Pagkarating ng hapon ay kalalabas lamang ni Catherine mula sa elevator nang biglang nagpakita si Ethan at hinarangan ang kanyang dinadaanan.“Alam mo ba kung gaano ka nakakabwisit? Hindi ba’t nilinaw ko na sayo noong huli?”Nakita siya ni Catherine at naghanap ng ibang madadaanan.“Cathy, namatay na ang iyong lola!” Biglang hinawakan ni Ethan ang kanyang braso. “Wala ka bang nalalaman tungkol doon?”Nanginig ang buong katawan ni Catherine. Dahan dahan siyang tumalikod nang may mga matang hindi makapaniwala. “Hindi ‘yan totoo!”“Sinasabi ko ang totoo. Tumatawag ako nang tumatawag kanina pa dahil gusto kitang i-comfort, ngunit parang wala pa yatang sinasabi sa iyo ang mga Jones.”Katatapos pa lamang magsalita ni Ethan nang biglang pumiglas sa kanyang hawak si Catherine at tumakbo papunta sa kanyang sasakyan.Subalit masyadong nanginginig ang kanyang mga kamay na hindi niya mabuksan ang pintuan nito.“Halika na, hindi ka makakapagmaneho nang maayos niyan. Ihahatid na lang kita roo
“Pwede bang ‘wag niyong dalhin ang personal niyong pag-aaway sa burol ng lola niyo?!”Malamig silang pinutol ni Catherine at tahimik na naglakad sa kabaong. Mukhang wala na siyang iba pang pwedeng gawin para sa kanyang lola kundi ang lumuhod.Hindi maganda ang naramdaman niya. Ang kanyang lola at lolo ay parehas na makapangyarihan sa Melbourne noong sila ay bata pa. Kung wala sila, wala rin ang pamilyang Jones ngayon.Ngunit, nang mamatay sila, mabilis at tahimik silang nawala. Wala man lang kahit sinong bisita dito para pagluksaan sila....Dumilim. Bumalik si Shaun sa villa at nakita si Aunty Linda na nagluluto sa bahay.“Asan si Catherine?”“Hindi pa siya bumabalik.” Kakatapos lang niya magsalita nang makita niya ang gwapong mukha na biglang nanigas.Patago siyang bumuntong hininga sa kanyang puso. Hindi niya kailanman nakita si Shaun na clingy noon. Hinanap niya ang asawa niya sa oras na makatungtong siya sa bahay.Tinignan ni Shaun ang watch niya na nagsasabing 6:30p.
“Alamin mo kung nagpunta ba sila sa hotel?” Tumayo si Shaun, namumuo ng poot ang madilim niyang mata.Marahang kumunot ang kilay ni Hadley. Matagal na siyang nagseserbisyo kay Shaun pero madalang niya ito makitang ganito kagalit. Siguro kahit si Shaun ay hindi napagtanto kung paano nabago ni Miss Jones ang emosyon niya.“Hindi na kailangang malaman pa.” Kinuyom ni Shaun ang kanyang kamay, ang kanyang boses ay tunog malamig at matikas. “Gusto kong makita kung gaano siya katagal sa labas.”Nagkibitbalikat si Hadley....Sa funeral parlor.Nakaluhod lang si Catherine buong gabi.Si Jeffrey, Sally, at Rebecca ay bumalik ng hating gabi.Silang dalawa lang ni Ethan ang natira sa loob ng malaking hall.“Bumalik ka doon.” Alam ni Catherine na nagpaiwan si Ethan dahil sa kanya pero ayaw niyang maging mapagpahalaga.“Hindi ako aalis. Napaka bait ni Granny Jones sa akin noon. Ang ihatid siya sa huling hantungan ng ganito ay dapat lang.” pagpupumitin ni Ethan na manatili sa tabi niya.M
Nagulat din si Catherine. Saka niya lang napagtanto na ang damit ni Ethan ay nasa balikat niya.Kung ganoon, iba nanaman ang iisipin ni Shaun pero pagod siya at wala sa mood para makipag away.“Mr. Hill, anong ginagawa mo?” Lumaki ang mata ni Ethan. Wala nang mas ibabagal pa, nararamdaman niya ang pag-angkin ng lalaki kay Catherine.Ngunit, hindi niya naintindihan. Tinulungan lang naman ni Shaun Hill si Catherine sa lawsuit, ‘di ba?“Ano sa tingin mo ang ginagawa ko?” Hinawakan ni Shaun ang baba ni Catherine ng walang ekspresyon at hinalika ito nang hindi nagdadalawang isip. “Akin siya kaya layuan mo siya. Kung hindi, lalamatan mo ang relasyon ko sa pamilyang Lowe.Sobrang nagulat si Ethan. “Impossible! Hindi ka niya mahal. Cathy, anong nangyayari?”Walang emosyon si Catherine dahil sa sobrang kahihiyan.Ilang beses na niyang naisip ang momentong ito. Hahawakan niya ang kamay ni Shaun nang nakataas ang noo at magpapakita sa harapan ni Ethan, dinedeklara bilang kanyang tiya.Hin
“Manahimik ka, sinungaling kang babae ka!”Sinigawan siya ni Shaun, “Sa tingin mo ba maniniwala pa ako sa’yo? Sabi mo mahal mo ‘ko pero dahil lang ‘yun sa pagkuha ko ng kaso mo. Ngayong tapos na, gusto mo akong palayuin ngayon. Sabi mo hindi mo na mahal si Ethan Lowe pero hindi ka makapaghintay sumama sa kanya sa hotel.”Kung nangyari na ito noon, makikipagtalo si Catherine sa kanya pero siya ay totoong pagod at malungkot ngayon. Kahit ang lakas para makipagtalo ay ubos na rin. “Nakita mo ba akong pumunta ng hotel kasama siya?”“Kung hindi kayo sa hotel pumunta, bakit hindi ka umuwi kagabi? Bakit nakasabit sa’yo ang mga damit niya? Tignan mo nga ang itsura mo. Malinaw naman na hindi ka natulog kagabi.”Tinignan ni Shaun ang mata niya nang puno ng pandidiri.Nakaramdam ng irita si Catherine. Tuloy-tuloy siyang nag vigil sa kanyang lola kagabi pero ang mga nasa isip niya ay marumi.Para bang nabaliw siya, hinubad niya ang damit niya at tinapon ito sa lapag. “Ikaw mismo tumingin. Su
“Ako…” “Ikaw ang nagreport sa akin pagkatapos magimbestiga ng kalahati pa lang.” Matatag na pagtanggi ni Shaun sa pag-ako ng sisi. Nung maalala niya ang ginawa ni Catherine kanina, hindi siya makapaniwala na makakagawa siya ng hindi rational na bagay.Sobrang hiya siguro si Catherine, lalo na’t kamamatay lang ng lola niya at ang puso niya ay napakalungkot ngayon. Kaya siguro sinabihan siya ni Aunty Linda na wala ito sa mood.Teka, marami na siyang pinagdaanang problema nito lang. Hindi kaya hirap na hirap na siya?Umakyat siya kaagad sa hagdan at binuksan ang pinto, sumampa siya sa kama. Saka niya nakita si Catherine nakahiga sa ilalim ng kumot at nakapikit ang mata. Ang kanyang mukha ay kasing puti ng paper at parang hindi siya humihinga.Hindi mapaliwanag na alon ng takot ang naramadaman niya sa puso niya nang ilabas niya ang daliri niya sa ilalim ng ilong nito.Mabinang binuksan ni Catherine ang mata niya. Nang makita niya si Shaun, mahina siyang umupo. Ang boses niya ay puno
Akala ni Shaun na kailangan niya magsayang ng hininga pero umupo lang si Catherine at kumain ng walang pagdadalawang isip. Inubos niya ang lahat ng hinanda sa kanya na parang robot na sinusunod ang utos ng master nito.Hindi talaga alam ni Shaun kung anong gagawin.Wala siya masyadong alam sa pagsusuyo sa babae.Humingi na siya ng tawad. Ngayon, gusto niya itong bumalik sa dating siya na kakaiba at hindi usual.Sa study nung gabi, gumawa siya ng video call kasama ang ilan sa kanyang mga kaibigan.Si Chester Jewell ay nakasuot ng bathrobe at may hawak na baso ng wine. Elegante siyang ngumiti at sinabing, “Nakakagulat ka naman. Masyado kang libre ngayon para alalahanin kami.”Humalakhak din si Rodney Snow. “Oo nga, hindi ka nagaaksaya ng oras na kontakin kami kung hindi kami ang mauuna.”Tumawa rin si Chase Harrison. “Hulaan ko. Nakasakit ka ng babae at hindi mo alam kung anong dapat gawin.”Hindi masayang tinitigan ni Shaun si Chase. Sinabi siguro ng chismosong Hadley na ‘yun sa
Kinabukasan ng umaga.Gumising si Catherine kung anong oras siya usual na nagigising. Natagal nang gising si Shaun at napakunot ang noo niya ng makita itong patayo. “Anong ginagawa mo?”“Magluluto ng agahan.”Simumangot si Shaun. Kamamatay lang ng lola niya pero nasa mood siya para gumawa ng agahan.”“‘Wag na, hayaan mo na si Aunty Linda gawin ‘yun ngayong umaga.” Hinablot niya ang braso nito.“Hindi, trabaho ko ang ipaghanda ka ng agahan.” Masunuring akto ni Catherine na parang tagapagsilbi.Umupo si Shaun, lumalaki ang inis. “Hindi tayo kakain. Magbihis ka. May pupuntahan tayo.”Kumunot ang noo ni Catherine. Kung hindi niya ito ikukulong, e ‘di pupunta na lang siya ng trabaho. Ngunit, nasa kanya ang huling salita. “Sige.”Pagkatapos maglinis, pinagmaneho siya ni Shaun sa palabas ng city.Hindi alam ni Catherine kung saan sila pupunta at hindi na rin nagtanong. Ayaw niya itong kausapin.Napagtanto niya lang noong makarating sila ng sementeryo na dito nilibing ang kanyang lol
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging