Mag-log inShare
🥰 Jimmie and Claire 🥰 Chapter 99
Huling Na-update:
2025-01-09 20:21:28Kaugnay na kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 1
Chapter 1 "Heart, gising na! Naku, ikaw talagang bata ka, pag nalate ka sa klase mo, kukurutin talaga kita sa singit!" wika ng aking butihing ina. Dahil sa lakas ng boses ni Mama, kaya siya ang ginawang naming alarm clock kasama na ang mga kaibigan kong sina Althea at Angie. Kung kapitbahay kami ni Janith, siguradong magigising talaga din ito. Sino ba naman hindi magigising sa kanyang boses para itong nakalunok ng megaphone dahil sa tinig nito. Habang tinatabunan ko ang aking mga tainga, sinilip ko ang orasan sa dingding. Ganoon na lang ang paglalaki ng mata ko nang makita kong 6:45 AM na pala. Agad akong napabalikwas saka mabilis bangon at nagmadaling tumungo sa likod ng bahay kung saan naroon ang aming paliguan. Agad kong binuksan ang gripo at sabay na umangal, dahil ngayon lang ako ginising ng aking ina. "Mama, bakit ngayon mo lang ako ginising? Malilate na ako!" pagsisisi ko dito habang nagbubuhos ng tubig sa aking ulo galing sa tabo. Nangingisay pa ako sa sobrang lami
Huling Na-update : 2024-11-01PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 2
Chapter 2 Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag. "Mga Bakla..." sigaw ko. Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti. "Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot. "Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho. Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito. Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakawa
Huling Na-update : 2024-11-03PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 3
Chapter 3 Brandon POV Nandito kami ni Kurt sa isang birthday ng kakilala niya sa school. Naimbitahan kasi kami, kaya pinaunlakan namin. Habang papasok kami, napansin ko ang apat na babae na pumasok sa loob. Yung tatlo ay masayahin, pero yung isa ay napaka-seryoso. Pagpasok nila, nagtinginan silang apat saka pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pagkain. Hindi sila nag-atubiling kumuha. Yung isa, humiwa ng lechon sa bandang tiyan na malaki, habang yung isa ay kumuha ng iba’t ibang putahe—dalawang plato ang nakuha niya. Yung isa naman, kumuha ng maraming kanin. Pero yung isang babae na seryoso, pumunta sa lihenang inumin at may sinabi sa nakatalaga roon. Binigyan siya ng dalawang wine. Siguro kakilala siya ng may kaarawan. Pagkatapos, lumabas sila, at sinundan ko sila hanggang sumakay sa tricycle. Mukhang papunta sila sa dagat. "Oh bro, tulala ka ata..." tanong sa aking kaibigan. "Ha? Ah, eh may iniisip lang," palusot ko dito. "Ano?" tanong muli niya sa akin. "Tungkol s
Huling Na-update : 2024-11-03PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 4
Chapter 4Heart POVTsk! Nagtanong lang ako, tapos sinabihan lang ako! “Uwi na tayo, mga bakla, gabi na,” sabi ko. Nagsitayuan na kaming lahat, handa nang umalis. Pero habang naglalakad, nabunggo si Althea ng isang babae. Siya pa ang ginawang may kasalanan, ngunit hindi umalma ang kaibigan ko. Hinayaan mang niya ito pero si Janeth ay nais sa inasta ng babae kaya agad silang nag-sagutan nito. “You, bitch?” sigaw ng babae kay Althea.“Ha? Siya? Bitch?” sabay turo kay Althea, na cool na nakatingin sa babae. “O baka ikaw yun! Ikaw nga tong bumangga sa kanya tapos ikaw pa ang may ganang magalit? Hoy, babaeng bulang sa harina ang mukha, wag mong gagalitin ang kaibigan namin, baka manghiram ka ng mukha sa aso!” galit na singhal ni Janith.Kaya ayaw naming galitin si Janith kasi baka hindi na mapigilan ang bibig niya.“Tayo na!” yun lang ang sabi ni Althea. Pero nagtanong si Angie, “Ayaw mo bang humingi siya ng sorry sayo?” may pagtatakang tanong niya kay Althea. “Na, ayaw ko ng aksayahin a
Huling Na-update : 2024-11-04PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 5
Chapter 5 Fast Forward Five Years Later "Miss Cruz, pinapunta ka sa head office," sabi ng kasama kong nurse. "Ha? Bakit daw?" tanong ko, medyo naguguluhan. "Ay, ewan, dai," sagot niya. Dahil sa sagot niya, tumango na lang ako, ngunit kinabahan ako. Baka may nagawa akong mali sa trabaho. Hindi ko namalayan, nandito na pala ako sa tapat ng office. Kumatok ako at narinig kong may nagsalita sa loob, "Pasok." Pinihit ko ang pinto at pumasok, sabay bigay galang sa aking boss. "Maayong buntag, boss," bati ko dito kahit kinakabahan ako na baka may nagawa akong mali sa aking pagserbisyo sa hospital. "Magandang umaga din. Hindi na ako magpaligoy-ligoy sa'yo, Miss Cruz. Pinatawag kita para sabihing ikaw ang napili naming idistino sa Manila. Free ang bahay at tataasan ang sahod mo kung papayag ka," sabi niya agad sa akin. "Eh, boss, kung papayag ako, paano na ang hanapbuhay namin dito? At baka hindi pumayag si mama," tugon ko dito. "Nag-usap na kami ng mama mo, at oo na siy
Huling Na-update : 2024-11-04PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 6
Chapter 6 Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil unang araw ko sa aking trabaho sa isang malaking hospital sa Maynila. Agad akong bumangon at niligpit ko ang aking higaan, pakatapos ay agad akong nagpunta sa banyo para gawin ang morning routine ko. Pagkatapos kong maligo ay agad akong lumabas sa banyo at nagtungo sa closet upang kumuha ng maisusuot ko. Nagbihis muna ako ng pangbahay at hinanda ang gamit ko bago lumabas sa silid upang magluto ng almusal. Isang scramble eggs at toasted bread at isang basong gatas ang aking almusal. "Ito na lang muna baka ma-late ako sa aking unang trabaho kapang magluto ako," bulong ko sa aking sarili saka ko kinain ang aking hinanda. Pagkatapos kong kumain ay agad kung hinugasan ang pinagkainan ko saka ako umakyat sa aking silid para makapagbihis at makahanda na sa aking -trabaho. At dahil excited na ako, binilisan ko ang aking mga galaw upang maaga ako makaalis sa aking tinutuluyan. Mamadali akong naghanda dahil 6:39 AM n
Huling Na-update : 2024-11-07PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 7
Chapter 7 Napaka-busy ngayong araw na ito. Kahit mag tatanghalin pa lang, may mga nurse na nag-aasikaso sa mga pasyente at may mga doctor na rin na nagmamadali. Habang naglalakad ako, napansin ko ang isang lalaki na kasama sa pagtulong sa isang buntis. "Hmm, siguro mayaman yung manganganak," sabi ko sa isip ko, dahil kitang-kita ko ang pagka-kandarapa ng mga staff sa paligid na parang hindi nila alam ang kanilang gagawin. Natapos ko ang mga gawain ko, kaya agad kung inunat ang aking katawan at saka pagkatapos ay pumunta ako sa lobby ng hospital dahil doon ako dadaan patungo sa pasyenteng kailanga kung i-check ang kanyang kalagayan. Ngunit hindi ko inaasahan na may isang lalaki na bigla na lang bumangga sa akin, dahilan para mabigla ako at hindi ako nakagalaw. Agad ako nagalit at nainis ako sa ginawa niya, ang akala ko ay hihingi siya ng tawad sa akin. Pero mas lalo akong nagalit dahil bigla na lang niyang hawakan ang dibdib ko na hindi makapaniwala at pinisil-pisil niya pa
Huling Na-update : 2024-11-07PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Author Note
Hello all, sana ay magustuhan ninyo ang bag o kung akda. Kung may nais kayong sabihin o napuna. Wag po kayong magdalawang-isip na mag-comment. Sana ay ibuto din po ninyo ang aking story. Follow rin ninyo ako. Maraming salamat po sa inyong lahat.
Huling Na-update : 2024-11-07
Pinakabagong kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Jimmie and Claire 🥰 Chapter 99
Chapter 99 Pagdating namin sa sala, abala pa rin ang isip ko sa mga sinabi ni Mom kanina. Hindi ko akalaing magiging ganito kabigat ang bawat hakbang na gagawin namin ni Claire. Ngunit sa gitna ng aking pag-iisip, bumukas ang pintuan, at pumasok ang kakambal kong si Jammie, na may malaking ngiti sa kanyang labi. "Jammie, anong meron at parang ang saya-saya mo?" tanong ko habang nakakunot ang noo, nagtataka sa kinikilos niya. Lumapit siya sa amin at masiglang sinabi, "Jimmie, Claire, successful ang operasyon ng tatay ni Claire! Nakipag-usap ako sa doktor kanina, at sinabi nilang maayos na ang lahat. Wala na kayong dapat alalahanin." Napatingin ako kay Claire, na biglang nanlaki ang mga mata sa narinig. Hindi pa niya naproseso ang balita nang bigla siyang lumapit sa akin at mahigpit akong niyakap. "Jimmie!" bulalas niya, halos nanginginig sa saya. "Ang tatay ko... maayos na siya. Salamat. Salamat talaga!" Hindi ko alam kung paano magre-react sa bigla niyang pagyakap, pero naramdam
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱 marriage contract 😱 Chapter 98
Chapter 98 Agad akong nagpagawa ng isang marriage contract para sa aming dalawa. Alam ko na pareho naming hindi gusto ang sitwasyong ito, pero kailangang makinabang kaming dalawa sa kasunduan. Ayaw kong may alinlangan si Claire sa akin, kaya’t nais kong tiyakin na malinaw ang lahat bago pa kami ipakasal ni Mommy. Ang unang hakbang ay ang paglatag ng malinaw na kasunduan sa pagitan namin. Tumawag ako sa abogado ng pamilya upang maihanda ang dokumento. Kailangang malinaw na ito ay peke lamang—isang kasal na magtatagal lamang hangga’t kinakailangan para sa mga plano ni Mommy at sa kalagayan ng tatay ni Claire. Ang pagpopondo sa operasyon ng kanyang ama ay bahagi ng kasunduan. Naupo si Claire sa harap ko, halatang pagod at puno ng emosyon. "Jimmie, sigurado ka ba sa lahat ng ito? Alam kong mahirap para sa atin pareho, pero parang sobrang bilis ng mga bagay," tanong niya sa akin. Tumango ako, pilit na hinahagod ang kanyang mga kamay upang pakalmahin siya. "Claire, wala tayong ibang op
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 👉🤭👈 Chapter 97
Chapter 98"Salamat po, tita," sabi ni Claire, habang ipinapakita ang magaan na ngiti sa mukha.Si Mom, na tumayo at iniabot ang kamay kay Claire, ay ngumiti at tinapik ang balikat nito. "Mula ngayon, Mommy, Mommy ang tawag mo sa akin," sagot ni Mom, na may kagalakan sa mga mata.Si Claire ay nagulat at medyo nagkibit-balikat bago sumulyap kay Mom. "Ah... Okay po, Mommy," sagot niya, kahit na halatang kinakabahan pa rin siya sa bagong sitwasyon.Hindi ko inaasahan na magiging ganoon ka-init ang pagtanggap ni Mom kay Claire. Hindi ko akalain na magiging ganito kabilis ang lahat. Para bang bigla akong nadoble sa pagiging anak at si Claire ay naging bahagi ng pamilya sa isang iglap.Habang tinatanggap ni Claire ang bagong papel bilang bahagi ng pamilya, hindi ko maiwasang mag-isip kung hanggang kailan namin kayang mapanatili ang kasinungalingang ito. Ang masaklap, kasabay nito ay ang unti-unting pagbabago sa relasyon namin ni Claire—isang relasyon na nagsimula sa simpleng tulungan, pero
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱 Chapter 96
Chapter 96Jimmie POVNasa loob kami ng hospital, at habang nag-aalala si Claire sa kalagayan ng kanyang ama, ako naman ay pilit na pinipigilan ang sarili na mag-alala. Hindi ko alam kung paano nagsimula ang lahat ng ito, pero nararamdaman ko ang bigat ng responsibilidad na iniatang sa aming dalawa—lalo na kay Claire. Ang desisyon na ginawa namin ay hindi biro. Hindi ko alam kung paano magiging magaan ang mga susunod na araw, pero kinakailangan namin itong gawin. Para sa kanya, at para sa akin.Habang nakaupo ako sa lobby ng hospital, naaalala ko ang mga sinabi ni Jammie kanina. Nang marinig ko mula sa kanya na kung ito ang paraan para matulungan si Claire at ang kanyang ama, gagawin niya, hindi ko maiwasang magtaka. Wala siyang kalaban-laban. Gusto niyang tumulong, at ang hirap noon. Paano nga ba ito magiging tamang desisyon para sa lahat ng taong sangkot?Kahit na magkaiba kami ng landas, pareho naming alam na may kailangan kaming gawin para sa pamilya. Kung kaya naming magtrabaho b
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😶 Papayag kaya si Claire? 😶 Chapter 95
Chapter 95Matapos naming tawagan si Claire at matiyak na kailangan niyang makonsulta sa hospital, nagmadali kami ni Jimmie na mag-ayos. Hindi namin alam kung gaano kalaki ang nangyaring emergency sa pamilya ni Claire, pero gusto naming maging naroroon para sa kanya, lalo na sa mga ganitong pagkakataon.Habang nagsusuot ng coat si Jimmie, natanaw ko sa kanya ang isang seryosong ekspresyon. "Sigurado ka ba sa ginagawa natin?" tanong niya, tila nag-iisip din kung paano magiging angkop ang kanilang pagtulong kay Claire."Oo, kailangan natin itong gawin," sagot ko. "Kahit na hindi pa natin alam lahat ng detalye, makikita natin kung anong kailangan niyang tulong, at baka sa pamamagitan nito, mas mapalapit tayo sa kanya."Nagmadali kaming lumabas ng opisina at dumiretso sa parking lot. Pagpasok namin sa kotse, nagsimula nang magmaneho si Jimmie. Lahat kami tahimik, nag-iisip kung anong klase ng tulong ang dapat ibigay at kung paano namin susundan ang mga susunod na hakbang."Maganda rin sig
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱 Emergency 😱 Chapter 94
Chapter 94Habang patuloy na nag-uusap kami ni Claire tungkol sa mga proyekto, hindi ko na kayang pigilan ang curiosity ko. Naisip ko, kung ito na nga ang pagkakataon, bakit hindi ko simulan ang tanong na matagal ko nang gustong itanong?"Claire," sabi ko, habang tinitingnan ko siya, "may nobyo ka na ba?"Napansin ko ang bahagyang pag-angat ng kilay niya, tila naguguluhan sa tanong ko. Pero hindi siya nagmadaling sumagot. Pinili niyang magbigay ng isang ngiti, isang uri ng pag-iwas na alam kong hindi niya sinasadya. "Wala po, Sir Jammie. Mas nakatutok ako sa trabaho ngayon."Nagkaroon ako ng isang mabilis na hinuha sa sagot niyang iyon. Mukhang hindi siya ang tipo ng babae na basta-basta magkakaroon ng relasyon, lalo na kung hindi ito makikinabang sa kanyang personal na buhay. Ngunit may iba pang aspeto na ako'y interesado."Bakit, wala bang pagkakataon na maghanap ka ng... espesyal na tao?" tanong ko, pilit na ginagawa itong casual.Ngumiti siya ng bahagya, ngunit may halong seryoson
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Pagtakas ❤ Chapter 93
Chapter 93Kinabukasan, maaga akong gumising upang pumunta sa kumpanya. Bukod sa trabaho, gusto ko ring makaiwas sa paninermon ni Mom at Dad tungkol sa apo na paulit-ulit nilang binabanggit.Ang akala ko, tulog pa ang kambal kong si Jimmie. Pero nagulat ako nang makita siyang nakabihis na rin at handa na para sa trabaho. Mukhang pareho kaming may parehong plano—ang makaiwas kay Mom."Maaga ka rin pala," bulong ko habang binababa ang kurbata ko."Syempre," sagot niya habang inaayos ang kwelyo niya. "Ayokong marinig ang lecture ni Mom ulit."Maingat kaming bumaba sa hagdan ng mansyon. Tinitiyak namin na hindi magigising si Mom habang palabas kami. Ngunit pagdating namin sa baba, halos mapahinto kami sa takot nang biglang marinig ang boses niya."Yung apo namin, wag ninyong kalimutan," sabi ni Mom na nakaupo sa sofa, nakataas ang kilay at may hawak na diyaryo.Halos mabitawan ko ang hawak kong bag. Si Jimmie naman ay mukhang napalunok nang malalim. Napatingin kami sa isa’t isa, parehong
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Supportive Brother's 🥰 Chapter 92
Chapter 92Jammie POVNapangiti ako nang lihim nang makita ko ang reaksyon ni Emer nang makita niyang may kasama ang bunso naming kapatid. Si Emer ay matagal nang barkada namin ni Jimmie, kaya alam namin kung paano siya mag-isip at magdala ng emosyon. Pero kanina, parang hindi na siya ang dating Emer na confident at laging kalmado. Para siyang nahuli sa akto—hindi ko maiwasang mapailing."Ang saya no? Para bang nakita natin ang isang eksena sa drama," sabi ko kay Jimmie habang iniangat ko ang baso ng juice ko."Tama ka," sagot niya habang tumatawa. "Pero aminin mo, Jammie, medyo mas kampi ka kay Emer kaysa kay Xavier, di ba?"Napangiti ako at siniko siya nang bahagya. "Hindi naman sa ganun. Pero iba kasi si Emer. Barkada natin siya, kaya mas kilala natin ang ugali niya. Pero si Xavier... wala akong masabi sa kanya—hindi ko pa kasi siya kilala ng lubusan.""Well, sa tingin ko, parehong may laban," sabi ni Jimmie habang umakto na parang ini-interview ang sarili. "Kaya lang, depende yan
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤔May something 🤔 Chapter 91
Chapter 91 Palipat-lipat ang tingin ni Sarah kay Xavier at kay Emer, parang tinitimbang kung sino sa kanilang dalawa ang may higit na kabigat na epekto sa kanya. Hindi ko maiwasang mag-isip na si Sarah ay nahirapan sa mga alaala ng nakaraan, at ngayon, may mga bagong mukha at mga pangako na nagsasangkot sa kanyang puso at isipan. Habang si Sarah ay nag-iisip, ang kambal na sina Jimmie at Jammie ay tahimik lamang na nakaupo sa sofa. Tila nasiyahan sila sa kanilang nakikita—walang alinlangan, ngunit wala ring reaksyon na nagsasabing may personal na alalahanin o tanong. Minsan, naiisip ko na baka sila ay natututo nang mag-obserba nang tahimik, at baka may mga tanong silang hindi pa nila kayang itanong. Si Xavier, ang lalaki na kasama ni Sarah, ay hindi rin umiimik. Tila alam niyang may mga hindi pa nalulutas na isyu sa pagitan ni Sarah at ni Emer. Habang tinitingnan ko sila, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon—ang mga relasyon, lalo na ang mga nakaraan, ay minsan mahirap kalimutan at
