”Alam niya pa kung paano alagaan ang mga bata. Tignan mo kung gaano siya katiyaga sa batang iyon.”“Gusto ko ng isang dosenang lalaking ganito.”“...”Mula sa gilid, si Freya ay natuwa na pinagmumulan ng inggit.Tsk tsk. Masasabi niya na ang pakiramdam na ito ay medyo maganda.Dati, tanging si Catherine lang ang nakakaranas ng pagiging asawa ng gwapo at mapagmataas na presidente. Subalit, sa wakas nararanasan na ito ni Freya sa ngayon.Ang singsing sa kanyang kamay ay talagang maganda.Atsaka… sa unang beses, hindi niya nakita ang mukha ni Rodney na nakakairita at nakakainis....Tanghali.Sila apat ay kumain sa labas.Dinala ni Rodney ang bata para maghugas ng kamay.Tumingin si Harley kay Freya ng diretso. “Talaga bang sinusubukan mo akong inisin sa pagaya sa akin lumabas ngayon? Gusto kong magpalit ng asawa ngayon.”“Hindi. Hindi naman siya ganito dati,” Seryosong sinabi ni Freya. “Siguro ito ay dahil sa nagaway kami kahapon at pinagusapan ang divorce, kaya malinaw na s
Alam ni Freya kahit sa kanino man kung ano ang kakayahan ni Linda. Ng si Linda ay secretary ni Patrick, maraming mga bagay ang hindi niya kayang gawin ng maayos. Subalit, ang ginawa niya lang ay kumilos na parang spoiled na bata at sa tulong ng ilang mga secretary sa likod niya, nagpanggap siya na may kakayahan at inosente sa harap ni Patrick.Sumang ayon si Harley. “Tanga din si Patrick. Sa kakayahan ng iyong kapatid, ang pamilya Lynch ay umuunlad higit kaysa dati. Kung siya ay nanatili kasama mo noon, ang pamilya Jackson ay hindi muuwing isang biro sa Melbourne tulad ng kung ano sila ngayon.”Uminom ng milk tea si Freya at may sasabihin sana ng ang kanyang mata ay biglang napahinto. Binaba niya ang kanyang ulo. ”Hindi talaga natin mapagusapan ang mga tao sa likod nila. Speak of the devil at ayan na nga siya.”Napahinto si Harley at biglang tumingin, para lang makita si Patrick sa kabilang panig ng aisle. Subalit, maraming partition sa gitna, kaya hindi niya sila nakita. Sa halip,
”Linda, sinabi ko na sayo. Tapos na tayo.”Pagod na binawi ni Patrick ang kamay niya.Kaagad na nagalit si Linda. “Hindi ako pumapayag. Mahal kita. Sobrang mahal kita. Mamamatay ako kung wala ka. Patrick, nakalimutan mo na ba ang sinabi mo sa akin? Sinabi mo na hindi mo ako bibiguin at na pakakasalan mo ako. Paano mo nagawa sa akin ito?”Kung ito ay dati, si Patrick ay maaaring malambot ang puso. Subalit, matapos makaranas ng maraming bagay sa Canberra at personal na nakita kung gaano siya sa taong tulad ni Rebecca Jones…Pakiramdam ni Patrick na ang kanyang isip ay sasabog.Simula ng bumalik siya sa Melbourne, pakiramdam niya na may bagay na naipit sa kanynang dibdib. Pinigilan niya ito, pero pakiramdam niya na ito ay sasabog ano mang sandali.“Mahal mo ako?” Malungkot siyang tumawa. “Kailan mo ako minahal? Tatlong taon nakalipas, o bago pa man iyon? Iyon ang dahilan… ako at si Freya ay nagkahiwalay, tama?”Nanginig si Linda, peero tumangi siyang aminin ito. Sa halip, umiyak si
Syempre, si Patrick din ay naintindihan na ang kanilang katayuan ay magkaiba ngayon. Siya ay prinsesa at perlas ng pamilya Lynch, samantala siya lang ang fallen Young Master ng pamilya Jackson.“Patrick, tara na.” Nagaalalang hinatak ni Linda si Patrick.Tutal patay na si Rebecca, ayaw niya na asarin pa si Freya at Rodney.“Ano? Bakit ka tumatakbo ng makita ako?” Kumurba sa ngiti ang labi ni Rodney. “Hindi ba’t masaya ka na itapon ang mga kasama mo kay Rebecca? Ah, nga pala, ang kaibigan mo din ay nalaman na isang manloloko at ang kanyang buong pamilya ay nakulong. Ito ay malaking panloloko na kaugnay sa daang bilyon. Natandaan ko na ikaw ay merong magandang relasyon sa kanya dati. Hindi ka nahatak dito, hindi ba? Naimbestigahan ka na ba ng pulis?”“Hindi, hindi ako…” Kinabahan si Linda at ang kanyang mukha ay naging kasing puti ng niyebe. “Hindi ako pamilyar kay Rebecca kahit ano pa man.”“Hindi pamilyar?” Masamang ngumiti si Rodney. “Imposible iyan. Noon, pinakilala ka pa ni Reb
Walang masabi si Patrick.Mukhang siya ay masyadong nagmamadali.Sa madaling sabi, hindi dapat siya lumapit para humingi ng awa.Pinagmukha nito na may pakialam siya kay Linda, sa katotohanan naman, si Linda ang siyang nagdulot kay Freya at sa kanya na mapunta sa posisyon ito...“Hindi mo din kailangan magmakaawa kay Linda. Siya ay tumakas na” Galit na tumuro si Rodney sa pinto gamit ang kanyang nguso.Saka napagtanto ni Patrick na si Linda ay tahimik na tumakas ng siya ay nagmamakaawa para sa kanya.Sa sandaling iyon, nanlamig ang kanyang puso.Para sa babaeng iyon, mali ang pagkakaintindi niya kay Freya at nawala na ang kanyang first love.Hah...Hanggang sa ngayon, akala niya na tutulungan niya si Linda sa huling beses kahit na nakipag hiwalay na siya sa kanya.“Hindi ka ba aalis?” Nakatayo si Rodney sa harap ni Freya, ang kanyang mata ay puno ng panlalait.Si Patrick ay masyadong nahihiya para manatili. Dahil dito, tumalikod siya at naglakad palayo.Saka lang ang mga na
Napatunganga si Freya. Hindi niya inasahan na sobrang dami niyang binili…Sumugod paharap si Rodney at sinabi, “Mom, hindi ito kasalanan ni Freya. Binayaran ko lahat ng ito. Hindi ko ito naisip ng binili ko ang mga ito. Hindi ako nagingat. Paano kung ganito? Titignan ko kung meron mga villa na walang laman sa neighborhood na ito. Bibilihin ko ito para kay Freya para ilagay ang mga gamit niya.”Si Mrs. Lynch ay napatunganga. Pagbili ng villa para lagyan ng gamit?Ang buhay ng mayayamang tao ay bagay na hindi niya maintindihan.“Hindi na kailangan. Kahit na kung mayaman ka…”“Hindi importante iyan. Atsaka, si Freya ang tanging asawa ko. Saan ko gagastusin ang pera ko kung hindi sa kanya? Ito ay isang villa lang. Hindi ito makakahalaga ng malaki sa akin.”Si Rodney ay lalaking may malalim na bulsa.Hindi na makatanggi si Mrs. Lynch. Tutal sinabi niya na hindi ito gaano magkakahalaga ng malaki, ano pa ang masasabi niya?Sumimangot si Freya. Ayaw niya talaga na gamitin ang pera ni R
“...”Sa sandaling iyon, kahit na kung ang mukha ni Freya ay kasing kapal ng pader, ang kanyang pisngi ay hindi mapigilan na mamula.Siya ay napatunganga. Ang kanyang utak ay nagshort circuit ng sandali at nakalimutan niya na magsabi ng pambawi sa kanya.Nakita na siya wala siyang sinabi, tumawa siya at patuloy siyang minasahee. “Humiga ka at huwag gumalaw. Mamasahihin ko ito para sayo.”Ayos ito ng mahimbing siyang natutulog. Subalit, ngayon na nagising siya, ang hawak niya ay nakikiliti. Ang kanyang katawan ay namaluktot na para bang siya ay nakuryente. “Bitaw na. Nakakakilit ito…”“Talaga? Lilipat ako ng pwesto.”Pinisil ni Rodney ang kanyang calf.“Huwag. Nakakakilit din diyan… Huwag… Bitaw.” Tumawa ng sobra si Freya ng nanginginig siya, sobrang hindi komportable. Hindi niya napagtanto na ang kanyang boses ay sobrang tamis, na para bang siya ay nakikipaglandian. Higit pa dito, sila ay nasa kama ngayon.“...”Habang nakikinig si Rodney, bumugso ang kanyang dugo.Pakiramdam
Sa sandaling iyon… napansin ni Freya na may kakaiba kay Rodney.Ang kanyang mukha ay namula hindi makapaniwala.Biglaan, tinaas niya ang kanyang tuhod.“Urk…”Humiyaw ng miserable si Rodney, biglang ginising si Dani.Ang maliit na bata ay naiyak ng magising.Nabigla si Freya at mabilis na gumapang para hawakan si Dani.Ang kanyang damit ay magulo, pero nahanap kaagad ni Dani ang kanyang utong at huminto sa pagiyak.Katabi niya, si Rodney ay nakatayo sa tabi, nanonood. Kung ito ay dati, kaya niya na magpanggap na hindi ito pansinin, pero ang kanyang mukha ay mainit. Kung kaya, kaya niya lang tumingin sa kanya. “Pwede ka bang lumabas?”“Nasaktan ako. Kung malumpo mo ako, kailangan mong maging responsable.” Ang magandang mukha ni Rodney ay naging mapait pero ang kanyang tingin ay nakatitig sa bibig ni Dani na may naiinggit na ekspresyon.“Base sa kung paano ka tumingin, ikaw ay talagang hindi lumpo.”Pinagalitan siya ni Freya habang nakatitig ito nahihiya.“Huwag kang magalala
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging