“Pst!” pagsitsit mula sa gilid ko kaya tumingin ako sa gumawa n’on. Nakita ko si Zari na medyo nakadungaw sa gilid ko. Muli kong dinako ang tingin ko sa professor namin.
“Totoo ba talaga ‘yong sa inyo ni Dior?” tanong ni Zari. “Nakakapagtaka kasi na bigla na lang naging kayo. Hindi ba’t parang dati lang ay naiinis ka sa kanya dahil tinalo ka niya sa quiz bee? Ano’ng nangyari?” Hindi ko siya pinansin kaya mas nilapit niya ang kanyang upuan sa akin. “Hoy, Chanel–”
“Miss Tan! Anong kaguluhan ‘yan?!” galit na sigaw ng terror professor namin, dahilan upang sabay kaming mapaiktad ni Zari. Dahan-dahan siyang tumingin doon at nag-peace sign kaya mas lalong umusok ang ilong ng aming guro. “Get one whole intermediate pad!”
Dahil sa sinabi nito, nag-angilan ang mga kaklase namin
After the incident in the powder room, nagpalit ako ng damit dahil nadumihan ‘yon sa paghila nila sa akin. Uminom na rin ako ng pain killers para mawala ang kirot sa paa ko. “G-geo…” naiiyak at nanghihina kong sabi. “Chanel?! A-ano’ng nangyari?!” nagpa-panic na tanong niya mula sa kabilang linya. “H-help–” hindi ko na naituloy ang sinasabi ko nang babaan niya ako ng tawag. Naghintay ako nang ilang minuto habang umiiyak na nakasandal sa cabinet ng lababo, hanggang bukas ang pinto ng powder room af iniluwa niyon si Geo. Hingal na hingal siya at tumutulo na rin ang pawis niya habang naglalakad palapit sa akin.
“Sumunod na lang kayo sa gym for our PE class. Let’s meet after ten minutes,” sabi ng professor namin at umalis na. Naiwan kami rito sa classroom at ang iba ay lumabas na para magpalit ng damit. Nang tingnan ko si Zari, busy siya sa pagre-retouch ng make up niya. ‘Yong totoo, kailangan pa bang mag makeup kung pagpapawisan din naman? Tatawanan ko talaga ‘tong babaeng ito kapag kumalat ang mascara niya mamaya. Tumayo na ako at akmang aalis na sana nang may tumawag sa akin. Nilingon ko ‘yon at nakita ko si Dior na naglalakad palapit sa akin. Nang nasa harapan ko na siya, nanlaki ang mga mata ko nang bigla niyang inagaw ang bag ko mula sa aking kamay. Pinilit kong agawin ‘yon ngunit medyo nakalayo na siya sa akin at hindi naman ako pwedeng tumakbo dahil sa kalagayan ko. Wala akong nagawa kundi sumunod na lang sa kanya papunta sa lock
"Bakit mo ginawa 'yon?!" galit kong sigaw sa kaniya. Lumapit ako kay Dior at itinulak siya sa kaniyang dibdib na naging dahilan ng kaniyang bahagyang pag-atras.Nanlalaki ang kaniyang mga mata habang nakatingin sa akin na parang hindi siya makapaniwala na ginawa ko iyon sa kaniya. Binaba niya ang kaniyang kamao na hawak niya kanina at sumulyap kay Geo bago muling tumingin sa akin. Gamit ang hintuturo, tinuro niya si Geo ngunit nasa akin pa rin ang kaniyang paningin."Hindi mo ba alam na siya ang may pakana ng lahat nang ito?" galit na tanong niya sa akin. Agad na kumunot ang aking noo dahil sa sinabi niya. Nagtataka kong tiningnan si Geo ngunit umiiling lang siya habang hindi pa rin nakakabawi mula sa pagsuntok sa kaniya ni Dior."Nasisiraan ka na ba ng bait? Nagtitiwala ka sa lalaking 'yan?" hindi makapaniwalang tanong niya at suminghal pa. "Mukha pa lang niyan, hindi na mapapagkatiwalaan. Sigurado ako na siya ang
"Maayos na ba ang lagay niya?" narinig kong tanong ng isang tinig ngunit nanatili pa rin akong nakapikit at hindi ako makagalaw dahil sa panghihina ng katawan."Maayos na siya ngayon. Inatake lang siya ng asthma noong nalaglag siya sa pool," sagot ng isa na namang tinig. Narinig ako ng pagbuntong hininga at nasisiguro kong galing iyon sa tinig na nagtatanong kanina.Dahil sa curiosity kung sino ang mga nag-uusap dito sa harap ko, dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at nakita ko si Dior na nakaharap sa direksiyon ng isang doctor. Sandali... nasa hospital ba ako? At saka anong sinasabi nilang pool at inatake ako ng asthma?Umupo ako mula sa aking pagkakahiga kaya napatingin sa akin 'yung dalawa. Dali-dali namang lumapit sa akin si Dior at hinawakan ang kamay ko. Mababakas din sa kaniyang mukha ang pag-aalala. Dahil nawiwirduhan ako, inalis ko ang kaniyang kamay mula sa pagkakahawak sa akin. Nagtataka niya akong tin
Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mata. Dahil sa pagkainis doon, padabog akong tumalikod at nagkulumbot ng kumot bago muling natulog. Ngunit bago pa man ako tuluyang mahulog sa pagkakatulog, bigla akong napabalikwas nang ma-realized na may pasok pa nga pala ako ngayon. Mabuti na lang at mukhang maaga pa base sa liwanag na nanggagaling sa labas.Agad akong umupo mula sa pagkakahiga at inayos ang buhok kong nagkalat na sa aking mukha. Nagpuyod ako at nang matapos iyon ay inilibot ko ang aking paningin sa paligid. Agad na kumunot ang aking noo nang mapagtantong wala ako sa aking kwarto. Kinuha ko ang aking crutches sa gilid ng kama ko at naglibot sa kwarto."Nasaan ba ako? Hindi kaya..." wika ko at ilang sandali lamang ay nanlaki ang aking mga mata. Hindi kaya nasa bahay ako no'ng taxi driver?! Oh my gosh, this can't be! Nawalan ba ako ng malay kagabi kaya narito ako?
"Nasaan ang bahay ninyo? Parang abandonadong gubat naman yata 'yan," takang tanong niya habang tinitingnan ang gate namin.Napairap na lang ako at lumabas ng taxi. Kinuha ko ang aking cellphone mula sa bulsa ko ngunit naalala kong wala nga pala akong number nila. Naglakad ako palapit sa gate at agad namang lumapit sa akin ang mga gwardya bago nagbigay galang sa akin."Woah, ano 'yan?" tanong ni Danielle na nasa tabi ko na pala at nakatingin sa mga gwardyang nasa harap namin."Ma'am Heather, kagabi pa kayo pinapahanap ng inyong mga magulang," sambit ng punong gwardya. Hinahanap ako nina Mommy? So... nalaman na pala nila ang kalokohan ko, pero hindi sila ang narito?"Wow, pati pangalan mo'y pangmayaman din!" namamangha na namang sambit ni Danielle kaya sinamaan ko siya ng tingin dahilan upang manahimik siya."Pwede ba akong makahingi ng ten thousand? May kailan lang ako
"Nasaan na ba 'yung boyfriend mo, bakit hindi mo man lang siya kasama? Alam mo naman na mainit ka sa mata ng mga babaeng iyon, pero hindi ka man lang niya binabantayan," inis na sambit ni Geo habang nakaupo sa tabi ng kama ko.Narito ako ngayon sa infirmary para ipatingin ang paa kong dati nang bali, pero nagalaw lang naman kanina kaya medyo sumakit. Dahil praning si Geo pagdating sa akin, dinala niya agad ako rito at pinainom ng pain killers kahit hindi naman na kailangan. Noong natapos na akong gamutin ng nurse, tumabi siya sa akin habang pinapagalitan ako."Nakakainis! Pinabayaan ko na nga siya tapos ganito pa ang nangyari. Pakiramdam ko, mali talagang tao ang napili mo," dagdag niya dahilan upang mapatingin ako sa kaniya.Tinitigan ko siya ng masama at nang tumingin siya sa akin ay nakita kong medyo nagulat siya dahil sa paraan ng pagtingin ko sa kaniya."Bakit ganiyan ka makatingin sa akin
"Maayos na ba ang lagay niya? Napapansin kong mas nagiging madalas na ang pag-atake ng kaniyang asthma. Ano ba'ng nangyayari, Dior?" narinig kong nag-aalalang sambit ng isang boses babae.Ginalaw ko ang aking kamay at nakaramdam ako na parang may nakatusok sa kamay ko. Nang minulat ko ang aking mga mata, laking gulat ko nang makitang naka-confine ako ngayon.Agad akong umupo at mas nanlalaki ang aking mga mata habang nakatingin sa kamay kong may nakatusok na karayom. Ano na naman ba'ng nangyari sa akin, bakit nasa hospital na naman ako?"Heather, anak..." sambit ng isang tinig ng babae. Dahan-dahan kong tiningala ang aking paningin patungo sa direksiyon ng babaeng tumawag sa akin. Nang magkatagpo ang aming mga mata, agad na nanlaki ang mga ito nang makitang si Mommy iyon."Mommy..." naiiyak na sambit ko habang pinipigil ang mga luhang nagbabadyang tumulo mula sa aking mga mata. Mula
One week after we arrived in my home country, Philippines. Marami kaming ginawang pagbabago tulad na lang ng pag-aayos ng bahay, pag-transfer sa anak ko at paghahanao ng informations about the GutZales company.And according to my research, their company was freshly established pero sila na agad ang nangunguna sa lahat ng book companies. Mukhang mataas ang pinag-aralan ng CEO nito at marami ring connections kaya gano'n na lang ang paglago ng company nila.Tomorrow will be my best day. Pupunta na ako sa company nila to accept their offer. At kapag maganda ang performance ko sa kanila, sa tingin ko pwede na kaming mag for good dito sa Pilipinas. After all, matagal na rin naman kaming nanirahan sa New York."I'm home, Mom."Napatingin ako sa direksyon na pinaggalingan ng boses at nakita ko ang aking anak na pagod na pagod na humiga sa sofa ng sala. Nang lapitan ko siya, nakita kong pikit na ang kanyang mga mata at hindi na nagawang alisin ang pagkakasabit ng bag sa balikat at pagkakasuot
"So, kelan ang flight n'yo ni Dean pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Geo habang tumutulong sa pag-iimpake ng mga gamit namin ng anak ko."Day after tomorrow," simpleng sagot ko, at nilagay ang huling damit sa bag."How will you explain to your parents about Dean? Baka atakihin sa puso si Tito Harley kapag nalaman nilang nag New York ka lang, pag-uwi mo meron ka ng Dean.""Don't worry, hindi ko naman sila bibiglain pagdating namin doon. Hindi muna ako magpapakita sa kanila hangga't hindi pa malapit ang birthday ko," sagot ko, at napatango-tango na lang siya bago ako iniwan mag-isa sa kwarto ko.Nang matapos ako sa pag-aayos, pinuntahan ko si Dean sa kwarto niya. Mahimbing na siyang natutulog habang yakap ang paburito niyang unan.Nilapitan ko siya at umupo sa gilid ng kama niya. Marahan kong hinaplos ang buhok niya upang hindi siya magising."I know it's hard na hindi mo makilala ang tunay mong ama, but I'm only doing this for you. Ayokong dumating ang panahon na makita mo siya pero hin
4 years later..."Congratulations for your success, Ms. Co," ani Hans, my best friend and also my business parter."No, thank you for giving me the opportunity to sign here in your company and work with these two young and successful entrepreneurs," nakangiting papuri niya, and we humbly giggle."Make us... our company proud, Ms. Co," nakangiting ganti ko at umalis na rin siya pagtapos."So, how did you convince her to work with us?" natatawang tanong ni Hans at lumagok ng wine na hawak niya."It just happened, Hans. Wala ka yatang bilib sa karisma ko," tumatawang sagot ko.Napapailing na lang siyang umalis at in-entertain ang mga bisita ng kumpanya.Nang mawala siya sa paningin ko, I just roam my eyes habang tinitingnan ang mga naipundar namin ni Hans this past few years. After all these things that happened to me... to us, we're still fighting for our dreams. And now, nagbunga na lahat ng pinaghirapan namin.After all the sacrifices and pain, my wounds were healed. Pain motivated me
Parang huminto ang mundo ko nang marinig ang sinabi ng doctor. Wala akong ibang nakikita kundi madilim at tahimik na paligid."I-Im pregnant?" hindi makapaniwalang tanong ko. Tumango ang doctor dahilan upang mapatakip ako sa bibig ko. Nagbunga ang isang gabing pinagsaluhan namin ni Dior. Ang huling gabi namin sa Alemanya Leona na itinuring kong pinakamagandang araw sa buhay ko ay nagbunga. Ang mas malala pa nito, ang tatay ng dinadala ko ay ang taong sobra kong minahal ngunit nasilaw sa yaman at iniwan ako.Paano ko maipagpapatuloy ang buhay at pag-aaral ko kung buntis ako? Dapat ko bang tanggapin at buhayin ang batang ito gayong bunga lamang siya ng hindi namin pag-iingat? Dapat ko bang dalhin 'to sa sinapupunan ko gayong mag-isa na lang ako?Lumong-lumo akong umuwi sa bahay. Wala akong mapagsabihan ng dinadala kong problema dahil for sure, oras na malaman nila ito ay isususmbong nila 'to sa parents ko. Wala akong ginawa kundi umiyak nang umiyak hanggang makatulog ako."Miss Heathe
Cold breeze greeted my face as I came out of the plane. I roamed my eyes and saw a new environment for me to move on and start a new beginning. This will be a perfect place to heal and forget all the awful memories. "Miss Chanel Ganza?" Rinig kong pagtawag sa pangalan ko dahilan upang lingunin ko siya. I saw a man wearing a suit with shades above his head. He's smiling but I just look at him."It's Heather Ganza," I said at ginantihan din siya ng ngiti. "Oh, sorry, Miss Heather. By the way I'm your new bodyguard. Ipinadala ako rito ni Mr. Ganza to keep an eye on you since hindi ka pa sanay dito sa New York," he said, as my forehead furrowed. "Don't worry. Once na masanay ka na rito, tapos na ang kontrata ko. You'll live on your own and have your privacy." Tumango na lang ako.Iginaya niya ako papunta sa kotseng naghihintay sa amin sa labas ng airport. Pinagbuksan niya ako ng pinto at sumakay roon.Habang nasa byahe, I tried to familiarize my eyes with this place para naman hindi a
Makalipas nang tatlong linggo, sa wakas ay pinayagan na rin ako ng mga doctor na umalis na ng hospital. Nakakasawa na rin kasi roon dahil puro hospital foods lang ang nakakain ko at bawal pang magdala ng mga pagkain galing sa labas."Heather, kakain na tayo," ani Mommy na kasalukuyang naka silip sa siwang ng pinto ng kwarto ko. Ngumiti naman ako at tumango kaya umalis na rin agad siya.Nakakapanibago sina Mom and Dad ngayon. Mag mula kasi noong naaksidente ako, palagi na silang nasa tabi ko. Noong naka recover naman ako, lagi na silang nasa bahay at work at home na rin ang ginagawa nila sa trabaho nila. I know na gusto nilang bumawi... but I'm not used to this kind of situation. Lumaki akong walang magulang, physically.Bumaba na rin ako pag tapos nang ilang minuto. Naabutan ko naman sina Mommy and Daddy sa dining area. May mga pagkain na sa hapag kainan, pero hindi pa rin nila iyon ginagalaw at mukhang hihintay pa
Nagising ako nang dahil sa ingay na napapakinggan ko na sa tingin ko ay nanggagaling lamang sa bandang gilid ko. Nang akma ko na sanang imumulat ang aking mga mata ay naudlot iyon nang mapakinggan ko ang mga pinag uusapan nila."Maayos na ba ang lagay ng anak namin?" tanong ni Mommy at halata sa boses niya ang pag aalala habang nanginginig pa ito."Well, she's still under observation since muntik na naman siyang mamatay kanina. Good thing ay nabigyan agad siya ng first aid," sambit ng doctor. "Sa harap lang siya ng hospital naaksidente kaya naaksyunan sgad ng mga nurses."Muntik na naman akong mamatay? Kating kati na ba talaga si Kamatayan na sunduin ako kaya palagi niya akong pinapahamak?"Thank you very much, Doc. We don't know how to express our gratitude to all of you for saving our daughter's life, again," ani Mommy. Medyo nilagyan ko ng siwang ang aking mga mata kaya bahagya ko sikang nakikita.
Kasalukuyang nag lalakad ang dalawang bata habang ang naka angkla pa sa braso ng batang lalaki ang isang batang babae."You know what, Geo, may napanaginipan ako kagabi. Ayon sa panaginip ko, malapit ko na raw makita ang the one ko. I can't wait na dumating na siya," masayang sambit ng batang babae."Chanel, you're too young for that. At saka anong the one? Gusto mo bang isumbong kita sa Kuya mo?" pananakot ni Geo. Bumusangot naman ang mukha ni Chanel dahil sa narinig sa kanyang kaibigan."Who you ka sa akin kapag nahanap ko siya. I'm sure na mag seselos ka dahil kapag nahanap ko na siya, hindi na kita sasamahan. Bahala ka na," nag tatampong pag babanta ni Chanel. "Mag hanap ka ng sa 'yo.""E ikaw nga ang gusto ko," pabulong na sagot ni Geo, dahilan upang mapatingjn si Chanel sa kanya. Nakakunot ang noo nito at bakas ang pagtataka sa kanyang mukha."Ano'ng sinabi mo?" nag tatakan
Kasalukuyang tumatakbo ang higit sa sampung nurse at mga doctor habang tinatakbo ang pasilyo ng hospital. Ang mga nurse at ilang doctor ang tumutulak sa hinihigaan habang may isang doctor na nagc-CPR sa pasyente."Bilisan niyo pa ang pag tulak! Baka hindi na natin siya maabutan nang buhay kung ilang minuto pa ang lilipas!" natatarantang sigaw ng Doctor habang patuloy pa rin ang pag CPR sa pasyente.Mas dinoble ng mga nurse at doctor ang bilis sa pag tulak kaya mabilis na rin nilang narating ang operating room. Nang makarating sila roon ay agad silang kumilos at nag handa na para sa operasyon na magaganap.Sa kabilang banda naman, mayroong mag asawang nag mamadaling tumatakbo papasok sa loob ng hospital. Halos hindi na mag kaintindihan sa pag takbo ang dalawa habang umiiyak pa ang babae.Nang makarating sila sa tapat ng operating room, nanghihinang umupo ang babae sa upuan ng waiting area habang patul