Let me know naman po if you enjoy the story, leave your comment and vote for this story! Thank you!
Kitang-kita ni Marga na nagtagis ang mga panga ng binata sa sinabi niya. Marahan niyang ibinaba ang kanyang mukha na hindi iniiwas ang mga paningin mula rito. Batid niyang nagagalit ito dahil hindi nito makukuha ang gustong maka-date siya nito. Hindi naman siya kinakabahan, pero hindi niya maitindihan kung bakit nakaka-sense siya ng kakaibang vibes sa reaksyon na nakikita niya sa binata. "Well, I guess you have just proved to me that my intuition is right and you prefer that Miguel would know how you feel about him. Do you think if his girlfriend finds out about that, Miguel won't do anything?" kaswal nitong sabi. Napalunok si Marga sa narinig, somehow may punto ang binata. Ilang beses niya nang nakita ang girfriend ng amo, pero hindi niya alam kung ano ang attitude nito. At kahit sino naman sigurong babae mapapa-react kung malaman na may babaeng nagkakagusto sa boyfriend nito. Teka?! Pati ba ang empleyadong katulad ko, papatulan nu’n? “What if Miguel knew that you had heard what
Simpleng tango lang ang naging pagtugon ng pilyong binata. Pero nakikita ng dalaga na wari pinipigilan lamang nito na hindi tuluyang matawa. Napasimangot si Marga saka pinandilatan ito. “Excuse me! I was not eavesdropping at that time. Malay ko ba na nag-uusap pa rin kayong dalawa, alangan naman hahayaan ko na lang ang cellphone ko dun hanggang sa matapos kayo!” depensa niya, habang iwinawagayway ang isang kamay sa kawalan, samantala ang isa naman ay pumameywang. “You're so defensive, baby,” umiiling na turan ni Xander. “I am not, okay?!” matapang niyang pagtatama rito. “Kaya pala may sinasabi ka pang, 'I like your way', dahil napansin mo pala ako,” nagmamaktol niyang dagdag. Humagikgik na nga ang binata habang ang isang kamay nito ay napahawak sa batok. Nayamot lalo ang dalaga sa tinuran nito. Talagang sinasagad nito ang kanyang pasensya na taasan pa lalo ang kanyang pasesya para rito. "Fine, let's drop the words eavesdropping. Let's say you accidentally heard what we've been t
Pakiramdam niya nanuyo ang kanyang lalamunan sa narinig. Ni hindi niya napansin ang tinutukoy nitong cellphone nung nasa pantry room sila sa naibigay niya rito. Hindi niya lubos maisip na hindi lang ang sinasabi niya ang tinatandaan nito, kung 'di maging ang gamit niya. Kinapa niya ang kanyang mga bulsa at mabilis na inalala kung saan niya nailagay ang company issue phone sa kanya. Nang maalala ay muling sinalubong ang mga mata ng binata na mataman lamang naghihintay sa kanyang kasagutan. "Naiwan ko sa manager's office, Xan," pag-amin niya saka kinuha ang cellphone mula sa binata at naging mabilis ang mga kamay sa pag-scroll ng kanyang screen. Nang makita ang hinahanap, ay agad niyang pinakita sa binata ang kanyang company number. Ayaw niya sanang ibigay rito ang kanyang personal number pero huli na ang lahat. Ayaw niya na ring mag-isip pa o pagalitan ang sarili sa naging pagkakamali. Kailangan niyang yakapin ang katotohanan na hindi pa siya makakawala mula sa masamang plano ng
Ramdam ni Marga ang pagkawala ng kulay ng kanyang dugo at tila slow motion ang naging pagpihit niya sa pinanggalingan ng boses. Mabilis niyang nakuha ang mga braso mula kay Xander nang magtama ang mga mata nila ng kanyang boss, na daig pa ang makulimlim na panahon sa galit na bumakas sa gwapo nitong mukha. “What on f*ucking earth are you two doing here?!” Miguel yelled while taking in the distance between them. Sunod-sunod ang naging paglunok ni Marga sa tanong na iyon ng kanyang Boss. Ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kamay habang ibinabalik sa likod ng kanyang bulsa ang hawak niyang cellphone. Paano niya ba sasagutin ang tanong na iyon ng kanyang amo? Nakikipagharutan habang nag-uusap sa best friend nito o nakipaghalikan? "Just catching up with Marga, Migz. It's her lunch break, so I guess I never used nor let her slack off in her post, right?" si Xander ang sumagot sa tanong ng kanyang Boss. Kusa siyang napatingin sa binata, na halos hindi niya namalayan ang naging
Nagulantang ang dalaga sa naging tanong iyon ni Miguel, at huli na bago niya na-realize na hindi niya nagawang itago ang naging reaksyon. Hindi nakatakas sa kanyang paningin ang pagbakas ng pagkabahala sa gwapong mukha nito. “I-I meant, Isn't Xander forcing you?” pagtatama nito sa sinabi, halos nagkandautal pa ito. Halos hinihingal ang dalaga sa sobrang kaba na bumabalot sa kanyang dibdib, gayunpaman, she still trying to composed herself. “Hindi naman po, Boss,” maikli niyang sagot. Napagsalikop niya ang kanyang mga daliri dahil naging malagkit ang mga titig sa kanya ng binatang amo. Unang beses siya nitong tinitigan sa ganitong paraan. Lalo tuloy nagulo ang isip niya sa ginagawi nito. “Are you attracted to Xander, Marga?” mahina pero seryoso nitong tanong. “Po?!” naibulalas niya, halos malaglag ang kanyang mga panga at mailuwa ang mga mata sa sobrang gulat sa tanong nito sa kanya. Nasapo ni Miguel ang noo at bumakas sa gwapong mukha nito ang kaba. Naiilang man si Marga sa hind
Nine years ang gap nila ni Hazel, at fourteen years naman sa bunso nila na si Alexa. Four years naman ang agwat nina Hazel at Alexa. “Sa’kin din Ate!” masayang sabad naman ni Alexa. “Kayo ha, huwag niyo ipagpilitan sa Ate niyo iyang request niyo. Alam niyo naman na hindi basta-basta ang trabaho ng Ate niyo,” sita ng kanilang Mama sa napasimangot na dalawa. “Okay lang naman iyan, Mang. Minsan lang naman ga-graduate ang mga kapatid ko, eh. Mahalagang araw iyon sa kanila kaya dapat kompleto ang pamilya natin,” masaya niyang paliwanag sa ina na sumimangot. Humari na ang masayang tuksuan ng kanilang pamilya. Si Hazel ay graduating na sa college at accounting ang kursong kinuha nito. Samantalang si Alexa naman ay graduating din sa high school. Nakakalimutan niya lahat ng problema niya sa trabaho at nawawala ang pagod kapag kasama niya ang kanyang pamilya. Ang apat na tao na nasa kanyang harap ngayon ay ang pinagkukunan niya ng lakas at naging inspirasyon niya kung ano man ang nakamit n
Natigil si Marga sa paghakbang at paghila ng dala-dalang luggage. Inilipat niya sa kabilang tainga ang isang gamit na wireless airbud. Naiinis na talaga siya sa takbo ng pag-uusap nila ni Xander. Pero syempre dahil mahaba ang pasensya na inilaan niya rito ay napangiti na lamang siya na para bang kaharap niya lang ito. “Xander, alam mo naman diba na iyang date-date na iyan ay labas sa trabaho ko. Kaya I think hindi na iyon kailangan pa malaman ni Boss. Bakit natatakot ka ba na malaman ni Boss ang pangungulit mo sakin? Malaman ng ibang tao ang pagyayaya mo sa’kin?” she utter casually, striving to convey without sounding overly persistent. Though, inaamin ng dalaga sa sarili na sinadya niyang itanong iyon sa binata. Hindi pa rin naman niya nakakalimutan na ikakasal na ito. Kaya alam niya na laro lang ang lahat kay Xander at gusto lang talaga siya nitong maikama bago tuluyang magpatali. “Why would I be afraid, Marga? I prefer Miguel to know about us, and even your coworkers so that no
Halos manginig ang kanyang mga kamay sa samu’t-saring emosyon na lumukob sa kanyang dibdib. Napahawak siya sa kanyang dibdib para kahit paano ay mapakalma niya ang nagwawala sa loob nito. She sighs and clears her throat before answering the call. “Good morning po, Boss!” she greeted with vivacity. “Good morning, Marga,” kaswal na sagot ni Miguel sa kanyang pagbati. Napakagat-labi ang dalaga nang dumaan si katahimikan sa kabilang linya. Ilang segudo ang lumipas bago niya narinig ang pagtikhim ng amo. Wala din siyang maapuhap na sasabihin at nakakaramdam siya ng instant awkwardness kung tatanungin niya ito. “Nasa airport ka pa rin ba?” masuyo nitong tanong. Napalunok si Marga sa tanong ng amo. “On my way pa po sa hotel, Boss,” tipid niyang sagot. She heard Miguel humming. Kahit paano nagawa niyang pakalmahin ang kanyang sarili at napalitan iyon ng mumunting kilig. Unang beses niya ito nakausap through phone, nung friday ito unang tumawag sa kanya na hindi niya nagawang sagutin. H
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a
“Hindi ka na ba makikipagkita kina Boss or kay Zhavie?” kunot-noo niyang tanong matapos makipag-usap ni Xander sa bodyguard nito na nasa passenger’s seat.Lulan na sila ng kotse pabalik ng restaurant. Bago niya lang nalaman na ihahatid lang siya nito at tutuloy din agad sa airport. Nang nabasa niya rin kanina ang chat ni Jhadie na kailangan niyang bumalik ng 5 p.m. dahil bukod sa hinahanap siya ng kanilang CEO ay hindi umano ito aalis na hindi siya nakakausap. Kaya agad niyang sinabihan si Xander na kailangan niya ng bumalik.Inaamin naman niya na gusto niya pang makasama ng ilang oras ang binata pero mas nangingibabaw pa rin ang prinsipyo pagdating sa kanyang trabaho. Lihim naman niyang ipinagpasalamat dahil hindi na nagtanong pa ang binata kung bakit siya pina-early-in.Mahigit kalahating oras din nakipag-usap ang binata sa cellphone nito matapos niyang maikwento ang tungkol sa naging tagpo nila ni Pebbles. Nang binalikan siya nito ay masaya nilang nilibot ang Lantawan Grassland. Na
Pakiramdam niya umakyat lahat ang kanyang dugo sa mukha habang pinapakinggan ang sinasabi ng binata. Gusto niya itong itulak palayo sa kanya, pero nagugustuhan ng kanyang katawan ang dulot ng init ng katawan ni Xander sa kabila ng kanilang mga suot. Ramdam niya ang kakaibang init at sensasyon na naglakbay sa kanyang buong katawan dulot ng mga salitang iyon ni Xander. Sa binata niya lamang naramdaman ang ganitong klaseng sensasyon. Gayun pa man, may ideya siya kung ano ang umaatakeng sensasyon sa kanya ng mga sandaling ito. Napalunok siya sa tinatawid ng kanyang isip. Hindi niya alam kung ano o saang bahagi ng sistema niya ang tila gustong magpaubaya o maranasan ang mga binitiwang salita ng pilyong binata. Pero… “Na-nagsisimula na naman yang pagka-manyakis mo, Xander!” lakas-loob niyang sita rito. Halos garalgal man ang kanyang boses ay sinikap niya pa rin na ipakita rito ang disgusto sa mga narinig mula rito. Kailangan niyang labanan ang tukso. Hindi siya pwede basta-basta na lam
Gayun na lamang ang pangungunot ng noo ng dalaga sa naging reaksyon ni Xander sa kanyang tanong. Pero bago pa man makahuma ang binata sa gulat ay sinunggaban niya na ang pagkakataon.“Na-a-appreciate ko lahat ng effort mo para sa’kin, Xan. Pero kailangan na nating tapusin ‘to. Hindi mo pa rin ba ako titigilan gayung alam na ng buong bansa ang tungkol sa engagement niyo? Walang problema sa’kin kung magkikita pa rin tayo, pero not in this way,” pagpapatuloy niya.Dahilan at nagtagis ang mga bagang ni Xander at tila nag-aapoy ang mga mata nito sa galit.“Nasimulan mo na rin naman ang panlalamig mo sa communication natin, ipagpatuloy mo na la—”“Enough, Marga!” halos pasigaw na putol nito sa kanyang sasabihin, sabay hampas sa lamesa.Naipikit niya ang mga mata sa sobrang gulat sa tinuran ng binata. Damang-dama niya ang galit nito sa boses. Tila binayo ng malakas na bagyo ang kanyang dibdib sa sobrang kaba niya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob at unti-unting idinilat ang mga mata.Nguni
“Boss, nandito na tayo,” boses mula sa harapan nila ang pumutol sa kanilang titigan.Maagap na napaupo ng matuwid ang dalaga. Tinangka niyang bawiin ang kamay mula sa binata ngunit hindi nito iyon binitiwan. Kaya inilibot na lamang niya ang paningin sa labas ng kotse.At gayun na lamang ang pangungunot ng kanyang noo nang mapansin ang malawak na lugar na punong-puno ng carabao grass."Come on, baby. The chopper is waiting for us," Xander urged gently.Napamaang ang dalaga sa narinig. Pero sumunod na lang din siya sa binata nang lumabas na ito ng kotse. Marahan siya nitong inalalayang makalabas at agad nitong pinulupot ang braso sa kanyang beywang."You're going to love this place, babe. Taking the chopper will get us there much faster. By land, it would take too long, and I know you only have an hour's break. Trust me, you'll enjoy it even more this way," he said excitedly, gently guiding her forward.Lalong naumid ang kanyang dila sa narinig. Hindi naman siya natatakot sa sinabi nito
"I can sense you're plotting something with that beautiful mind of yours, baby," he whispered huskily, his breath warm against her ear as he teasingly nipped at her earlobe.Napaigtad siya sa kinatatayuan at nailayo ang ulo mula rito. Sobra siyang nakikiliti sa ginawa nito. Pakiramdam niya maging buhok sa kanyang ilong ay nagsipagtayuan.“Xander!” bulyaw niya sabay hampas sa braso nito, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakagapos ng braso nito sa kanyang beywang."That hurts, babe!" Xander exclaimed, his laughter mingling with a playful wince, his eyes sparkling with a mix of amusement and affection as they met hers.Pinandilatan niya ito, “Isusunod ko talaga ang manoy mo kung hindi mo pa rin ako bibitawan, Xander!” naiinis niyang banta rito.Saglit nawala ang ngiti sa labi ng binata na para bang iniintindi ang kanyang sinabi, pero agad din itong napabuhakhak sa tawa, dahilan at tuluyan siya nitong napakawalan.Maagap naman siyang lumayo at pinihit ang katawan paharap sa tumatawang binata.
She abruptly stopped in her tracks as his words reached her ears. The sound of his voice sent a wave of emotions crashing over her, and she stood frozen, her heart pounding with a mix of surprise and longing. It was the deep, warm tone of the man she had been longing to speak with for days. Her heart leapt into her chest. It was a sound so familiar and yet so unexpected that it sent a shiver down her spine. Her breath caught, and a warm, tingling sensation spread through her body, making her cheeks flush. The time seemed to slow down, and the world around her faded into the background. Her mind raced with a thousand thoughts, but all she could focus on was the melody of his words and the overwhelming joy that surged within her. It was a feeling of pure, unfiltered excitement mixed with a flutter of nervous anticipation.She slowly turned around, her heart pounding, needing to be certain she hadn't just imagined it. Her heart skipped a beat, and she turned around in disbelief, her eye
Nagningning sa tuwa ang kanyang mga mata sa narinig. Hindi kasi iyon nabanggit sa kanya ni Zhavie kagabi. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na matawagan ito kanina dahil sa sobrang busy na niya sa trabaho.“Hindi ba pupunta si Xander ngayon?” curious nitong tanong.Gayun na lamang ang biglang paglaho ng ngiti niya sa labi sa naging katanungan nito. Mula nang naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni Xander ay hindi na pumasok sa isip niya na makikita itong muli.Ibinulsa niya ang mga kamay sa suot na slim fit skinny denim pants, upang maitaboy ang bumabangon na naman na kakaibang emosyon sa kanyang dibdib na tanging si Xander lamang ang dahilan.Pinilit niyang ngumiti upang maitago ang pakikipaglaban niya sa sariling emosyon. “Hi-hindi ko al—niya nabanggit, Mayor. Pareho kami naging abala nitong mga nakaraang araw,” utal-utal niyang sabi.Hindi niya maitindihan kung bakit pa siya nito tinatanong tungkol sa binata, gayung, sigurado siya na alam nito ang balita tungkol sa engag