LOGINShare
Chapter 14: Loyal
Last Updated:
2024-07-22 08:53:55Related chapters
Our Memories in the Shadows Chapter 15: Bohol
“Sleep first, my love. May isang oras pa tayo bago makarating.” Hinalikan niya ang kamay ko bago ipinikit ulit ang mga mata. At eto na naman ang puso kong naghuhuramentado sa kaba sa tuwing ginagawa niya 'yan.“Why do you keep calling me 'my love'?”Hinaplos ng daliri niya ang aking kamay habang nanatiling nakapikit. “Why not?”Hindi ako umimik. Bakit hindi niya sagutin ang tanong ko? We're friends, best friend to be exact tapos out of nowhere, maririnig ko nalang ang pa endearment niya sa akin. Napabuntong hininga na lamang ako nang hindi siya kumibo at nanatiling nakapikit. I lean against my chair and tried to close my eyes too. Pero sa tirik ng araw, alam kong hindi ako makakatulog. I opened them and found Gabriel's gaze at me. I raise a brow. “What?”Umiling ito at pinagsiklop ang mga kamay naming dalawa. Bumalik siya sa pagsandal sa kaniyang kinauupuan at nanatiling nakabukas ang mga mata na tila malalim ang iniisip.I stared at him. Ngayon ko lang din namalayan na may eyebags n
Last Updated : 2024-07-22Our Memories in the Shadows Chapter 16: Argument
Nagtawanan kami ni Lea habang naglakad pabalik sa dinaraanan namin kanina. It's been an hour already and I know Gabriel is probably furiously looking for me right now. Lowbatt pa naman ang cellphone ko dahil sawalang sawang pagkuha ko ng mga litrato sa magandang tanawin kanina.“And you know what? Since my father didn't know Franco's true identity, inutusan niyang maglinis ng dumi ng kabayo. Although Franco didn't hesitate, my father was so shocked when he learned he was the grandson of the governor.” Hindi ko nalang din mapigilan ang mapatawa sa sinasabi ni Lea tungkol sa past nila ni Franco. We have talked a lot about ourselves. Mga bagay na kinagagalitan namin, lalo na si Giselle. Pero siya lang ang hinayaan kong magsalita ng masama patungkol sa kaniya. Ayaw ko namang makisaw-saw at baka pagdudahan niya pang baka nagseselos ako kay Giselle na sekretarya ni Gabriele. I mean, hello? Ako magseselos sa babaeng 'yon? No fucking way.“How do you deal with Giselle? Knowing that woman,
Last Updated : 2024-07-22Our Memories in the Shadows Chapter 17: Clothes
ClothesGabriel was still holding my hand as he drive. Hindi niya binibitawan ito na tila takot sa anumang mangyari. Na tila natakot ko siya nang husto. I never withdraw my hand dahil alam kong pinag-alala ko siya sa biglaang naging kilos ko kanina. My mind, on the other hand was focus on the road. Ang lalim ng iniisip ko dahil sa nakita ko na naman sa isip ko. Kung ano 'yong kanina. Kung bakit ganon. Kung saan 'yon galing. Hinawakan ko ang aking noo at bahagyang minasahe ito.Nang makita ang pagnanakaw tingin sa akin ni Gabriel ay umayos ako ng upo at inabala na lamang ang sarili sa dinaraanan namin sa labas.“Where are we going?” “Home...you said.”Nanlaki ang mata ko siyang tinignan. “Manila?”Marahan itong umiling. I nod and smiled. Pumasok kami sa isang private property at nakita ko sa 'di kalayuan ang isang bahay na kulay puti. I chuckled. “You really like your house white, huh?”Naramdaman ko ang kaniyang paglingon sa akin. “Yeah, well it's someone's favorite.”Tumitig ako sa
Last Updated : 2024-07-29Our Memories in the Shadows Chapter 18: Night Out
Night OutIsang oras na ang nakalipas simula nung maikling bangayan namin ni Gabriel kanina. Nandito ako sa sala nanonood ng TV habang napag-isipan niya namang maligo kanina nang lumabas siya sa kwarto. I was so confused about what he meant by what he said kanina. Basta paglabas niya 30 minutes after, he was already covered in sweat. Ewan ko, baka nag exercise lang. Tsk!My eyes shifted to the bathroom door when it opened. Revealing Gabriel Salazar in a towel that only covered half his hips and legs. His hair was still wet as it water drips down to his neck and bare shoulders. Fuck.Hindi ko maiwasan ang mapatingin sa katawan niyang matipuno. His abs were perfectly carved and I gulped to the obvious v-line where the edge of the towel was hanged. Were his body always this buff?He coughed that brought me back to my senses. "Enjoying too much, Celine?"Umiwas ako ng tingin dahil sa naramdaman kong hiya. Why the fuck I am staring at his naked body? Ayaw ko namang ipahalata sa kaniya n
Last Updated : 2024-11-01Our Memories in the Shadows Prologue: Reflective Infidelity
I already prepared my self to accept all of this. Nilunok ko ang pride ko papunta dito, hoping everything will be fine. But I wasn't inform it will be this hard. Akala ko madali lang kung patatawarin ko siya at magsisimula ulit kami sa uno. Akala ko lang pala... Dahil ngayon, nandito ako sa madilim na sulok sa ilalim ng malaking puno kung saan tanaw ko ang dalawang taong naghahalikan. Kahit sobrang lalim na ng gabi at malakas pa ang ulan, agad akong nagtungo dito sa subdivision kung saan ang bahay niya upang ipakita ang pregnancy test kong may dalawang linya. Nagtungo ako dito kahit ilang araw na niyang hindi sinasagot ang mga text at tawag ko. I came here hoping to reconcile and wanted to surprise him. Pero mukhang ako ata ang nasorpresa dahil sa bumungad sa akin. Kahit umuulan ay ramdam na ramdam ko ang bawat pagtulo ng mga luha ko. Nanatili akong nakamasid sa dalawang tao at walang ni isang salitang ibinigkas. Kasi pakiramdam ko kung magsasalita ako ay mababasag lamang
Last Updated : 2021-11-28Our Memories in the Shadows Chapter 1: Subtle Fidelity
My heart won't stop racing. Kanina ko pa pinagsasabihan na kumalma pero kahit anong gawin kong pagpakalma dito ay tila wala naman itong epekto. What is this? What's happening? Why am I feeling weird stuffs like this? Ah. This may be one of the side effects of being pregnant. Yes, I shouldn't overthink. This is just normal. Huminga ako ng napakalalim. “Are you okay?”Malumanay niyang tanong kaya napabaling ako sa kaniya. Napansin niya sigurong kinakabahan ako. Tumango na lang ako para makaiwas muna ng pagsasalita. “I'm sorry a while ago, I was just shock.” Dagdag niya pa. “It's okay. I understand.” Huminto ang sasakyan sa labas ng malaking black na gate. He look at me for a moment after licking his lip. “I-I should go,” sabi ko at kinalas ang seat belt. Marahan lang siyang tumango habang nakatingin pa rin sa akin. “I should go too.”Pagpapaalam niya. Hinintay ko muna siyang makaalis bago pumasok sa loob. Pagkapasok ko ng bahay, si Papa agad ang bumungad sa akin. “Celine wh
Last Updated : 2021-11-28Our Memories in the Shadows Chapter 2
“Saan tayo pupunta?” tanong ko sa kaniya habang naglalakad sa lobby ng hotel. “Uuwi,” tipid niyang sagotMay problema ba 'to? “Ayoko munang umuwi.” Napatigil siya at lumingon sa akin. Mas nauna siya sa akin ng mga dalawang hakbang kaya nang tumigil siya ay naunahan ko siya sa paglalakad. “Gabi na, Celine.” Mahinahon niyang wika.“It's still 9, Gab. Please 'wag muna tayong umuwi.” Pagmamakaawa ko at nilingon rin siya. Narinig ko ang kaniyang mahinang pagbuntong hininga. Magkasabay na kami ngayon. He was about to talk to me when his phone suddenly rang. Sinagot niya 'yon.“What? No. I'm busy,” sabi niya sabay tingin sa akin. Ay may lakad pala siya? I suddenly felt guilty. That's maybe the reason why he wanted to go home early. Sana pala dinala ko ang sasakyan ko, why didn't I think of that? My gosh, Lena!Ibinaba niya ang phone at magsasalita na sana nang naunahan ko siya. “May importante kang lakad? You can go, ihatid mo nalang ako sa bahay.” I did my best to sound guilty pero baki
Last Updated : 2021-11-28Our Memories in the Shadows Chapter 3
Kinabukasan nagising ako mga alas siyete ng umaga. Binuksan ko ang kurtina para masinagan ng araw. Naghilamos ako ng mukha at dahil walang toothbrush, nagmumog lang ako. Hindi naman ako bad breath. Nag stretching muna ako bago lumabas ng kwarto. Ang gaan ng loob ko ngayon. Napahawak ako sa aking tiyan. As far as I could remember, it's normal if a women will puke and will undergo some morning dramas during their pregnancy. Pero bakit parang wala naman sa akin?Maybe my child is just caring, huh? Napatawa ako dahil doon. Bago paman ako tuluyang makababa, naabutan ko si Gabriel na aakyat rin sana ngunit huminto nang makita ako. “Good morning,” he greeted.“Morning,” bati ko rin.“Let's eat breakfast.” Pumasok siya sa kusina kaya sumunod nalang din ako. May pagkain ng nakahain sa mesa at mukhang bagong luto pa ang mga ito dahil sa usok. “Marunong ka palang magluto?” Natatawang tanong ko.“Of course. I already have a...”“Ha?” Hindi ko narinig ang huli niyang salita. “Nothing. Just eat
Last Updated : 2021-11-29
Latest chapter
Our Memories in the Shadows Chapter 18: Night Out
Night OutIsang oras na ang nakalipas simula nung maikling bangayan namin ni Gabriel kanina. Nandito ako sa sala nanonood ng TV habang napag-isipan niya namang maligo kanina nang lumabas siya sa kwarto. I was so confused about what he meant by what he said kanina. Basta paglabas niya 30 minutes after, he was already covered in sweat. Ewan ko, baka nag exercise lang. Tsk!My eyes shifted to the bathroom door when it opened. Revealing Gabriel Salazar in a towel that only covered half his hips and legs. His hair was still wet as it water drips down to his neck and bare shoulders. Fuck.Hindi ko maiwasan ang mapatingin sa katawan niyang matipuno. His abs were perfectly carved and I gulped to the obvious v-line where the edge of the towel was hanged. Were his body always this buff?He coughed that brought me back to my senses. "Enjoying too much, Celine?"Umiwas ako ng tingin dahil sa naramdaman kong hiya. Why the fuck I am staring at his naked body? Ayaw ko namang ipahalata sa kaniya n
Our Memories in the Shadows Chapter 17: Clothes
ClothesGabriel was still holding my hand as he drive. Hindi niya binibitawan ito na tila takot sa anumang mangyari. Na tila natakot ko siya nang husto. I never withdraw my hand dahil alam kong pinag-alala ko siya sa biglaang naging kilos ko kanina. My mind, on the other hand was focus on the road. Ang lalim ng iniisip ko dahil sa nakita ko na naman sa isip ko. Kung ano 'yong kanina. Kung bakit ganon. Kung saan 'yon galing. Hinawakan ko ang aking noo at bahagyang minasahe ito.Nang makita ang pagnanakaw tingin sa akin ni Gabriel ay umayos ako ng upo at inabala na lamang ang sarili sa dinaraanan namin sa labas.“Where are we going?” “Home...you said.”Nanlaki ang mata ko siyang tinignan. “Manila?”Marahan itong umiling. I nod and smiled. Pumasok kami sa isang private property at nakita ko sa 'di kalayuan ang isang bahay na kulay puti. I chuckled. “You really like your house white, huh?”Naramdaman ko ang kaniyang paglingon sa akin. “Yeah, well it's someone's favorite.”Tumitig ako sa
Our Memories in the Shadows Chapter 16: Argument
Nagtawanan kami ni Lea habang naglakad pabalik sa dinaraanan namin kanina. It's been an hour already and I know Gabriel is probably furiously looking for me right now. Lowbatt pa naman ang cellphone ko dahil sawalang sawang pagkuha ko ng mga litrato sa magandang tanawin kanina.“And you know what? Since my father didn't know Franco's true identity, inutusan niyang maglinis ng dumi ng kabayo. Although Franco didn't hesitate, my father was so shocked when he learned he was the grandson of the governor.” Hindi ko nalang din mapigilan ang mapatawa sa sinasabi ni Lea tungkol sa past nila ni Franco. We have talked a lot about ourselves. Mga bagay na kinagagalitan namin, lalo na si Giselle. Pero siya lang ang hinayaan kong magsalita ng masama patungkol sa kaniya. Ayaw ko namang makisaw-saw at baka pagdudahan niya pang baka nagseselos ako kay Giselle na sekretarya ni Gabriele. I mean, hello? Ako magseselos sa babaeng 'yon? No fucking way.“How do you deal with Giselle? Knowing that woman,
Our Memories in the Shadows Chapter 15: Bohol
“Sleep first, my love. May isang oras pa tayo bago makarating.” Hinalikan niya ang kamay ko bago ipinikit ulit ang mga mata. At eto na naman ang puso kong naghuhuramentado sa kaba sa tuwing ginagawa niya 'yan.“Why do you keep calling me 'my love'?”Hinaplos ng daliri niya ang aking kamay habang nanatiling nakapikit. “Why not?”Hindi ako umimik. Bakit hindi niya sagutin ang tanong ko? We're friends, best friend to be exact tapos out of nowhere, maririnig ko nalang ang pa endearment niya sa akin. Napabuntong hininga na lamang ako nang hindi siya kumibo at nanatiling nakapikit. I lean against my chair and tried to close my eyes too. Pero sa tirik ng araw, alam kong hindi ako makakatulog. I opened them and found Gabriel's gaze at me. I raise a brow. “What?”Umiling ito at pinagsiklop ang mga kamay naming dalawa. Bumalik siya sa pagsandal sa kaniyang kinauupuan at nanatiling nakabukas ang mga mata na tila malalim ang iniisip.I stared at him. Ngayon ko lang din namalayan na may eyebags n
Our Memories in the Shadows Chapter 14: Loyal
“Celine, where are we going?”“Uuwi,” tipid kong sagot.“Okay.”Huminto ako sa sinabi niya at napapikit sa iritasyong dumaan sa kabuoan ng sistema ko. Hindi niya makita ang reaksyon ko ngayon dahil na sa likod ko siya sumusunod habang hawak-hawak ko ang kamay niya.“What's wrong, love?” Mas lalo lang uminit ang ulo ko dahil sa tinawag niya sa akin. Pumaunahan siya upang harapin ako. Nagtagpo ang tingin naming dalawa at nakita niya ang lumiliit kong pasensya sa mata.“Hey,” aniya at kinuha ang kamay ko saka hinaplos 'yon.“Gabriel!” Giselle called from my back. “Director Jaime is calling!”Kahit kasing nipis nalang ng sinulid ang pasensya ko, hindi ko na lamang binigyan ng atensyon ang babaeng nagpasimuno ng lahat ng ito. Kung hindi niya sinabi iyon, hindi ako magagalit. Gab's phone rang. Hindi niya 'yon sinagot at nanatiling nakatitig sa akin. “Sagutin mo,” utos ko na agad niyang sinunod.And fuck shit bakit ba ako nagagalit? Why do I feel so threatened about that Giselle? “Enginee
Our Memories in the Shadows Chapter 13: Date
Nagpatuloy pa rin kami ni Mommy sa pagstrolling dito sa loob ng mall. We've been to random stores to look and buy at sa tuwing nagugustuhan niya ay pinapareserve niya nalang. Ayaw niya kasing may bibitbitin pa kaming mga unnecessary bags habang gumagala.“I think it's time to eat, Mom.” Tumingin ako sa relo ko nang makitang alas dose na. We really took our time to stroll around here. Mabuti nalang ay kusang nagreklamo ang tiyan ko. Tumingin si Mama sa relo niya at sumang ayon sa sinabi ko. “I know a good Chinese restaurant around here, you should try it too, anak.”Tumango ako sa sinabi niya.“I should call your dad too. Baka tapos na 'yon sa inaasikaso nila ngayon.” Kinuha niya ang sariling cellphone at nagsimulang mag dial. Ngunit kumunot ang mukha niya nang hindi ito sinasagot ni Papa. “He's not answering.” May bakas na pagka-irita ang marinig sa boses ni Mommy dahil don.I left out a chuckle. Mukhang may asawang malalagot mamaya. “I'll call Gab, mom. Magkasama naman sila.” But to
Our Memories in the Shadows Chapter 12: Random
Gab's hand never left my hair. Pinagpatuloy niya ang paghaplos dito kahit nakahiga na kami ngayon sa kama. Oo, sa kama ko. My head rested on his bicep, his arm wrapped around my waist. Parehas kaming nakatagilid at magkaharap sa isa't-isa habang hinihintay hilain ng antok.I was tired, my head hurts a lot earlier. My body ached in pain. Pero ngayon parang unti-unti iyong pinapawi ng katabi ko. Sa bawat lamyos ng daliri niya ay tila naluluwagan ang sumisikip kong dibdib kanina. That scene in my head was vivid, yet it was subtle...too subtle to even believe it. Pero hindi nagsisingungaling ang emosyong dumaloy sa akin nang bigla 'yong lumabas sa utak ko. “Hindi ka pa ba matutulog?” bulong ko sa kaniya. My eyes were closed but I know he's not yet sleeping.“I'm fine. I'll watch over you.”“Let's just sleep, Gab.”Narinig ko ang marahan na pagbuga niya ng hangin at humalik sa aking noo. “Okay.”Pagkatapos ng sinabi ko sa kaniya kanina, wala siyang tiniradang salita. Tanging yakap lamang
Our Memories in the Shadows Chapter 11: Overflowing Frustration
I woke up from a heavy ache pounding on my head. Napangiwi ako sa parang de koryenteng dumaloy sa ulo ko nang pinilit kong umupo sa aking kinahihigaan. I roamed my eyes around only to find myself in the same room where I received the painful truth earlier. Minasahe ko ang sariling balikat patungong leeg nang maramdaman ang tumitigas na sakit na namuo dito. “Ilang oras ba akong nakatulog?” tanong ko sa sarili nang makitang madilim na sa labas ng bintana. Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Dr. Tillo. Her eyes wide agape when she saw me awake and sitting. Mabilis niya akong nilapitan na may bahid na pag-aalala sa mukha. “How are you feeling, Celine?” I force a smile at her. “I'm fine...I guessed,” I said in my rasp voice like I was deprived of water for days. May inabot siya sa aking tubig at agad kong ininom 'yon. Pagkatapos kong makainom, isang malalim na katahimikan ang namagitan sa aming dalawa. My mind wandered to the verity I just knew and the other truth that lie
Our Memories in the Shadows Chapter 10: Waves of False Hope
Nagising ako dahil sa sinag ng araw na lumapat sa mukha ko. Gab was no longer in my side when I got up, only to find him in the kitchen cooking breakfast.He's half naked. Walang suot na pang-itaas at tanging color gray na sweatpants lamang ang pang-ibaba. Nakatalikod ito sa akin kaya hindi niya pa ako nakita. His back was broad and the muscles on his shoulders down to his arm was bulging in rugged strength.Nag gy-gym ba siya?Hindi ko tuloy maiwasan ang mapalunok nang tumitig ako sa bisig niya. Ginawa ko yang unan kagabi...kaninang madaling araw. Tumikhim ako na siyang nagpalingon sa kaniya.“Good morning.” Lumapit ito sa akin at walang sabing hinalikan ako sa noo. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Biglang nawala ang naiwang antok at nagisinh ang diwa ko. Kahit normal na sa kaniya 'yon, hindi maiwasan ng puso ko ang magwala dahil don.“Good morning,” sagot ko sa muntikan ng nangangatal na boses. Umupo ako sa silya habang pinapanood siyang mag prepare. Siya na rin ang naglagay ng p
