"Freya, huwag mong pilitin ang kamay ko." Galit na galit si Rodney. "Kaya kong pumunta ng ganoon kalayo."“...Hindi ko kailanman pinagdudahan ang iyong kalupitan sa akin.” Pakiramdam ni Freya ay walang lakas. "Sigurado ka bang ayaw mong makipaghiwalay ngayon? Kung hindi mo gagawin, baka hindi na ako masyadong makikipagtulungan sa susunod. Sa totoo lang, hindi ako kuntento. Kung makita kita na malambing kay Sarah isang araw, baka masamain ko ito ng sobra at walang hiyang sasabihin ang pagkatao ko bilang legal na asawa mo. Kung ganoon, hindi ka na makakabawi kay Sarah sa natitirang bahagi ng iyong buhay…”"Ikaw…"Napatingin si Rodney sa maputlang babae sa wheelchair na minsan niyang nagustuhan. Bakas sa kanyang mga mata ang isang pahiwatig ng mapanglaw. “Freya, bakit kailangan mo pang pumunta dito? Kung hindi mo sinaktan si Sarah, hindi tayo hahantong sa ganito. Sa totoo lang, naiinlove ako sayo…”"Oh salamat. Naantig talaga ako.” Kung patuloy na nakikinig si Freya sa sinabi niya, ba
Biglang nagbago ang ekspresyon ni Rodney. Tumayo siya at sinabing, “Sarah, may biglang dumating at kailangan kong pumunta sa opisina. Kung mayroon man, maaari mong ipaalam sa tagapag alaga.""Rodney, dahil ba... may nangyari sa kumpanya?" Pinagmasdan ni Sarah ang kanyang ekspresyon na kinakabahan.“Ako na ang bahala. Huwag kang mag alala.” Matapos aliwin si Sarah, lumayo siya sa ward bago niya kinuha ang kanyang telepono.Ang mga nangungunang paghahanap ngayon ay [The Successor of Snow Corporation Has an Affair] at [The Prime Minister's Goddaughter Having a Marital Breakdown].Nag click siya sa mga paghahanap, para lamang makita ang mga larawan niya na naipost ng maraming online media. Iyon ang mga larawan ng pagpasok niya sa apartment ni Sarah sa kalagitnaan ng gabi, gayundin ang pagmamadali niyang dinala si Sarah sa ospital noong araw na napaso siya sa mainit na kape ng makilala niya si Freya. May mga record pa ng pagkalaglag ni Sarah...Ang isa sa mga hindi kilalang gumagamit n
Ang Snow Corporation ay may kabuuang 12 direktor. Bukod sa mga direktor, sina Jessica, Carson, ang general manager at ilan pang senior manager ay lumahok sa pulong.Pagkapasok ni Rodney ay umupo siya sa tabi ni Carson."Carson, bakit hindi mo sinagot ang tawag ko ngayon?" tanong ni Rodney."Tinawag mo ba ako? hindi ko alam. Kanina lang ako pinatawag ni Dad sa office." Kinuha ni Carson ang kanyang telepono habang nagsasalita siya. May missed call talaga.“Sige. Nagkakaroon kami ng pangkalahatang pagpupulong ngayon para sa mga usapin tungkol kay Rodney, na siyang namamahala sa aming subsidiary na kumpanya."Napasandal si Jason sa likod ng leather chair. Inilabas niya ang malakas na aura ng isang taong nasa mataas na posisyon. Lumipat ang tingin niya sa meeting room at dumapo sa kinauukulan, si Rodney. “President Snow, bagama't ito ay iyong pribadong bagay, ang iyong mga aksyon ay lubhang nakaapekto sa imahe ng Snow Corporation. Sana ay makapagpanukala ka ng solusyon dito.”Naintind
Nagbago ang ekspresyon ni Rodney ng marinig ang mga salita ni Carson.Hindi niya inaasahan na gustong palitan ni Carson ang kanyang posisyon at ang General Manager na si Quinn ang nagtaksil sa kanya.Si General Manager Quinn ang pinaka pinag kakatiwalaang subordinate ni Rodney. Samakatuwid, inilipat niya si General Manager Quinn sa alternatibong kumpanya ng enerhiya upang maging kanyang empleyado.Napatingin si Rodney sa mga tao sa meeting room.Nakita niyang medyo nabigla si Jason, pero parang hindi naman nagulat ang ibang direktor.Sa sandaling iyon, naiintindihan niya ang lahat.Isa itong bitag.Tumingin tingin si Rodney sa paligid, at tuluyang natuon ang tingin kay Carson, na hindi naglakas loob na tumingin sa kanya. Pagkatapos, tumingin siya kay Jessica, na kalmadong nakaupo sa tabi ni Jason.Ang isa sa kanila ay ang kanyang biological na kapatid, habang ang isa ay ang kanyang biological na kapatid na babae.Unti unting gumapang sa loob niya ang isang alon ng lamig.Ilan
Nanigas ang ekspresyon ni Jason.Nagtaas ng ulo si Rodney at tumingin kay Jessica. "Ate, sa tingin mo ba ay maaari kang sumang ayon sa kahilingan ng board of directors?"“Of course,” walang pakialam na sagot ni Jessica. Ang kanyang malalalim na mata ay parang isang balon na walang kailaliman. “President Snow, huwag mong sabihing hindi ka nabigyan ng pagkakataon. Ngayon, ang lupon ng mga direktor ay maaaring bumoto. Sa mga sumasang ayon sa pagpapaalis kay Rodney, mangyaring itaas ang iyong mga kamay."“Jessica…” Sumulyap si Jason sa kanyang anak na babae sa tabi niya bilang isang babala.Agad na sinabi ni Director Sands, “Director Snow, I think Jessica’s idea is great. Bumoto tayo. Hindi ba't matagal nang ginagawa ito ng kumpanya? Nagtataas ako ng kamay."Hindi nagtagal, 90 porsyento ng mga tao sa meeting room ang nagtaas ng kanilang mga kamay. Ang iba ay nag-abstain sa pagboto.Ibinaba ni Jessica ang kanyang ulo at tumingin sa kanyang ama. “Tatay, tingnan mo. 90 porsiyento ng mga
Natigilan si Rodney. Tapos, nagbago ang ekspresyon niya.“Snowden,” dahan dahang sinabi ni Jessica ang salitang iyon. "Sa tingin mo ay nasa ilalim ng iyong kontrol ang Snowden, ngunit iyon lang ang iyong iniisip. Sinusunod ka ng mga tao ni Snowden dahil lang sa sinabi ko sa kanila. Iniisip nina Grandpa at Dad na sila ang namamahala sa pamilya Snow, ngunit hindi iyon ang kaso. Dahil hinayaan ko lang silang mag isip ng ganoon. Ito ay dahil iginagalang ko sila at nakikinig sa kanila."Nanginginig ang buong katawan ni Rodney.Bigla niyang naalala ang pagtataksil ni General Manager Quinn.Akala niya kaya niyang dominahin ang lahat, ngunit hindi iyon totoo."Si Master Porter ba ang iyong kasama?" Tanong ni Rodney na nagngangalit ang mga ngipin."Kung hindi, saan sa palagay mo nanggaling ang mga larawan mo na pumapasok at lumabas ng condominium at ang mga larawan ng patunay ng pagkalaglag ni Sarah?"Sumulyap sa kanya si Jessica na nagbitiw at nanunuya. “Rodney, inaamin ko na napakatali
Tinanggal ni Carson ang mga kamay ni Rodney at umalis.Mag isang nakatayo si Rodney sa bakanteng meeting room. Dumaan lang siya sa divorce kahapon, at pinatalsik siya sa Snow Corporation kinabukasan.Maging ang kanyang relasyon sa kanyang pamilya ay lubhang naapektuhan.Tulala siya.Isang buwan na ang nakalipas, nakaramdam siya ng sobrang kasiyahan na para bang siya na ang pinakamasayang tao sa mundo.Nagkaroon siya ng pamilya, asawa, anak at karera. Sa kanyang vision, hinulaan pa niya na siya ay papasok sa top 100 ng global billionaire rankings in the near future.Gayunpaman, nawala sa kanya ang lahat.Hindi niya matanggap ang katotohanan at binasag ang tasa. Namumula ang kanyang mga mata dahil sa galit.…Sa opisina ng direktor sa itaas na palapag.Kumatok si Jessica sa pinto at pumasok. Nakatayo si Jason sa harap ng mga floor-to-ceiling na bintana na walang ekspresyon habang nasa likod ang kanyang mga kamay."Dad, sorry kung pinaghintay kita. Kakausap ko lang si Rodney sa
Hindi komportable si Jason na marinig ang mga salita ni Jessica. Bakas din ang hiya sa kanyang puso. Gayunpaman, may ilang mga bagay na hindi niya maaaring talikuran. “Inaamin ko na marami kang isinakripisyo para sa pamilya Snow. Makikipag ugnayan ako sa lolo mo para bigyan ka pa ng shares ng Snow Corporation.""Pinag uusapan mo ba ang pagpapalit ng aking unang 15 porsyento ng mga pagbabahagi sa 20 porsyento?" Sarcastic na tawa ni Jessica. “Pareho sa mga kapatid ko ang may 30 percent ng shares respectively. Maging ang kanilang mga magiging anak ay magkakaroon ng mga bahagi kapag sila ay ipinanganak. Paano naman ako?"Nagbago ang ekspresyon ni Jason. Iyon ay isang kasunduan na itinayo ng pribado ni Old Master Snow. Walang ibang nakakaalam nito maliban sa kanya. “Paano mo nalaman iyon?”"Mas marami akong alam kaysa sa inyong lahat."Pumikit si Jessica. Ng muli niyang buksan ang mga ito, nawala ang kalungkutan at kalungkutan sa loob nila. Ang lamig lang ng mata niya ngayon."Jessica,
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging