“Masagasaan?” Naningkit ang mga mata ni Titus.“Mm.” Bumalot ang takot sa mukha ni Suzie nang muli niyang inalala ang insidenteng iyon. “Dahil na rin kasi ‘yon sa… gusto ko ng cake, pagkatapos… bigla na lamang may malaking sasakyang lumilipad dahil binangga ito. Mabuti na lamang at magaling si Daddy. Naligtas niya kami ni Lucas.”“Sino ang tumama sa sasakyan.” Kumunot ang mga kilay ni Titus at bahagya itong napasimangot.“Ang sabi ni Lucas, si Meanie Wesley raw.” Galit na sagot ni Suzie. “Masama po siyang tao.”“Meanie Wesley?” Tumaas ang mga kilay ni Titus.“Mm.” Tumungo si Suzie. Lumilipad-lipad ang kamao nito sa galit habang nagkukwento. “Mabait siya sa amin noong una. Pero… hindi pala totoo ang lahat. Hmph. Liar. Binugbog niya pa si Mommy. Nagkaroon pa siya nt ibang babae… Nakakadiri!”“Bakit parang ang dami mo ata masyadong alam?” Tanong ni Titus. “Sinabi ba ‘yan sa’yo ng Mommy at Daddy mo?”“Sinabi sa’kin ni Lucas.” Ngumuso si Suzie. “Ilang minuto lamang ang tanda niya sa
Gustong-gusto ni Catherine na mamatay si Rebecca. Naiinis din siya kay Sheryl.Bagama’t tunay niyang ina si Sheryl, kinamumuhian niya pa rin ito.Mabuti sana kung ayaw niya lamang si Catherine. Hindi na niya ito mapatawad dahil naloko ito at naudyukan ni Rebecca, ngunit kapag pinuri niya pa ito sa pagpapadakip nito sa kanyang anak, hinding-hindi talaga ito mapapatawad ni Catherine.Iyon dahil isa lamang ang ibig sabihin ng lahat - na masama talaga ang ugali ni Sheryl.“Sorry, anak, hindi kita naprotektahan. Hinding-hindi na ako papayag na mangyari ‘yon ulit sa’yo.” Taimtim na tiningnan ni Catherine ang kanyang anak at tahimik na idinagdag, ‘Kahit na maaari akong makulong pagkatapos, kailangan kong ipadala sina Rebecca, Wesley, at Sarah sa kulungan.'Sa gayong paraan ay tahimik at ligtas na lalaki ang kanyang mga anak.Kahit na kalayaan niya pa ang kapalit ng lahat, at kahit na hindi niya man makasama habambuhay si Shaun, kailangan niyang protektahan ang kanyang mga anak.Kakaiba
Nakita nina Sheryl at Rebecca si Suzie na siyang buhat-buhat ni Catherine.Sumimangot ang isa sa kanila, samantalang kinabahan naman ang isa.Malinaw ang utos ni Rebecca na tapusin ng mga taong iyon si Suzie, ngunit bakit buhay pa rin ito hanggang ngayon? Kaya pala bigla na lamang hindi maabot si Big Boss Davis.Subalit imposibleng mahahanap agad ni Catherine si Suzie.Nagsimulang mag-isip si Rebecca, at agad-agad nitong sinabing, “Uncle Titus, alam na namin noong simula pa lamang na nais gumawa ni Catherine ng eksena dito sa ating gate. Tumawag pa nga siya ng pansin ng maraming tao. Natatakot akong baka saktan niya si Mama, kaya hindi ko siya pinapasok. Ano po bang pinag-uusapan ninyo ni Catherine? Hindi naman siya siguro nagpapapasok sa inyo, ano?”“Titus, pumasok ka rito.”Nang-uutos ang tono ng pananalita ni Sheryl, at iba ang naging itsura ng mukha ni Titus.“Narinig mo ba ako? Inaakit ka nanaman ba ng babaeng iyan?” Punong-puno ng galit ang puso ni Sheryl nang makita nito
Ikinasira ng ulo ni Sheryl ang lahat ng naiisip niya noong mga sandaling iyon.“Alam kong gagawin mo ‘yun! Pare-pareho naman kayong mga lalaki! Hindi naman sa wala kang mga naging ex-girlfriend bago mo ako nakilala.” Masama ang tingin ni Sheryl kay Titus.“Mommy, ‘wag na po kayo mag-away ni Uncle Titus…”Bago pa man matapos ni Rebecca ang kanyang sinasabi ay nilapitan siya ni Catherine upang malutong na sampalin ang kanyang mukha.“Rebecca!” Laking gulat ni Sheryl. Nang nahimasmasan ito ay agad na ibinalik ni Sheryl ang sampal na binitawan ni Catherine.Subalit agad iyong naiwasan ni Catherine at hinawakan nito ang kanyang kamay at tinitigan niya si Sheryl.Iyon ang mukhang patuloy na naglalaro sa kanyang isip.Pakiramdam ni Sheryl ay mayroong pumipiga sa kanyang puso sa matinding sakit na nararamdaman nito.Malamig na sumagot si Catherine, “Kung hindi lang kita ina, marahil ay nasampal na rin kita.”Ngumusi si Sheryl. “Tingin mo ba’y hindi ko alam ang gusto mong gawin? Gusto
”Hindi ko ginawa ‘to, hindi ko ginawa ‘to…”Paulit-ulit itong itinanggi ni Rebecca.Nanginginig siya na parang dahon.Kamakailan, sinusubukan niyang pasayahin si Titus, Matthew, at si Sheryl. Akala niya malilinlang niya ang kahit sino sa pamamagitan ng pagiging maingat.Palihim din siyang natuwa sa sarili niya, iniisip pa na ang mga taong ito ay masyado madaling maloko.Sa hindi inaasahan, ang mga plano niya ay hindi nakatakas sa mga mata ni Titus.Ang lalaking ito ay masyadong nakakatakot.“Hindi mo ginawa?” Malamig na ngumiwi si Titus. “Alam mo ba kung bakit wala pa akong sinasabi sayo dati? Ito ay dahil akala ko anak ka ni Sheryl. Alam kong may utang siya sayo at sinusubukang bumawi sayo, kaya nagbulag-bulagan ako. Matapos ang lahat, masyadong marami na ‘ko nakitang kagaya mo sa pamilyang Costner. Gusto mo ng pera, pero ayos lang ‘yun kasi may pera ako. Hindi makakasakit na bigyan ka ng kaunti pa, pero halatang gusto mo pa ng mas marami.”“Uncle Titus, mali talaga ang pagkak
”’Yun lang ay kung ikaw talaga ang anak niya.” Ang matulis na mga mata ni Titus ay tila tumagos kay Rebecca. “Kunin niyo na siya.”“Syempre, anak talaga ‘ko. Ang DNA test ang pinakamainam na pruweba,” sabi ni Rebecca. “Titus, malinaw na may affair ka kasama si Catherine. Nagsasabwatan kayo para linlangin si Mom. Hipokrito ka!”Sa pagmumura niya, nagdilim sa galit ang ekspresyon ni Titus. Sa wakas ay may kumaladkad na kay Rebecca palayo para ikulong siya.“Sulong.”Binitbit ni Titus si Sheryl at tumalikod para maglakad palabas. Sumakay siya sa sasakyan at umalis.Nakatayong nanigas si Catherine sa pwesto niya. Ang utak niya ay muling naisip ang mga salita ni Titus kanina. ‘’Yun ay kung anak ka niya talaga’.Tila nagsususpetya na si Titus na peke si Rebecca.Gayunpaman, kahit pa paniwalaan niya ‘yun, si Sheryl ay hindi maniniwala.Kumurba ang bibig ni Catherine sa pagpapababa sa sarili. Sa totoo lang, hindi na mahalaga sa kanya kung sino pa ang anak ni Sheryl.Nang maisip niya a
"Paano mo 'ko poprotektahan? Kasing liit mo lang ako," suminghot si Suzie at sinabi."Babangon ako tuwing umaga para tumakbo at magpractice ng martial arts. Mag-aaral ako ng martial arts mula kay Uncle Brennan." Ang mga mata ni Lucas ay puno ng determinasyon.Gusto niyang protektahan ang kapatid niya, ina, at ama.Masyado siya naging pabaya dati. Matapos ang insidenteng ‘to, napagtanto niya kung gaano siya kawalang kwenta.Lagi niyang sinasabi na poprotektahan niya ang mga tao sa paligid niya, ngunit kahit minsan ay hindi niya nagawa ito.“Lucas, huwag mo masyadong i-pressure ang sarili mo.” Medyo nag-alala si catherine nang makita niya ang ekspresyon ni Lucas.“Mommmy, huwag ka nang magsabi ng kahit ano. Kapag walang pressure, wala rin motibasyon. Masyadong komportable na ‘kong nabubuhay sa buong panahong ito. Ngayon na may nangyari kay Daddy, kailangan mong dalhin lahat sa pamilya. Magsusumikap ako na lumaki at hatiin ang paghihirap.” Inangat ni Lucas ang kanyang maliit na mukh
Si Brenna ay agad ding nahiya. Kapag pinagsama ang mga edad nila ni Lea, halos isang daan ito. Kahit pa, hindi mapigilan mag-init ng mukha niya.Si Catherine, na nakatayo sa gilid, ay halos matawa. Gayunpaman, nagpigil siya at hindi nagsabi ng kahit ano. Sa totoo lang ay inaabangan niya na magkaayos sila.“Suzie, hindi pwede ‘yun.” Matigas na tinanggihan ni Lea ang hiling ng babae sa isang marahan na boses.“Bakit hindi? Sabi ng kaibigan ko sa preschool na ang kanyang grandpa at grandma ay tinatabihan siyang matulog minsan,” may kombiksyon na sinabi ni Suzie.“Kami ng grandma mo ay divorced,” mahinag paliwanag ni Brennan.“Ang daddy at mommy ko ay divorced din pero tabi pa rin silang matulog bawat araw,” sabi ni Suzie na may inosenteng mukha.Si Catherine, na biglang nadamay rito, “...”“Um, alis na ako.” Kumaway si Catherine, gustong magmadali at alisin ang sarili niya mula sa awkward na sitwasyong ito.At para sa maliit na pilyong batang si Suzie, hahayaan niya sina Lea at Br
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging