“Manahimik ka, sinungaling kang babae ka!”Sinigawan siya ni Shaun, “Sa tingin mo ba maniniwala pa ako sa’yo? Sabi mo mahal mo ‘ko pero dahil lang ‘yun sa pagkuha ko ng kaso mo. Ngayong tapos na, gusto mo akong palayuin ngayon. Sabi mo hindi mo na mahal si Ethan Lowe pero hindi ka makapaghintay sumama sa kanya sa hotel.”Kung nangyari na ito noon, makikipagtalo si Catherine sa kanya pero siya ay totoong pagod at malungkot ngayon. Kahit ang lakas para makipagtalo ay ubos na rin. “Nakita mo ba akong pumunta ng hotel kasama siya?”“Kung hindi kayo sa hotel pumunta, bakit hindi ka umuwi kagabi? Bakit nakasabit sa’yo ang mga damit niya? Tignan mo nga ang itsura mo. Malinaw naman na hindi ka natulog kagabi.”Tinignan ni Shaun ang mata niya nang puno ng pandidiri.Nakaramdam ng irita si Catherine. Tuloy-tuloy siyang nag vigil sa kanyang lola kagabi pero ang mga nasa isip niya ay marumi.Para bang nabaliw siya, hinubad niya ang damit niya at tinapon ito sa lapag. “Ikaw mismo tumingin. Su
“Ako…” “Ikaw ang nagreport sa akin pagkatapos magimbestiga ng kalahati pa lang.” Matatag na pagtanggi ni Shaun sa pag-ako ng sisi. Nung maalala niya ang ginawa ni Catherine kanina, hindi siya makapaniwala na makakagawa siya ng hindi rational na bagay.Sobrang hiya siguro si Catherine, lalo na’t kamamatay lang ng lola niya at ang puso niya ay napakalungkot ngayon. Kaya siguro sinabihan siya ni Aunty Linda na wala ito sa mood.Teka, marami na siyang pinagdaanang problema nito lang. Hindi kaya hirap na hirap na siya?Umakyat siya kaagad sa hagdan at binuksan ang pinto, sumampa siya sa kama. Saka niya nakita si Catherine nakahiga sa ilalim ng kumot at nakapikit ang mata. Ang kanyang mukha ay kasing puti ng paper at parang hindi siya humihinga.Hindi mapaliwanag na alon ng takot ang naramadaman niya sa puso niya nang ilabas niya ang daliri niya sa ilalim ng ilong nito.Mabinang binuksan ni Catherine ang mata niya. Nang makita niya si Shaun, mahina siyang umupo. Ang boses niya ay puno
Akala ni Shaun na kailangan niya magsayang ng hininga pero umupo lang si Catherine at kumain ng walang pagdadalawang isip. Inubos niya ang lahat ng hinanda sa kanya na parang robot na sinusunod ang utos ng master nito.Hindi talaga alam ni Shaun kung anong gagawin.Wala siya masyadong alam sa pagsusuyo sa babae.Humingi na siya ng tawad. Ngayon, gusto niya itong bumalik sa dating siya na kakaiba at hindi usual.Sa study nung gabi, gumawa siya ng video call kasama ang ilan sa kanyang mga kaibigan.Si Chester Jewell ay nakasuot ng bathrobe at may hawak na baso ng wine. Elegante siyang ngumiti at sinabing, “Nakakagulat ka naman. Masyado kang libre ngayon para alalahanin kami.”Humalakhak din si Rodney Snow. “Oo nga, hindi ka nagaaksaya ng oras na kontakin kami kung hindi kami ang mauuna.”Tumawa rin si Chase Harrison. “Hulaan ko. Nakasakit ka ng babae at hindi mo alam kung anong dapat gawin.”Hindi masayang tinitigan ni Shaun si Chase. Sinabi siguro ng chismosong Hadley na ‘yun sa
Kinabukasan ng umaga.Gumising si Catherine kung anong oras siya usual na nagigising. Natagal nang gising si Shaun at napakunot ang noo niya ng makita itong patayo. “Anong ginagawa mo?”“Magluluto ng agahan.”Simumangot si Shaun. Kamamatay lang ng lola niya pero nasa mood siya para gumawa ng agahan.”“‘Wag na, hayaan mo na si Aunty Linda gawin ‘yun ngayong umaga.” Hinablot niya ang braso nito.“Hindi, trabaho ko ang ipaghanda ka ng agahan.” Masunuring akto ni Catherine na parang tagapagsilbi.Umupo si Shaun, lumalaki ang inis. “Hindi tayo kakain. Magbihis ka. May pupuntahan tayo.”Kumunot ang noo ni Catherine. Kung hindi niya ito ikukulong, e ‘di pupunta na lang siya ng trabaho. Ngunit, nasa kanya ang huling salita. “Sige.”Pagkatapos maglinis, pinagmaneho siya ni Shaun sa palabas ng city.Hindi alam ni Catherine kung saan sila pupunta at hindi na rin nagtanong. Ayaw niya itong kausapin.Napagtanto niya lang noong makarating sila ng sementeryo na dito nilibing ang kanyang lol
Pagkatapos sunugin ang mga alay, biglang tumayo si Shaun sa harapan ng libingan ni Granny Jones at mabait na lumuhod. Ang kanyang manipis na labi ay medyo gumagalaw na para bang may sinasabi.Medyo nagulat si Catherine. Kahit na ang lola niya ay mas matanda, hindi niya inakalang gagawa ng ganitong bagay ang may mapagmataas at makapangyarihang ugali.Isang hindi alam na pakiramdam ang naramdaman niya sa kanyang puso. “Anong sinabi mo sa lola ko?”Tinignan siya ni Shaun. “Sinabi ko na hanggang masunurin kang manatili ka sa tabi ko, proprotektahan kita kaya pwede na siyang magpahinga ng matiwasay.”Hindi matiis ni Catherine na ngumuso. “Kalimutan mo na. Sapat ng meron kang tiwala sa akin.”Nang bumaba sila sa bundok at lumampas sa isang libingan, nakita ni Shaun ang litrato rito at biglang napatigil. “Ang babaeng ito…”“Ah, aunt ko siya.” Tumigil si Catherine at nagbigay respeto.“May hawig siya sa’yo,” sabi ni Shaun.“Oo, sinabi rin ng lola ko na magkamukhang-magkamukha nga raw k
“Wag kang mag-alala, bababa ako at aayusin ko ito kaagad.”...Naghintay si Catherine sa baba ng kalahating oras bago may nagdala sa kanya sa opisina ng manager— ni Mr. Frank.Sinalinan siya ni Frank ng tsaa sa baso.Nang umupo sila, ang kanyang phone ay tumunog.Humingi siya ng tawad at sinabing, “Mr. Jones, may importanteng nangyaring kailangan kong puntahan sa Engineering Department. Pakihintay na lang ako ng mas matagal.Walang magawa si Catherine kundi ang tumango.Pagkatapos ng higit 20 minuto, halos mag 5:30 p.m. na. Palihim siyang nag-alala. Mukhang uuwi nanaman siya ng late ngayon.Pagdududahan nanaman siya ni Shaun, kaya inunahan na niya ito at tinawagan. “Baka late ako makauwi ngayon. Naghihintay pa ako sa kliyente.”Natuwa si Shaun na inunahan niya itong tumawag at magreport ng kanyang schedule per hindi siya natuwa na naghihintay sa ibang tao ang babae. “Nasaan ka?”“Sa Hudson Corporation.”Tumingin si Shaun sa labas. Mukhang malapit lang siya sa Hudson. “Ah.”N
Naguluhan si Catherine. "E 'di ipakita mo sa'kin.""Doctor ka ba? Alam mo ba kung paano sumuri ng sugat?"Natahimik si Catherine sa mga salita niya, mas lalo lang nagpanic nung nakita niya ang kumakalat sa likod niya. "Ang likod mo ay nagdudugo.""Manahimik ka."Hindi nanahimik si Catherine. Natakot siya lalo at tinawagan ang ambulansya.Swerte't dumating na ang ambulansya paglipas ng tatlong minuto.Pagkapasok, kaagad na ginupit ng paramedic ang damit ni Shaun. Nang may malaking parte ng madugong pasa at sugat ang nakita sa kanyang likod, nagulat si Catherine.Hindi na siya naglakas ng loob na isipin na siya ang makaranas ng sugat na 'yun. Malamang ay mahihimatay siya sa sakit pero si Shaun ay hindi nagsabi ng kahit anong salita simula nung masaktan siya. Hinawakan pa nga nito si Shaun ay naglakad sa paligid.Biglang hindi niya alam kung paano ilalarawan ang lalaking ito.Minsan, kinaiinisan niya na palagi siyang pinapahiya nito pero paulit-ulit niya itong nililigtas sa kapah
“Pangdemonyo ba ang paghawak ko?” Makulimlim ang gwapong mukha ni Shaun.“Cough. Mali ako.” Maamong sinampal ni Chase ang bibig niya. “Gayon pa man, anong karapatan ng Hudson na saktan ka nang hindi nagpapaliwanag? Sisirain ko talaga ang proyekto nilang property development.”“Narinig ko na naging isa sa mga pinakamagaling na limang daan na negosyo sa buong mundo ang Hudson mula sa pagiging maliit na negosyo ng isang dekada lang. Maganda yung takbo nito dahil may misteryosong powerhouse na sumusuporta dito,” biglang sabi ni Hadley, “Ang powerhouse ay mula sa Canberra.”Nagulat si Chase sa sinabi niya. Kinagat ni Shaun ang labi niya. “Oo. Tama siya. Sige na at tignan mo kung ang nangyari ngayon ay aksidente o kasalanan ng tao, Hadley.”Natigil sa Catherine. “Siguro aksidente lang iyon dahil wala naman ako ginalit sa Hudson. Bukod sa mga Jones, si Janet, at Cindy, sa tingin ko wala naman akong ginalit sa Melbourne.”“...”Napangiti si Chase. “Sister-in-law, medyo marami ka nagalit,
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging