CHAPTER 2

Laking gulat ni Mommy ng sabihin ko sa kanya na payag na akong magpakasal kay Beau. You see, my Mother even cry when I said that to her over the phone.

"You're really serious about this, Zyska?" She can't believe what I just said.

Gabi na nang tawagan ko si Mommy para sabihin na pumapayag na ako sa plano nilang ipakasal ako kay Beau. Habang nakaupo sa gilid ng kama sa Villa at suot na ang pantulog, white robe, tinatawagan ko na siya.

Umikot ang mata ko. "Mom, seriously? Umiiyak ka talaga?"

I can't imagine she's crying just because I finally agreed of what she really wanted in the first place.

She sobbed. "Of course, Anak! I'm very happy for you!"

Napailing na lang ako habang nagsusuklay ng buhok. "'Ma, stop crying na. You're making me want to vomit!"

She laughed after. "Pasensya na, Zyska," natatawang sabi niya. "I'm just happy because I know Beau is a good man and I know he can take care of you."

Hindi ko pinansin ang sinabi niya. "Yeah, yeah! That's why I agreed, right?"

"Oh by the way! I'm gonna prepare everything for your wedding!" she sounds so exciting.

"Mom, don't make everything rush for now," ani ko. "huwag naman pong biglaan ang kasal. Mga two to three months, I think?"

Natigilan siya saglit pero rinig ko ang pagkadismaya niya. "Fine! Whatever your decision is! Pero dapat kayong dalawa ni Beau ang magdesisyon na 'yan since kayo naman ang ikakasal."

"Yes, Mom. I'll talk to him about that, don't you worry."

"That's good to hear, Anak!" she giggled. "anyway, take a good rest and talk to Beau about your upcoming wedding. I'm sure Bthyle will also be happy about this!"

Baka nga rin ngayon pa lang ay sinasabi na rin ni Beau ang tungkol sa kasal namin sa mga magulang niya.

Tumango na lang ako. "Okay, Mommy. I love you!"

"I love you too! Ingat ka riyan at magpakaganda ka para kasal ninyo!"

Napailing na lang ako bago pinatay ang tawag. Mahahatala mo na mas excited pa siyang ikasal kami ni Beau kesa sa'kin.

Napabuntong hininga na lang ako bago natulala sa kawalan.

Am I thinking right? Or am I just being crazy to agreed of marrying him?

Pero naisip ko na tama rin kasi ang sinabi ni Beau. Parehas kaming malas sa pag-ibig at sa sobrang malas namin sinakto pa talaga ni tadhana na 'yong ex namin ang magmamahal ngayon.

Ang galing rin talaga ni tadhana! Para talagang signs 'to na pumayag akong magpakasal sa kanya.

I've been thinking too that this is going to be my one last shot. Wala namang masama kung ita-try naming dalawa ang gusto ng mga magulang namin. We're both old enough.

"Papayag ka rin pala, eh! Ayaw-ayaw pa noong una!" ramdam ko ang pagkabanas ng kaibigan ko sa'kin.

Rebekah is one of a hell good friend of mine. Prangka siyang magsalita at kahit na minsan inis 'to sa'kin dahil sa mga desisyon ko sa buhay, mahal ako nito at hindi niya ako iniwan pag kailangan ko ng kaibigan.

Ilang beses na niya akong sinigawan, inaaway at kulang na lang sapakin niya ako para lang natauhan sa mga naging ex-boyfriends ko. Pero kahit na ganoon, nandiyan pa rin siya sa tabi ko at ginagalang ang desisyon ko.

"I just think, there's nothing wrong with our deal. Pag walang nangyari sa loob ng dalawang taon, we have no choice but to annul our marriage."

Nakwento ko na sa kanya ang deal namin ni Beau. I can lie to my parents about this but I can't lie to her. She's my best friend and I need her opinion too.

"Totoo naman na hindi masama. Tutal wala naman kayong sabit na dalawa at bagay lang din 'yon. I'm sure maraming magugulat sa kasal niyo even Mariana and Rison."

Napailing ako. "Actually, we're not doing this because of them. Sort of, maybe. Pero pumayag kami dahil parehas naming iniisip na baka ito na ang chance namin para magmahal ulit."

"Whatever you decision is, Zyska, I'm always here for you," she said making me smile. "just be careful too, ang mahirap kasi sa mga arrange marriage na 'yan, minsan isa lang ang nahuhulog at nasasaktan. So, as you agreed of marrying him has a chance that you'll really might fall for him. At pag nangyari 'yun, you have to make sure that he'll fall for you too."

"I see, Rebekah. Thank you for listening."

"Of course, you're my friend! I'm just always one call away."

Maagaw akong nagising kinabukasan dahil may mga turista na naka-stay sa resort namin. I have to make sure that everything is fine and we have no problem.

Kailangan din na maayos ang magiging ekspresyon ng mga turista para bumisita ulit sila sa resort namin. I keep smiling while talking to some businessmen that are also here, staying and some spending the vacation with their families.

"Zyska, congratulations on your upcoming wedding!" Mr. Ramon exclaimed as he went towards me with a smile written on his face. "I didn't know that you and Beau are dating."

Kahit na naguguluhan ay nakangiti pa rin ako sa kanya. "Thank you, Mr. Ramon!" sabi ko na lang. "you know, we both decided to keep it private." palusot ko pa.

His smile widened. "I agree! If I were in your shoe, I'd keep it private too." then he shrugged his shoulders. "knowing what the media would do."

Mahinang akong natawa sa sinabi pero tumango. "Anyway, thank you again, Mr. Ramon."

"Wala iyon. You see, your Mother is very excited. She's jumping while telling us about your upcoming wedding."

Ngumiti lang ako bago nagpasalamat ulit sa lalaki. Behind of my back, I wanted to shout at my Mom.

I've already told her to keep it a secret for now, but look what she did? Alam kong excited siya para sa kasal namin ni Beau, pero dapat mag-lay low muna siya sa ngayon!

Dahil sa ginawa ni Mommy. May mga published ng articles at ang mga media'y nasa resort namin. Kahit na 'yong iba'y nandito para kanila Rison at Mariana, napunta na rin sa amin ang atensyon ng mga tao.

"Ms. Galvez, is it true that you're getting married to the eldest son of Fuentes?"

"When is your wedding, Ms. Galvez? Is it private or are you going to have a grand wedding?"

"How did he proposed to you?"

"Ms. Galvez, totoo po bang matagal na kayong may relasyon ni Mr. Fuentes at ayaw mo lang i-public dahil ng mga panahon na 'yon ay boyfriend mo pa si Rison?"

Gusto kong sabunutan ang reporter na nagtanong niyan. Kung wala lang talagang media at may respeto pa ako para sa sarili ko'y papatulan ko ang tanong na 'yan.

Ang kapal ng mukha! Ako pa ang nagmukhang masama ngayon samantalang si Rison ang unang nangloko sa aming dalawa!

"Sir! Sir! Move forward!" sigaw ng mga guard ng resort namin habang patuloy akong kinukuhaan ng pictures.

I would rather not open my mouth. Baka may masabi lang akong hindi maganda.

Hirap na hirap akong makaalis sa dahil sa damit ng reporters. Masakit na din ang katawan at paa ko dahil sa pagod sa trabaho. Habang patuloy ang paglalakad at pinagkakaguluhan ng mga tao, someone held my hand.

Out of nowhere I tilted my head and saw Beau. Napaawang ang labi ko habang isa siya sa mga silbing gabay ko para makaalis sa tanong mga reporters.

"Sorry to tell you but my fianceé is tired right now," he said to the reporters. "mind you if you guys move your way so she can rest now?"

May mga reporters na nagbigay daan pero may mga iba rin na patuloy ang pangungulit at pagtatanong. Beau on the other hand, decided not to talk too and just help me get out of this.

When we finally free from the reporters, I groaned loudly. Napunta kami sa tabing dagat kung saan kaunti ang tao at tahimik.

"My God, Mom!" inis na sambit ko.

"Relax." I heard Beau behind me.

Humarap ako sa kanya bago pinagkrus ang mga bisig. "Paano ako kakalma kung ang ingay-ingay talaga kahit kailan ni Mommy! I already talked to her last night, for now, no one will know about this! But looked what she did?!"

"I understand your feelings, but we don't have a choice now. Kalat na ang balita tungkol sa kasal natin."

Umikot ang mata ko. "So, what's the plan now?" I asked.

Lumapit siya sa pwesto ko habang nakapamulsa. "Kailan na natin pagdesisyunan kung kailan ang kasal natin. The media will keep asking about it, so if we want them to shut up. We have to give them an answer."

"Ikaw, kailan ba ang gusto mo?"

"I should be the one asking you that."

"What about two months for now?" I suggest. "para mapaghandaan pa natin at kailangan pa nating pag-usapan kung anong bawal at dapat gawin once we get married."

"Sure! Let's talk now," tugon niya. "but before that, you should wear this from now on."

May nilabas siya mula sa bulsa ng suot niyang denim pants. At halos maestatwa ako sa tinatatayuan ko nang makita ang isang singsing!