“...”Ang mga salita ni Shaun ay nagparamdam kay Catherine na siya ay talagang hindi makapangyarihan.Ito’y nagpaalala sa kanya ng pagsasabi ni Shaun ng lahat ng klase ng pickup lines nang unang magkita sila. Maya-maya, naglash out siya sa lalaki at nagtaka kung may sakit ba ito sa utak.Sa oras na ‘yun, pakiramdam niya na dumb*ss ang lalaki sa hindi pag-alam kung paano lumandi sa ganon kaganda.Ngayon, tila naiintindihan niya ang nararamdaman ng lalaki dati.Sa oras na pumasok si Shaun sa emergency department, kinailangan niyang ilagay ang kanyang pangalan at phone number sa form para kumpletuhin ang registration.Direkta niyang inangat ang injured niyang kanang kamay. “Hindi ako makapagsulat.”Tulad nito, walang choice si Catherine kundi tulungan siyang i-fill out ang form at magregister para sa appointment.Naglakad si Shaun kasama siya hanggang dulo. Kailangan niyang magx-ray bago sa wakas kailanganin ng sodium chloride IV infusion para bawasan ang pamamaga.Matapos i-set
...Pagkarating ni Catherine sa villa ng pamilyang Yule, nagpadala siya ng mensahe kay Hadley sa WhatsApp. [Nasa bahay na ako.]Sa loob ng ilang segundo, nakatanggap siya ng sagot. [Maganda iyon. Magpahinga ka nang maaga. Mula kay Shaunny.]Mukhang ginamit ni Shaun ang phone ni Hadley para magpadala ng mensahe sa kanya.Pagkatapos maligo, humiga sa kama si Catherine. Ang walanghiyang mukha ni Shaun ay lumalabas paulit-ulit sa utak niya. Sa huli, hindi siya nakatulog.…Samantala, nakatanggap ng tawag kay Charlie, at dinurog ni Wesley ang phone niya sa galit.Sa kabilang banda, iniinsulto ni Charlie si Wesley. “Sobrang t*nga ng ideya na iminungkahi mo. Hindi lang buhay si Shaun, ngunit nagawa niya pa isalba si Hannah. Ngayon, tinatrato ng pamilyang Mead si Shaun na tagapagligtas nila. Narinig ko kanina na patuloy na nagpapasalamat kay Shaun si Senator Mead at ang asawa niya kanina.”Nagngitngit si Wesley ng ngipin. “Hindi ko inaasahan na mabubuhay si Shaun pagkatapos bumagsak ng
”Hilingin mo kay Gary na ayusin iyan,” Walang pakialam na sinabi ni Mason.“Papayag ba si Gary dito?” May walang magawa na ekspresyon sa mukha ni Maurice. “Sigurado ako na mas pipiliin isakripisyo ng pamilyang Holt si Chealsea kaysa galitin ang pamilyang Mead at pamilyang Snow.“May dumi ako sa pamilyang Holt. Kapag tinakot ko sila, bibigyan ko rin sila ng ilang benepisyo.”Huminto nang saglit si Mason at tumingin kay Charlie. “Hindi ito kasing simple ng iniisip niyo. Maaari nating ilipat ang sisi kay Chelsea, ngunit hindi tanga ang pamilyang Mead at pamilyang Snow. Tiyak na paghihinalaan nila tayo.”“Kung gayon… anong gagawin natin?” Namuti ang mukha ni Charlie.“Bigyan mo sila ng benepisyo.” Lihim na hinimas ni Mason ang mga daliri niya. “Simulan natin sa pamilyang Mead. Nagsasalita ang pera.”“Okay, kuha ko na. Uncle Mason, ang galing mo.” Sobrang hinahangaan ni Charlie si Mason.Gayon pa man, nanatiling walang pakialam si Mason. “Gamitin mo ang utak mo bago ka umakto sa susu
”Huwag mo maliitin ang kasamaan ng pamilyang Campos. Ngayon, para sa kanila, it’s their way o highway.” Paalala ni Shaun, “Hindi mo kailangan hanapin si Mason. Ang tao na katulad niya ay isinaalang-alang nang hindi tao.”“Anong… anong ibig mong sabihin?” Nagtataka si Lea. May pakiramdam siya na may bagay na alam si Shaun.“Kung kagagawan ito ng pamilyang Campos, sisisihin nila si Chelsea sa insidenteng ito para protektahan si Charlie. Kahit na si Chelsea ay kapatid ni Joanne at si Joanne ang nagluwal sa anak ni Mason, kaya isakripisyo ng pamilyang Campos ang pamilyang Holt. Hintayin mo lang at tignan mo. Maririnig mo sila maya-maya.”Nangilabot si Lea. Ngayon lang tumama sa kanya na mas nakakatakot si Mason kaysa sa iniisip niya.“Kikitain ko ang chairman ng Garson Corporation mamayang hapon,” Ipinaalam sa kanya ni Shaun.“Alright.”Noong umabot na si Lea sa pinto ng hindi niya namamalayan, tumalikod siya at pinaalala kay Shaun nang may halo-halong emosyon. “Shaun… Alagaan mo an
Ginambala ni Shaun si Hannah. “Miss Mead, isinalba lang kita dahil ayaw ko na ilagay ako ng tatay mo sa gulo, kaya hindi mo kailangan na magpasalamat ka sa akin o ibalik ang pabor.”Tinignan siya ni Hannah sa pagkakahanga. Ang titig ng lalaki ay kalmado na parang lawa, kaya mahirap siya mabasa ng tao.Gayon pa man, naiintindihan niya ang sinasabi nito.Mas lalo siya nahuhulog dito dahil sa katapatan ng lalaking ito.“Ngunit… gusto ko ipahayag ang pasasalamat ko at ibalika ng pabor sa iyo. Anong gagawin ko?” Malanding naglakad si Hannah papunta sa lamesa niya at inilagay ang kamay niya dito bago yumuko ng kaunti.Sa kabila ng pag-upo sa upuan, madaling makikita ni Shaun ang dibdib nito sa saglit na iangat niya ang mata niya.Gayon pa man, hindi nagliwanag ang mata niya. Sa halip ay nakaramdam siya ng pandidiri sa lalamunan niya. “Miss Mead, sa tingin ko ay dapat mo tignan ang profile ko. Alam ng lahat na impotent ako, kaya hindi na kita pag hihintayin pa.”“Hindi ako naniniwala.
Hindi makapagsalita si Shaun ng ilang segundo bago siya nakapag-isip muli habang nakatayo. “Ang pagbalik ng bayad sa iyo ay hindi sapat para ipahayag ang pasasalamat ko sayo. May alam ako na magandang restaurant. Nagtataka ako kung libre ka ngayong hapon…”“Salamat, ngunit hindi ako libre.” Tiyak ang sagot ni Catherine.“Kung gayon kailan ka magiging libre? Maaari ka magsabi ng oras. Sasabayan ko ang schedule mo,” Mabilis na sinabi ni Shaun.Galit na sumagot si Catherine, “Hinding-hindi ako magiging pwede sa iyo,”“Nagkakataon naman, palagi ako pwede para sa iyo…”Binaba na ni Catherine ang tawag bago pa matapos ni Shaun ang sinasabi niya.Tinignan ni Shaun ang phone at tumawa. Wala pang isang minuto, nakatanggap siya ng QR code mula kay Catherine sa phone ni Hadley.Na-scan na niya ang code gamit ang phone niya at naglipat ng 52 thousand dollars sa kanya.…Sa opisina.Nang nakita ni Catherine ang pera, hindi niya inisip na ibalik ito sa kanya.Ano naman kung nagbigay ito s
Naglabas ng isang kabigha-bighani ngunit misteryosong ngiti si Shaun. “Doon siya sa isang madilim na lugar. Napakadilim…”Nagkataong nanonood mula sa tabi si Harvey at nakita niyang may hindi tama sa mga nangyayari. Natatakot itong baka may masabi si Shaun na ikakasira ng pangalan ni Catherine, kaya nama’y nagmamadali itong sumingit sa usapan upang putulin ang sinasabi ni Shaun. “President Hill, hindi po ba’t matagal na kayong hiwalay ni President Jones? Bakit hindi na lang po kayo magkanya-kanya? Kapag lumabas pa ang mga sinasabi mo rito’y baka maapektuhan pa ang kasal ni President Jones.”“Hindi ba’t maganada ‘yon?” Itinaas ni Shaun ang kanyang mga kilay. Nasanay na siyang maging isang bastos na homewrecker.Gumalaw ang mga sulok ng bibig ni Harvey. “Hindi po. Bilang isang tao, hindi ito tama…”“Kung gayo’y hindi ako isang tao.”Nautal si Harvey. “...Kung hindi kayo isang tao, ano ho kayo?”“Isang simp.” Itsura pa lamang ay pinapakita na ni Shaun na wala siyang pakialam.Tinig
“Oo, isang high-class na simp. Ganito mag-aruga ang isang lalaki para sa isang babae. Hindi ko ito alam noon, ngunit matututo ako simula ngayon.” Noon lamang napagtanto ni Shaun, noong nakatayo siya sa harap ni Catherine, na sa sandaling itapon niya ang kanyang pride ay wala na siyang pakialam rito at wala na siyang balak pa itong pulitin pabalik.Wala talagang masabi si Catherine. Mabuti na lamang at nakapaghanda siya bago ito hayaang makaakyat.“Sige, dahil gustong gusto mong maging simp, kainin mo ‘to.” Kumuha ng isang pirasong karneng hilaw mula sa kanyang drawer at hinagis ito sa harap ng lalaki. Ipinautos niya ito sa mga tauhan ng kusina kani-kanina lamang.Nandilim ang kaaya-ayang mukha ni Shaun noong nakita niya ang hilaw na karne. Matapos ang ilang sandali, habang nakatingin sa kanya si Catherine, ay dinampot niya ang karne at kinagat ito.Nanlaki ang mga mata ni Catherine. Nais niya lamang i-prank ang lalaki upang umatras ito sa kahihiyan, ngunit hindi niya inaasahang gag
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging