"Tara na. Sasamahan kita uminom hanggang sa bumagsak tayo ngayong gabi."Tinapik ni Chester ang balikat ni Rodney."Hindi na. Gusto ko kumalma mag-isa."Nakakagulat, umiling si Rodney.Hindi siya pinigilan ni Chester. Ang nararamdaman ni Rodney para kay Sarah ay sobrang lalim. Hindi ito isang bagay na mapagtatanto sa maikling oras. Gayon pa man, basta hindi na babalik si Sarah para guluhin si Rodney, susuko rin siya sa lalong madaling panahon.Pagkatapos umalis ni Rodney sa wasak na kalagayan, tinawagan ni Chester si Shaun.Pagkatapos marinig ni Shaun ang lahat, natahimik siya ng ilang saglit at sinabi, "Natatakot ako na bumalik si Sarah at guluhin si Rodney muli pagkatapos niya bumalik sa pamilyang Snow balang araw at maging matagumpay sa karera niya."Nagulat si Chester. "Hindi dapat maging tanga si Rodney. Kung hindi niya pa rin naiintindihan ang ugali ni Sarah pagkatapos ng insidente na ito, hindi ko alam kung ano ang dapat ko sabihin tungkol sa kanya.”"Umasa na lang tayo
Sa saglit na iyon, sumuko na talaga siya.Ang hindi nasuklian na pag-ibig na nagsimula noong kabataan niya ay tumagal ng mahigit sampung taon.Sa huli, napagtanto niya na ang tao na nahulog siya sa sobrang masama na babae.Ang buhay niya ay isang biro.Sa sumunod na ilang araw, ayaw pumunta ni Rodney kahit saan. Ayaw niya magpunta sa kompanya. Hindi siya lumabas at nanatili lang sa loob ng bahay niya ng hindi kumakain o umiinom.Pagkatapos ng tatlong araw, nagpunta siya sa bahay ng pamilyang Snow at lumuhod sa harap ng pinto.Nang 9:00 p.m. na, nagsimula na umulan ng malakas.Maraming tao ang nakaupo sa living room ng bahay ng pamilyang Snow. Gayon pa man, walang nagsasalita. Sobrang tahimik na pati ang tunog ng paglaglag ng karayom ay maririnig.“Dad…” Nag-aalala na tinignan ni Wendy si Old Master Snow.“Hinihiling mo ba na bawiin ko ang mga sinabi ko?” Tinignan siya ng masama ni Old Master Snow.“Hindi iyon ang ibig kong sabihin…” Nagbuntong hininga si Wendy. “Kahit papaano
”Freya, andito ka. Kumain ka na ba ng agahan?” Kumaway si Old Master Snow habang nakangiti. “Hindi ba at sinabi mo noong nakaraan na gusto mo kainin ang scones na ginagawa ni Aunty Layla? Hiniling ko sa kanya na gawan ka. Sobrang init pa nito.”“Salamat, Grandpa.”Umupo ng natural si Freya. Sinimulan na niya kainin ang masarap na scones.Pagkatapos ito makita ni Rodney, mas naging miserable ang pakiramdam niya.Noong isinilang siya, naging sikat siya sa pamilyang Snow. Siya ang paborito ng lahat kahit saan siya magpunta.Ngayon… Ginawa niya ito sa sarili niya.“Grandpa…” Marahan na tinawag ni Rodney.Ito ay para bang naalala ni Old Master Snow ang kanyang pag-iral. Sinabi niya kay Freya, “Freya, hindi ka ba nagtataka kung bakit siya biglang bumalik para lumuhod at humingi ng tawad? Iniwan siya ni Sarah ilang araw na ang nakalipas.”“Kaya pala…” Pagkatapos lunukin ni Freya ang scone, nagbuntong hininga siya.“Oo, kaya pala, ‘di ba? Kaya pala bigla siya bumalik.” Naglabas ng hin
”Sis, hindi ka nagmaneho papunta dito. Ihahatid na kita.” Sinundan ni Ryan si Freya.Emosyonal na sinabi ni Wendy, “Hindi ko inaasahan na ang relasyon nila Ryan at Freya ay magiging ganito kabuti.”“Oo.” Tumango si Nathan. “Sayang lang na buntis na si Freya. Kung hindi…”Binigyan niya si Rodney ng tingin patagilid. Nakakaramdam siya ng kaunting pagsisisi. “Hindi ko talaga maintindihan kung paano ang isang bulaklak na tulad ni Freya ay nasira mo, isang walang kwentang basura, noon.”“Second Uncle…” Nalungkot si Rodney. Dati, palagi sinasabi ni Nathan na siya ang pinakagwapo sa pamilyang Snow at hindi maraming babae ang mabuti para sa kanya. Bakit biglang kinakampihan ng lahat si Freya sa isang kisapmata?“Tama ang second uncle mo.” Ani ni Old Master Snow. “Ayon sa mga tuntunin ng pamilyang Snow, kung gusto mo bumalik sa pamilyang Snow, kailangan mo pagtiisan ang 81 na latigo.”Kinilabutan ang katawan ni Rodney.Alam niya ang instrumento ng pagdisiplina ng pamilyang Snow.Hindi l
”Pag-isipan mo ito dapat nang mabuti. Kung hindi mo kaya suyuin si Freya, ang 81 mo na latigo ay magiging walang kabuluhan.” Paalala ni Old Master Snow, “At saka, hindi ka maaaring gumamit ng masamang paraan para mapilit siya. Kailangan ay kusa siya.”Gusto dumura ni Rodney ng dugo.Kahit pa malatigo siya ng 81 na beses, ang tanging makukuha niya lang ay isang tiyansa para suyuin si Freya.Tinutulak talaga ng pamilyang Snow si Rodney sa paraan na walang labasan. Tumanggi siya pakasalan si Freya noon, at ngayon, hindi niya ito makuha.“Grandpa, mas importante ba ang imahe mo? O ang apo mo?” Sabi ni Rodney. Paiyak na siya.Walang pakialam na tinignan siya ni Old Master Snow. “Siyempre, mas importante ang imahe ko. Kapag nawalan ako ng apo, marami pa akong ibang apo. Kapag nawala ang imahe ko, mahirap ito ibalik.”“...”Gusto talaga dumura ni Rodney ng dugo mula sa sinabi niya na parang suntok.Maikling panahon lang ang pag-alis niya, ngunit hindi na siya gusto ng lahat ngayon.S
”Sampung kilo.”Sinabi ni Catherine habang nakangiti.Naluha si Freya dahil naantig siya at niyakap niya si Catherine. “Alam mo ba na kumakain ako ng masustansya na pagkain araw-araw kamakailan lang? Ang panlasa ko ay nagiging matabang na dahil sa masustansyang pagkain. Sobrang dami mong binili na crayfish para sa akin. Ngunit buntis ako, kaya limang kilo lang ang pinakamarami na makakain ko.”Kumibot ang dulo ng bibig ni Catherine. “Gusto mo kumain ng limang kilong crayfish? Nananaginip ka siguro. Hanggang 20 na piraso lang ang pwede mo kainin. Marami akong binili dahil gusto ko magluto ng marami at magdala kala Suzie at Lucas. At saka… pupunta rin si Shaun.”“Bakit mo siya inimbita?” Naging malungkot ang ekspresyon ni Freya. “Inaapi mo ba ako dahil buntis ako at mag-isa pa rin ako? Ginagalit mo siguro ako.”“Masyado ka nag-iisip. Gusto ko lang kumuha ng ibang tao na maghuhugas ng crayfish.” Inangat ni Catherine ang crayfish at pinakita ang tiyan nito kay Freya. Ito ay marumi.“
Sandali!Crayfish?Tiniis ni Rodney ang matinding sakit at inangat ang ulo niya gamit ang buong lakas niya. “Chester, tawagan mo siya muli. Si Freya ay buntis ngunit kumakain pa rin siya ng maruruming bagay tulad ng crayfish? Paano kung magkaroon ng sakit ang anak ko mula sa pagkain?”Walang masabi si Chester. “Hindi ba at nagdesisyon ka na ayaw mo na sa bata na ito? Ano ang kinalaman nito sa iyo?”“...”Natulala si Rodney ng mahabang oras. Pagkatapos ay sinabi niya habang namumula ang mukha niya, “Ngunit ang bata sa tiyan ni Freya ay laman at dugo ko. Iyon ay katotohanan.”“Dinala mo siya para ipalaglag ang laman at dugo mo. Iyon ay katotohanan din.” Kalmado na paalala ni Chester. “Wala ka nang pakialam doon.”“Chester!” Nagagalit na si Rodney at tinaas niya ang boses niya. Bilang resulta, naging itim ang paningin niya ng ilang saglit dahil sa sakit. Muntik na ulit siyang mahimatay.Matagal siyang gumaling. Pagkatapos, nanghihina niyang sinabi, “Anong karapatan mo na pagsabiha
“Nabuburyo ka na ba?” Pangungutya ni Shaun. “Hitsura lang naman ang mayroon siya. Natural lamang na maburyo matapos mo siyang titigan nang matagal.”Ang ibig sabihin ng lalaki ay kumpara rito, kakaiba siya dahil maganda ang kanyang katauhan.Ngumiti lamang si Catherine. “Oo nga, kakaiba talaga ang mga lalakeng nahuhulog sa mga tulad ni Sarah Neeson.”Shaun, “...”Napangisngis si Freya nang makita nito ang naninigas na mukha ng lalaki.“Anong nakakatawa?” Sulyap ni Shaun sa babae. “At least nagbago na ako, ‘di tulad ng ama niyang dinadala mo. Natauhan lamang siya kapag inabandona na ng pamilya.”“...”Hindi na muling makatawa si Freya, kaya’t tinitigan na lamang nito nang masama ang lalaki. “At ano’ng ibig mong sabihin? Sinasabi mo bang hindi ako makukumpara kay Sarah? Kung hindi dahil sa inyong mga lalakeng hulog na hulog sa mga katulad ni Sarah ay ganito ang napapala naming mga mababait at inosenteng mga babae.”“Tama na kayong dalawa. Lulutuin ko na lang ‘yung crayfish.” Naba