CHAPTER 2: VOYAGE OF TWO SHIPS

College years ago…

“Chanel, this is your time to escape from your parents. Come on, let’s celebrate! After all, you’re our batch valedictorian and you deserve this!” pangungulit ni Zari habang pilit akong hinihila papasok sa club kung saan gaganapin ang farewell party namin.

“Are you sure about this? Baka magalit sina Mom kapag nalaman nilang pumunta ako sa ganitong klase ng lugar.”

“Ano ka ba. Makakapag-party ba naman tayo kung hindi ito in-approved ng board?” napapairap na sabi ni Zari, at sa huli ay tuluyan na niya akong nahila papasok sa loob ng club.

Maingay, dim and disco lights at amoy ng pinaghalo-halong alak at pabango ang bumungad sa amin pagpasok. May mga nagsasayawan din sa dance floor at ang iba naman ay nakaupo habang umiinom ng alak.

So, this is how teenagers live their life, huh? It’s miles away from how I live these past few years. I think Zari was right. This will be my perfect escape after all the sacrifices that I’ve done.

Almost all of them was wearing short skirts like mine. Sa tingin ko tuloy ay isa na ako sa kanila, and just for today, I’m no longer the nerd Chanel Ganza.

“Hey! Look who’s here!” sigaw ng isang lalaki, dahilan upang maagaw niya ang atensyon ng lahat. “Our nerdie Ganza is here!”

Agad bumalot ang bulungan at mas malakas pa ito kaysa sa music ng club.

“Don’t mind me, just enjoy your own company,” naiilang na sabi ko. ’Tulad ng sinabi ko, muli na silang bumalik sa ginagawa nila kanina.

Naglakad naman kami ni Zari papunta sa second floor where the VIPs are. Scholars are in the first floor and the rich and heiresses of our own legacy belongs at the VIP floor.

Even though Zari was a scholar, isinama ko pa rin siya sa akin at wala namang nagreklamo roon. Because knowing them, takot sila sa kaya kong gawin if they try to interfere with my decisions.

“Uupo na lang ba tayo rito forever at panonoorin ang mga scholars na mag-celebrate sa dance floor? Oh come on, Chanel, why don’t you enjoy the night? Sayang naman ang outfit mo kung hindi mo magagamit sa gwapo,” natatawang pang-aasar niya, dahilan upang mapairap ako.

“Mind your own business, Zari. Kung gusto mo makisali sa kanila, then join. Walang nagsabi na ’wag kang mag-enjoy,” inis na sagot ko.

Nagkibit-balikat lang siya at bumaba na sa dance floor. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang mawala siya sa dagat ng tao.

Nang maiwan na lang ako mag-isa, I roamed my eyes and saw how people were enjoying the party, while me, nakaupo lang sa isang tabi at pinanonood lang silang magsaya.

“Nag-iisa ka lang ba?” tanong ng isang tinig mula sa aking likuran. Nilingon ko siya at nakita ang lalaking nakasuot ng all black na outfit.

“Do I know you? Mukhang hindi ka naman nag-aaral sa school namin. Why are you here anyway?” pang-uusisa ko, dahilan upang bahagya siyang mapatawa.

“Nandito kasi ang kapatid ko, bantay niya ako. Kung ano-ano kasi ang ginagawa n’on kapag lasing kaya pinasama na ako ni Mommy para sure na wala siyang gagawin na ikasisira ng buhay niya,” he answered. “By the way, why are you here? Tara, sayaw tayo.”

Wala na akong nagawa nang hawakan niya ang kamay ko at hinila pababa sa dance floor. Nabitawan ko pa nga ang glass of wine ko dahil sa paghila niya sa akin.

Pagdating sa dance floor, agad kaming humalo sa dagat ng nagsasayawang kabataan. Dahil doon, nawala sa paningin ko ang lalaki. Nilinga-linga ko ang aking ulo para hanapin siya ngunit nabigo ako.

I was about to go back upstairs nang may humawak sa braso ko. Nakangiti ko itong tiningnan ngunit agad itong nawala nang makitang hindi ito ang lalaking kasama ko kanina.

He held my waist… and then my hand at marahan akong isinayaw sa gitna ng mga taong walang pakialam sa amin at patuloy lamang sa pagsayaw. Dahil sa wine na nainom ko kanina, unti-unting lumabo na ang tingin ko nang tiningnan ko muli ang mukha ng lalaki.

Nang luminaw uli ito, I saw him genuinely smiling at me. Sa paraan ng pagtingin niya sa akin ay parang ako na ang pinakamagandang babae na nakilala at nakita niya.

“W-who are you?” medyo nauutal na tanong ko.

Agad nawala ang ngiti sa labi niya at huminto rin ang marahan naming pagsayaw, hanggang unti-unti na rin niya akong binitawan.

I was about to speak again, when he turned his back at me. Tinawag ko siya ngunit hindi man lang niya ako nilingon. Out of curiosity, sinundan ko siya hanggang makarating kami sa likod ng club.

“Hey!” pagtawag ko sa kanya at huminto naman siya sa harap ng basurahan ngunit nanatili pa rin siyang nakatalikod sa akin. “Ano ba’ng problema mo? Isinayaw mo ako out of nowhere ‘tapos bigla mo na lang akong iiwan?”

Ilang segundo ang lumipas bago niya napagdesisyonan na humarap sa akin. Disappointment was all over his face, but in a blink of an eye, ngiti na ang bumungad sa akin.

“Sorry, medyo nakainom na rin kasi ako at nagkakaroon na ng hallucinations. Akala ko kasi ikaw ’yong childhood girlfriend ko,” paghingi niya ng tawad, dahilan upang kumunot ang noo ko.

“Kamukha ko ba siya kaya mo ako nilalapitan o lumalapit ka lang sa akin dahil may masama kang balak? Look where you brought me, sa walang tao pa,” taas-kilay kong tanong, dahilan upang matawa siya at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

“Sorry to disappoint you, but I don’t eat flat tops,” natatawang aniya.

At first, hindi agad ’yon nag-process sa utak ko, but when I realized what he meant, sinamaan ko siya ng tingin.

“First impression pa lang sa ‘yo ang sama na. Kaya ka siguro iniwan ng girlfriend mo,” pang-aasar ko rin pero mukhang hindi siya natuwa. Nawala rin ang malaking ngiti sa labi niya noong inaasar niya ako kanina.

“Wala kang alam,” he said, and left me.

Dahil sa inis ko ay kinuha ko na lang ang phone ko at tinawagan si Zari. I want to go home.

“Where are you, Zari?!” pasigaw kong tanong sa tao mula sa kabilang linya nang sumagot siya, ngunit maingay na music lang ang naririnig ko.

“Ugh! ’Wag dyan babe,” narinig kong sabi niya. Holy sh*t! Ano ba ’tong ginagawa ni Zari?

I have left with no choice kundi ibaba na lang ang tawag. Naglakad na ako papasok sa kotse ko at pinaandar na ito ng driver paalis. The whole ride was boring hanggang makauwi na ako. It’s already midnight but I don’t care because no one cares din naman kung late na ako umuwi.

Huminto ang kotse sa tapat ng malaking fountain. Bumaba ang driver ko at pinagbuksan ako kaya lumabas ako at pumasok sa bahay. Automatikong nanlaki ang mga mata ko nang makita ko sina Mommy and Daddy sa sala. Once in a blue moon kung makita sila rito sa bahay lalo na’t it’s midnight. Mas bahay pa nga yata nila ang office nila.

May tao silang kausap pero nakatalikod ito direksyon ko. Dahil sa presensya ko, naagaw ko ang atensyon nila pero sinenyasan lang ako ni Daddy na lumapit sa kanya kaya dali-dali akong sumunod.

“I’m glad that you came home, Mom,” masaya at nakangiting sabi ko. 

Akmang hahalikan ko sana siya sa pisngi pero iniwasan niya ako at gano’n din ang ginawa ni Dad nang siya naman ang nilapitan ko. Wala akong nagawa kundi sundin ang inutos nila. Nilingon ko ang bisita nila para umupo sana sa tabi nito, pero agad akong natigilan nang makita ang mukha nito. Teka…saan ko nga ba nakita ang taong ‘to? Wait, hindi kaya…? Oh my gosh! Siya nga!

“Ano’ng ginagawa mo rito?!” sigaw ko habang nanlalaki ang mga mata at nakaturo sa kanya.

Nanlalaki rin ang mga mata niya nang makilala ako pero agad din ‘yong napalitan ng ngiting mapang-asar. Kumaway siya sa akin habang nakangisi na parang nag-aasar pa. Hindi nakaligtas sa pandinig ko ang pagtawa ni Daddy na once in a blue moon lang din kung mangyari.

“It’s nice to see the both of them recognize each other,” bulong ni Mommy na napakinggan ko pa rin. What is she talking about? Do I know this irritating jerk?

“We’re glad that you already knew each other,” ani Daddy. Kunot-noo akong tumingin sa kanya pero hindi niya ako pinansin at nakatingin lang sa lalaki. “Heather...” tiningnan niya ako.

“Yes, Dad?” tanong ko at ngumiti pero nanatili lang siyang nakatingin sa akin. How heartless.

“From now on, dito na titira si Dior and he will be your personal bodyguard,” ani Daddy dahilan upang manlaki ang aking mga mata. Magrereklamo pa sana ako, pero hindi pa man bumubuka ang bibig ko ay tinaas na ni Daddy ang kamay niya, simbolo para manahimik ako at ‘wag ng tumutol pa. “Feel at home, hijo. I-report mo sa amin ng Tita Janella mo ang mga ginagawa ni Heather, okay?” Tumango si Dior bilang pagsang-ayon.

“Makakaasa kayo, Tito Harley and Tita Janella,” nakangiting sagot ni Dior. Pasimple siyang tumingin sa akin at kinindatan ako dahilan upang umusok ang ilong ko.

Padabog akong nag-walk out at umakyat sa kwarto ko. Ayokong makita ang lalaking ‘yon! Akala niya nakalimutan ko na ang ginawa niya kanina? Well, nagkamali siya ng binangga! I’m more powerful than him. He’s just my bodyguard and I’m a Ganza. 

I can’t imagine being with that filthy jerk.  I failed being a sister and I can’t afford to fail as a daughter and student. Making my parents proud of me is my biggest achievement and no trophies or medals can surpass that, but I think that’s impossible because of the incident that occurred a decade ago.

Dumako ang tingin ko sa side table ng kama at doon ko nakita ang tatlong picture frame. Ang una ay ang solo picture ko noong bata pa ako. Ang pangalawa naman ay ang huli naming picture ni kuya nang magkasama. Ang pangatlo ay picture namin ng isang lalaki na kung saan ay nakatalikod kami pareho. Sa pagkakaalam ko, si kuya yata ito dahil wala naman akong ibang kaibigang lalaki na ganito kaputi.

Kung alam ko lang sana na mangyayari ‘yon, sana ay hindi ko na lang siya niyaya na maglaro noong araw na ‘yon. Sana… hanggang ngayon ay hindi ganito ang pamilya namin at may kuya pa sana ako na gagabay at magco-comfort sa akin tuwing nalulungkot ako. I’m so lucky to have him, but sadly, he died…because of me.

Nilihis ko ang aking paningin sa mga pictures dahil unti-unti na namang bumabalik ang mga masakit na ala-ala.

Tumayo ako para kunin ang laptop ko pero bago pa ako makalapit doon ay huminto ako nang makarinig ako ng mga bulungan sa labas ng kwarto. Nilapit ko ang aking tainga sa pinto para makinig sa nag-uusap sa labas.

“D’yan ba lumipat ang gwapong bodyguard ni Ms. Heather?” tanong ng isang kasambahay at malandi itong humagikgik.

“Oo, utos ‘yon ni Sir Harley para mabantayan niya nang maayos si Ms. Heather, lalo na’t palagi silang wala rito,” sagot ng Mayordoma.

Kaya nila kinuha ang unggoy na ‘yon ay para bantayan ako habang wala sila? Still, nag-aalala pa rin sila sa akin kahit patago lang. Masaya na akong malaman na kahit kaunti ay may natitira pa silang pakialam at pagmamahal para sa akin.

Nang marinig ko ang pag-alis nila ay dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto ko at pasimpleng sumilip sa labas. Bumungad ang katapat na kwarto sa paningin ko. Sarado ang pinto nito at mukhang nasa loob na ang unggoy na ‘yon. Akmang isasara ko na sana ang pinto nang bumukas ang pinto ng kwarto ni Dior.

Nagtama ang aming paningin at parang may kuryenteng dumadaloy roon dahil sa sama ng tingin ko sa kanya. Bahagya siyang nagulat noong una pero kinalaunan ay napalitan din ‘yon ng ngising mapang-asar. Kumaway siya sa akin habang pinapakita ang mapuputi niyang mga ngipin.

“Saan ka pupunta, Ms. Ganza?” taas-kilay na tanong niya. Umayos siya ng tayo at nag-crossed arms pa habang taas noong nakatingin sa akin. Inayos ko ng pagbukas ang pinto at binuksan ‘yon nang malaki. 

“Aalis ako, sasama ka?” taas-kilay kong tanong at ginaya siya sa pag-crossed arms.

Tumaas ang kilay niya habang tinitingnan ako mula ulo hanggang paa. Ilang sandali lamang ay narinig ko ang pagtawa niya dahilan upang mainis ako. Nakakainsulto ang paraan ng pagtawa niya, para siyang witch!

“Aalis ka ng ganyan ang suot mo? Oh, come on. Walang Ganza na ganyan manamit,” tumatawang pang-aasar niya habang nakaturo sa suot ko. Dahil sa inis ko, hinampas ko ang daliring nakaturo sa akin.

Tiningnan ko ang tinuro niya kanina at napagtanto kong tama nga siya. Nakapantulog akong damit, natural lang talaga na matatawa siya sa sinabi ko. Dahil sa inis ay sinamaan ko siya ng tingin at padabog na sinara ang pinto ng kwarto ko.

That Dior Gonzales…yes, he has a nice feature when it comes to physical appearance. That perfectly body built…and his abs were sticking out of his white t-shirt, his eyelashes were long and his lips…it was kinda tempting–wait, what? What the hell did I just say?!