ito sa katawan ng babae. Nang ibaba ng lalaki ang kanyang pagtingin, bigla niyang napansin ang magulo sa laylayan ng damit.“Bakit magulo ang bestida mo? Ang itim na mata ng lalaki ay nakapirmi sa babae.Nang tumingin lang sa baba ang babae saka niya ito napansin. Siguro ang bestida ay sumabit sa matulis na bagay nang gumapang siya palabas sa bintana ng banyo nganga
Walang masabi si Catherine.Ibinaba niya ang kanyang ulo na hindi nagsasalita.“Umakyat ka at matulog. Huwag mo nang isipin masyado ang mga bagay dahil nakuhanan mo na siya nang ganitong mga litrato. Ang pamilyang Hill ay pinakanag-aalala sa dignidad nila,” Sinabi ni Shaun kung ano ang hindi niya talagang ibig sabihin na aliwin ang babae.“Talaga?” Nagdududa si Catherine tungkol dito. “Pero sa tingin ko si Willie ay hindi klase ng taong tumatanggap ng hindi kaaya-ayang pagtrato ng ganon ganon lang. Tinamaan ko siya nang sobra.”“Hindi mo alam kung gaanong sobrang mag-alala ang mga lalaki sa dignidad nila kaysa sa mga babae. Hindi ka lalaki kaya hindi mo maiintindihan. Sigurado akong hindi siya maglalakas ng loob na hanapin ka. Nahawakan mo ang pangyayaring ito na sobrag husay,” Nagdesisyon si Shaun na gawin ang mahirap at nagpatuloy na mabangong nagpaliwanag.Madalang niyang purihin si Catherine. Samakatuwid, medyo natuliro ang babae nang marinig ang mga papuri ng lalaki.Siguro
Na may madilim na ekspresyon, tinapakan ni Shaun ang dibdib ni WIllie. “Kamakailan lamang, tila medyo nakakamangha ka sa Melbourne, huh? Sa pamamagitan ng kakaiba mong libangan, anong karapatan mong magsimula ng kaguluhan sa Melbourne, huh? Siguro wala kang paki sa pagkakawala ng reputasyon mo, pero ang pamilyang Hill ay may pakialam. Talagang tinatrato mo ang sarili mo bilang boss ng pamilyang Hill, huh?”“Brother Shaun, alam kong kasalanan ko. Hindi na mauulit,” Paulit ulit nagmakaawa sa kanya si Willie sa takot.“Hindi. Sa tingin ko parang ang tapang mo. Naglakas loob ka pang tangkaing kumuha ng piraso ng pagmamahal ng asawa ko.” Malupit na nangutya ni Shaun.Natigilan si Willie. “Asawa mo si Rebecca?”“Hindi ako interesado sa ganoong klaseng babae.” Dahan dahang yumuko si Shaun at nagsquat. Biglang nanlamig ang mga mata niya.Tinamaan ng ideya, hindi makapaniwala na nagtanong si Willie, “Ang tinutukoy mo ba ay si… Catherine…?”“Mabuting naaalala mo siya. Hindi ko gustong mala
Alas 8:30 ng umaga.Sa loob ng meeting room, lahat ng mga direktor ay malabo ang mga mukha at galit na galit. Sa pagkakabanggit kay Catherine, hiling nila’y malamon nila ang babae.“Si Chris ang dapat sisihin sa pangyayaring ito. Kung hindi niya pinapasok si Catherine, hindi maooffend ng Hudson ang pamilyang Hill.”“Baliw ba siya? Anong karapatan niyang bugbugin si Willie? Ang mga Hill ay kilalang pamilya, at talagang hindi natin kayang kalabanin sila.”“Narinig ko na ang taong naka-offend kay Willie bago nito ay isang bilyonaryo mula sa Gold Coast. Ang pamilya niya ay nabankrupt ng isang gabi lamang.”“Oo. Nakakatakot si Willie.”“...”Sa gitna ng diskusyon ng mga direktor, nagpakawala si Jeffery ng mahabang buntong hininga. “Kasalanan ko ang lahat ng ito. Hindi ko dapat pinayagan si Rebecca na isama si Willie kahapon. Pero narinig ko na pumunta rito si Willie para sa isang inspeksyon, at umasa akong ang Hudson ay makapagtrabaho kasama ang Hill Corporation.”“Totoo. Kung makak
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging