Agad niyang naitulak ang lalaki ngunit hindi niya kayang pantayan ang lakas nito sa pagpigil sa kanya na kumawala mula rito.
“Xander! Let go of Margarette at once!” pasigaw na sita ni Miguel sa kaibigan nito, bumabahid pa rin sa boses nito ang pagiging authoritative.
Napigil ng dalaga ang paghinga sa tinuran ng kanyang Boss. Ramdam niya ang galit sa boses nito. Nang lumuwag ang pagkakahawak ng preskong lalaki sa kanya, agad siyang kumawala rito saka tinalikuran, at naging mabilis ang kanyang hakbang papunta sa conference room.
Nahagip pa ng kanyang pandinig ang malakas na pagtawa ng preskong lalaki, bago tuluyang nakapasok ng conference room.
Malalim na paghinga ang kanyang pinakawalan matapos mainom ang isang basong tubig. Napahawak siya sa sariling dibdib. Daig niya pa ang nakipag-paligsahan sa isang athletic sports habang sila ay nagme-meeting.
Hindi niya alam kung bakit hinayaan ng kanyang Boss, na mag-sit in sa kanilang meeting ang presko nitong kaibigan. Sa mahigit dalawang oras nilang discussion ay sa kanya lang ito nakatingin. Pakiramdam niya maging ang cells ng kanyang katawan ay nakikita na nito sa paraan ng pagkakatitig nito.
Ipinagpasalamat na lamang niya, nagawa niyang itawid ng maayos ang kanyang presentation kanina. Hindi tuloy siya nagkaroon ng pagkakataon na mapagpantasyahan ang gwapo niyang Boss.
“Did I already hack your system, Baby?” nang-aakit na boses mula sa kanyang likuran.
Agad siyang napapihit paharap rito at nagsalubong ang kanyang mga kilay nang magtama ang kanilang mga mata. Nakasandal patagilid ang katawan nito sa panel ng pantry door ng 10th floor habang nakakibit-balikat, at pilyo ang mga ngiti sa labi.
Hindi na nito suot ang leather jacket, kaya lumantad sa kanyang paningin ang makinis nitong mga braso, na lalong pinatingkad sa light blue polo shirt nitong suot. Mariin siyang napatitig sa malaking cross sign na tattoo sa mamasel nitong right bicep.
Naipilig niya ang kanyang ulo sa disappointed sa nakita. Isa sa ayaw niya talaga sa isang lalaki ay may tattoo. Ewan niya, pero talagang big turn-off sa kanya iyon. Marahil malaki din ang naging impluwensya ng kanyang ina at mga kamag-anak noong kabataan niya.
Madalas kasi na krimen sa probinsya nila noon ay kidnapping at rape. Ang tumatak sa isip nilang magkakapatid ay ang habilin nga ng kanilang mga magulang at kamag-anak, na hindi basta-basta makikipag-usap sa mga lalaking may tattoo. Madalas sa nababalitaan noon na mga suspek ng kidnapping at rape ay may mga drawing sa katawan.
“I guess you need plenty of water, Sir. Malaki ang naitutulong ng tubig para makadaloy ng maayos ang dugo sa utak natin,” wala sa isip na naisatinig niya.
Hindi niya na talaga kayang pigilan pa ang inis na nararamdaman sa preskong lalaki na kaharap. Later niya na iisipin kung ano man ang posible na maging consequence sa pagtataray niya rito.
Napayuko ito habang humahagikhik. Kung pagmamasdan lamang niya ito sa ganitong anyo, iisipin mo talagang matino itong kausap.
Iniwas niya na ang kanyang tingin sa lalaki, at marahang tinungo ang lababo para hugasan ang basong nagamit. Marami pa siyang pending na trabaho para aksayahin lang sa walang kwentang lalaki.
“My brain's blood flow hasn't been disturbed before I laid my eyes on you, Baby,” he retorted in a sexy voice.
Natigil si Magz sa pagsasabon ng baso. Hindi niya inaasahan na makakaya nitong tapatan ang panunudyo niya rito. Narinig niya ang bawat yapak nito. Lihim siyang humugot ng malalim na paghinga para maihanda ang sarili sa kung anumang posibleng mangyayari sa pagitan nila ng preskong lalaki.
“I feel like my thoughts are straying into nowhere. You’ve already occupied my mind, Marga,” he said softly.
Marahang inilapag ni Magz ang hawak na baso saka binanlawan ang mga kamay, at taas-noo itong hinarap. Agad siyang napaatras ng isang hakbang dahil hindi niya inaasahan na sobrang lapit na nito sa kanya.
“How can I help you, Sir? So, you won't bug me anymore?” she asked forthrightly.
Lalo naging pilyo ang mga ngiti nito sa labi at tila nanunukso ang mga mata, habang ipinagpatuloy pa rin nito ang paghakbang palapit sa kanya. Kaya napapaatras din ang dalaga, para magkaroon sila ng kahit kunting distansya nito.
Ngunit napalunok siya ng sunod-sunod nang marinig niya ang pagtunog ng cabinet na nabangga niya. She was being sandwiched between the kitchen cabinet, and with this man. Gayunpaman, hindi ipinahalata ng dalaga sa lalaki ang pagkabahala niya sa pagkakalapit nilang dalawa.
“My questions are still unanswered, Baby,” He said softly and seductively.
Napakurap ng ilang beses ang dalaga sa narinig, at pinatrabaho ng mabilis ang kanyang isip. Humalukipkip siya nang maalala ang tinutukoy nito.
Lumunok muna siya ng mariin, saka pinasingkit ang mga mata. “For your first question, yes, I’m still single. But, I will never be yours, Sir,” kaswal niyang sagot.
Humigpit ang pagkakahawak niya sa kanyang mga braso nang humari sa paligid ang malakas nitong tawa. Malakas ang kutob niya na may naiisip na kapilyuhan ang lalaking kaharap. Sa attitude na ipinakita nito sa kanya mula kanina, sigurado siya na hindi ito basta-basta na lamang tumigil hangga’t hindi nito nakukuha ang gusto.
Confident naman siya na hindi ulit magku-krus ang landas nila. This week, Davao ang schedule niya, pero next week babyahe siya patungong region IX, at mamalagi roon for one month. At sigurado siya na pinagtri-tripan lang siya nito ngayon.
Ang bilyonaryong katulad ng lalaking ito ay kailanman hindi papatol sa katulad niya na trabahante lamang ng kaibigan nito. At sa pagkakaalala niya sa narinig mula kay Ellen ay ikakasal na ito.
“Why, Marga? Why won't you be mine?” he asked teasingly.
Napalunok ang dalaga, nang ibaba nito ang mukha, at inilapit sa kanya upang magpantay ang kanilang mga mata.
“Do you think it's too early to tell me that, Baby?” he smirked and winked at her teasingly.
Pinili ni Marga na hindi muna umimik, hinayaan niya muna ito sa gusto pa nitong sabihin, habang tinatapatan ang nanunukso nitong mga tingin.
“Is it because you like Miguel more than me?” he asked with a serious tone.
Nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig mula rito.
Napigil niya ang kanyang paghinga at dagli’y sangkaterba na mga question marks ang lumukob sa kanyang diwa.Ganun ba ako ka-obvious sa nararamdaman ko sa boss ko? “Why don't you give me at least one chance, Marga? Even if it's just one night, so I can prove to you how good I am at giving a one-of-a-kind pleasure to a woman,?” he said seriously looking at her eyes intensely.Nakusot ang kanyang noo. Kahit mahigit anim na taon na siyang walang boyfriend ay sigurado siyang naiitindihan niya ang tinutukoy nito.“Talaga bang nasa matino kang pag-iisip? O talagang manyak ka lang?” she asked unconsciously. Huli na para bawiin ang mga salitang binitawan niya. Unti-unting nagising ang kaba sa kanyang dibdib sa nasabi niya ngunit dagli iyon naglaho nang mapansin ang kakaibang reaksyon sa gwapo nitong mukha.Kitang-kita niya ang amusement sa mga mata nito saka ito ulit nagpakawala ng malakas na pagtawa. Dahil mahigit dalawa o tatlong dangkal lang ang layo ng mukha nito sa kanya ay nagkaroon si
Nagpakawala siya ng malalim na paghinga, matapos niyang ma-win back ang customer na nag-complaint. Mas nastri-stress pa siya sa complaint kaysa sa sangkaterbang daily task niya. Nagkataon na kararating niya lamang sa branch ay complaint agad ang sumalubong sa kanya. Hindi niya rin ma-blame ang manager-on-duty na hindi agad na-attend ang nag-complaint dahil nasa stock receiving area pa. Kaya kahit bitbit niya pa ang mga gamit ay hinarap niya na agad ang customer at ni-resolve ang complaint nito. Napatitig siya sa kanyang laptop. Kahit dalawang araw na ang lumipas mula nung narinig niya ang pinag-uusapan ng kanyang boss at kaibigan nito ay sumasagi pa rin sa isip niya iyon, lalo na kapag nagkakaroon ng slack time ang kanyang diwa. Two years ago nang nag-take over sa kompanya ang binata niyang boss na si Miguel at mula nung araw na iyon ay kabilang na siya sa secret fans club nito. Hanggang sa isang araw ay na-realize niya na hindi isang simpleng paghanga lamang ang nararamdaman niya
Marga shakes her head unbelievably, staring at him with annoyance. “Ayoko lang maging masaya ang mga tsismosa, Mr. Xander,” depensa niya saka ikinibit ang mga balikat. Lalo pang lumapad ang pilyong ngiti sa labi ni Xander habang humahakbang palapit sa kanya. “Ano ba’ng complaint mo ha?” naiinis niyang kastigo rito. “You know what I want, Baby,” maagap nitong sagot. Nagdikit ang mga kilay ng dalaga saka pilit na inaalala ang tinutukoy nito habang nakikipagsukatan ng tingin sa pilyong binata. “How about tonight? Would you like me to warm your bed?” he asked seductively. Halos mailuwa ni Marga ang kanyang mga mata sa di inaasahan na maririnig mula rito. She was dumbfounded. Napatingala siya rito nang tuluyan itong makalapit sa kanya. "No matter which angle I look at you, you're still very beautiful, baby," humahanga nitong sabi at bahagyang yumuko upang magpantay ang kanilang mga paningin. “Excuse me? Naglolokohan ba tayo rito?” seryoso niyang tanong. Hindi niya alam kung saan o
Nasabunutan niya ang sarili nang maalaala na naman ang huling eksena nila ni Xander kahapon. Naikuyom niya ang kanyang mga kamao saka pabalik-balik sa kanyang nilalakaran na para bang natatae. “Is that the only way to prove that your instinct was wrong?” she uttered unbelievably. Gustong-gusto niya na itong itulak pero batid niyang hindi pa rin siya magwawagi dahil hindi sapat ang kanyang lakas. Unang beses ito na hinayaan niya ang kanyang sarili na may lalaking makalapit sa kanya ng ganito. Hindi niya mawari kung bakit sa kabila ng mga sinasabi nito sa kanya, at hindi niya pa ito gaano kakilala ay tiwala siyang wala itong gagawing masama sa kanya. “Yes, baby,” maagap nitong sagot saka lalong idinikit ang pisngi sa kanya. Kusang naipikit ni Marga ang kanyang mga mata sanhi ng kakaibang sensasyon dulot ng pagkakadikit ng kanilang mga balat. Hindi niya maitindihan kung bakit biglang nagwala ang kanyang dibdib at binalot siya ng takot na dahil sa sobrang lakas ng pagtibok ng puso ni
Lalong nangusot ang kanyang noo sa narinig. “Ano kamo? Boyfriend ko?” nalilito niyang tanong at naituro pa ang sarili. Makapanabay na tumango ang dalawa na hindi pa rin naaalis ang kilig at saya sa mga mukha. Pagak na napatawa ang dalaga saka tumayo. “Hoy! Kayong dalawa ha, tigilan niyo ko!” wari nagbabanta niyang sabi. Subalit hindi natinag ang dalawa, lalo pa natuwa ang mga ito. “Madam, naman eh, kunwari ka pa…” tukso ni Eva sabay tinusok-tusok ang kanyang tagiliran. Napaigtad naman ang dalaga sa ginawang paglalambing ng kanyang assistant manager. “Is my, baby, in there? My golly! Ang sexy-sexy!” tila kinikiliting sabad ni Iya. Naiarko niya ang kanyang kilay sa familiar na salitang binitawan ni Iya. “Tapos sabay ngiti pa! Ang gwapo-gwapo talaga!” halos tumitiling turan ni Eva. Pinagsasapak niya sa braso ang dalawa para makausap niya ito ng matino. “Ano ba’ng pagmumukha ng loko-lokong iyan!” pabulyaw niyang sabi. Napasimangot naman ang dalawa at makapanabay na napahawak sa
Kitang-kita ni Marga na nagtagis ang mga panga ng binata sa sinabi niya. Marahan niyang ibinaba ang kanyang mukha na hindi iniiwas ang mga paningin mula rito. Batid niyang nagagalit ito dahil hindi nito makukuha ang gustong maka-date siya nito. Hindi naman siya kinakabahan, pero hindi niya maitindihan kung bakit nakaka-sense siya ng kakaibang vibes sa reaksyon na nakikita niya sa binata. "Well, I guess you have just proved to me that my intuition is right and you prefer that Miguel would know how you feel about him. Do you think if his girlfriend finds out about that, Miguel won't do anything?" kaswal nitong sabi. Napalunok si Marga sa narinig, somehow may punto ang binata. Ilang beses niya nang nakita ang girfriend ng amo, pero hindi niya alam kung ano ang attitude nito. At kahit sino naman sigurong babae mapapa-react kung malaman na may babaeng nagkakagusto sa boyfriend nito. Teka?! Pati ba ang empleyadong katulad ko, papatulan nu’n? “What if Miguel knew that you had heard what
Simpleng tango lang ang naging pagtugon ng pilyong binata. Pero nakikita ng dalaga na wari pinipigilan lamang nito na hindi tuluyang matawa. Napasimangot si Marga saka pinandilatan ito. “Excuse me! I was not eavesdropping at that time. Malay ko ba na nag-uusap pa rin kayong dalawa, alangan naman hahayaan ko na lang ang cellphone ko dun hanggang sa matapos kayo!” depensa niya, habang iwinawagayway ang isang kamay sa kawalan, samantala ang isa naman ay pumameywang. “You're so defensive, baby,” umiiling na turan ni Xander. “I am not, okay?!” matapang niyang pagtatama rito. “Kaya pala may sinasabi ka pang, 'I like your way', dahil napansin mo pala ako,” nagmamaktol niyang dagdag. Humagikgik na nga ang binata habang ang isang kamay nito ay napahawak sa batok. Nayamot lalo ang dalaga sa tinuran nito. Talagang sinasagad nito ang kanyang pasensya na taasan pa lalo ang kanyang pasesya para rito. "Fine, let's drop the words eavesdropping. Let's say you accidentally heard what we've been t
Pakiramdam niya nanuyo ang kanyang lalamunan sa narinig. Ni hindi niya napansin ang tinutukoy nitong cellphone nung nasa pantry room sila sa naibigay niya rito. Hindi niya lubos maisip na hindi lang ang sinasabi niya ang tinatandaan nito, kung 'di maging ang gamit niya. Kinapa niya ang kanyang mga bulsa at mabilis na inalala kung saan niya nailagay ang company issue phone sa kanya. Nang maalala ay muling sinalubong ang mga mata ng binata na mataman lamang naghihintay sa kanyang kasagutan. "Naiwan ko sa manager's office, Xan," pag-amin niya saka kinuha ang cellphone mula sa binata at naging mabilis ang mga kamay sa pag-scroll ng kanyang screen. Nang makita ang hinahanap, ay agad niyang pinakita sa binata ang kanyang company number. Ayaw niya sanang ibigay rito ang kanyang personal number pero huli na ang lahat. Ayaw niya na ring mag-isip pa o pagalitan ang sarili sa naging pagkakamali. Kailangan niyang yakapin ang katotohanan na hindi pa siya makakawala mula sa masamang plano ng
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a
“Hindi ka na ba makikipagkita kina Boss or kay Zhavie?” kunot-noo niyang tanong matapos makipag-usap ni Xander sa bodyguard nito na nasa passenger’s seat.Lulan na sila ng kotse pabalik ng restaurant. Bago niya lang nalaman na ihahatid lang siya nito at tutuloy din agad sa airport. Nang nabasa niya rin kanina ang chat ni Jhadie na kailangan niyang bumalik ng 5 p.m. dahil bukod sa hinahanap siya ng kanilang CEO ay hindi umano ito aalis na hindi siya nakakausap. Kaya agad niyang sinabihan si Xander na kailangan niya ng bumalik.Inaamin naman niya na gusto niya pang makasama ng ilang oras ang binata pero mas nangingibabaw pa rin ang prinsipyo pagdating sa kanyang trabaho. Lihim naman niyang ipinagpasalamat dahil hindi na nagtanong pa ang binata kung bakit siya pina-early-in.Mahigit kalahating oras din nakipag-usap ang binata sa cellphone nito matapos niyang maikwento ang tungkol sa naging tagpo nila ni Pebbles. Nang binalikan siya nito ay masaya nilang nilibot ang Lantawan Grassland. Na
Pakiramdam niya umakyat lahat ang kanyang dugo sa mukha habang pinapakinggan ang sinasabi ng binata. Gusto niya itong itulak palayo sa kanya, pero nagugustuhan ng kanyang katawan ang dulot ng init ng katawan ni Xander sa kabila ng kanilang mga suot. Ramdam niya ang kakaibang init at sensasyon na naglakbay sa kanyang buong katawan dulot ng mga salitang iyon ni Xander. Sa binata niya lamang naramdaman ang ganitong klaseng sensasyon. Gayun pa man, may ideya siya kung ano ang umaatakeng sensasyon sa kanya ng mga sandaling ito. Napalunok siya sa tinatawid ng kanyang isip. Hindi niya alam kung ano o saang bahagi ng sistema niya ang tila gustong magpaubaya o maranasan ang mga binitiwang salita ng pilyong binata. Pero… “Na-nagsisimula na naman yang pagka-manyakis mo, Xander!” lakas-loob niyang sita rito. Halos garalgal man ang kanyang boses ay sinikap niya pa rin na ipakita rito ang disgusto sa mga narinig mula rito. Kailangan niyang labanan ang tukso. Hindi siya pwede basta-basta na lam
Gayun na lamang ang pangungunot ng noo ng dalaga sa naging reaksyon ni Xander sa kanyang tanong. Pero bago pa man makahuma ang binata sa gulat ay sinunggaban niya na ang pagkakataon.“Na-a-appreciate ko lahat ng effort mo para sa’kin, Xan. Pero kailangan na nating tapusin ‘to. Hindi mo pa rin ba ako titigilan gayung alam na ng buong bansa ang tungkol sa engagement niyo? Walang problema sa’kin kung magkikita pa rin tayo, pero not in this way,” pagpapatuloy niya.Dahilan at nagtagis ang mga bagang ni Xander at tila nag-aapoy ang mga mata nito sa galit.“Nasimulan mo na rin naman ang panlalamig mo sa communication natin, ipagpatuloy mo na la—”“Enough, Marga!” halos pasigaw na putol nito sa kanyang sasabihin, sabay hampas sa lamesa.Naipikit niya ang mga mata sa sobrang gulat sa tinuran ng binata. Damang-dama niya ang galit nito sa boses. Tila binayo ng malakas na bagyo ang kanyang dibdib sa sobrang kaba niya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob at unti-unting idinilat ang mga mata.Nguni
“Boss, nandito na tayo,” boses mula sa harapan nila ang pumutol sa kanilang titigan.Maagap na napaupo ng matuwid ang dalaga. Tinangka niyang bawiin ang kamay mula sa binata ngunit hindi nito iyon binitiwan. Kaya inilibot na lamang niya ang paningin sa labas ng kotse.At gayun na lamang ang pangungunot ng kanyang noo nang mapansin ang malawak na lugar na punong-puno ng carabao grass."Come on, baby. The chopper is waiting for us," Xander urged gently.Napamaang ang dalaga sa narinig. Pero sumunod na lang din siya sa binata nang lumabas na ito ng kotse. Marahan siya nitong inalalayang makalabas at agad nitong pinulupot ang braso sa kanyang beywang."You're going to love this place, babe. Taking the chopper will get us there much faster. By land, it would take too long, and I know you only have an hour's break. Trust me, you'll enjoy it even more this way," he said excitedly, gently guiding her forward.Lalong naumid ang kanyang dila sa narinig. Hindi naman siya natatakot sa sinabi nito
"I can sense you're plotting something with that beautiful mind of yours, baby," he whispered huskily, his breath warm against her ear as he teasingly nipped at her earlobe.Napaigtad siya sa kinatatayuan at nailayo ang ulo mula rito. Sobra siyang nakikiliti sa ginawa nito. Pakiramdam niya maging buhok sa kanyang ilong ay nagsipagtayuan.“Xander!” bulyaw niya sabay hampas sa braso nito, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakagapos ng braso nito sa kanyang beywang."That hurts, babe!" Xander exclaimed, his laughter mingling with a playful wince, his eyes sparkling with a mix of amusement and affection as they met hers.Pinandilatan niya ito, “Isusunod ko talaga ang manoy mo kung hindi mo pa rin ako bibitawan, Xander!” naiinis niyang banta rito.Saglit nawala ang ngiti sa labi ng binata na para bang iniintindi ang kanyang sinabi, pero agad din itong napabuhakhak sa tawa, dahilan at tuluyan siya nitong napakawalan.Maagap naman siyang lumayo at pinihit ang katawan paharap sa tumatawang binata.
She abruptly stopped in her tracks as his words reached her ears. The sound of his voice sent a wave of emotions crashing over her, and she stood frozen, her heart pounding with a mix of surprise and longing. It was the deep, warm tone of the man she had been longing to speak with for days. Her heart leapt into her chest. It was a sound so familiar and yet so unexpected that it sent a shiver down her spine. Her breath caught, and a warm, tingling sensation spread through her body, making her cheeks flush. The time seemed to slow down, and the world around her faded into the background. Her mind raced with a thousand thoughts, but all she could focus on was the melody of his words and the overwhelming joy that surged within her. It was a feeling of pure, unfiltered excitement mixed with a flutter of nervous anticipation.She slowly turned around, her heart pounding, needing to be certain she hadn't just imagined it. Her heart skipped a beat, and she turned around in disbelief, her eye
Nagningning sa tuwa ang kanyang mga mata sa narinig. Hindi kasi iyon nabanggit sa kanya ni Zhavie kagabi. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na matawagan ito kanina dahil sa sobrang busy na niya sa trabaho.“Hindi ba pupunta si Xander ngayon?” curious nitong tanong.Gayun na lamang ang biglang paglaho ng ngiti niya sa labi sa naging katanungan nito. Mula nang naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni Xander ay hindi na pumasok sa isip niya na makikita itong muli.Ibinulsa niya ang mga kamay sa suot na slim fit skinny denim pants, upang maitaboy ang bumabangon na naman na kakaibang emosyon sa kanyang dibdib na tanging si Xander lamang ang dahilan.Pinilit niyang ngumiti upang maitago ang pakikipaglaban niya sa sariling emosyon. “Hi-hindi ko al—niya nabanggit, Mayor. Pareho kami naging abala nitong mga nakaraang araw,” utal-utal niyang sabi.Hindi niya maitindihan kung bakit pa siya nito tinatanong tungkol sa binata, gayung, sigurado siya na alam nito ang balita tungkol sa engag