“...” Matapos mainsulto, talagang hindi maganda ang mood ni Shaun. Matapos ang mahabang sandali, nagpilit siya ng isang pangungusap sa kanyang nakakuyom na ngipin. “Cathy, hindi ‘yun ang sinabi mo habang mahigpit kang nakakapit sakin kagabi. Sabi mo ako ay…”“Okay. Tumahimik ka nalang.”Hindi na ito matiis ni Catherine at pinatigil niya ang lalaki. Irasyonal siya nang oras na ‘yun, kaya siguro nakapagsabi siya ng mga walang hiyang mga salita.“Sige. Huwag na natin pag-usapan ito. May ipapakita ang video sayo.”Pinlay ni Shaun ang video ni Wesley para sa kanya.Sa kabila ng galit sa kanyang mukha sa simula, naging mas kalmado si Catherine sa bandang dulo.Hindi nakakagulat na makitang gawin ni Wesley ang pakulo na ito matapos niyang makita ang walang hiyang banda ng lalaki.Nakaramdam lang siya ng galit at inis na nagpakasal niya sa ganitong tao.Lalo na noon, pinuri pa niya ng ilang beses si Wesley sa harap ni Shaun. Sabi niya na si Wesley ang taong talagang karapat dapat na
Si Shaun, na walang awang muling sinaksak nanaman sa puso, ay malungkot na ibinaba ang kanyang mga mata. Ang kanyang makapal, maitim na pilik mata ay nangatog. Ang gwapo niyang mukha ay mukhang malungkot, nag-iisa, at naagrabyado. Pakiramdam niya ay sobrang inatake siya na namutla ang mukha niya, at mukha siyang sobrang nakakaawa.Ginalaw niya ang katawan niya at binitawan si Catherine, hinayaang humiga ang babae sa kama.Natigilan si Catherine. Nakita ang malungkot na itsura ng lalaki ay pinagsisihan niya ito.Kahit pa nagbibiro siya, sobra na ba ito?“Ahem… Shaun, ikaw…”“Cathy, hindi kita inaasahan na sabihin ang mga ganoong mga salita.” Biglang nilagay ni Shaun ang pareho niyang kamay sa may tainga ng babae. Ang kanyang magandang mga labi ay katakot-takot na umangat. “Sa kasong ‘yun, makakagamit lang ako ng mga kilos para patunayan ang abilidad ko na mabigyan ka ng kasiyahan.”“...”Hindi inaasahan ni Catherine ang biglang pagbabago ng ekspresyon ng lalaki at natulala siya.
”Ano ang ginagawa mo?” Medyo natigilan si Catherine.“Pinapaliguan ka, siyempre. May lakas ka ba para paliguan ang sarili mo?” Kaswal na nirolyo ni Shaun ang manggas niya.“...Lumabas ka.” Naiirita si Catherine at gusto niya ito itulak. Gayon pa man, naging mahina ang binti niya pagkatapos ng ilang hakbang, at nahulog siya sa bisig nito.“Ahem. Hindi naman ako lalabas, ngunit hindi mo kailangan itapon ang sarili mo sa akin nang ganito.” Mayabang na ngumiti si Shaun.Galit na galit si Catherine na sumakit na ang mukha niya.Sa huli, tinulungan siya ni Shaun maligo at magsuot ng malinis na damit bago siya binuhat nito palabas.Sa buong proseso, nadama ni Catherine na maswerte siya at namamaga ang mukha niya. Kung hindi, tiyak na mamumula ang mukha niya.Pagkatapos lumabas, tumunog ang phone ni Shaun. Ito ay sina Lucas at Suzie. Hindi nakatulog ang dalawang bata kagabi dahil sobrang nag-aalala sila.Sinabi ni Suzie, “Scummy dad, kumusta si Mommy? Nasaan ka ngayon? Nag-aalala ako k
”Shaun Hill, gusto mo ba magulpi?”Sobrang galit na si Catherine na sasabog na ang baga niya. Hindi niya alam kung sasan siya nakakuha ng lakas, ngunit kinuha niya ang bouquet ng bulaklak sa gilid at hinampas ito sa ulo ni Shaun.Tinakpan ni Shaun ang ulo niya mula sa pag-atake at mabilis na umatras.Kakapasok lang ni Chester na saktong nakita niya ang eksena at nang aasar niyang tinaas ang kilay niya. “Mukhang mabilis ka gumagaling.”Malungkot na huminga ng malalim si Catherine at ginamit ang quilt para takpan ang mukha niya.“Anong problema niya?” Pagkakita sa kanya ni Chester nang ganon, nagtataka na tinignan ni Chester si Shaun.Ito ay para bang nakakita siya ng muto. Malinaw na hinampas si Shaun, ngunit ang ngiti niya ay matamis, na para bang kakakain niya lang ng honey.“Nawalan ka ba ng ilagn turnilyo sa ulo dahil sa pag-gulpi?” Kinutya siya ni Chester.“Ang isang mababaw at feminine na lalaki na tulad mo ay hindi ito maiintindihan.” Tinignan siya ni Shaun nang may pagha
Hindi rin makapagsalita si Catherine. Pagkatapos ng ilang saglit, sinabi niya, “Tatlong taon ang nakaraan, sinabi ko sa iyo na nagpapanggap si Rebecca na siya si Shelley…”Ginambala siya ni Chester. “Ngunit nagsagawa kami ng DNA test. Ang tao na namatay ay si Shelley. Catherine, alam ko na may magandang relasyon kayo ni Charity, ngunit walang simple sa pamilyang Neeson. Hindi mo lang dapat iniisip na linisin ang pangalan niya.”Nairita kaagad si Catherine sa ugali niya. “Dati, sinabi mo na simple lang si Sarah at mabait at na palagi siyang inaapi ni Charity. Ngayon at naiintindihan mo na ang tunay na kulay ni Sarah, sa tingin mo ba ay inapi siya ni Charity? Hindi mo ba nakita na inaapi ako ni Sarah na muntik na ako magpakamatay? Alam mo na ngayon na mali ang pagkakaintindi mo sa akin noon, kaya sumagip ba sa isip mo na si Charity ang dating ako?”Nabigla si Chester sa mga sinabi niya.Mabillis na sumang-ayon si Shaun na parang baliw. “Cathy, tama ka. Nagising talaga ako sa mga sina
Mas lalong nagugulat si Shaun habang nakikinig siya.Hindi niya maiwasan magbuntong hininga. Sobrang sama at lupit talaga ni Mason.Siguro pinupuntirya na siya ni Mason noong nagpunta siya sa Melbourne. Palihim na pinlano ni Mason ang bawat baitang.Nakita niya pa ang ambisyon ni Wesley at kinuha ang oportunidad na makuha siya. Silang dalawa ay tusong tao, kaya pareho sina Catherine at Shaun na naloko.“Cathy, humihingi ako ng tawad. Kung mas pinagkatiwalaan lang kita noon. Hind tayo mauuwi sa ganito ngayon.”“Hindi, mauuwi pa rin tayo sa ganito dahil dumating si Sarah. Sa oras na iyon, inisip ko ito. Kung may pakialam ka ng sobra sa pinsan ni Sarah, ano ang mangyayari kapag dumating si Sarah? Ang pinaka-kinakatakutan ko ay nangyari pa rin sa huli. Ako ay natalo nang tuluyan.”Walang magawang sabi ni Catherine, “Bago ka mahipnotismo ni Sarah, dinala mo ako sa baquet. Nahiwalay ako at pinahiya ako ng mga itinuturing mo na kapatid, ngunit hindi mo ako kinampihan. Lahat kayo ay naka
Mali ako sayo noon?Gayon pa man, wala na itong kwenta. Ang nawalang buhay ay hindi na babalik pa kailanman.… Sa ward.Hindi nagsalita si Catherine. Ang sakit ay nakasulat sa mukha niyang maganda.Dahan-dahan binalatan ni Shaun ang mga orange sa gilid. Naintindihan niya na si Charity ay isang sugat para kay Catherine.Ngayon, wala nang magagawa ang paghingi ng tawad. Ang pinsala ay tapos na, kaya kailangan na lang niya bumawi.“Cathy, huhukayin nating dalawa ang katotohanan sa taon na iyon para maparusahan ng batas ang tunay na salarin.” Kumuha si Shaun ng isang praso ng orange at ibinigay sa kanya.“Wala ako gana kumain,” Mahinang sinabi ni Catherine. “Hindi ko iyon sinabi lahat para sisihin ka. Sinisisi ko rin ang sarili ko. Kung mas naging matalino ako noon, hindi ko hahayaan i-frame ni Wesley si Charity. Kinasal pa nga ako sa tao na nanakit sa kaibigan ko.”“Hindi mo iyon kasalanan. Sobrang hipokrito ni Wesley. Inisip ko pa nga dati na talunan siya.”Kinutya ni Shaun an
Kinusot ni Freya ang kanyang baba at sinabi, “Sa nakikita kong paraan ng pagdikit sa’yo palagi ni Shaun, pihado ko’y hindi mo na iyon mapapaalis sa buhay mo…”“...”Walang masabi si Catherine.“Bakit ba kasi hindi mo na lang hayaan?” Huminga si Freya nang malalim. “‘Wag mo nang labanan. Kapag mas lumalaban ka, mas dumidikit ‘yung tao sa’yo eh.”“Teh, kasal na ako ‘di ba?”Nababagot na nagpaalala si Catherine. “Ano’ng gagawin mo kung ikaw ang nasa kinatatayuan ko? Sa unang kasal ko, may babaeng umagaw sa asawa ko at tinrato ako bilang isang mental patient. Sa sumunod naman, pinakasalan ko ang isang demonyong binugbog ako hanggang maging ganito ang itsura ko. Tingin mo ba’y may inaasahan pa ako sa pag-ibig at pagpapakasal? Malapit na akong ma-traumatize.”“Kawawa naman ‘tong kaibigan ko.” Agad na niyakap ni Freya ang kaibigan. “Hindi na tayo magpapakasal. Hindi na tayo hahanap ng lalaki. Sabay na lang nating ipalalaki ang ating mga anghel sa susunod.”Nakita ni Shaun, na siyang na