Mag-log inShare
🤔May something 🤔 Chapter 91
Huling Na-update:
2025-01-08 11:00:08Kaugnay na kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 1
Chapter 1 "Heart, gising na! Naku, ikaw talagang bata ka, pag nalate ka sa klase mo, kukurutin talaga kita sa singit!" wika ng aking butihing ina. Dahil sa lakas ng boses ni Mama, kaya siya ang ginawang naming alarm clock kasama na ang mga kaibigan kong sina Althea at Angie. Kung kapitbahay kami ni Janith, siguradong magigising talaga din ito. Sino ba naman hindi magigising sa kanyang boses para itong nakalunok ng megaphone dahil sa tinig nito. Habang tinatabunan ko ang aking mga tainga, sinilip ko ang orasan sa dingding. Ganoon na lang ang paglalaki ng mata ko nang makita kong 6:45 AM na pala. Agad akong napabalikwas saka mabilis bangon at nagmadaling tumungo sa likod ng bahay kung saan naroon ang aming paliguan. Agad kong binuksan ang gripo at sabay na umangal, dahil ngayon lang ako ginising ng aking ina. "Mama, bakit ngayon mo lang ako ginising? Malilate na ako!" pagsisisi ko dito habang nagbubuhos ng tubig sa aking ulo galing sa tabo. Nangingisay pa ako sa sobrang lami
Huling Na-update : 2024-11-01PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 2
Chapter 2 Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag. "Mga Bakla..." sigaw ko. Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti. "Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot. "Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho. Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito. Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakawa
Huling Na-update : 2024-11-03PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 3
Chapter 3 Brandon POV Nandito kami ni Kurt sa isang birthday ng kakilala niya sa school. Naimbitahan kasi kami, kaya pinaunlakan namin. Habang papasok kami, napansin ko ang apat na babae na pumasok sa loob. Yung tatlo ay masayahin, pero yung isa ay napaka-seryoso. Pagpasok nila, nagtinginan silang apat saka pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pagkain. Hindi sila nag-atubiling kumuha. Yung isa, humiwa ng lechon sa bandang tiyan na malaki, habang yung isa ay kumuha ng iba’t ibang putahe—dalawang plato ang nakuha niya. Yung isa naman, kumuha ng maraming kanin. Pero yung isang babae na seryoso, pumunta sa lihenang inumin at may sinabi sa nakatalaga roon. Binigyan siya ng dalawang wine. Siguro kakilala siya ng may kaarawan. Pagkatapos, lumabas sila, at sinundan ko sila hanggang sumakay sa tricycle. Mukhang papunta sila sa dagat. "Oh bro, tulala ka ata..." tanong sa aking kaibigan. "Ha? Ah, eh may iniisip lang," palusot ko dito. "Ano?" tanong muli niya sa akin. "Tungkol s
Huling Na-update : 2024-11-03PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 4
Chapter 4Heart POVTsk! Nagtanong lang ako, tapos sinabihan lang ako! “Uwi na tayo, mga bakla, gabi na,” sabi ko. Nagsitayuan na kaming lahat, handa nang umalis. Pero habang naglalakad, nabunggo si Althea ng isang babae. Siya pa ang ginawang may kasalanan, ngunit hindi umalma ang kaibigan ko. Hinayaan mang niya ito pero si Janeth ay nais sa inasta ng babae kaya agad silang nag-sagutan nito. “You, bitch?” sigaw ng babae kay Althea.“Ha? Siya? Bitch?” sabay turo kay Althea, na cool na nakatingin sa babae. “O baka ikaw yun! Ikaw nga tong bumangga sa kanya tapos ikaw pa ang may ganang magalit? Hoy, babaeng bulang sa harina ang mukha, wag mong gagalitin ang kaibigan namin, baka manghiram ka ng mukha sa aso!” galit na singhal ni Janith.Kaya ayaw naming galitin si Janith kasi baka hindi na mapigilan ang bibig niya.“Tayo na!” yun lang ang sabi ni Althea. Pero nagtanong si Angie, “Ayaw mo bang humingi siya ng sorry sayo?” may pagtatakang tanong niya kay Althea. “Na, ayaw ko ng aksayahin a
Huling Na-update : 2024-11-04PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 5
Chapter 5 Fast Forward Five Years Later "Miss Cruz, pinapunta ka sa head office," sabi ng kasama kong nurse. "Ha? Bakit daw?" tanong ko, medyo naguguluhan. "Ay, ewan, dai," sagot niya. Dahil sa sagot niya, tumango na lang ako, ngunit kinabahan ako. Baka may nagawa akong mali sa trabaho. Hindi ko namalayan, nandito na pala ako sa tapat ng office. Kumatok ako at narinig kong may nagsalita sa loob, "Pasok." Pinihit ko ang pinto at pumasok, sabay bigay galang sa aking boss. "Maayong buntag, boss," bati ko dito kahit kinakabahan ako na baka may nagawa akong mali sa aking pagserbisyo sa hospital. "Magandang umaga din. Hindi na ako magpaligoy-ligoy sa'yo, Miss Cruz. Pinatawag kita para sabihing ikaw ang napili naming idistino sa Manila. Free ang bahay at tataasan ang sahod mo kung papayag ka," sabi niya agad sa akin. "Eh, boss, kung papayag ako, paano na ang hanapbuhay namin dito? At baka hindi pumayag si mama," tugon ko dito. "Nag-usap na kami ng mama mo, at oo na siy
Huling Na-update : 2024-11-04PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 6
Chapter 6 Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil unang araw ko sa aking trabaho sa isang malaking hospital sa Maynila. Agad akong bumangon at niligpit ko ang aking higaan, pakatapos ay agad akong nagpunta sa banyo para gawin ang morning routine ko. Pagkatapos kong maligo ay agad akong lumabas sa banyo at nagtungo sa closet upang kumuha ng maisusuot ko. Nagbihis muna ako ng pangbahay at hinanda ang gamit ko bago lumabas sa silid upang magluto ng almusal. Isang scramble eggs at toasted bread at isang basong gatas ang aking almusal. "Ito na lang muna baka ma-late ako sa aking unang trabaho kapang magluto ako," bulong ko sa aking sarili saka ko kinain ang aking hinanda. Pagkatapos kong kumain ay agad kung hinugasan ang pinagkainan ko saka ako umakyat sa aking silid para makapagbihis at makahanda na sa aking -trabaho. At dahil excited na ako, binilisan ko ang aking mga galaw upang maaga ako makaalis sa aking tinutuluyan. Mamadali akong naghanda dahil 6:39 AM n
Huling Na-update : 2024-11-07PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 7
Chapter 7 Napaka-busy ngayong araw na ito. Kahit mag tatanghalin pa lang, may mga nurse na nag-aasikaso sa mga pasyente at may mga doctor na rin na nagmamadali. Habang naglalakad ako, napansin ko ang isang lalaki na kasama sa pagtulong sa isang buntis. "Hmm, siguro mayaman yung manganganak," sabi ko sa isip ko, dahil kitang-kita ko ang pagka-kandarapa ng mga staff sa paligid na parang hindi nila alam ang kanilang gagawin. Natapos ko ang mga gawain ko, kaya agad kung inunat ang aking katawan at saka pagkatapos ay pumunta ako sa lobby ng hospital dahil doon ako dadaan patungo sa pasyenteng kailanga kung i-check ang kanyang kalagayan. Ngunit hindi ko inaasahan na may isang lalaki na bigla na lang bumangga sa akin, dahilan para mabigla ako at hindi ako nakagalaw. Agad ako nagalit at nainis ako sa ginawa niya, ang akala ko ay hihingi siya ng tawad sa akin. Pero mas lalo akong nagalit dahil bigla na lang niyang hawakan ang dibdib ko na hindi makapaniwala at pinisil-pisil niya pa
Huling Na-update : 2024-11-07PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Author Note
Hello all, sana ay magustuhan ninyo ang bag o kung akda. Kung may nais kayong sabihin o napuna. Wag po kayong magdalawang-isip na mag-comment. Sana ay ibuto din po ninyo ang aking story. Follow rin ninyo ako. Maraming salamat po sa inyong lahat.
Huling Na-update : 2024-11-07
Pinakabagong kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤔May something 🤔 Chapter 91
Chapter 91 Palipat-lipat ang tingin ni Sarah kay Xavier at kay Emer, parang tinitimbang kung sino sa kanilang dalawa ang may higit na kabigat na epekto sa kanya. Hindi ko maiwasang mag-isip na si Sarah ay nahirapan sa mga alaala ng nakaraan, at ngayon, may mga bagong mukha at mga pangako na nagsasangkot sa kanyang puso at isipan. Habang si Sarah ay nag-iisip, ang kambal na sina Jimmie at Jammie ay tahimik lamang na nakaupo sa sofa. Tila nasiyahan sila sa kanilang nakikita—walang alinlangan, ngunit wala ring reaksyon na nagsasabing may personal na alalahanin o tanong. Minsan, naiisip ko na baka sila ay natututo nang mag-obserba nang tahimik, at baka may mga tanong silang hindi pa nila kayang itanong. Si Xavier, ang lalaki na kasama ni Sarah, ay hindi rin umiimik. Tila alam niyang may mga hindi pa nalulutas na isyu sa pagitan ni Sarah at ni Emer. Habang tinitingnan ko sila, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon—ang mga relasyon, lalo na ang mga nakaraan, ay minsan mahirap kalimutan at
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱 Baka maunahan pa kayo kambal 😱 Chapter 90
Chapter 90 "Sa edad ninyong 29 kailangan may asawa na kayo," sabi ni Heart sa kambal. "O baka naunahan pa kayo sa bunso ninyong kapatid!" taas kilay niyang napasulyap sa may meandoor habang papasok si Sarah na may kasamang lalaki at mukhang hindi basta-basta ang antas nito dahil sa kanyang tindig. Ang kambal, si Jimmie at Jammie, ay napatingin kay Heart at nagkatinginan. "Mom, hindi ba't maaga pa para mag-isip ng ganyan?" sagot ni Jimmie, sabay tawa. "Huwag mong gawing biro, Jimmie," sagot ni Heart, ngunit may kasamang ngiti sa labi. "Nakakahiya na nga kayong dalawa, hindi pa kayo nakakapag-asawa, tapos si Sarah pa, parang may bago na agad." Habang abala sila sa usapan, napansin ko si Sarah at ang lalaki. Si Sarah, na mas matangkad sa akin, ay naglalakad papunta sa amin, hawak ang kamay ng lalaki. May ngiti sa kanyang mga labi, at ang lalaki ay may itsura ng isang seryosong tao. Malinaw sa mukha nito ang pagka-busy at mayaman. "Mom, Dad, ito po si Xavier," sabi ni Sarah haba
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥴 Fast-forward 🥴 Chapter 89
Chapter 89Lumipas ang maraming dekada, at ngayon, nakatayo ako sa harap ng isang bagong yugto ng aming buhay. Ang aming bunso, si Princess Sarah, ay dalaga na, at ang mga kambal na sina Jammie at Jimmie ay dalawang taon nang nagtapos sa kanilang pag-aaral. Bawat isa sa kanila ay may kanya-kanyang ambisyon at pangarap, ngunit sa kabila ng kanilang mga tagumpay, hindi nila nakakalimutan ang pinagmulan nila—ang Flores Companies na itinaguyod namin mula sa simula.Dumating na ang oras na ilipat ko sa kanila ang pananagutan sa negosyo, at hayaan silang pamahalaan ang lahat ng aspeto ng aming pamilya at negosyo. Sa edad kong 60 taon, alam ko na kailangan ko nang mag-focus sa mas mahahalaga pang bagay—ang aking pinakamamahal na asawa, si Heart.Habang sinusunod ko ang proseso ng pagpapasa ng mga negosyo sa aming mga anak, hindi ko maiwasang mapansin ang bilis ng paglipas ng panahon. Noon, kami ni Heart ay nag-aalala pa tungkol sa pagbuo ng pamilya, ang pagpapalago ng negosyo, at ang paghaha
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😍 Pamilya 😍 Chapter 88
Chapter 88 Habang pinagmamasdan ko ang mga anak namin, naramdaman ko ang hirap at saya sa bawat sandali. Parang isang mabilis na agos ng ilog—mabilis tumakbo ang oras, pero masaya akong alam ko na kami pa rin ay magkasama sa bawat hakbang ng buhay. "Nag-aalala ka pa ba, Heart?" tanong ko sa kanya habang umupo ako sa tabi niya. "Wala na tayong dapat ipag-alala. Ang mga anak natin, matututo sila mula sa mga desisyon nila." Tumingin siya sa akin, may halong pag-aalala pa rin, pero ngumiti rin. "Siguro, Brandon. Minsan lang kasi, hindi ko matanggal sa isip ko ang mga panganib sa paligid nila. Lalo na si Jimmie, may mga panahong parang ang bilis nilang tumanda." Niyakap ko siya at tinanggal ang mga pag-aalala sa kanyang mga mata. "Heart, kahit anong mangyari, magsasama tayo. Hindi natin sila papabayaan. At hindi lang sila—tayo rin. Alam ko na kaya natin 'to." Tumango siya at humugot ng malalim na hininga. "Minsan, iniisip ko kung tamang desisyon ba ang lahat ng ginawa natin. Pero sa t
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Matutung tumayong mag-isa 🥰 Chapter 87
Chapter 87 Brandon POV Nasa kusina ako, nag-aayos ng mga gamit matapos mag-meryenda, nang marinig ko ang boses ni Heart na tila nag-aalala. Naiintindihan ko siya—alam kong mahirap para sa kanya na magtiwala sa mga panganib sa labas, lalo na at lumalaki na ang kambal. Ngunit kailangan niyang matutunang pakawalan sila, kahit mahirap. Nandiyan si Jammie at Jimmie, mga teenagers na, at alam ko na responsable sila. Lumapit ako kay Heart, at nginitian siya nang malumanay. "Mahal, huwag kang mag-alala. Sabi nga nila, ang mga anak ay parang mga ibon—kailangan nilang lumipad at matutong tumayo mag-isa," sabi ko, inaabot ang kanyang kamay. "Tiwala ako sa kanila." "Pero, Brandon..." simula niya, ngunit hindi niya natapos. Alam kong ang kanyang puso ay puno ng pagmamahal at pangangalaga para sa mga anak namin. Hindi ko na siya pinigilan, bagkus niyakap ko siya at inalis ang mga alalahanin sa kanyang isipan. "Naiintindihan ko, Heart. Gusto ko ring protektahan sila, pero nakita ko kung gaano s
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Bunso 🥰 Chapter 86
Chapter 86 Maya-maya, dumating si Sarah mula sa kwarto niya, hawak ang isang libro. "Mommy, Daddy, pwede niyo po ba akong tulungan sa assignment ko?" tanong niya habang umupo sa gitna namin. Ngumiti ako at hinaplos ang kanyang buhok. "Of course, anak. Anong kailangan mo?" Habang tinutulungan namin siya, naisip ko na kahit binata na ang kambal, andito pa rin ang bunso naming si Sarah na nagbibigay-kulay sa araw-araw namin. Sa kabila ng mabilis na paglipas ng panahon, masaya ako at puno ng pasasalamat. Ang pamilya namin ang pinakamahalagang yaman na meron kami, at hangga’t nandito kami para sa isa’t isa, alam kong magiging maayos ang lahat. Habang abala si Brandon sa pagtulong kay Sarah sa kanyang assignment, dahan-dahan akong tumayo at nagtungo sa kusina. Naisip kong ipaghanda sila ng meryenda. Simple lang, pero sapat na para maiparamdam ko ang pagmamahal ko sa kanila. Binuksan ko ang refrigerator at kinuha ang ilang sangkap. Napagdesisyunan kong magluto ng pancake, ang paborito
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😊 Ang bilis lumipas ang napahun 😊 Chapter 85
Chapter 85Pagkatapos ng aming usapan ni Rosie, bumalik ako sa kusina para tingnan kung tapos na ang mga bata sa pagkain. Nakangiti akong lumapit kay Princess Sarah, na abala sa pagkain ng kanyang paboritong pancake na may chocolate syrup."Busog ka na, Princess?" tanong ko habang pinupunasan ang kanyang bibig.Tumango siya, ngumiti, at sabay sabi, "Thank you, Mommy! Ang sarap po ng luto niyo!"Napangiti ako, at hindi ko maiwasang haplusin ang kanyang buhok. "Gusto kong ikaw mismo ang mag-enjoy, anak. Kaya dapat lagi kang kumain ng marami, ha?"Samantala, ang kambal naman, sina Jimmie at Jammie, ay nagtatawanan habang nagkukuwentuhan. Napansin kong may kalokohang binubulong si Jimmie kay Jammie, kaya nilapitan ko sila."Ano na naman ang pinaplano niyo, mga gwapo?" biro ko."Mommy, gusto po naming sumama kay Daddy sa garden mamaya!" sagot ni Jammie na may masayang ngiti."O sige, pero siguraduhin niyo lang na hindi kayo magulo, ha? Baka mabawasan ang halaman ng Daddy niyo," sagot ko na
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Bait naman ni Heart 🥰 Chapter 84
Chapter 84 Heart POV Ang mabilis na paglipas ng mga araw ay tila nagbibigay sa akin ng bagong sigla. January 2, 2024, pasukan na muli ng mga bata. Maaga akong nagising upang ihanda ang lahat ng kailangan nila. Habang natutulog pa si Brandon, sinimulan ko nang magluto ng almusal para sa pamilya. Habang nagpiprito ako ng itlog, naramdaman kong may yumakap sa akin mula sa likuran. “Good morning, mahal,” bati ni Brandon habang hinahalikan ang gilid ng aking leeg. “Good morning,” sagot ko nang may ngiti. “Ang aga mo naman gumising," dagdag kong sabi dito. “Nararamdaman wala kana sa tabi ko kaya ako nagiging, kaya bumangon ako dahil gusto kitang tulungan,” tugon niya sa akin. “Pwede mo akong tulungan sa paggising sa mga bata,” sagot ko habang iniabot ang plato ng hotdog at itlog. “Siguraduhin mong maligo sila bago mag-almusal," sabi ko dito. Ngumiti si Brandon at tumango. “Opo, Commander.” Tumalikod at naglakad saka umakyat sa hagdan upang puntahan ang kwarto ng mga bata. Habang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😊Beach resort 😊 Chapter 83
Chapter 83Habang nag-iinuman kami, ang mga bata ay abala sa kanilang paglalaro, binabantayan ng mga yaya. Ang mga tawa at hagikhik nila ay nagbibigay ng buhay sa paligid. Sa kabilang banda, si Heart ay masiglang nakikipagkuwentuhan sa kanyang mga kaibigang sina Janith, Angie, at Althea. Kitang-kita ang kasiyahan sa kanilang mga mukha habang pinapalitan nila ang isa’t isa ng mga kuwento tungkol sa buhay may-asawa, mga anak, at mga alaala noong kabataan nila.Ang mga kaibigan ko namang sina Kurt, Jayson, at Gordon ay abala sa pag-inom ng malamig na alak habang masaya kaming nagkukuwentuhan. Ang kwentuhan ay may halong tawanan at mga pang-aasar, tipikal na samahan ng mga matagal nang magkaibigan.“Tol, kailan mo ba kami ulit dadalhin sa bagong resort mo?” tanong ni Jayson, habang hawak ang kanyang bote ng beer.“Pagkatapos nito, pwede nating planuhin. Pero siguro, ikaw muna ang mag-host sa susunod,” biro ko.“Oo nga, Jayson,” dagdag ni Kurt. “Kailangan na rin naming matikman ang sinasab
