”Hindi ko ginawa ‘to, hindi ko ginawa ‘to…”Paulit-ulit itong itinanggi ni Rebecca.Nanginginig siya na parang dahon.Kamakailan, sinusubukan niyang pasayahin si Titus, Matthew, at si Sheryl. Akala niya malilinlang niya ang kahit sino sa pamamagitan ng pagiging maingat.Palihim din siyang natuwa sa sarili niya, iniisip pa na ang mga taong ito ay masyado madaling maloko.Sa hindi inaasahan, ang mga plano niya ay hindi nakatakas sa mga mata ni Titus.Ang lalaking ito ay masyadong nakakatakot.“Hindi mo ginawa?” Malamig na ngumiwi si Titus. “Alam mo ba kung bakit wala pa akong sinasabi sayo dati? Ito ay dahil akala ko anak ka ni Sheryl. Alam kong may utang siya sayo at sinusubukang bumawi sayo, kaya nagbulag-bulagan ako. Matapos ang lahat, masyadong marami na ‘ko nakitang kagaya mo sa pamilyang Costner. Gusto mo ng pera, pero ayos lang ‘yun kasi may pera ako. Hindi makakasakit na bigyan ka ng kaunti pa, pero halatang gusto mo pa ng mas marami.”“Uncle Titus, mali talaga ang pagkak
”’Yun lang ay kung ikaw talaga ang anak niya.” Ang matulis na mga mata ni Titus ay tila tumagos kay Rebecca. “Kunin niyo na siya.”“Syempre, anak talaga ‘ko. Ang DNA test ang pinakamainam na pruweba,” sabi ni Rebecca. “Titus, malinaw na may affair ka kasama si Catherine. Nagsasabwatan kayo para linlangin si Mom. Hipokrito ka!”Sa pagmumura niya, nagdilim sa galit ang ekspresyon ni Titus. Sa wakas ay may kumaladkad na kay Rebecca palayo para ikulong siya.“Sulong.”Binitbit ni Titus si Sheryl at tumalikod para maglakad palabas. Sumakay siya sa sasakyan at umalis.Nakatayong nanigas si Catherine sa pwesto niya. Ang utak niya ay muling naisip ang mga salita ni Titus kanina. ‘’Yun ay kung anak ka niya talaga’.Tila nagsususpetya na si Titus na peke si Rebecca.Gayunpaman, kahit pa paniwalaan niya ‘yun, si Sheryl ay hindi maniniwala.Kumurba ang bibig ni Catherine sa pagpapababa sa sarili. Sa totoo lang, hindi na mahalaga sa kanya kung sino pa ang anak ni Sheryl.Nang maisip niya a
"Paano mo 'ko poprotektahan? Kasing liit mo lang ako," suminghot si Suzie at sinabi."Babangon ako tuwing umaga para tumakbo at magpractice ng martial arts. Mag-aaral ako ng martial arts mula kay Uncle Brennan." Ang mga mata ni Lucas ay puno ng determinasyon.Gusto niyang protektahan ang kapatid niya, ina, at ama.Masyado siya naging pabaya dati. Matapos ang insidenteng ‘to, napagtanto niya kung gaano siya kawalang kwenta.Lagi niyang sinasabi na poprotektahan niya ang mga tao sa paligid niya, ngunit kahit minsan ay hindi niya nagawa ito.“Lucas, huwag mo masyadong i-pressure ang sarili mo.” Medyo nag-alala si catherine nang makita niya ang ekspresyon ni Lucas.“Mommmy, huwag ka nang magsabi ng kahit ano. Kapag walang pressure, wala rin motibasyon. Masyadong komportable na ‘kong nabubuhay sa buong panahong ito. Ngayon na may nangyari kay Daddy, kailangan mong dalhin lahat sa pamilya. Magsusumikap ako na lumaki at hatiin ang paghihirap.” Inangat ni Lucas ang kanyang maliit na mukh
Si Brenna ay agad ding nahiya. Kapag pinagsama ang mga edad nila ni Lea, halos isang daan ito. Kahit pa, hindi mapigilan mag-init ng mukha niya.Si Catherine, na nakatayo sa gilid, ay halos matawa. Gayunpaman, nagpigil siya at hindi nagsabi ng kahit ano. Sa totoo lang ay inaabangan niya na magkaayos sila.“Suzie, hindi pwede ‘yun.” Matigas na tinanggihan ni Lea ang hiling ng babae sa isang marahan na boses.“Bakit hindi? Sabi ng kaibigan ko sa preschool na ang kanyang grandpa at grandma ay tinatabihan siyang matulog minsan,” may kombiksyon na sinabi ni Suzie.“Kami ng grandma mo ay divorced,” mahinag paliwanag ni Brennan.“Ang daddy at mommy ko ay divorced din pero tabi pa rin silang matulog bawat araw,” sabi ni Suzie na may inosenteng mukha.Si Catherine, na biglang nadamay rito, “...”“Um, alis na ako.” Kumaway si Catherine, gustong magmadali at alisin ang sarili niya mula sa awkward na sitwasyong ito.At para sa maliit na pilyong batang si Suzie, hahayaan niya sina Lea at Br
Habang nagmamaneho si Catherine papuntang ospital, tahimik siyang nagsimpatya kina Brennan at Lea.Pakiramdam niya na lolokohin silang muli nina Suzie at Lucas.Gayunpaman, ayos lang ‘yun. Bagaman si Brennan ay sobrang lamig kay Lea, hindi siya muling kinasal sa loob ng ilang dekada at walang babae sa paligid niya. Siguro hindi pa talaga niya napapakawalan si Lea.Halos 8:00 p.m. sa oras na marating niya ang ospital.Nagmadali si Catherine sa ward, kung saan si Shaun ay nakabaluktot sa isang bola na ang kanyang likod ay nakaharap sa pinto. Ang mahinang ilaw ay nagliwanag sa kanyang pigura, binibigyan siya ng isang hangin ng kalungkutan.Tumayo si Hadley at walang magawang nagkibit-balikat sa babae.Tumango si Catherine at lumapit.Ang gwapo at malinis na mukha ni Shaun ay puno ng mga daing, kalungkutan, at pagiging mag-isa. Ang mga mata ng lalaki ay namumula na tila tutulo na ang luha ngunit desperado niya itong tinitiis. Ang mga labi niya ay mahigpit din na nakatikom, na nagpam
Kahit na mababa ang IQ ni Shaun ngayon, nararamdaman pa rin niya na biglang naging malungkot si Catherine.Mabilis niyang sinabi, “H-huwag ka mag-alala. Hindi ako… tatakbo. Hindi kita pag-aalalahanin.”“Mhm, good boy.” Hinaplos ni Catherine ang ulo niya. “Ngunit hindi tumakbo si Suzie. Siya ay dinakip. Kailangan mo maging mabait at manatiling kasama ako, o maaari ka rin kunin ng masasamang tao. Kapag nangyari iyon, hindi mo na ulit ako makikita.”“Masasamang tao… Nakakakilabot sila.” Nagdikit ang kilay ni Shaun sa galit. “Magiging mabait ako… Hindi ako tatakbo. Ngayon… Sinabi mo sa akin na huwag umalis, kaya hindi ako aalis.”“Oo, magaling ang iyong ginawa.”Sumandok si Catherine ng isang kutsara ng pagkain.Tinulak ito ni Shaun papunta sa bibig niya. “Cathy, kumain ka rin.”“Okay.” Medyo gumaan ang nararamdaman ni Catherine pagkakita na nag-aalala ito para sa kanya.Sa kabutihang palad, kahit na naging tanga ito, nag-aalala pa rin ito para sa kanya. At saka, nagugutom din siya
”Ano ang mangyayari kapag ininom ito ng normal na tao?” Hindi na pinatapos ni Titus ang doktor ng may hindi natutuwang ekspresyon.Huminto ang doktor. “Kung gayon ay magiging problema ito. Alam mo, droga iyon. Sa una, makakaranas ng insomnia ang tao at pagkapagod. Pagkatapos ay hihina ang memorya niya at ang katalinuhan niya. Mabilis na rin uminit ang ulo nila, tatamlay ang utak nila, at ang kalooban nila ay hindi mapakali. Sa seryosong kaso, ang tao na ito ay maaaring magkaroon ng halusinasyon at maging adik.”“Maging adik?” Niyukom ni Titus ang kamao niya, ang ugat niya ay kita sa likod ng kamay niya.Ang mga sintomas na sinabi ng doktor ay tulad na tulad sa kasalukuyang estado ni Sheryl.Kasalanan niya ito dahil masyado siya naging pabaya kamakailan lang. Inisip niya na si Sheryl ay nagseselos lang at hindi maganda ang kalooban dahil kay Catherine, kaya patuloy itong nakikipag-away sa kanya.Kung hindi dahil sa paalala ni Catherine, hindi niya dadalhin si Sheryl para sa full ch
#Kahit papaano, sinong makaka-akala na malalaman nila ang masamang ugali ni Rebecca pagpunta sa Australia?“Bumalik ka na sa villa ngayon. Gusto ko tanungin si Rebecca.” Nakakakilabot ang mata ni Titus, at ang noo niya ay nakakunot.Kahit kailan ay hindi pa siya napaglaruan ng babae ng ganito sa buong buhay niya.Akala niya na si Rebecca ay mukhang pera, makasarili, at isang peke. Gayon pa man, hindi niya inisip na maglalakas loob itong bigyan si Sheryl ng droga.Kinamumuhian niya ito nang sobra na gusto niya ito balatan ng buhay.Gayon pa man, bago iyon, kailangan niya malaman kung ano ang droga na binigay ni Rebecca kay Sheryl.Naalala niya na naging mabait lang si Sheryl kay Rebecca. Maaaring nalaman ni Sheryl ang intensyon ni Rebecca ngunit kinilala na ni Sheryl si Rebecca bilang anak niya. Sinabi na sa kanya ni Sheryl dati na may utang siya sa anak niya at gusto niya bumawi dito, kaya bakit kailangan gumawa ni Rebecca ng bagay na sobrang desperado tulad ng pagdroga sa kanya?
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging