Natanaw ko ang bahay namin mula rito sa gate. Mahabang pathway ang sumalubong sa paningin ko at sa magkabilang gilid nito ay naroon ang napakagandang garden ng bahay namin. Sa dulo ng daang ‘yon, makikita ang mismong bahay namin. May fountain ito sa harapan bago maghagdan.
Huminto ang kotse sa tapat ng malaking fountain. Bumaba ang driver ko at pinagbuksan ako kaya lumabas ako at pumasok sa bahay. Automatikong nanlaki ang mga mata ko nang makita ko sina Mommy and Daddy sa sala. Once in a blue moon kung makita sila rito sa bahay. Mas bahay pa nga yata nila ang office nila.
May tao silang kausap pero nakatalikod ito direksyon ko. Dahil sa presensya ko, naagaw ko ang atensyon nila pero sinenyasan lang ako ni Daddy na lumapit sa kanya kaya dali-dali akong sumunod.
“I’m glad that you came home, Mom,” masaya at nakangiting sabi ko.
Akmang hahalikan ko sana siya sa pisngi pero iniwasan niya ako at gano’n din ang ginawa ni Dad nang siya naman ang nilapitan ko. Wala akong nagawa kundi sundin ang inutos nila. Nilingon ko ang bisita nila para umupo sana sa tabi nito, pero agad akong natigilan nang makita ang mukha nito. Teka…saan ko nga ba nakita ang taong ‘to? Wait, hindi kaya…? Oh my gosh! Siya nga!
“Ano’ng ginagawa mo rito?!” sigaw ko habang nanlalaki ang mga mata at nakaturo sa kanya.
Nanlalaki rin ang mga mata niya nang makilala ako pero agad din ‘yong napalitan ng ngiting mapang-asar. Kumaway siya sa akin habang nakangisi na parang nag-aasar pa. Hindi nakaligtas sa pandinig ko ang pagtawa ni Daddy na once in a blue moon lang din kung mangyari.
“It’s nice to see the both of them recognize each other,” bulong ni Mommy na napakinggan ko pa rin. What is she talking about? Do I know this irritating jerk?
“We’re glad that you already knew each other,” ani Daddy. Kunot-noo akong tumingin sa kanya pero hindi niya ako pinansin at nakatingin lang sa lalaki. “Heather...” tiningnan niya ako.
“Yes, Dad?” tanong ko at ngumiti pero nanatili lang siyang nakatingin sa akin. How heartless.
“From now on, dito na titira si Dior and he will be your personal bodyguard,” ani Daddy dahilan upang manlaki ang aking mga mata. Magrereklamo pa sana ako, pero hindi pa man bumubuka ang bibig ko ay tinaas na ni Daddy ang kamay niya, simbolo para manahimik ako at ‘wag ng tumutol pa. “Feel at home, hijo. I-report mo sa amin ng Tita Janella mo ang mga ginagawa ni Heather, okay?” Tumango si Dior bilang pagsang-ayon.
“Makakaasa kayo, Tito Harley and Tita Janella,” nakangiting sagot ni Dior. Pasimple siyang tumingin sa akin at kinindatan ako dahilan upang umusok ang ilong ko.
Padabog akong nag-walk out at umakyat sa kwarto ko. Ayokong makita ang lalaking ‘yon! Akala niya nakalimutan ko na ang ginawa niyang pagtalo sa akin? Well, nagkamali siya ng binangga! I’m more powerful than him. He’s just my bodyguard and I’m a Ganza.
I can’t imagine losing against a filthy jerk, but he did! I failed being a sister and I can’t afford to fail as a daughter and student. Making my parents proud of me is my biggest achievement and no trophies or medals can surpass that, but I think that’s impossible because of the incident that occurred a decade ago.
Dumako ang tingin ko sa side table ng kama at doon ko nakita ang tatlong picture frame. Ang una ay ang solo picture ko noong bata pa ako. Ang pangalawa naman ay ang huli naming picture ni Kuya ng magkasama. Ang pangatlo ay picture namin ng isang lalaki na kung saan ay nakatalikod kami pareho. Sa pagkakaalam ko, si Kuya yata ito dahil wala naman akong ibang kaibigang lalaki na ganito kaputi.
Kung alam ko lang sana na mangyayari ‘yon, sana ay hindi ko na lang siya niyaya na maglaro noong araw na ‘yon. Sana, hanggang ngayon ay hindi ganito ang pamilya namin at may Kuya pa sana ako na gagabay at magco-comfort sa akin tuwing nalulungkot ako. I’m so lucky to have him, but sadly, he died…because of me.
Nilihis ko ang aking paningin sa mga pictures dahil unti-unti na namang bumabalik ang mga masakit na ala-ala.
Tumayo ako para kunin ang laptop ko pero bago pa ako makalapit doon ay huminto ako nang makarinig ako ng mga bulungan sa labas ng kwarto. Nilapit ko ang aking tainga sa pinto para makinig sa nag-uusap sa labas.
“D’yan ba lumipat ang gwapong bodyguard ni Ms. Heather?” tanong ng isang kasambahay at malandi itong humagikgik.
“Oo, utos ‘yon ni Sir Harley para mabantayan niya nang maayos si Ms. Heather, lalo na’t palagi silang wala rito,” sagot ng Mayordoma.
Kaya nila kinuha ang unggoy na ‘yon ay para bantayan ako habang wala sila? Still, nag-aalala pa rin sila sa akin kahit patago lang. Masaya na akong malaman na kahit kaunti ay may natitira pa silang pakialam at pagmamahal para sa akin.
Nang marinig ko ang pag-alis nila ay dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto ko at pasimpleng sumilip sa labas. Bumungad ang katapat na kwarto sa paningin ko. Sarado ang pinto nito at mukhang nasa loob na ang unggoy na ‘yon. Akmang isasara ko na sana ang pinto, nang bumukas ang pinto ng kwarto ni Dior.
Nagtama ang aming paningin at parang may kuryenteng dumadaloy roon dahil sa sama ng tingin ko sa kanya. Bahagya siyang nagulat noong una pero kinalaunan ay napalitan din ‘yon ng ngising mapang-asar. Kumaway siya sa akin habang pinapakita ang mapuputi niyang mga ngipin.
“Saan ka pupunta, Ms. Ganza?” taas-kilay na tanong niya. Umayos siya ng tayo at nag-crossed arms pa habang taas noong nakatingin sa akin. Inayos ko ng pagbukas ang pinto at binuksan ‘yon nang malaki.
“Aalis ako, sasama ka?” taas-kilay kong tanong at ginaya siya sa pag-crossed arms.
Tumaas ang kilay niya habang tinitingnan ako mula ulo hanggang paa. Ilang sandali lamang ay narinig ko ang pagtawa niya dahilan upang mainis ako. Nakakainsulto ang paraan ng pagtawa niya, para siyang witch!
“Aalis ka ng ganyan ang suot mo? Oh, come on. Walang Ganza na ganyan manamit,” tumatawang pang-aasar niya habang nakaturo sa suot ko. Dahil sa inis ko, hinampas ko ang daliring nakaturo sa akin.
Tiningnan ko ang tinuro niya kanina at napagtanto kong tama nga siya. Nakapantulog akong damit, natural lang talaga na matatawa siya sa sinabi ko. Dahil sa inis ay sinamaan ko siya ng tingin at padabog na sinara ang pinto ng kwarto ko.
That Dior Gonzales…yes, he has a nice feature when it comes to physical appearance. That perfectly body built…and his abs were sticking out of his white t-shirt, his eyelashes were long and his lips…it was kinda tempting–wait, what? What the hell did I just say?!
Binuksan ko ang pinto ng aking kwarto at nilusot ang ulo ko sa siwang niyon para tingnan kung naroon ang unggoy kong bodyguard. Nang makita kong wala siya ay mabilis kong hinablot ang bag ko at tumakbo nang mabilis. “Saan ka pupunta?” tanong ng isang tinig at bawat salita nito ay may diin, bago ako makababa ng hagdan. “Tinatakasan ko si Di–” Automatikong nanigas ang katawan ko at tumigil sa pagtakbo. Parang may mga kabayong tumatakbo sa d****b ko at naging malikot ang mga mata ko habang iginagala ‘yon sa paligid. Sh*t, I’m doomed! Huminga ako nang malalim at pinakalma ang nagwawala kong d****b. Nag-ipon muna ako ng lakas ng loob at unti-unti akong lumingon sa taong nasa likuran ko. Halos tumirik ang mata ko
Matalim akong nakatingin sa notebook ko habang tinutuktok ang ballpen sa desk. Hinihintay ko na lang na matapos ang klase para makumpronta ko na ang unggoy na ‘yon. Ano ba’ng ginagawa niya rito? Attention seeker talaga, gustong-gusto niya na pinagkakaguluhan siya ng mga babae. “That’s all for today. Goodbye class.” Kinuha na ng professor ang mga gamit niya at umalis. Dahil hayok sa break time ang mga kaklase ko ay mas nauna pa silang lumabas kaysa sa professor namin. Nang masiguro kong kaming dalawa na lang ang natira, tiningnan ko ang gawi niya. Nakita kong nag-aayos siya ng mga gamit. Nang akma na siyang aalis ay dali-dali akong tumakbo palapit sa kanya, pero sa kasamaang palad ay natisod ako sa paa ng bangko dahilan upang marinig ko ang pagtunog ng mga buto ko. Napaupo ako dahil sa sakit at nakita kong tumakbo siya palapit sa
Pauwi na kami at hanggang ngayon ay hindi pa rin kami nagpapansinan dahil sa nangyari kanina. Patuloy rin akong binabagabag ng konsensya ko dahil sa huling sinabi ni Geo bago kami umalis. It’s his first time to act like that. Kahit anong pagtataboy ko sa kanya dati ay hindi siya humiling ng gano’n. Nang makarating kami sa bahay, tahimik na bumaba ng kotse si Dior at naglakad paalis. “Hey!” sigaw ko. Tumigil siya sa paglalakad at kunot-noo akong tiningnan. “Hindi mo ba ako pagbubuksan ng pinto?!” I tried my best to compose myself dahil feeling ko anytime ay sasabog na ako sa inis. “Wala ka bang kamay? Pagbuksan mo ang sarili mo,” sagot niya at nauna nang naglakad paalis. Nang mawala siya sa paningin ko,
Maaga akong nagising at bumaba sa sala. Naabutan ko si Dior sa kusina habang kumakain ng sandwich niya. Nang makita ako ay dali-dali siyang sumunod sa akin at mukhang labag pa sa loob niya ‘yon. Mayamaya lamang ay tumigil ako sa paglalakad at tumingin sa kanya. “Bitbitin mo ‘tong mga gamit ko,” utos ko dahilan upang tumigil siya sa pagnguya. “Hindi mo ba nakikitang kumakain–” huminga na lang siya nang malalim at padabog na kinuha ang gamit ko. Nang talikuran ko siya ay agad na sumilay ang isang tagumpay na ngiti. I told you, I’ll make your like living in hell, kahit nanghihingi ako ng favor sa ‘yo. Mabilis naman kaming nakarating sa school at katulad nang dati, ako ang nagbukas ng pinto para sa sarili ko. Akmang sesenyasan ko pa lang sana si Dior na ‘wag nang lumabas n
“Pst!” pagsitsit mula sa gilid ko kaya tumingin ako sa gumawa n’on. Nakita ko si Zari na medyo nakadungaw sa gilid ko. Muli kong dinako ang tingin ko sa professor namin. “Totoo ba talaga ‘yong sa inyo ni Dior?” tanong ni Zari. “Nakakapagtaka kasi na bigla na lang naging kayo. Hindi ba’t parang dati lang ay naiinis ka sa kanya dahil tinalo ka niya sa quiz bee? Ano’ng nangyari?” Hindi ko siya pinansin kaya mas nilapit niya ang kanyang upuan sa akin. “Hoy, Chanel–” “Miss Tan! Anong kaguluhan ‘yan?!” galit na sigaw ng terror professor namin, dahilan upang sabay kaming mapaiktad ni Zari. Dahan-dahan siyang tumingin doon at nag-peace sign kaya mas lalong umusok ang ilong ng aming guro. “Get one whole intermediate pad!” Dahil sa sinabi nito, nag-angilan ang mga kaklase namin
After the incident in the powder room, nagpalit ako ng damit dahil nadumihan ‘yon sa paghila nila sa akin. Uminom na rin ako ng pain killers para mawala ang kirot sa paa ko. “G-geo…” naiiyak at nanghihina kong sabi. “Chanel?! A-ano’ng nangyari?!” nagpa-panic na tanong niya mula sa kabilang linya. “H-help–” hindi ko na naituloy ang sinasabi ko nang babaan niya ako ng tawag. Naghintay ako nang ilang minuto habang umiiyak na nakasandal sa cabinet ng lababo, hanggang bukas ang pinto ng powder room af iniluwa niyon si Geo. Hingal na hingal siya at tumutulo na rin ang pawis niya habang naglalakad palapit sa akin.
“Sumunod na lang kayo sa gym for our PE class. Let’s meet after ten minutes,” sabi ng professor namin at umalis na. Naiwan kami rito sa classroom at ang iba ay lumabas na para magpalit ng damit. Nang tingnan ko si Zari, busy siya sa pagre-retouch ng make up niya. ‘Yong totoo, kailangan pa bang mag makeup kung pagpapawisan din naman? Tatawanan ko talaga ‘tong babaeng ito kapag kumalat ang mascara niya mamaya. Tumayo na ako at akmang aalis na sana nang may tumawag sa akin. Nilingon ko ‘yon at nakita ko si Dior na naglalakad palapit sa akin. Nang nasa harapan ko na siya, nanlaki ang mga mata ko nang bigla niyang inagaw ang bag ko mula sa aking kamay. Pinilit kong agawin ‘yon ngunit medyo nakalayo na siya sa akin at hindi naman ako pwedeng tumakbo dahil sa kalagayan ko. Wala akong nagawa kundi sumunod na lang sa kanya papunta sa lock
"Bakit mo ginawa 'yon?!" galit kong sigaw sa kaniya. Lumapit ako kay Dior at itinulak siya sa kaniyang dibdib na naging dahilan ng kaniyang bahagyang pag-atras.Nanlalaki ang kaniyang mga mata habang nakatingin sa akin na parang hindi siya makapaniwala na ginawa ko iyon sa kaniya. Binaba niya ang kaniyang kamao na hawak niya kanina at sumulyap kay Geo bago muling tumingin sa akin. Gamit ang hintuturo, tinuro niya si Geo ngunit nasa akin pa rin ang kaniyang paningin."Hindi mo ba alam na siya ang may pakana ng lahat nang ito?" galit na tanong niya sa akin. Agad na kumunot ang aking noo dahil sa sinabi niya. Nagtataka kong tiningnan si Geo ngunit umiiling lang siya habang hindi pa rin nakakabawi mula sa pagsuntok sa kaniya ni Dior."Nasisiraan ka na ba ng bait? Nagtitiwala ka sa lalaking 'yan?" hindi makapaniwalang tanong niya at suminghal pa. "Mukha pa lang niyan, hindi na mapapagkatiwalaan. Sigurado ako na siya ang
One week after we arrived in my home country, Philippines. Marami kaming ginawang pagbabago tulad na lang ng pag-aayos ng bahay, pag-transfer sa anak ko at paghahanao ng informations about the GutZales company.And according to my research, their company was freshly established pero sila na agad ang nangunguna sa lahat ng book companies. Mukhang mataas ang pinag-aralan ng CEO nito at marami ring connections kaya gano'n na lang ang paglago ng company nila.Tomorrow will be my best day. Pupunta na ako sa company nila to accept their offer. At kapag maganda ang performance ko sa kanila, sa tingin ko pwede na kaming mag for good dito sa Pilipinas. After all, matagal na rin naman kaming nanirahan sa New York."I'm home, Mom."Napatingin ako sa direksyon na pinaggalingan ng boses at nakita ko ang aking anak na pagod na pagod na humiga sa sofa ng sala. Nang lapitan ko siya, nakita kong pikit na ang kanyang mga mata at hindi na nagawang alisin ang pagkakasabit ng bag sa balikat at pagkakasuot
"So, kelan ang flight n'yo ni Dean pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Geo habang tumutulong sa pag-iimpake ng mga gamit namin ng anak ko."Day after tomorrow," simpleng sagot ko, at nilagay ang huling damit sa bag."How will you explain to your parents about Dean? Baka atakihin sa puso si Tito Harley kapag nalaman nilang nag New York ka lang, pag-uwi mo meron ka ng Dean.""Don't worry, hindi ko naman sila bibiglain pagdating namin doon. Hindi muna ako magpapakita sa kanila hangga't hindi pa malapit ang birthday ko," sagot ko, at napatango-tango na lang siya bago ako iniwan mag-isa sa kwarto ko.Nang matapos ako sa pag-aayos, pinuntahan ko si Dean sa kwarto niya. Mahimbing na siyang natutulog habang yakap ang paburito niyang unan.Nilapitan ko siya at umupo sa gilid ng kama niya. Marahan kong hinaplos ang buhok niya upang hindi siya magising."I know it's hard na hindi mo makilala ang tunay mong ama, but I'm only doing this for you. Ayokong dumating ang panahon na makita mo siya pero hin
4 years later..."Congratulations for your success, Ms. Co," ani Hans, my best friend and also my business parter."No, thank you for giving me the opportunity to sign here in your company and work with these two young and successful entrepreneurs," nakangiting papuri niya, and we humbly giggle."Make us... our company proud, Ms. Co," nakangiting ganti ko at umalis na rin siya pagtapos."So, how did you convince her to work with us?" natatawang tanong ni Hans at lumagok ng wine na hawak niya."It just happened, Hans. Wala ka yatang bilib sa karisma ko," tumatawang sagot ko.Napapailing na lang siyang umalis at in-entertain ang mga bisita ng kumpanya.Nang mawala siya sa paningin ko, I just roam my eyes habang tinitingnan ang mga naipundar namin ni Hans this past few years. After all these things that happened to me... to us, we're still fighting for our dreams. And now, nagbunga na lahat ng pinaghirapan namin.After all the sacrifices and pain, my wounds were healed. Pain motivated me
Parang huminto ang mundo ko nang marinig ang sinabi ng doctor. Wala akong ibang nakikita kundi madilim at tahimik na paligid."I-Im pregnant?" hindi makapaniwalang tanong ko. Tumango ang doctor dahilan upang mapatakip ako sa bibig ko. Nagbunga ang isang gabing pinagsaluhan namin ni Dior. Ang huling gabi namin sa Alemanya Leona na itinuring kong pinakamagandang araw sa buhay ko ay nagbunga. Ang mas malala pa nito, ang tatay ng dinadala ko ay ang taong sobra kong minahal ngunit nasilaw sa yaman at iniwan ako.Paano ko maipagpapatuloy ang buhay at pag-aaral ko kung buntis ako? Dapat ko bang tanggapin at buhayin ang batang ito gayong bunga lamang siya ng hindi namin pag-iingat? Dapat ko bang dalhin 'to sa sinapupunan ko gayong mag-isa na lang ako?Lumong-lumo akong umuwi sa bahay. Wala akong mapagsabihan ng dinadala kong problema dahil for sure, oras na malaman nila ito ay isususmbong nila 'to sa parents ko. Wala akong ginawa kundi umiyak nang umiyak hanggang makatulog ako."Miss Heathe
Cold breeze greeted my face as I came out of the plane. I roamed my eyes and saw a new environment for me to move on and start a new beginning. This will be a perfect place to heal and forget all the awful memories. "Miss Chanel Ganza?" Rinig kong pagtawag sa pangalan ko dahilan upang lingunin ko siya. I saw a man wearing a suit with shades above his head. He's smiling but I just look at him."It's Heather Ganza," I said at ginantihan din siya ng ngiti. "Oh, sorry, Miss Heather. By the way I'm your new bodyguard. Ipinadala ako rito ni Mr. Ganza to keep an eye on you since hindi ka pa sanay dito sa New York," he said, as my forehead furrowed. "Don't worry. Once na masanay ka na rito, tapos na ang kontrata ko. You'll live on your own and have your privacy." Tumango na lang ako.Iginaya niya ako papunta sa kotseng naghihintay sa amin sa labas ng airport. Pinagbuksan niya ako ng pinto at sumakay roon.Habang nasa byahe, I tried to familiarize my eyes with this place para naman hindi a
Makalipas nang tatlong linggo, sa wakas ay pinayagan na rin ako ng mga doctor na umalis na ng hospital. Nakakasawa na rin kasi roon dahil puro hospital foods lang ang nakakain ko at bawal pang magdala ng mga pagkain galing sa labas."Heather, kakain na tayo," ani Mommy na kasalukuyang naka silip sa siwang ng pinto ng kwarto ko. Ngumiti naman ako at tumango kaya umalis na rin agad siya.Nakakapanibago sina Mom and Dad ngayon. Mag mula kasi noong naaksidente ako, palagi na silang nasa tabi ko. Noong naka recover naman ako, lagi na silang nasa bahay at work at home na rin ang ginagawa nila sa trabaho nila. I know na gusto nilang bumawi... but I'm not used to this kind of situation. Lumaki akong walang magulang, physically.Bumaba na rin ako pag tapos nang ilang minuto. Naabutan ko naman sina Mommy and Daddy sa dining area. May mga pagkain na sa hapag kainan, pero hindi pa rin nila iyon ginagalaw at mukhang hihintay pa
Nagising ako nang dahil sa ingay na napapakinggan ko na sa tingin ko ay nanggagaling lamang sa bandang gilid ko. Nang akma ko na sanang imumulat ang aking mga mata ay naudlot iyon nang mapakinggan ko ang mga pinag uusapan nila."Maayos na ba ang lagay ng anak namin?" tanong ni Mommy at halata sa boses niya ang pag aalala habang nanginginig pa ito."Well, she's still under observation since muntik na naman siyang mamatay kanina. Good thing ay nabigyan agad siya ng first aid," sambit ng doctor. "Sa harap lang siya ng hospital naaksidente kaya naaksyunan sgad ng mga nurses."Muntik na naman akong mamatay? Kating kati na ba talaga si Kamatayan na sunduin ako kaya palagi niya akong pinapahamak?"Thank you very much, Doc. We don't know how to express our gratitude to all of you for saving our daughter's life, again," ani Mommy. Medyo nilagyan ko ng siwang ang aking mga mata kaya bahagya ko sikang nakikita.
Kasalukuyang nag lalakad ang dalawang bata habang ang naka angkla pa sa braso ng batang lalaki ang isang batang babae."You know what, Geo, may napanaginipan ako kagabi. Ayon sa panaginip ko, malapit ko na raw makita ang the one ko. I can't wait na dumating na siya," masayang sambit ng batang babae."Chanel, you're too young for that. At saka anong the one? Gusto mo bang isumbong kita sa Kuya mo?" pananakot ni Geo. Bumusangot naman ang mukha ni Chanel dahil sa narinig sa kanyang kaibigan."Who you ka sa akin kapag nahanap ko siya. I'm sure na mag seselos ka dahil kapag nahanap ko na siya, hindi na kita sasamahan. Bahala ka na," nag tatampong pag babanta ni Chanel. "Mag hanap ka ng sa 'yo.""E ikaw nga ang gusto ko," pabulong na sagot ni Geo, dahilan upang mapatingjn si Chanel sa kanya. Nakakunot ang noo nito at bakas ang pagtataka sa kanyang mukha."Ano'ng sinabi mo?" nag tatakan
Kasalukuyang tumatakbo ang higit sa sampung nurse at mga doctor habang tinatakbo ang pasilyo ng hospital. Ang mga nurse at ilang doctor ang tumutulak sa hinihigaan habang may isang doctor na nagc-CPR sa pasyente."Bilisan niyo pa ang pag tulak! Baka hindi na natin siya maabutan nang buhay kung ilang minuto pa ang lilipas!" natatarantang sigaw ng Doctor habang patuloy pa rin ang pag CPR sa pasyente.Mas dinoble ng mga nurse at doctor ang bilis sa pag tulak kaya mabilis na rin nilang narating ang operating room. Nang makarating sila roon ay agad silang kumilos at nag handa na para sa operasyon na magaganap.Sa kabilang banda naman, mayroong mag asawang nag mamadaling tumatakbo papasok sa loob ng hospital. Halos hindi na mag kaintindihan sa pag takbo ang dalawa habang umiiyak pa ang babae.Nang makarating sila sa tapat ng operating room, nanghihinang umupo ang babae sa upuan ng waiting area habang patul