Kinamumuhian din ni Eliza si Shaun, ngunit kamakailan lamang ay nagkipagbalikan ang kaibigan nito rito, kaya’t hindi mahirap para sa kanyang tulungan ang lalaki.“Pagkatapos makatakas ni Thomas ay hindi na natin magagamit itong lugar na ito. Kailangan niyong humanap agad ng panibagong lugar.” Utos ni Eliza.“Sige,”...Pagkaalis ni Eliza ay dinala ng lalaki si Thomas sa likod ng malapit na bundok.Nang matagpuan lamang nitong malapit nang magising si Thomas ito nagpanggap na naghuhukay ng butas.At nang makita niya ito, noon lamang napagtantuan ni Thomas na tinatangka siyang ilibing nang buhay ng lalaki.Akala nito’y patay na siya, ngunit hindi naman ito totoo.Habang tinitiis ang matinding pananakit ng kanyang dibdib, patagong tumakas si Thomas.“Oy! Nasa’n ka? Sandali!” Nang makita ito ng lalaki’y nakakalayo na ng takbo si Thomas, kaya’t agad siya nitong sinundan.Napakabilis ng takbo ni Thomas patungo sa isang baryo sa ilalim ng bundok habang sumisigaw ng ‘Tulong!’Nang m
“Marami ka ngang nalalaman.”Mabagsik ang tono ni Shaun.Nang marinig niya ito’y nagsimulang tumibok nang malakas ang puso ni Thomas. “Pwede akong maging witness, ngunit kailangan mong ipangako sa aking poprotektahan ako ni Chester. Ayaw ko nang ma-kidnap ulit.”Bagama’t hindi na kaatulad ng dati si Shaun, magkaibigan pa rin sila ni Chester, kaya’t naniniwala siyang mapoprotektahan ng kanyang kaibigan si Thomas.“Kidnap?” Nagulat ang lalaki.“Oo, si Sarah ang may pakana nito. Iniisip niya siguro na palagi kong sinisira ang kanyang mga plano, kaya’t pinapatay niya na lamang ako.” Nalulungkot na kinuwento ni Thomas. “Halos isang buwan akong kinulong sa madilim na cellar. Araw-araw pakiramdam kong nasa impyerno ako. May isang babaeng nakasuot ng maskara at paminsan-minsan ay pumupunta siya sa akin upang tortyurin ako. Balak niya rin sigurong patayin ako sa huli, ngunit nakatakas ako. Sugatan pa rin ako.”“Sige, kukuha ako ng taong poprotekta sa’yo. Magtago-tago ka muna’t ‘wag mong i
Noong pinutol ni Shaun ang daliri ni Logan, sinabi ni Catherine na imposible nang tumubo itong muli. Gayumpman ay pinutol pa rin ito ni Shaun.Bagama’t sinasamantala siya noon ni Sarah, pakiramdam niya’y may pananagutan pa rin siya roon.…Sa loob ng villa ng mga Hill.Hindi makatulog si Shaun.Tumayo ito nang matagal sa harapan ng bintana. Matapos ang matagal na katahimikan ay napagdesisyunan ng lalaking putulin ang isa nitong daliri.Nang matanggap ni Chester ang emergency call sa kalagitnaan ng gabi, agad siyang sumugod sa ospital.Matapos gamutin ng doktor ang sugat ni Shaun, tinignan ni Chester ang kamay na kung saan tinanggal ng lalaki ang isa nitong daliri. Nandilim ang paningin nito. “Nasisiraan ka na ba ng bait, Shaun?”“Isang daliri lang naman, hindi buong kamay.” Kinagat ng lalaki ang kanyang naninipis at namumutlang mga labi. “Mas mabuti na itong wala akong atraso sa iba, at wala nang mamamagitan sa aming dalawa.”“Siraulo.” Insulto ni Chester. “Kaya ayokong nakiki
“...”Muntikan nang isuka ni Logan ang kinakain nitong churro.Agad nitong tinignan ang kamay ng lalaki, pagkatapos ay nagsimulang lumaki ang kanyang mga mata. “Young Master Hill…”“Iyan ang atraso ko sa’yo. Sinabi ko na sa’yo noon, ‘di ba?” Sinabi ni Shaun. Tila’y binabalik lamang nito ang inutang niyang pera kay Logan.Hindi alam ni Logan ang sasabihin, kaya’t buong paghahanga na lamang nitong tinignan ang lalaki.Akala niya noong una’y hanggang salita na lamang si Shaun dahil sa kayabangan nito noon kahit na pabagsak na ang kanilang pamilya. Papaanong puputulin ng lalaki ang kanyang daliri upang bumawi sa tauhan ng iba?Gayumpaman, ginawa niya pa rin ito.“Alam ko ang dahilan kung bakit niyo ‘to ginawa, ngunit hanga pa rin ako. Madalang akong humanga sa iba. Kayo ang una.” Taos-pusong sinabi ni Logan.“Ayaw ko lang magkaroon ng atraso sa iba, lalo na sa’yo. Bagama’t si Cathy lamang ang dapat mong protektahan, alam kong ikaw ang nasa likod kung bakit ligtas si Cathy at ang mg
Sira na ba ang tuktok ng lalaki?Napansin ni Logan na unti-unting namutla ang maganda ngunit nalilitong mukha ni Catherine, at hindi nito mapigilang magbuntong-hininga.“Sa totoo lamang niya’y noong nagkabalikan kayo ni Shaun, napaisip ako kung wala na bang mas matinong lalaki rito sa mundo. Hindi ko alam kung bakit dikit ka nang dikit sa lalaking ‘yon, ngunit naisip ko na dahil naloko lamang siya ni Sarah noon, marahil ay mahal ka naman niya talaga. Kung hindi dahil sa’yo’y puputulin niya ba ang sarili niyang daliri? Ginawa niya lamang iyon upang lumiit ang puwang sa pagitan ninyong dalawa.”Agad siyang naintindihan ni Catherine.Pumayag siyang makipagbalikan sa lalaki.Sa katunayan ay ginawa niya iyon alang-alang sa mga bata, at dahil sa walang sawa nitong panunuyo sa kanya kaya’t naisip nitong mas mabuti lamang na makisama na lamang siya.Subalit hindi pa rin nito binubuksan ang kanyang puso para sa lalaki.Nagkibit ng balikat si Logan. “Pagkabalik mo noon, palagi mong sinasa
Pakiramdam ni Catherine na may tumutusok sa mga mata niya.Sinubukan niya itong pigilan, pero namula pa rin ang mga mata niya.“Shaun, may problema ba sayo?” Nawalan siya ng kontrol at pinagsabihan ang lalaki.Tumitig si Shaun sa namumulang mga mata ng babae, at sa isang iglap, hindi na siya nakaramdam ng pagkaconscious sa sarili at nerbyos. Sa kabaliktaran, umangat ang mga labi niya sa isang matamis na ngiti. “Nag-aalala ka sakin.”“...”Masyadong naiinis si Catherine kay Shaun para magsabi ng kahit ano.Nasa ganitong estado ang lalaki, pero sinabi pa rin nito na siya ay nag-aalala sa lalaki. ‘Yun ba ang punto?“Cathy, sobrang saya ko. Tila worth it ang pagputol sa daliri ko.” Malambing na sinabi ni Shaun, “Kung alam ko lang dati pa, hindi ko na ito ipagpapaliban hanggang ngayon. Matagal ko na sana itong pinutol.”“Shaun, sa totoo lang, ako…” Nakaramdam si Catherine ng bara sa kanyang lalamunan.“Cathy, huwag ka nang magsalita. Makinig ka sakin.”Ginamit ni Shaun ang kanyang
”Talaga? Edi hayaan mo ‘kong subukan ito.” Nang iunat ni Catherine ang kanyang kamay at umasta na tila didiianan niya na ito, napansin niyang biglang pumikit si Shaun, at ang pilik mata ng lalaki ay nangangatog. Kahit ang mga templo nito ay naninigas.Ang mga sulok ng labi ni Catherine ay bahagyang kumurba paitaas. Sa huli, ibinaba niya ang mga kamay niya, tumingkayad, at hinalikan ang lalaki.Sobrang natigilan si Shaun na minulat niya ang mga mata niya. Ang intense na sakit ay hindi kailanman dumating. Sa halip, ang dumating ay isang tila jelly na juicy na mga labi ng isang babae.“Buksan mo ang bibig mo.” Ang mahinang, mapang-akit na boses ng babae ay malabong naririnig.Pakiramdam ni Shaun ay tila matutunaw ang kanyang puso.Hindi ba’t kadalasan ang mga lalaki ang nagtatalk dirty?Gayunpaman…Ahem, mas tunog sexy ito nang magmula ito kay Catherine.Talagang nastimulate si Shaun. Niyakap niya nang mahigpit ang babae at malupit na nilaliman ang halik.Nahalikan niya na si Cathe
Sobrang nakakatawa ito para kay Catherine. Ito ay kaswal na remark lamang.Sipsip man siya sa magagandang itsura, pero kapag mahal niya ang isang tao, lagi niyang mamahalin ito kahit pa ito’y tumanda at pumangit.“Cathy, tanghali na. Gusto mo bang sabay magtanghalian?” Tanong ni Shaun sa pagtatangkang magpasaya.“Okay.”“Anong gusto mong kainin? Mayroong maraming restaurant malapit sa kumpanya namin—”“Tara bumalik at kumain.” Pinutol ni Catherine ang lalaki. “Ang estado mo ngayon ay hindi angkop sa pagtatrabaho, kaya dapat kang bumalik sa bahay at magpagaling.”“Pero ayaw kong bumalik sa tahanan ng pamilyang Hill para magpagaling. Gusto kong manatili kasama ka.” Mapagmahal na tumitig si Shaun sa babae.“Naninirahan ako ngayon kasama ang dad ko. Kapag sinama kita pabalik sa pamilyang Yule, pagsasabihan niya ‘ko.” Matapos ‘yun, isang sandaling nanatiling tahimik si Catherine. Matapos, sinabi niya, “Pumunta tayo sa Palm Springs. Hindi ba’t may suite ka ‘ron? Pwede kang magpahinga
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging