Pagkatapos magsalita ni Sheryl, biglang nagvibrate ang phone ni Rebecca.Nilabas ni Rebecca ang kanyang phon, para lang makita ang dalawang litrato nina Titus at Catherine na ipinadala ni Wesley. Inisip niya kung kailan nagkita sina Titus at Catherine. Tila nagkakasundo pa sila.Agad niyang nakuha ang punto ni Wesley."Anong problema?" Tumalikod si Sheryl nang mapansin na nanatiling walang kibo si Rebecca."Mom, ang kaibigan ko ay nakita si Catherine sa banquet ngayong gabi, pero bakit niya kasama si Uncle Titus?" Si Rebecca ay nagkunwaring nalilito at pinakita sa babae ang mga litrato.Natigilan si Sheryl nang makita ang mga litrato.Si Titus ay kadalasan isang malamig na isda, pero tila sobrang malapit siya kay Catherine sa litrato. Nagtaka si Sheryl kung anong sinabi ni Catherine sa kanya para pangitiin ang lalaki.Matapos matulog sa tabi ng lalaki ng mahigit sampung taon, masasabi ni Sheryl kung ito ba ay isang tunay na ngiti o hindi.Sa totoo pang, hindi mabilang na mga da
”Walang alam si Nathan dito, at may dumi ang pamilyang Hill sa kanya. Dahil personal na paghihiganti natin ito, hindi na kailangan gumawa ng gulo sa labas,” Tapat na sinabi ni Titus. At saka, siya ay may paborableng impresyon kay Catherine.Suminghal si Sheryl. “Kung ganoon ang kaso, kailan ako maaari maghiganti sa ngalan ni mom at ni Rebecca? Kung hindi mo ito kaya gawin o kung ayaw mo ito gawin, ako ang gagawa. May mga bagay ako na kayang gawin kahit wala ka.”Nadumihan si Titus sa sinabi niya. “Sheryl, kung gusto mo kalabanin sina Saun at Catherine nang mabilis, ang magagawa mo lang ay lagyan ng pressure si Nathan. Alam ko kung anong paraan ang balak mo gamitin para masolusyonan ito. Ito ay magdudulot ng pandaigdigang kaguluhan, at hindi kailangan mapunta sa ganun na hanggan.”“Sa palagay ko ito ay dahil ayaw mo sila kalabanin. Dahil ba nakilala mo na si Catherine? Hindi mo ito kaya gawin sa kanya, huh?” Bigla siyang inasar ni Sheryl, “Kamukhang-kamukha ko siya noong dalaga pa ak
Habang agahan, ang madalas na mainit na atmospera ay napalitan ng malamig na hangin na para bang nakabukas ang aircon.Biglang sinabi ni Sheryl, “Pagkatapos ko matulog, nagdesisyon ako na kayong dalawa ay hindi dapat madamay sa personal na paghihiganti namin ng pamilyang Jones.”Nabilaukan si Matthew sa kinakain niya na itlog. “Mom, ano ang balak mo gawin?”“Mom, ano ang nangyari sa inyo ni Uncle Titus?” May naguguluhan na itsura si Rebecca, ngunit sa totoo lang ay palihim siyang natutuwa. Hindi niya inaasahan na gagana kaagad ang plano niya.Salamat sa droga na iyon, naging magagalitin si Sheryl. Kung hindi, ang makatwiran na Sheryl ay hindi madali maloko.“Bagay ito sa pagitan ng mga matatanda. Hindi na dapat kayo mangialam doon.”Pagkatapos noon, binaba na ni Sheryl ang kutsara at tinidor niya at naglakad palayo.Palihim na inilipat ni Matthew ang titig niya sa tatay niya. Kinusot ni TItus ang kilay niya bago tumalikod at sinabi, “Kumuha ka ng tao na titingin kay Catherine ku
May isang middle-aged na lalaking dayuhan ang nasa likod ni Rebecca. May suot siyang itim na suit na naglalabas ng aura na pareho sa mga elitistang negosyante sa Wall Street."Rebecca Jones, nababaliw ka na ba? Anong karapatan mo pumasok dito kung kailan mo gusto?" Mabilis na tumayo si Catherine mula sa pagkakandong niya kay Shaun.Pagkakita sa dramatiko na pagpasok ni Rebecca, nakaramdam si Catherine ng paglubog.Pareho sila ng iniisip ni Shaun, ngunit mas mukhang kalmado ito. Ang titig niya ay napunta sa dayuhan na lalaki na nasa likod ni Rebecca na pamilyar sa kanya.Sa galing ng memorya niya, mabilis na naalala ni Shaun ang dayuhan na lalaki. May bakas ng pagkagulat sa madilim niyang titig."Nagpunta ka nang handa." Ang kilay ni Shaun ay nagdikit, ang mata niya ay nagdilim."Mukhang nakikilala mo ako, Chairman Hi." Ani ng middle-aged na lalaki habang nakangiti, "Hayaan mo na ipakilala ko muli ang sarili ko. Ako si Julian Grayson."Mayabang na ngumiti Rebecca pagkakita sa mal
"Manahimik ka." Hinila ni Catherine si Rebecca papunta sa kanya. Dahil nataranta ang dalawang bodyguard, tumigil sila sa pakikipag-away.Hala. Mapapanood nila magulpi ang First Young Lady."Bilis, at bitawan mo si First Young Lady, o dadalhin kita sa impyerno," Sigaw ng isang bodyguard.Pagkakita sa sitwasyon, si Shaun ang unang nagsabi, "Hindi na kailangan ipagpatuloy ang away. Sabay tayo bumitaw."Pagkatapos makipag palitan ng titig si Shaun kay Catherine, tinulak niya si Rebecca sa bodyguard.Sa saglit na iyon, ang imahe ni Rebecca bilang isang tanyag na young lady ay wala na. Tinuro niya si Catherine at galit na sinabi, "Patayin niyo siya- hindi, hilahin niyo lahat ng buhok niya at sampalin siya ng sampung beses.""First Young Lady…" Ang dalawang bodyguard, na nasa dilemma, ay tumuro sa likod. "Tignan mo…""Ano ba ang dapat tignan?" Tumalikod si Rebecca, at nakita niya na maraming tao ang nasa pinto. Sumimangot siya.Tinakpan niya ang nasasaktan niyang mukha at sinabi niya,
"Siyempre, dahil matagumpay nilang nakuha ang share ng maraming shareholder nang hindi ko nalalaman, ibigsabihin ay nakaka-akit ang presyo na binigay nila. Maaari na binantaan nila o inakit ang mga shareholders."Niyukom ni Shaun ang kamao niya. "Ang presyo na binigay nila ay mas mataas sa presyo ng merkado. Ang tao sa likod ni Rebecca ay hindi simple at isa siguro sa mga kaunting pinakamayaman na tao sa mundo."Nagulat si Catherine. "Bakit hahayaan ng tao na iyon mag-aksaya si Rebecca ng ganoon karaming pera?""Tama ka. Ang paggastos ng sobrang daming pera para makuha ang Hill Corporation para hayaan si Rebecca ilabas ang galit niya ay sayang lang." Naguguluhan si Shaun. "Baliw siguro sila. Hindi niya nga ito biyolohikal na magulang eh."Para kay Catherine ay balia din ang mga tao na iyon.Sa saglit na iyon, inasam niya na sana ay makilala niya ang tao na nasa likod ni Rebecca at gulpihin ito."Gaano karaming shareholders ang natitira sa pamilyang Hill?" Balisang nagtanong si Ca
Isa iyong halagang hindi matatanggihan ninuman.“Makakakuha pati ang mga minor shareholders ng ilang daang bilyong dolyar.” Puno ng pagsisisi ang tono ni Director Owens. “Shaun, nasubaybayan kitang lumaki. Makinig ka sa’kin. isuko mo na ang Hill Corporation. Isama mo na ang iyong lolo’t lola kung saan man kayo pwede pumunta. Huwag mong hahayaang uuwi kang walang-wala.” Pagkatapos niyang sabihin iyon ay ibinaba ni Director Owens ang tawag.Ibinaba ni Shaun ang kanyang phone. Yumuko ito at niyakap nang mahigpit si Catherine. Pagkatapos ng ilang sandali, nagsalita ito nang may mahinang boses. “Cathy, mauna mo nang dalhin ang mga bata pati na si Dad papuntang Country Y.”“Papaano ka?” Tumingala si Catherine upang magtanong.“Susunod ako pagkatapos kong ligpitin ang mga kaya ko pang ayusin.” Hinaplos ni Shaun ang ulo ng babae. “Tama si Director Owens. Hindi natin kayang kalabanin ang kabilang partido. Halatang pineperahan nila ang iba upang mawalan tayo ng options. Kaya mauna na kayon
Nang dumating ang kotse sa Hill manor, hindi pa naaayos nina Shaun at Catherine ang problema.Bumaba ng sasakyan si Catherine at naunang umalis. Bahagya itong nagagalit.Tinitigan lamang siya ni Shaun habang sinusundan niya ito.Pagkarating nila sa pinto ay tumambad sa kanila ang sumisigaw na boses ni Valerie mula sa loob. “Catherine, tinawagan ako ng pinsan mo. Ikaw ang nagdala ng lahat ng gulo. Dahil sa’yo, inimbestigahan ang Hill Corporation. Tinago sa amin ni Shaun ang totoo. Kung ako sa’yo, kusa na akong susuko para humupa na ang galit ni Rebecca at masalba pa ang kayang salbahin. Hindi mo dapat dinadamay ang negosyo naming higit isang daang taong gulang na.”Tumayo si Catherine sa gitna ng sala. Bahagyang nanginginig ang kanyang likod.Hindi makayanan ni Shaun ang kanyang nakikita. “Tama na. Hindi ito mareresolb ng simpleng pagsuko ni Catherine. Target din ako ni Rebecca dahil itinapon ko siya noon sa bundok upang turuan siya ng leksyon. Hindi ko inaasahang makakatakas siya.
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging