Chapter 3

Bandang alas sais ng gabi ay puno na ang grand hall ng hotel. Ngayon ang anniversary ng hotel company na pinagtatrabahuhan ni Brielle.

She wore a modest and attractive black backless dress with four different colors. It appears simple and conservative in the front, yet it is revealing at the back.

Umupo na siya sa reserbang upuan ng mga katrabaho niya.

Tumigil lamang sila sa pag-uusap nang magsimulang magsalita ang boss nila na nasa stage. Nakikinig lang siya sa sinasabi nito, at may pinakilala itong major stockholder sa kanila. Matangkad na lalaki at matipunong katawan. Hindi niya pa nakita ang mukha nito. Tutok na tutok siya sa harapan dahil curious siya sa mukha ng lalaki. Nang humarap sa kanila ang major stockholder, nanlaki ang kanyang mga mata nang makita uli ito.

Kinalabit siya ni Maxine. "Ma'am Brielle, siya iyong makalaglag-panty ang kagwapuhan sa presidential suite." Napahagikhik nitong tudyo sa kanya.

Napairap si Brielle sa kawalan. Kilala na niya ang lalaking ubod ng sama ang ugali. Wala iba kung 'di si Mr. Castillejo. Siya ang lalaking walang modo na kaharap niya sa presidential suite.

"Siya iyong lalaking antipatiko sa presidential suite," walang ganang sabi niya habang tutok ang atensyon sa harapan niya ngayon. "Manyak din siya."

Tinuro ni Maxine ang lalaki. "Iyang lalaking 'yan… manyak? Ay! Kung ako ang mamanyakin niyan, Ma'am Brielle, hindi ako magdadalawang-isip na magpagahasa riyan. Iyang gwapo na iyan… naku, hindi ko sasayangin," nangangarap na saad nito na para bang kulang na lang huhubarin sa titig si Mr. Castillejo.

Napairap siya rito. Kung makatili ay kulang na lang sambahin nito ang lalaki. Halata namang kinikilig ito o baka naman may crush ito sa lalaking manyak.

"Ewan ko sa'yo, Maxine. Makinig ka nga sa kung anong sinasabi ni Sir Dante, baka masita pa tayo." Tinuro niya ang nasa stage, pero ang bruha ay hindi man lang nakikinig.

Aaminin niyang gwapo nga naman talaga si Mr. Castillejo. Matikas ang pangangatawan at ang lakas ng dating. Marami ngang babaeng nahuhumaling dito. Hindi niya masisisi ang mga babae dahil ang lakas naman talaga ng sex appeal nito—kaya lang, nakaka-turn-off ang ugali.

Maya't maya, nagkakasiyahan na sila. Marami na rin ang iniinom niyang margarita kaya hindi na siya nahihiyang sumayaw sa gitna.

Nagpaalam muna si Brielle kay Maxine na pupunta sa restroom kasi parang sasabog na ang pantog niya. Pagpasok niya sa restroom ay walang tao kaya dumiretso na siya kaagad sa banyo at umihi.

Lumabas na siya kaagad matapos niyang ayusin ang sarili at naglakad pabalik patungo sa dance floor. Kaya lang, nahihilo siya sa mga ilaw ng disco light na tumatama sa kanyang mga mata. Grabe pala ang ininom niya kanina, at parang naduduwal siya. Kailangan niya talagang bumalik sa restroom.

Naglakad siya pabalik patungo sa banyo. Muntik na siyang mabuwal nang may nabangga siyang matigas at mabangong pader.

"Matigas?" Kinakapa-kapa niya ito pababa nang biglang may malambot na kamay ang pumigil sa kanya.

"Miss, baka iba ang mahawakan mo riyan dahil nangangagat iyan," pabiro nitong sabi sa kaniya.

Nanigas siya sa kinatatayuan nang marinig niya ang pamilyar na boses nito. 

"Are you okay?" Hinawakan nito ang balikat niya.

"Hmmf," ungol lang ang lumabas sa bibig niya. Napatakip siya sa kanyang bibig dahil parang may lalabas doon.

Tinabig niya ito at nagmamadaling pumunta sa restroom, pero bigla na lang itong humarang sa dinadaanan niya.

"Brielle, right?"

Naaninag niyang tinitigan siya nito nang mabuti.

"Please, huwag mo naman akong tingnan nang ganyan. Baka bigla na lang malaglag ang panty ko nito," wala sa sarili niyang sabi.

Napansin niyang ngumisi ito nang nakakaloko at hinawakan siya agad sa siko.

"Where are you going, Brielle?"

"Puwedeng bitawan mo ako."

"No. Sabihin mo muna sa akin kung saan ka pupunta?" nagpupumilit nitong tanong sa kanya, pero iling lang ang sagot niya sa kaharap.

Ayaw niyang magsalita dahil lalabas na talaga sa bibig niya.

"Magsali—"

She groaned as she felt the acid rising in her throat. Hindi na niya kinaya ang pagpipigil. She threw up in front of his shirt.

"Fuck! What have you done to my shirt?!" bulyaw nito sa kanya, para bang lalabas na ang litid nito sa leeg.

"Kasalanan mo iyan. Sinabihan na kita na bitawan mo ako, pero hindi ka pa rin nakinig."

Tinabig niya ito at naglakad patungong banyo. Sinuka niya lahat ng kinain at ininom niya.

Bakit kasi uminom pa siya?

Nanghihinang kumapit siya sa pader para lumabas ng banyo. Muntik na siyang mapamura nang makitang naghihintay pa rin ito sa kanya. Hindi na niya ito pinansin dahil ayaw niya munang makipag-usap. Ngunit sa katigasan ng ulo nito, hinigit siya nito at kinaladkad patungong elevator.

"Ano ba! Saan mo ako dadalhin!?"

Pilit niyang tinutulak ang lalaki, pero sobrang higpit ng pagkakahawak nito sa baywang niya.

"Aray! Ang sakit ng pagkakahawak mo!" reklamo niya, pero hindi siya nito pinansin.

Nang nakalabas na sila, nakita niyang may naghihintay na sasakyan sa tapat ng hotel. Pinatunog nito ang kotse.

"Hey, where are we going?"

Bagkus na sagutin siya ng lalaki, pinagbinuksan siya nito ng pintuan at walang babalang tinulak siya papasok sa loob ng kotse.  

"Anong binabalak mo?" takang aniya nang makapasok na ito sa kotse.

Hindi pa rin napoproseso sa kanyang utak ang ginawa nito.

"I just want to talk to you." Sumulyap ito sandali sa kanya bago itinuon ang pagmamaneho.

"We can discuss it at the hotel. There's no need to go elsewhere."

"In private."

She hissed and rolled her eyes at him. "Maraming panig ang hotel kung saan puwede tayong mag-usap."

How foolish can he be?

He hissed at her, halatang naiinis na ito sa tanong niya.

Akmang bubuksan niya ang pintuan ngunit sarado iyon. Wala siyang pakialam kung umaandar ang sasakyan. Ang nasa isip niya ay makalabas siya rito.

A few minutes later, huminto ang sasakyan sa isang magarang gusali. Nagtataka siya kung bakit kailangan dito pa sa lugar na ito siya dinala.

"Bakit mo ako dinala rito?" takang tanong niya.

Hindi niya alam kung bakit dito siya dinala ni Steven. May dapat ba silang pag-usapan? Hindi naman niya kilala ito para mag-usap sila.

Ang hindi niya alam, kung bakit pumapayag ang kanyang sariling sumama sa lalaki.

Pangalawang beses pa lang niya ito nakita.

Hindi siya pinansin ng binata ang sinabi niya—basta na lang iginiya siya patungong elevator.

When the elevator tinged, nauna itong lumabas at sumunod din siya rito. Pinagbuksan siya nito ng pinto at iginiya siya patungong sala.

"Ano ang gusto mong inumin o kainin?"

"Chocolate cake at wine na lang sa akin."

Tumango ito at mabilis na lumisan sa harapan niya.

Pagbalik nito, may dala na itong wine at chocolate na nasa tray.

Mabait at maasikaso pala ang lalaki—hindi nga lang halata.

"Masarap ba?"

Tango lang ang sagot niya rito dahil puno pa ng cake ang bibig niya.

"Eat as much as you want. If you want something, you can look in the refrigerator."

Talagang masarap naman talaga ang cake na kinakain niya ngayon.

Ilang sandali, nakaramdam siya ng kakaiba sa katawan niya... para siyang sinisilaban. Sobrang init na hindi niya mawari kung bakit nagkakaganito siya.

Hindi niya malaman kung bakit nakaramdam siya ng init sa buong katawan niya. Hindi siya mapakali sa kanyang inuupuan. Naiinitan siya nang hindi niya malaman.

"Could you please turn on the air conditioning?" utos niya rito habang pinapaypayan ang sarili gamit ang kamay niya.

"It's already on, Brielle."

Kung naka-on ang aircon, bakit hindi pa rin nawawala ang init ng katawan niya? Ano bang nangyayari sa kanya ngayon?

Oo, nakainom siya, pero hindi naman ganito ang pakiramdam.

Bakit nasisilaban siya? 

Napatingin siya rito nang marinig na umupo ito sa harap niyang upuan. He folds his legs and crosses them over his other leg.

She shivers as he stares at her with his knuckles tucked beneath his chin.

Umusog ito papalapit sa kanya.

"Alam mo ba..." wika nito, sabay haplos sa batok niya, "hindi ko inaakala na magkikita ulit tayo."

Biglang tumayo lahat ng balahibo ni Brielle sa ginawa ni Matthias. Lalayo sana siya lay Matthias kaya lang hindi siya makagalaw mula sa pagkakaupo niya.

Napansin niyang nakangisi ito.

"Anong... ginawa mo sa akin?" kinakabahang tanong niya rito.

"Nothing," he responded, dangerously smiling. 

Alam niyang may nilagay ito sa kinain niya. Imposibleng wala. Hindi sana siya nakaramdam ng ganito.

"Oh, sorry!" Tumawa ito na parang nasisiyahan sa kanyang sitwasyon. "I forgot, may inilagay pala riyan ang kaibigan ko..."

Napatanga siya sa sinabi nito.

He moved the cake to the opposite side of the table and stood up. Tiningnan siya nito mata sa mata, at napasinghap siya nang dumampi ang kamay nito sa labi niya.

"Gago ka!" Medyo raspy na ang kanyang boses. "Bakit mo ginawa yun?"

Ngumisi ito sa kanya na parang inaasar siya. "Hindi ko rin alam. Siguro dahil... gusto kita? At gusto kita makita sa kama ko..."

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito.

***

Alam ni Matthias na mali ang ginawa niya. He shouldn't force this woman, but how? Paano siya titigil? He has a devilish desire to take Brielle. When his hard member brushes a section of her thighs, he growls. He's desperate to get into her as quickly as possible.

"Matthias," ungol ni Brielle.

Ang sarap pa lang pakinggan ang pangalan niya kapag itong babaeng kasama niya ang magbigkas.

"Matthias, please!"

His lips leave a path of light kisses on her jaw and down her neck. Her perfume is quite appealing to him. Ang amoy nito ay vanilla.

Natagpuan na lang niya ang mga palad sa ibabaw ng dibdib nito. Mas gusto niya ang bilog na dibdib ng kaniig niya kaysa sa mga katalik niya noon.

Tama, he has a lot of flings. Hindi naman niya sinisisi ang sarili dahil ang mga babae mismo ang kusang lumalapit sa kanya. Kaya sino naman siya para hindi pagbigyan ang mga ito?

He pressed it lightly, making her whimper... maybe due to pain. Kaagad naman niyang binitawan ang dibdib—not really binitawan. He delicately massages the mounts under his palm and kisses her erect nipples.His tongue and teeth are sucking and teasing her little pink buds.

Pinadausdos niya ang isang kamay patungo sa gitna ng mga hita nito.