Nang pumunta ulit si Catherine sa harapan ni Shaun, nagtagpo ang kanilang mga mata, at nakapapaso ang pagtingin nito.Namula si Catherine sa titig nito at agad agad niyang ibinaba ang kanyang mga mata, hindi alam kung gaanong nakatutukso ang kanyang itsura ngayon.Tila’y mabilis na naputol ang mga kuwerdas sa utak ni Shaun at agad niyang hinawakan si Catherine sa kanyang baywang. “Tapon mo na bang gawin iyon?”Bahagyang nawindang si Catherine at hindi ito agad nakasagot. Tumungo lamang ito nang hindi niya namamalayan.Pagkatapos na pagkatapos ay iniangat ni Shaun ang kanyang katawan.“Ano ang ginagawa mo?” Napayakap si Catherine sa leeg ni Shaun sa takot.“Catherine Jones, aaminin kong pagaling nang pagaling ang iyong panunukso.” Bahagyang namamaos ang boses ni Shaun habang ibinubuhat nito ang babae paakyat ng kwarto.Nasisiraan na ng bait si Catherine. ‘Kailan ba kita tinusko? Kuya, ikaw kaya ang nagsabing punasan kita. Hindi ba dapat magaling kang magpigil ng iyong sarili? Hin
Sa galit ni Shaun ay agad agad niya itong tinawagan. “Catherine Jones, bumalik ka rito ngayon ngayon din! Kailangan ko pa bang ipaalala sa iyo ang laman ng kontrata? Tingin mo ba’y charity ito na magtatrabaho ako nang libre kapag may nakita akong hindi tma? O tingin mo’y milyon milyon ang halaga ng iyong kakayahang magluto?“Isa pa, hindi rin naman ito ang iyong unang pagkakataon. Bakit ka pa nagpapanggap?”Ang lahat ng kanyang sinabi’y tila latigo na humagupit sa puso ni Catherine habang pinakikinggan niya ito mula sa kabilang linya.Sa simula’y tila nagsisisi pa ito, ngunit ngayo’y nagalit na siya. “Paano mo nalamang hindi ito ang una kong pagkakataon?”“Nagsimula kayong mag-date ni Ethan Lowe noong kayo’y nasa high school pa lamang. Papaanong unang pagkakataon mo ito?” Hindi naniniwala si Shaun na kayang mapanatiling banayad ng mga kabataan ngayon ang kanilang mga pagsasama.“Hindi siya ang una kong pagkakataon.” Pakiramdam ni Catherine na siya’y inaagrabyado. “Ngunit nagkaroon
“Winasak ng bruhang ‘yon si James! Wala siyang puso!”Tuluyan nang bumuhos ang luha ni Sally.“Papa, mama, ‘wag na po kayong mag-away!” Agad na tumakbo si Rebecca papunta sa dalawa upang itigil ang kanilang pag-aaway. “Pa, nakalimutan niyo na po ba? Hindi ito ang panahon para maglugmok. Nasa atin pa rin ang Hudson Corporation. Isa iyon sa Top 500 enterprises sa buong bansa. Tiyak na mas malaki pa iyon kaysa sa Summit!”“Pero iyon ay… sa old madam…” Pag-aalangan ni Jeffrey.“Papa, kung hindi mo magagawan na paraan upang mapasakamay iyon, baka may magbago,” Sinabi ni Rebecca nang may mahinang boses.“Tama si Rebecca,” Walang awang sinabi ni Sally. “Ang lakas mambola ng mga madam na iyon noon, tatlo hanggang lima pa silang nagkukumpulan. Ngunit noong nagkagulo ang Summit, tumakbo agad sila paalis. Kapag lumubog ang Summit, wala nang lugar sa Melbourne ang ating pamilya!”Bahagyang lumaban si Jeffrey bago walang awang kumislap ang kanyang mga mata. “Tama!”...Nanaginip si Catherin
“Hindi ang taong basta basta mo na lamang minamahal,” Payabang nitong sinabi habang siyang pinakawalan. Hindi na niya ito pahihirapan pa.Natapos na lamang nang gayon ang kanilang pag-uusap at napabuntong hininga ni Catherine. Tila’y matagal-tagal niya pang kailangang magkunwaring in love sa lalaking iyon....9:00 am.Nang makarating siya sa opisina, dumiretso agad ito upang hanapin si Joseph.Naka-leave si Catherine mula nang siya ay arestuhin ng mga police at hindi na ito nakabalik sa kumpanya mula noon.Noong una’y inakala niyang mag-aalala siya sa mga komento ng kanyang mga kasama dahil tiyak na mahihirapan si Joseph dahil dito, at ayaw na niyang masira pa ang reputasyon ng Talton Design.Bagama’t tapos na ang kaso, nakokonsensya pa rin ito para kay Joseph.“Joseph, pasensya na’t kararating ko pa lamang sa kumpanya pero ang laki na agad ng atraso ko as iyo pati sa kumpanya.”Nagpapasalamat naman si Catherine dahil hindi pa rin siya sinisante ni Joseph kahit na sumailalim
Pagkarating ng hapon ay kalalabas lamang ni Catherine mula sa elevator nang biglang nagpakita si Ethan at hinarangan ang kanyang dinadaanan.“Alam mo ba kung gaano ka nakakabwisit? Hindi ba’t nilinaw ko na sayo noong huli?”Nakita siya ni Catherine at naghanap ng ibang madadaanan.“Cathy, namatay na ang iyong lola!” Biglang hinawakan ni Ethan ang kanyang braso. “Wala ka bang nalalaman tungkol doon?”Nanginig ang buong katawan ni Catherine. Dahan dahan siyang tumalikod nang may mga matang hindi makapaniwala. “Hindi ‘yan totoo!”“Sinasabi ko ang totoo. Tumatawag ako nang tumatawag kanina pa dahil gusto kitang i-comfort, ngunit parang wala pa yatang sinasabi sa iyo ang mga Jones.”Katatapos pa lamang magsalita ni Ethan nang biglang pumiglas sa kanyang hawak si Catherine at tumakbo papunta sa kanyang sasakyan.Subalit masyadong nanginginig ang kanyang mga kamay na hindi niya mabuksan ang pintuan nito.“Halika na, hindi ka makakapagmaneho nang maayos niyan. Ihahatid na lang kita roo
“Pwede bang ‘wag niyong dalhin ang personal niyong pag-aaway sa burol ng lola niyo?!”Malamig silang pinutol ni Catherine at tahimik na naglakad sa kabaong. Mukhang wala na siyang iba pang pwedeng gawin para sa kanyang lola kundi ang lumuhod.Hindi maganda ang naramdaman niya. Ang kanyang lola at lolo ay parehas na makapangyarihan sa Melbourne noong sila ay bata pa. Kung wala sila, wala rin ang pamilyang Jones ngayon.Ngunit, nang mamatay sila, mabilis at tahimik silang nawala. Wala man lang kahit sinong bisita dito para pagluksaan sila....Dumilim. Bumalik si Shaun sa villa at nakita si Aunty Linda na nagluluto sa bahay.“Asan si Catherine?”“Hindi pa siya bumabalik.” Kakatapos lang niya magsalita nang makita niya ang gwapong mukha na biglang nanigas.Patago siyang bumuntong hininga sa kanyang puso. Hindi niya kailanman nakita si Shaun na clingy noon. Hinanap niya ang asawa niya sa oras na makatungtong siya sa bahay.Tinignan ni Shaun ang watch niya na nagsasabing 6:30p.
“Alamin mo kung nagpunta ba sila sa hotel?” Tumayo si Shaun, namumuo ng poot ang madilim niyang mata.Marahang kumunot ang kilay ni Hadley. Matagal na siyang nagseserbisyo kay Shaun pero madalang niya ito makitang ganito kagalit. Siguro kahit si Shaun ay hindi napagtanto kung paano nabago ni Miss Jones ang emosyon niya.“Hindi na kailangang malaman pa.” Kinuyom ni Shaun ang kanyang kamay, ang kanyang boses ay tunog malamig at matikas. “Gusto kong makita kung gaano siya katagal sa labas.”Nagkibitbalikat si Hadley....Sa funeral parlor.Nakaluhod lang si Catherine buong gabi.Si Jeffrey, Sally, at Rebecca ay bumalik ng hating gabi.Silang dalawa lang ni Ethan ang natira sa loob ng malaking hall.“Bumalik ka doon.” Alam ni Catherine na nagpaiwan si Ethan dahil sa kanya pero ayaw niyang maging mapagpahalaga.“Hindi ako aalis. Napaka bait ni Granny Jones sa akin noon. Ang ihatid siya sa huling hantungan ng ganito ay dapat lang.” pagpupumitin ni Ethan na manatili sa tabi niya.M
Nagulat din si Catherine. Saka niya lang napagtanto na ang damit ni Ethan ay nasa balikat niya.Kung ganoon, iba nanaman ang iisipin ni Shaun pero pagod siya at wala sa mood para makipag away.“Mr. Hill, anong ginagawa mo?” Lumaki ang mata ni Ethan. Wala nang mas ibabagal pa, nararamdaman niya ang pag-angkin ng lalaki kay Catherine.Ngunit, hindi niya naintindihan. Tinulungan lang naman ni Shaun Hill si Catherine sa lawsuit, ‘di ba?“Ano sa tingin mo ang ginagawa ko?” Hinawakan ni Shaun ang baba ni Catherine ng walang ekspresyon at hinalika ito nang hindi nagdadalawang isip. “Akin siya kaya layuan mo siya. Kung hindi, lalamatan mo ang relasyon ko sa pamilyang Lowe.Sobrang nagulat si Ethan. “Impossible! Hindi ka niya mahal. Cathy, anong nangyayari?”Walang emosyon si Catherine dahil sa sobrang kahihiyan.Ilang beses na niyang naisip ang momentong ito. Hahawakan niya ang kamay ni Shaun nang nakataas ang noo at magpapakita sa harapan ni Ethan, dinedeklara bilang kanyang tiya.Hin
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging