LOGINShare
Chapter 12
CHAPTER 12
ONE NIGHT STANDHumarap ako sa kabilang gilid at itinanday ang aking paa at braso sa unan, teka...bakit matigas ang unan?Isinawalang bahala ko na lamang iyon dahil mabango naman ang unan. Ipagpapatuloy ko na sana ang aking pagtulog nang may biglang pumulupot na braso sa aking bewang.Awtomatiko kong iminulat ang aking mga mata at bumungad sa akin ang natutulog na mukha ni Asap. My jaw dropped off as I stared at his angelic face. Naitutop ko ang aking bibig nang makita ang aming kabuuan at halos mahulog na sa kama kakalayo sa kaniya."AAAAAAAAHHHHHH!""AAAAAHHHHH ANO 'YON?" alertong tanong niya at tumayo nang n*******d!Agad kong naipikit ang aking mga mata at mas hinigpitan pa ang pagkapit sa kumot na itinakpan ko sa aking katawan."K-Kyleigh—"I opened my eyes and shot him death glares to shut him off."You, damn f*cking assh*le! Anong nangyari?! You r*ped me!" singhal ko at tinakpan ang mata
Binibining_NeneSorry to keep you waiting, enjoy reading! ♡
Related chapters
Owning Ms. CEO CHAPTER 13
CHAPTER 13RESIGNATION"M-Ms. Galacia! Si Mr. Monroe po pati si Sir Asap, nagsusuntukan!" Krister and I froze for a moment. Nauna akong tumayo at kumaripas ng takbo, mabilis naman akong sinundan ni Krister at hinawakan ang aking siko upang alalayan. Nang makarating kami sa eksena, nakita kong pilit na inaawat ng mga security guards at employees ang dalawa habang ang mga ito naman ay pilit parin nanlalaban."Cohen! Asap!" agad akong pumagitna sa kanilang dalawa, ni wala na akong oras para burahin ang mga luhang pumapatak sa lpisngi ko. Asap's jaw tightened upon seeing me. Mas lalo siyang kumawala sa pagkakahawak sa kaniya ng mga empleyado. While Cohen's face softened and almost beg to let him go. "Stop this immaturity. Ano bang nangyayari sa inyo?!" singhal ko na ikinatigil nila. "He was the one who started this!" sabi ni Cohen at itinuro pa si Asap. Bumaling naman ang tingin ko kay Asap na nakamaang lang."Ha, hindi porke
Owning Ms. CEO Chapter 14
CHAPTER 14THE TALK "Thank you," I murmured as the sales lady handed me the already wrapped gift. It's an expensive painting of Mama Mary with the angels, religious na tao si Mr. Suarez and mahilig naman sa paintings ang kaniyang mapapangasawa. I walk down to the elevator hanggang sa makarating sa parking lot at maingat na inilagay ang painting sa backseat at nilagyan iyon ng seatbelt. Nang masiguradong maayos na ang pagkakalagyan no'n ay sumakay na ako at minaneho papuntang simbahan. I arrived at the wedding five minutes before it got started. Sa sobrang dami ng mga guests at laki ng simbahan ay halos natagalan pa ako sa pagstay sa isang upuan dahil sa pagbati ng mga kakilala. "Tabi tayo ng upo?" Anton asked kindly while guiding me to the middle part of the chair. "Yeah, sure," ani ko at susunod na sana nang matigilan dahil may nahagip na Asap ang paningin ko. I automatically shifted my
Owning Ms. CEO Chapter 15
CHAPTER 15DATEI tightened my grip on my purse as soon as we entered his condo. But my breath got swooned upon seeing the view. Everything looks expensive and modern. Those paintings about cookery and those lib filled with books—gosh, sobrang dami niyang libro! Halos thirty percent ata ng kaniyang bahay ay libro lang sa sobrang dami. "Mahilig ka sa libro." instead of a question, I said it in-a-matter-of-fact voice. "Hmm-mm...I love collecting books, habit ko na iyon." I nodded my head while busy roaming around my sight. "Your condo is nice, sobrang linis." I commented at humarap sa kaniya. Napaigtad ako nang bigla nalang siyang yumuko at hinalikan ng mabilis ang labi ko. A dashing smile formed on his lips. "I really appreciated your compliment, but I would also appreciate more if kakain ulit tayo ng dinner kahit na busog na tayo sa reception." he said before brushing his lips onto mine again. He bit my lower lip that made me gasp. Ngunit agad akong nabitin nang bitawan niya
Owning Ms. CEO Chapter 16
CHAPTER 16NEEDED YOU"So, iuuwi mo na ba ako?" tanong ko nang makatayo at matapos ang movie. Pinatay niya ang DVD player at ang TV saka ako hinarap. "Gusto mo na bang umuwi?" hindi ko makuha ang emosyon na nasa mukha niya. "I don't know, ikaw ang magdedesisyon niyan." I shrugged. Honestly, hindi ko gustong umuwi. I don't know why pero gusto ko pa siyang makasama. Damn, this is dangerous. Very very dangerous. "Ahmm...I-I want you to stay pero hindi pwede.""Why?" nanunudyo kong tanong. This brute is irresistible, and I am tempted! I have this urge of needed him tonight. "Because nagdadate palang tayo, and because this is our first date...dapat ay appropriate lamang ang ating gagawin." he explained. Tumaas ang sulok ng aking labi at tumango-tango. "You're right. Wala namang nagdadate na magkasama pati pagtulog." tumango siya. Sandali kaming natahimik, hindi malaman ang gagawin. "Ehem," naagaw ang atensyon ko sa kaniyang pagtikhim. "Ahmm...ihatid na kita?" my brows arched, b
Owning Ms. CEO Chapter 17
CHAPTER 17DEALI stared at the man who's sleeping peacefully by my side. Sobrang ganda niyang titigan, but then a memory of us 'doing it' came through my mind. I just smiled and caressed his cheek. Nagising naman siya sa ginawa kong iyon."Good morning," bati ko. Sandali niya akong tinitigan bago ngumiti at yakapin ako ng mahigpit. "Good morning, thank God hindi lang naging panaginip ang lahat." he then kissed my forehead."Kumusta ang tulog mo?" tanong ko. "Masarap, syempre." sagot niya na ikinatawa ko. "Anyway, kailangan ko ng bumangon. Magluluto pa ako ng breakfast natin at may trabaho pa tayong dapat na pasukin." saad ko at babangon na sana nang hindi niya ako pinakawalan. Mas hinigpitan niya lang ang kaniyang yakap at hindi pa nakuntento, kinubabawan pa niya ako at hinalikan. But before I could protest, he immediately slid his manhood inside me. Napasinghap ako sa kakaibang sensasyong dulot non. "Pwede namang ito muna ang papapasukin mo." I heard him mumbled but al
Owning Ms. CEO Chapter 18
CHAPTER 18FORBIDDENOn the following day, bumalik na nga si Asap sa kaniyang trabaho. Namangha pa ako nang marami ang nagagalak sa kaniyang muling pagbabalik. Nakalimutan kong mabait at friendly pala itong si Mr. Creause."Good morning," bati niya pagkapasok. "Morning," ani ko at ngumiti. Humakbang siya papalapit sa aking table habang bitbit ang isang basket ng pagkain. Inilapag niya ang dalang basket at dumukwang para halikan ako sa noo. Syempre hindi ako nakuntento doon, kaya naman ay hinila ko ang kaniyang kuwelyo saka siya hinalikan sa mga labi. "Hmmm...better." ani ko at dinilaan pa ang kaniyangg labi bago siya bitiwan. "Ikaw talaga, kumain kana. Nagdala ako ng breakfast mo." aniya na ngingisi-ngisi. Tumango lang ako at sabay kaming umupo sa may sofa at doon kumain. "May paheart ka pang design na nalalaman ah," komento ko nang makitang nakaheart shaped pa ang ketsup sa kanin. "It's art," ngiti lamang ang isinagot ko saka sinimulan nang kumain. "Umupo ka nga,
Owning Ms. CEO Chapter 19
CHAPTER 19FRIENDS"Hi, you're already here." hindi niya inaasahan. I checked my wrist watch at saktong alas siete na. "On time," komento ko at nagkakatitigan kami ng may tipid na ngiti sa mga labi."Have a seat," turan ko at iminuwestra ang kaharap na upuan. He opened his button of his suit and sat on the chair. "Order na tayo?" I nodded and he instantly called the waiter. Binati muna kami ng waiter bago bigyan ng menu."What do you want to eat, Ky?" mula sa menu ay nalipat ang atensyon ko sa kaniya. I suddenly felt my heart stopped upon hearing him called me 'Ky'.Nakakamiss din palang marinig sa boses niya ang palayaw ko. Malungkot akong napangiti at sinabi nalang ang gusto kong kainin. "Pan-seared salmon with tomato pesto and raspberry wallnut torte for my dessert, please.""How about you, sir?" baling naman ng waiter kay Cohen. Cohen smiled then stated his orders."Beaf steaks wellington and a brownie sundae for me."Nakatingin lamang ako sa kaniya habang siya ay mas
Owning Ms. CEO Chapter 20
"We run some tests earlier to confirm the allegedly disease occuring from your little brother. The urine, blood, and eGFR blood test or kidney function test confirmed the result that your brother has Minimal Change Disease or the MCD.""Oh God," sabay kaming napatutop ng bibig ni Krister sa nalaman. "A-ano po ba yun, doc?""Minimal Change Disease or MCD is a condition that damages the tiny blood vessels in your kidneys, affecting how well they work. It affects children more than adults. MCD can result in nephrotic syndrome, a collection of symptoms indicating that your kidneys are not working as well as they should.""K-kidney po?!""Yes, Ms. Unfortunately, nagkaroon ng complications ang kidney ng iyong kapatid. But don't worry, MCD is treatable. Most people with MCD improve within a few weeks of the beginning treatment. We just need to do the treatments and pray for his healing."Medyo nakahinga kami ng maluwag dahil sa sinabi ng doktor. I held Krister's shoulders and started comfor
Latest chapter
