KINABUKASAN nga ay naabutan niya si Mael na nasa sala nila at nagkakape. Agad itong tumayo nang makita siyang lumabas ng kuwarto niya. Nakasuot ito ng ripped jeans na itim at itim din na v-neck t-shirt, naka puting rubber shoes naman ito. Simple pero hindi niya maiwasang humanga sa binata. Guwapo ito at hindi lingid sa kanya na napakaraming halos maghubad sa harapan ng binata para lang mapansin nito. Guwapo din naman si Jonas pero si Jonas ay yung tipong pang boy-next-door ang datingan na kabaliktaran naman ni Mael. Mael is raggedly handsome na hindi na nito kailangang manutok ng kutsilyo kapag nang holdap kusa mo nang ibibigay dito ang lahat lahat ng mayron ka.
"Good morning, hon," nakangiting bati nito. Lumabas ang mapuputi nitong ngipin. Bagong ahit ito kaya maaliwalas ang mukha.
"G-Good morning din," kiming bati niya dito.
Lalong lumapad ang ngiti nito. "I brought you breakfast nandon na sa kusina nakahain na."
Tumango lang siya at nauna nang pumunta sa kusina. Nakita niya doon ang kapatid na si Juancho at kumakain na.
"Hey! Sa ate mo yang brownies yung pancake na lang ang sayo," sabi ni Mael na nasa likuran na niya.
"Ooops, sorry..." nakangiting sabi ni Juancho. Nakasuot na ito ng uniform nito. Third year collage na ito.
Ipinaghila siya ng bangko ni Mael saka tumabi sa kanya.
"Ang tatay at lola?" tanong niya sa kapatid.
"Maagang pumasok ang tatay, ang lola naman nagpunta sa Rosales at may aabiyadin daw na kasalan don," paliwanag ng kapatid niya habang tuloy pa rin sa masaganang pagkain.
"Hon, taste this..." Nagulat pa siya ng nakaumang na ang kamay ni Mael na may hawak na brownies sa kamay. Namula ang mukha niya at napilitang isubo ang brownies. "Masarap?" nakangiting tanong nito.
Tumango siya at hindi na umimik. Nagsandok na siya ng sinangag at bacon na siguro ay dala rin ni Mael. Mayrong hotdog, bacon at itlog sa lamesa pati pancake at brownies. Hindi naman kami nag-aalmusal ng ganito, sapat na sa amin ang daing na binabad ng Lola at sinangag.
"Wala bang daing?" tanong niya sa kapatid.
"Bakit, hon, Naglilihi kaba sa daing?"
Sabay silang napalingon magkapatid dito.
"Buntis ka te?"
"Hindi" / "Oo"
Sabay pang sabi nila ni Mael. Tinignan niya ito nang masama. Tinaasan lang siya ito ng kilay.
Padabog na binitawan niya ang kubyertos at tumayo na. "Nawalan na ako ng gana." Tumalikod na siya at kinuha ang mga gamit niya saka lumabas ng bahay.
Hinabol siya ni Mael at pinigilan sa siko.
"Hindi ka pa kumakain." anito.
"Nawalan na ako nang gana."
"Bakit, dahil ba sa sinabi kong buntis ka? Ano bang problema don ikakasal naman na tayo?"
Nagpantig ang tainga niya sa sinabi nito. "Ayokong magbuntis, ayokong magkaanak at lalong ayoko na magpakasal sayo!" asik niya dito. Hindi niya rin mapigilan ang mga luha na bumagsak sa mga mata niya.
Humigpit ang hawak nito sa braso niya. Nakita niya ang galit sa mga mata nito. "At kanino mo gustong magkaanak at magpakasal? Kay Jonas?" Tumawa ito nang nakakaloko. "Magpasalamat ka na na lang dahil sa akin ka magpapakasal at hindi sa tarantado kong pinsan!" makahulugang sabi nito.
"A-ano ang i-ibig mong sabihin?" Nilabanan niya ang takot na nararamdaman sa galit na nakabadha sa mukha nito. "Kung balak mong siraan si Jonas sa'kin, sorry pero hinding hindi ka magtatagumpay."
Natigilan ito. Lumuwag ang pagkakahawak nito sa kanya hanggang sa bumitaw na ito at namulsa na lang. Naging blangko ang ekspresyon nito.
"I know. . Kahit anong sabihin ko hindi ka maniniwala," parang sa sarili nito sinasabi iyon at hindi sa kanya. bumuntong-hininga ito. Malungkot ang mukha nito at nagyuko ng ulo. "Pero kahit anong paniwalaan mo, sa akin ka parin magpapakasal. Akin ka lang Angela."
Hindi niya mabasa ang mga emosyon na dumaan sa mga mata nito bago mag-iwas nang tingin. "Ihahatid na kita, halika na."
Sinundan niya na lang ito nang tingin nang lumakad ito papunta sa kotse nitong nakaparada sa bakuran nila.
Pinahid niya muna ang mga luha saka sumunod sa binata.
Wala silang kibuan hanggang sa makarating sila sa eskwelahan. Bababa na sana siya nang pigilan siya nito. Nilingon niya ito. Nakita niya ang isang thermal bag na inaabot nito sa kanya
"Baon mo," sabi nito na hindi nakatingin sa kanya.
"Hindi na may nabibili naman sa canteen," malamig na tanggi niya dito.
"Please, I woke up three thirty in the morning just to make that. so, please kunin muna," anito na nagsusumamo ang mga mata. Para namang may humaplos sa puso niya sa sinabi nito. Hindi ito sanay na gumising ng maaga pero ginawa nito para lang igawa siya ng baon.
Bumuntong-hininga siya saka inabot ang thermal bag. Ngumiti ito at kinintalan siya ng halik sa pisngi.
"Thank you. Susunduin kita mamaya," malambing na sabi nito.
Tumango na lang siya saka lumabas na ng sasakyan.
"ANGE, sabay na tayong mag-lunch?" tanong ni Veron na nakasungaw sa pintuan ng classroom niya. "May baon ako, ikaw may baon kaba?"
Napatingin siya sa thermal bag na nakapatong sa desk niya. "Oo meron."
"Dito na tayo kumain mainit sa canteen," nakangiting sabi nito. Tumango lang siya at niligpit ang mga lesson plan niya para magka-espasyo sa pagkain nila. Hinila naman ni Veron ang isang upuan palapit sa mesa niya.
Binuksan niya ang thermal bag. May note na nakalagay sa loob no'n.
Happy lunch time hon, ubusin mo to ha. I made this for you...
-Ishmael
Nakagat niya ang pang ibabang labi para pigilan ang ngiti na gustong kumawala.
"Uy, ano yan?" Akmang aagawin ni Veron ang notes ni Mael pero mabilis niya yong naiiwas at ibinulsa.
"Wala," matipid na sabi niya.
"Kanino galing yon kay fafa Jonas?" Kinikilig na sabi nito.
Hindi siya umimik. Hindi pa alam nito na hindi pa nagpaparamdam sa kanya ang kasintahan. Hindi rin nito alam ang panggagahasa na nangyari sa kanya at ang nalalapit na kasal nila ni Mael.
May dalawang tupper ware sa loob ng thermal bag. Binuksan niya yong mas maliit. Mayrong corn kernel don na may green peas at carrots, lalo siyang ginutom sa amoy no'n. Ang isa naman ay may kanin na hugis puso at chicken strip w/ honey glazed.
"Sarap naman niyang baon mo," puri ni Veron na takam na takam na nakatingin sa pagkain niya.
"Gusto mo?" Alok niya dito
Para naman itong maamong tuta na tumango tango
"Kuha ka"
Kumuha nga ito at eksaheradong pumikit ng tinikman ang chiken strip
"Ang sherep nemen," kinikilig na sabi nito.
Kumuha din siya at tumikim. Masarap nga. Magaling talaga magluto si Mael. Naalala niya pa noon na madalas siya nitong ipagluto kapag nagpaplano silang mag-picnic.
Hilig nito ang pagluluto. Sabi nito noon na gusto nitong maging chef pero hindi ito hinayaan ng daddy nito. Napilitan itong kumuha ng business administration at nag-master sa US. Nang umalis ito ay doon naman nanligaw sa kanya si Jonas. Last year lang ito umuwi galing sa pagma-masteral nito. Nagulat pa ito nang malaman na sila na ng pinsan nito.
Simula non parang naging iba na ito. Kung sino-sino na ang mga babaing napapabalitang karelasyon nito. Nagbago na ito simula nang umuwi galing US pero hindi niya akalain na makakagawa ito ng masama sa kanya kahit pa napansin niya na noon na may nagbago dito.
MALAYO PA LANG ay tanaw niya na si Mael na nakasandal sa kotse nito habang nakahalukipkip. Nakayuko ito kaya hindi niya kita ang mukha nito. Lumapit siya dito. Napakunot noo siya nang tumingala ito nang maramdaman ang paglapit niya. Putok ang labi nito at may pasa sa panga."Anong nangyari sayo?" nag-aalalang tanong niya dito."Wala," matabang na sabi nito. Binuksan nito ang pinto ng passenger seat. Walang imik na sumakay siya don. Mabilis na itong umikot sa driver seat. Pinaandar nito ang sasakyan na hindi man lang umiimik. Tumingin na lang siya sa labas ng bintanaMaya-maya pa ay napansin niya na hindi papunta sa bahay nila ang tinatahak nitong daan. Agad siyang naalarma. Umahon ang kaba sa kanyang dibdib."S-Saan tayo pupunta Mael?" nahihintakutang tanong niya dito. Sumulyap ito sa kanya. Lumambot ang ekspresyon nito nang makita ang takot sa mukha niya."Sa Ninong An
"SAAN TAYO pupunta?" Tanong niya sa 'asawa'. Kanina pa sila bumabiyahe. Nakalabas na sila ng bayan."Sa rest house ni Daddy sa balakilong."Napadiretso siya nang upo. Dulo na ng San Ignacio ang balakilong. Halos dalawang oras ang biyahe don dahil sa rough road ang daan."P-pero hindi ako nakapagpaalam sa Itay.""Tumawag na ko sa inyo. Ipinagpaalam na kita sa Itay mo na bukas na kita iuuwi."Hindi na siya umimik pa. Tumanaw siya sa bintana. Pinipilit niyang labanan ang takot na nararamdaman. Hindi niya mapigilang isipin na mangyari uli ang nangyari sa kanila three weeks ago. Mariin siyang napapikit para ikalma ang sarili."Wala akong gagawing kahit anong ayaw mo Angela."Napamulat siya sa sinabi nito. Ngumiti lang siya ng mapait. Gusto niyang sabihin na ginawa na nito pero pinigalan niya ang sarili. Ayaw na niyang galitin ito. Pagod na siyang makipagtalo
ISANG YELLOW sunny dress na hakab sa baywang ang sinuot niya, umabot lang ito hanggang sa gitnang hita niya. Maraming mga damit na pang babae sa cabinet na may mga tag pa lahat na ang iba ay kasing halaga na ng sahod niya sa loob ng dalawang buwan.Pinatuyo niya ang buhok gamit ang nakita niyang blower sa banyo kanina. Wala siyang make up o kahit pulbo.Lumabas na siya ng kuwarto. Sa hagdan pa lang amoy na niya ang mabangong amoy ng pagkain. Napahawak siya sa tiyan niya nang kumulo ito. Gutom na siya dahil hindi siya kumain kagabi.Nasa dulo na siya ng hagdan nang may marinig siyang kumosyon sa labas ng log house. Naglakad siya papunta sa direksyon ng pintuan. Nang malapit na siya sa may pintuan natigilan siya nang marinig ang isang pamilyar sa boses."Ahas kang hayop ka! Ilabas mo si Angela!"Nanginginig na sumilip siya sa pintuan. Malakas na napasinghap siya nang makita si Mael a
HALOS MAUBOS na ni Mael ang bote ng alak na kanina pa niya tinutungga pero hindi pa rin namamanhid ang sakit na nararamdaman niya. Halos lunurin na niya ang sarili pero bakit ayaw mawala ng sakit? Kahit saglit lang, kahit isang minuto lang. Gusto niyang ipahinga ang puso niya na durog na durog na.He wanted to send himself to sleep pero hindi niya magawa, hindi na rin umiipekto ang sleeping pills sa kanya dahil na immune na siya. Kahit ilang dosage ang laklakin niya wala nang saysay mauuwi lang siya sa coma pag-ipinilit niya pa. at kahit napakaganda non sa pandinig. Ang matulog na wala nang kasiguraduhan ang paggising. Dahil kapag tulog, hindi ka na makakaramdam ng sakit. Pero hindi pwede, hindi pwedeng ma-coma siya. Minsan nang nawala ang babaeng mahal niya nang mawala siya ng matagal at ngayon kasal na sila. Hindi siya papayag na maagaw na naman ito ng iba kahit pa mandaya siya, kahit pa pumatay siya.Basta na lang niyang
INUMPOG ni Mael ang ulo sa pader ng banyo. Gusto niya ring ipukpuk ang shower sa ulo niya. Ano na naman bang katarantaduhan ang ginawa niya? Nagpadala siya sa kalasingan kagabi at ngayong nahimasmasan na siya ngayon niya na-realize ang nagawa.Paano siya mamahalin ni Angela kung lagi na lang siyang may nagagawang kagaguhan na nagiging dahilan para lalo siyang kamuhian nito? "Stupid! Stupid piece of shit!" mura niya sa sarili. Napatungo siya. Kitang-kita niya ang pag saludo ng alaga niya."Can't you behave?" gigil na kausap niya dito. wala sa loob na gigil na pinitik niya ito at dahil don napatalon siya sa sakit dahil sa ginawa. "Tarando't kalahati ka talaga Mael... Woooh... Ang sakit hayup!"Sana naman nagbunga ang ginawa niya kagabi para kahit papaano hindi naman masayang ang galit sa kanya ni Angela ngayon. Napabuntong hininga siya. Ang hilig niya kasing magpadalosdalos. Katulad na la
PARANG dinudurog ang puso ni Mael habang nakatingin kay Angela na humahagulgol sa palad nito. Bakit ba hindi na lang siya ang minahal nito? Sa tagal nang pagiging magkaibigan nila hindi ba ito nagkaroon kahit konting pagtingin man lang sa kanya? kaya hindi nito magawang mag-move on sa pinsan niya at turuan ang sarili na mahalin siya?Hindi siguro siya kamahal mahal...Dahil ang kagaya ni Angela na sa lahat ng bagay ay may pagpapahalaga at handang pagmamahal. Hindi man lang natapunan ng kahit na konti ang katulad niyaIsang tapik sa balikat ang nakapagpalingon sa kanya. "Son...""Dad," bati niya sa ama at bahagya lang itong tinanguan. "Pumirma na ang Lolo mo pagka-recieve niya ng marriage certificate niyo kaninang umaga. Tanging pirma na lang ni Don Damian ang inaantay, pero pormality na lang iyon. Sayo na mapupunta ang ang 30% share ng mga Almendra. You only need to do is to p
MASAGANANG pumatak ang mga luha ni Angela. Masaya siya na muling narinig ang boses ni Jonas."How are you fucker?" tuya ni Mael dito."Mael?" ani Jonas."Mhmm..." sagot ni Mael.Hindi siya makapagsalita. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Nagpapasalamat siya at mukhang ligtas ang binata."Where's Angela?" Umubo ito bago nagpatuloy, "saan mo dinala ang girlfriend ko Mael?""She's here. Beside me." Hinimas ni Mael ang braso niya. "Talk to him honey... He miss you," malamig na sabi nito at parang napapasong tinanggal nito ang kamay sa braso niya. Tumungga ito ng beer at dumekuwatro. Isinampay nito ang isang kamay sa sandalan ng sofa at prenteng sumandal do'n. "talk," utos nito.Bumaling ang mata niya sa cellphone na nasa center table."A-Angela?" narinig niyang tawag ni Jonas sa kanya.
HE IS SO PATHETIC. a fucking masochists. Ibinaba na ni Mael ang sarili at nagmakaawa na halikan siya nito ng hindi labag sa kalooban nito. He even asked her to think of another man while kissing him. Shame on him. Gusto niya lang naman maramdaman kung paano halikan ni Angela ng may pagmamahal kahit pa hindi siya ang nasa isip nitong kahalikan. At putang ina akala niya gagaan ang loob niya pero hindi! Mas lalo lang pinino ang durog na niyang puso nang maramdaman ang pagmamahal sa halik nito at ang sakit pa lang isipin na hindi yon para sa kanya, na iba ang iniisip nitong kahalikan. Akala niya wala nang mas sasakit pa sa nararamdaman niya. Mayron pa pala. Habang hinahalikan siya nito naramdam niya kung gaano nito kamahal ang pinsan. How passionate she was. At handa siyang ibigay lahat ng mana niya mabaling lang sa kanya ang pagmamahal na iyon. Hindi niya mapigilan ang luha niya kaya sumubsob siya sa dibdib nito. Napakalaki niyang tao pero pagdating sa babaen
HE IS SO PATHETIC. a fucking masochists. Ibinaba na ni Mael ang sarili at nagmakaawa na halikan siya nito ng hindi labag sa kalooban nito. He even asked her to think of another man while kissing him. Shame on him. Gusto niya lang naman maramdaman kung paano halikan ni Angela ng may pagmamahal kahit pa hindi siya ang nasa isip nitong kahalikan. At putang ina akala niya gagaan ang loob niya pero hindi! Mas lalo lang pinino ang durog na niyang puso nang maramdaman ang pagmamahal sa halik nito at ang sakit pa lang isipin na hindi yon para sa kanya, na iba ang iniisip nitong kahalikan. Akala niya wala nang mas sasakit pa sa nararamdaman niya. Mayron pa pala. Habang hinahalikan siya nito naramdam niya kung gaano nito kamahal ang pinsan. How passionate she was. At handa siyang ibigay lahat ng mana niya mabaling lang sa kanya ang pagmamahal na iyon. Hindi niya mapigilan ang luha niya kaya sumubsob siya sa dibdib nito. Napakalaki niyang tao pero pagdating sa babaen
MASAGANANG pumatak ang mga luha ni Angela. Masaya siya na muling narinig ang boses ni Jonas."How are you fucker?" tuya ni Mael dito."Mael?" ani Jonas."Mhmm..." sagot ni Mael.Hindi siya makapagsalita. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Nagpapasalamat siya at mukhang ligtas ang binata."Where's Angela?" Umubo ito bago nagpatuloy, "saan mo dinala ang girlfriend ko Mael?""She's here. Beside me." Hinimas ni Mael ang braso niya. "Talk to him honey... He miss you," malamig na sabi nito at parang napapasong tinanggal nito ang kamay sa braso niya. Tumungga ito ng beer at dumekuwatro. Isinampay nito ang isang kamay sa sandalan ng sofa at prenteng sumandal do'n. "talk," utos nito.Bumaling ang mata niya sa cellphone na nasa center table."A-Angela?" narinig niyang tawag ni Jonas sa kanya.
PARANG dinudurog ang puso ni Mael habang nakatingin kay Angela na humahagulgol sa palad nito. Bakit ba hindi na lang siya ang minahal nito? Sa tagal nang pagiging magkaibigan nila hindi ba ito nagkaroon kahit konting pagtingin man lang sa kanya? kaya hindi nito magawang mag-move on sa pinsan niya at turuan ang sarili na mahalin siya?Hindi siguro siya kamahal mahal...Dahil ang kagaya ni Angela na sa lahat ng bagay ay may pagpapahalaga at handang pagmamahal. Hindi man lang natapunan ng kahit na konti ang katulad niyaIsang tapik sa balikat ang nakapagpalingon sa kanya. "Son...""Dad," bati niya sa ama at bahagya lang itong tinanguan. "Pumirma na ang Lolo mo pagka-recieve niya ng marriage certificate niyo kaninang umaga. Tanging pirma na lang ni Don Damian ang inaantay, pero pormality na lang iyon. Sayo na mapupunta ang ang 30% share ng mga Almendra. You only need to do is to p
INUMPOG ni Mael ang ulo sa pader ng banyo. Gusto niya ring ipukpuk ang shower sa ulo niya. Ano na naman bang katarantaduhan ang ginawa niya? Nagpadala siya sa kalasingan kagabi at ngayong nahimasmasan na siya ngayon niya na-realize ang nagawa.Paano siya mamahalin ni Angela kung lagi na lang siyang may nagagawang kagaguhan na nagiging dahilan para lalo siyang kamuhian nito? "Stupid! Stupid piece of shit!" mura niya sa sarili. Napatungo siya. Kitang-kita niya ang pag saludo ng alaga niya."Can't you behave?" gigil na kausap niya dito. wala sa loob na gigil na pinitik niya ito at dahil don napatalon siya sa sakit dahil sa ginawa. "Tarando't kalahati ka talaga Mael... Woooh... Ang sakit hayup!"Sana naman nagbunga ang ginawa niya kagabi para kahit papaano hindi naman masayang ang galit sa kanya ni Angela ngayon. Napabuntong hininga siya. Ang hilig niya kasing magpadalosdalos. Katulad na la
HALOS MAUBOS na ni Mael ang bote ng alak na kanina pa niya tinutungga pero hindi pa rin namamanhid ang sakit na nararamdaman niya. Halos lunurin na niya ang sarili pero bakit ayaw mawala ng sakit? Kahit saglit lang, kahit isang minuto lang. Gusto niyang ipahinga ang puso niya na durog na durog na.He wanted to send himself to sleep pero hindi niya magawa, hindi na rin umiipekto ang sleeping pills sa kanya dahil na immune na siya. Kahit ilang dosage ang laklakin niya wala nang saysay mauuwi lang siya sa coma pag-ipinilit niya pa. at kahit napakaganda non sa pandinig. Ang matulog na wala nang kasiguraduhan ang paggising. Dahil kapag tulog, hindi ka na makakaramdam ng sakit. Pero hindi pwede, hindi pwedeng ma-coma siya. Minsan nang nawala ang babaeng mahal niya nang mawala siya ng matagal at ngayon kasal na sila. Hindi siya papayag na maagaw na naman ito ng iba kahit pa mandaya siya, kahit pa pumatay siya.Basta na lang niyang
ISANG YELLOW sunny dress na hakab sa baywang ang sinuot niya, umabot lang ito hanggang sa gitnang hita niya. Maraming mga damit na pang babae sa cabinet na may mga tag pa lahat na ang iba ay kasing halaga na ng sahod niya sa loob ng dalawang buwan.Pinatuyo niya ang buhok gamit ang nakita niyang blower sa banyo kanina. Wala siyang make up o kahit pulbo.Lumabas na siya ng kuwarto. Sa hagdan pa lang amoy na niya ang mabangong amoy ng pagkain. Napahawak siya sa tiyan niya nang kumulo ito. Gutom na siya dahil hindi siya kumain kagabi.Nasa dulo na siya ng hagdan nang may marinig siyang kumosyon sa labas ng log house. Naglakad siya papunta sa direksyon ng pintuan. Nang malapit na siya sa may pintuan natigilan siya nang marinig ang isang pamilyar sa boses."Ahas kang hayop ka! Ilabas mo si Angela!"Nanginginig na sumilip siya sa pintuan. Malakas na napasinghap siya nang makita si Mael a
"SAAN TAYO pupunta?" Tanong niya sa 'asawa'. Kanina pa sila bumabiyahe. Nakalabas na sila ng bayan."Sa rest house ni Daddy sa balakilong."Napadiretso siya nang upo. Dulo na ng San Ignacio ang balakilong. Halos dalawang oras ang biyahe don dahil sa rough road ang daan."P-pero hindi ako nakapagpaalam sa Itay.""Tumawag na ko sa inyo. Ipinagpaalam na kita sa Itay mo na bukas na kita iuuwi."Hindi na siya umimik pa. Tumanaw siya sa bintana. Pinipilit niyang labanan ang takot na nararamdaman. Hindi niya mapigilang isipin na mangyari uli ang nangyari sa kanila three weeks ago. Mariin siyang napapikit para ikalma ang sarili."Wala akong gagawing kahit anong ayaw mo Angela."Napamulat siya sa sinabi nito. Ngumiti lang siya ng mapait. Gusto niyang sabihin na ginawa na nito pero pinigalan niya ang sarili. Ayaw na niyang galitin ito. Pagod na siyang makipagtalo
MALAYO PA LANG ay tanaw niya na si Mael na nakasandal sa kotse nito habang nakahalukipkip. Nakayuko ito kaya hindi niya kita ang mukha nito. Lumapit siya dito. Napakunot noo siya nang tumingala ito nang maramdaman ang paglapit niya. Putok ang labi nito at may pasa sa panga."Anong nangyari sayo?" nag-aalalang tanong niya dito."Wala," matabang na sabi nito. Binuksan nito ang pinto ng passenger seat. Walang imik na sumakay siya don. Mabilis na itong umikot sa driver seat. Pinaandar nito ang sasakyan na hindi man lang umiimik. Tumingin na lang siya sa labas ng bintanaMaya-maya pa ay napansin niya na hindi papunta sa bahay nila ang tinatahak nitong daan. Agad siyang naalarma. Umahon ang kaba sa kanyang dibdib."S-Saan tayo pupunta Mael?" nahihintakutang tanong niya dito. Sumulyap ito sa kanya. Lumambot ang ekspresyon nito nang makita ang takot sa mukha niya."Sa Ninong An
KINABUKASAN nga ay naabutan niya si Mael na nasa sala nila at nagkakape. Agad itong tumayo nang makita siyang lumabas ng kuwarto niya. Nakasuot ito ng ripped jeans na itim at itim din na v-neck t-shirt, naka puting rubber shoes naman ito. Simple pero hindi niya maiwasang humanga sa binata. Guwapo ito at hindi lingid sa kanya na napakaraming halos maghubad sa harapan ng binata para lang mapansin nito. Guwapo din naman si Jonas pero si Jonas ay yung tipong pang boy-next-door ang datingan na kabaliktaran naman ni Mael. Mael is raggedly handsome na hindi na nito kailangang manutok ng kutsilyo kapag nang holdap kusa mo nang ibibigay dito ang lahat lahat ng mayron ka."Good morning, hon," nakangiting bati nito. Lumabas ang mapuputi nitong ngipin. Bagong ahit ito kaya maaliwalas ang mukha. "G-Good morning din," kiming bati niya dito. Lalong lumapad ang ngiti nito. "I brought you breakfast nandon na sa kusina nakahain na."