”Ayos lang sakin ito,” sagot ni Rodney habang subconscious na inurong ang binti niya sa takot matapakan ito muli.Tumango si Freya sa kasiyahan. Umubos siya ng dalawang mangkok ng sabaw sa kagandahan ng pakiramdam....Sa sumunod na gabi.Sa Jubilee Intternational Hotel.Isang mapagkumbaba ngunit engrandeng salu-salo ang nagdadaos sa dining hall sa pinakatuktok na palapag.Ilang helera ng mga sasakyan ang nagpuno sa parking lot ng hotel.Bagaman ang Snow Corporation ang sinasabing organizer ng salu-salo, maraming tao ang wala sa ilalim ng ilusyon na si Nathan ang nasa likod ng kumpanya. Ang mga may kakayahan na dumalo sa salu-salo ay hindi mga ordinaryong tao.Dahil bunti si Freya, hindi siya sinabihan ng pamilyang Snow na magsilbi sa mga bisita. Sa halip, pinasama nila si Rodney sa kanya. Dumating lang ang dalawa sa banquet hall ng 7:30 p.m.Hindi nagtagal pagkatapos, nagpakita sina Shaun at Catherine.Si Shaun ay may suot na three-piece dark gray na suit habang ang isang ka
Nangutya si Rodney at sinabia, “Kung hindi ito matatanggap ni Cindy, hula ko paluluhurin siya ni Chester at patatanggapin ito sa kanya.”Nagtinginan sina Catherine at Freya,Nilagay ni Shaun ang kamay niya sa baywang ni Catherine. “Sa pagiging mabangis, hindi ako makokompara kay Chester.”Maaaring mukhang mapanglaw si Rodney, habang si Chester ay mukhang eleganteng doktor sa puting coat, pero wala sa kanilang tatlo ang kasing bangis ni Chester.Nang makita sila ni Chester mula sa malayo, kinaway niya ang kamay niya pero hindi naglakad palapit sa kanila.Tumawa si Rodney at sinabi, “Siguro masyado nahihiya si Chester para lumapit dito. T*ngina… hindi ba si Wesley ‘yun, ang g*gong ‘yun? Bakit siya pumunta kasama si Gavin?”Si Gavin ang Senator Mead noon. Ngayon na tumaas na ang ranggo niya sa Minister Mead, maraming tao ang lumapit sa kanya para i-flatter siya sa minutong nagpakita siya.Si Wesley, na nasa tabi ni Minister Mead, ay mukhang mas iba kaysa dati. Sa puntong ‘to, mukha
Gayunpaman, hindi binigyan ni Rodney sa Minister Mead ng pagkakataon na magpatuloy. Habang mataas ang boses niya, sinabi niya, "Uncle Gavin, huwag sanang mamali ang intindi mo sakin. Hindi ko sinasabi 'to para sisihin ka. Nag-aalala lang ako na mahulog ang mga naive na dalaga sa pinapakita ni Wesley na polite, business elite at maloko ng lalaki. Isang bagay na ang paglalaro sa nararamdaman at katawan nila, pero ang pinakanakakatakot na bagay ay kapag inabuso niya sila at trinaydor. Talagang nakakalungkot 'yun.""Uh… Minister Mead, nakita kong nandun si Director Snow. Babatiin ko siya." Isang political dignitary ang humila agad sa anak niya palayo matapos ibigay ang palusot.Pagkatapos, ang ibang political dignitaries at mga mayayamang tao ang gumawa ng kanilang palusot at umalis.Bagaman maayos ang nangyayari sa pharmaceutical group ni Wesley, magiging magulo kung ang mga anak nila ah mahuhulog sa nasabing kasuklam-suklam na pagkatao.Si Minister Mead ay napahiya at nagalit. "Young
Hinimas ni Shaun ang ulo ni Catherine.Nilabanan niya rin ang mga hindi niya magandang nararamdaman.Alam niya na ang dapat na pinakamasama ang loob ay hindi siya kundi si Catherine.Walang magkakagusto na ikasal kay Wesley, ang g*gong ‘yun.“Tara na. Isasama kita para bumati kay Elder Snow.” Hinila ni Shaun ang babae sa mga braso niya at umalis.Sumulyap si Freya kay Rodney, na katabi niya, at biglang binigyan ng thumbs up. “Maganda ang ginawa mo ngayon lang.”“Ahem.” Sobrang saya ni Rodney. “Syempre, tila marami ang mga kalakasan ko.”“Oo. Halos hindi makumpara sayo ang kahit kaninong bibig ng lalaki. Nung pinupuna mo kami ni Catherine, hiling ko talaga na maitapon kita sa isang toilet bowl. Pero nang makita kitang naghahagupit sa taong kinamumuhian ko, lubos na natuwa ako, para sabihin pa ito.” Ngayon na tinitignan ni Freya si Rodney, mas hindi na siya masakit sa mata.Walang masabi si Rodney. Pinupuri niya ba ang lalaki o sinusumpa ang lalaki?...Matapos samahan ni Cathe
Nagulat si Catherine. “Tila may nalalaman ka, Mr. Costner.”Nanatiling tahimik si Titus.Tumawa si Catherine at sinabi, “Tignan mo nga naman ako. Isaalang-alang na pwede ka pumunta sa palapag na ito at maglaro ng chess, ang pagkakakilalan mo ay malayo ang pagkakaiba sakin. Ikaw ay at least kasing makapangyarihan ng prime minister.”“Hindi mo ‘ko kailangan siyasatin.” Lumingon si Titus at sumulyap sa babaeng nakabestida. Ang kanyang pagiging tuso at matalino ay pinaalalahanan ang lalaki ng eksena nung una niyang makita si Sheryl dati. “Halika at umupo. Tignan mo ang larong ito kasama ako.”Walang pakialam na naglakad si Catherine papunta sa lalaki.Tila pamilyar ang babae sa chess.Gayunpaman, si Titus ay tila duating sa isang patay na posisyon sa laro.“Nakikipaglaro ako ng chess sa isang tao ngayon lang. Pakiusap na umisip ka ng paraan na makalabas para sa akin. Matatalo ako.” Ang azure na mga mata ni Titus ay naglabas ng diwa ng kawalan ng pag-asa. “Hindi ako magaling sa ganit
Hindi maaari.Hindi dapat hayaan ni Wesley na maging malapit sina Titus at Catherine, o sisirain nila ang mga plano niya.At para sa iilang litrato na 'to, magagamit niya ang mga ito.Sa gitna ng magulo niyang isipan, bigla siyang nakarinig ng mga hakbang sa likod niya.Kaya naman, agad siyang napasugod sa kabilang banda.Hindi nagtagal ay lumapit si Nathan kay Titus at magalang na sinabi, "President Costner, pasensya na sa pagpapahintay ko sayo.""Walang problema. Naresolba na ang larong ito." Sumenyas si Titus sa chess gamit ang kanyang baba. Matapos makasulyap dito, natigilan si Nathan. "Nakakamangha 'yan. Hindi ko alam na marami kang alam tungkol sa ganitong tipo ng chess, President Costner."Bahagyang ngumiti si Titus pero hindi naglantad na may nagturo sa kanya. "Sa totoo lang, nandito ako dahil sa usapin sa pamilyang Zeller. Anyhow, nakuha mo na ang gusto mo, at ang pamilyang Zeller ay hindi ka na mapagbabantaan. So pwede mo ba akong tulungan, Prime Minister Snow?""Ok
Pagkatapos magsalita ni Sheryl, biglang nagvibrate ang phone ni Rebecca.Nilabas ni Rebecca ang kanyang phon, para lang makita ang dalawang litrato nina Titus at Catherine na ipinadala ni Wesley. Inisip niya kung kailan nagkita sina Titus at Catherine. Tila nagkakasundo pa sila.Agad niyang nakuha ang punto ni Wesley."Anong problema?" Tumalikod si Sheryl nang mapansin na nanatiling walang kibo si Rebecca."Mom, ang kaibigan ko ay nakita si Catherine sa banquet ngayong gabi, pero bakit niya kasama si Uncle Titus?" Si Rebecca ay nagkunwaring nalilito at pinakita sa babae ang mga litrato.Natigilan si Sheryl nang makita ang mga litrato.Si Titus ay kadalasan isang malamig na isda, pero tila sobrang malapit siya kay Catherine sa litrato. Nagtaka si Sheryl kung anong sinabi ni Catherine sa kanya para pangitiin ang lalaki.Matapos matulog sa tabi ng lalaki ng mahigit sampung taon, masasabi ni Sheryl kung ito ba ay isang tunay na ngiti o hindi.Sa totoo pang, hindi mabilang na mga da
”Walang alam si Nathan dito, at may dumi ang pamilyang Hill sa kanya. Dahil personal na paghihiganti natin ito, hindi na kailangan gumawa ng gulo sa labas,” Tapat na sinabi ni Titus. At saka, siya ay may paborableng impresyon kay Catherine.Suminghal si Sheryl. “Kung ganoon ang kaso, kailan ako maaari maghiganti sa ngalan ni mom at ni Rebecca? Kung hindi mo ito kaya gawin o kung ayaw mo ito gawin, ako ang gagawa. May mga bagay ako na kayang gawin kahit wala ka.”Nadumihan si Titus sa sinabi niya. “Sheryl, kung gusto mo kalabanin sina Saun at Catherine nang mabilis, ang magagawa mo lang ay lagyan ng pressure si Nathan. Alam ko kung anong paraan ang balak mo gamitin para masolusyonan ito. Ito ay magdudulot ng pandaigdigang kaguluhan, at hindi kailangan mapunta sa ganun na hanggan.”“Sa palagay ko ito ay dahil ayaw mo sila kalabanin. Dahil ba nakilala mo na si Catherine? Hindi mo ito kaya gawin sa kanya, huh?” Bigla siyang inasar ni Sheryl, “Kamukhang-kamukha ko siya noong dalaga pa ak
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging