May confrontation na nga kayang mangyayari? Shout out po kina Madam Serolf Zhel, Vie Padilla Callada at Maria Cristina Javier, thank you po sa pag-follow! Lulubusin ko na rin po, sana po huwag niyo po kalimutan mag-comment, share niyo rin po sana inyong votes/gem o likes po :-) Kay Madam Maria Cristina Javier, thank you po talaga sa gems, a big help po talaga para sa book promotion! Once again, thank you sa lahat ng sumusubaybay at sumusuporta! God bless all!
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
“This will be the last time I ask you this, Marga. Are you sure you'll let me do what I want to do to you tonight?” he warned huskily. His gaze stared down at her cleavage, smirking more broadly. He placed his finger under her chin and raised her head, ensuring that she was staring him in the eyes. She gave Xander a fierce look. She could see how much he wanted her from the look in his eyes. It was the third time that Xander asked her that way. She didn't expect that after several attempts to invite her to sleep with him, he would still ask her like this. She felt a mix of emotions within herself. The feeling of both fear and excitement coursed through her veins. The warmth of his deep breathing sent a shiver down her spine. “Gusto mo talaga na magbago pa ang isip ko?” naghahamon niyang tanong. He squinted his eyes for a few seconds, then his smirk grew, and he nodded in satisfaction. “Tonight, Marga, you will be mine. And you will never be able to get away from me. You are min
"Magz, pinapapunta ka ni Boss sa office niya," boses ni Ellen ang umalingawngaw sa kabuuan ng operation department.Napatingin siya sa direksyon ni Ellen na siyang kakapasok lamang ng kanilang opisina. Unlike other departments, where each one has a dedicated cubicle, their department office is different. Pagkapasok mo ay isang malaking round table meeting na good for 20 persons ang bubungad sa'yo. Nasa kanang bahagi ng pinto naman ang malaking organizer shelves na nakalaan sa bawat district team. Sa kabilang bahagi naman ay ang mga office supplies na nakalaan sa department nila at iba pang office equipment. At sa kaliwang bahagi ang malaking TV LED screen na nagsisilbing stage para sa presentation.Sinadya ang design dahil ang department nila ay hindi naman madalas sa opisina. Nasa field, nasa branch sila sa buong limang araw ng isang linggo. Napapadpad lamang sila ng kanilang opisina sa tuwing monthly or urgent meeting, product rollout or training, contract signing or franchise meet
Ang apartment niya ay may mumunting sala na para sa apat na tao, may isa ding CR at kusina. Ngunit isa lang ang kanyang kwarto. Hindi niya alam kung ilang square meter ang kabuuan nu’n pero sigurado siya na times three ng laki ng apartment niya ang opisina ng kanyang CEO. Pagkapasok niya sa opisina ay hindi agad makikita ang CEO’s office table, kung hindi ang good for five person na hallway. Ang nasa kanang bahagi niya ay ang glass panel ng sariling conference room ng CEO. Mahigit sampung metro din ang haba nu’n, saka iluluwa ang munting sofa ng opisina, at sa pinakadulo ang office desk ng kanilang CEO. Natigil siya sa paghakbang nang magtama ang kanilang paningin ng lalaki na marahil ang best friend ng kanilang CEO. Naka-dekwarto itong nakaupo sa swivel chair ng kanyang CEO habang hawak-hawak ang phone nito. Kitang-kita niya kung paano siya nito pasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa, saka muli siyang pinakatitigan sa kanyang mukha. Daig pa niya pa ang walang saplot sa paraan n
Agad niyang naitulak ang lalaki ngunit hindi niya kayang pantayan ang lakas nito sa pagpigil sa kanya na kumawala mula rito.“Xander! Let go of Margarette at once!” pasigaw na sita ni Miguel sa kaibigan nito, bumabahid pa rin sa boses nito ang pagiging authoritative.Napigil ng dalaga ang paghinga sa tinuran ng kanyang Boss. Ramdam niya ang galit sa boses nito. Nang lumuwag ang pagkakahawak ng preskong lalaki sa kanya, agad siyang kumawala rito saka tinalikuran, at naging mabilis ang kanyang hakbang papunta sa conference room.Nahagip pa ng kanyang pandinig ang malakas na pagtawa ng preskong lalaki, bago tuluyang nakapasok ng conference room.Malalim na paghinga ang kanyang pinakawalan matapos mainom ang isang basong tubig. Napahawak siya sa sariling dibdib. Daig niya pa ang nakipag-paligsahan sa isang athletic sports habang sila ay nagme-meeting. Hindi niya alam kung bakit hinayaan ng kanyang Boss, na mag-sit in sa kanilang meeting ang presko nitong kaibigan. Sa mahigit dalawang ora
Napigil niya ang kanyang paghinga at dagli’y sangkaterba na mga question marks ang lumukob sa kanyang diwa.Ganun ba ako ka-obvious sa nararamdaman ko sa boss ko? “Why don't you give me at least one chance, Marga? Even if it's just one night, so I can prove to you how good I am at giving a one-of-a-kind pleasure to a woman,?” he said seriously looking at her eyes intensely.Nakusot ang kanyang noo. Kahit mahigit anim na taon na siyang walang boyfriend ay sigurado siyang naiitindihan niya ang tinutukoy nito.“Talaga bang nasa matino kang pag-iisip? O talagang manyak ka lang?” she asked unconsciously. Huli na para bawiin ang mga salitang binitawan niya. Unti-unting nagising ang kaba sa kanyang dibdib sa nasabi niya ngunit dagli iyon naglaho nang mapansin ang kakaibang reaksyon sa gwapo nitong mukha.Kitang-kita niya ang amusement sa mga mata nito saka ito ulit nagpakawala ng malakas na pagtawa. Dahil mahigit dalawa o tatlong dangkal lang ang layo ng mukha nito sa kanya ay nagkaroon si
Nagpakawala siya ng malalim na paghinga, matapos niyang ma-win back ang customer na nag-complaint. Mas nastri-stress pa siya sa complaint kaysa sa sangkaterbang daily task niya. Nagkataon na kararating niya lamang sa branch ay complaint agad ang sumalubong sa kanya. Hindi niya rin ma-blame ang manager-on-duty na hindi agad na-attend ang nag-complaint dahil nasa stock receiving area pa. Kaya kahit bitbit niya pa ang mga gamit ay hinarap niya na agad ang customer at ni-resolve ang complaint nito. Napatitig siya sa kanyang laptop. Kahit dalawang araw na ang lumipas mula nung narinig niya ang pinag-uusapan ng kanyang boss at kaibigan nito ay sumasagi pa rin sa isip niya iyon, lalo na kapag nagkakaroon ng slack time ang kanyang diwa. Two years ago nang nag-take over sa kompanya ang binata niyang boss na si Miguel at mula nung araw na iyon ay kabilang na siya sa secret fans club nito. Hanggang sa isang araw ay na-realize niya na hindi isang simpleng paghanga lamang ang nararamdaman niya
Marga shakes her head unbelievably, staring at him with annoyance. “Ayoko lang maging masaya ang mga tsismosa, Mr. Xander,” depensa niya saka ikinibit ang mga balikat. Lalo pang lumapad ang pilyong ngiti sa labi ni Xander habang humahakbang palapit sa kanya. “Ano ba’ng complaint mo ha?” naiinis niyang kastigo rito. “You know what I want, Baby,” maagap nitong sagot. Nagdikit ang mga kilay ng dalaga saka pilit na inaalala ang tinutukoy nito habang nakikipagsukatan ng tingin sa pilyong binata. “How about tonight? Would you like me to warm your bed?” he asked seductively. Halos mailuwa ni Marga ang kanyang mga mata sa di inaasahan na maririnig mula rito. She was dumbfounded. Napatingala siya rito nang tuluyan itong makalapit sa kanya. "No matter which angle I look at you, you're still very beautiful, baby," humahanga nitong sabi at bahagyang yumuko upang magpantay ang kanilang mga paningin. “Excuse me? Naglolokohan ba tayo rito?” seryoso niyang tanong. Hindi niya alam kung saan o
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a
“Hindi ka na ba makikipagkita kina Boss or kay Zhavie?” kunot-noo niyang tanong matapos makipag-usap ni Xander sa bodyguard nito na nasa passenger’s seat.Lulan na sila ng kotse pabalik ng restaurant. Bago niya lang nalaman na ihahatid lang siya nito at tutuloy din agad sa airport. Nang nabasa niya rin kanina ang chat ni Jhadie na kailangan niyang bumalik ng 5 p.m. dahil bukod sa hinahanap siya ng kanilang CEO ay hindi umano ito aalis na hindi siya nakakausap. Kaya agad niyang sinabihan si Xander na kailangan niya ng bumalik.Inaamin naman niya na gusto niya pang makasama ng ilang oras ang binata pero mas nangingibabaw pa rin ang prinsipyo pagdating sa kanyang trabaho. Lihim naman niyang ipinagpasalamat dahil hindi na nagtanong pa ang binata kung bakit siya pina-early-in.Mahigit kalahating oras din nakipag-usap ang binata sa cellphone nito matapos niyang maikwento ang tungkol sa naging tagpo nila ni Pebbles. Nang binalikan siya nito ay masaya nilang nilibot ang Lantawan Grassland. Na
Pakiramdam niya umakyat lahat ang kanyang dugo sa mukha habang pinapakinggan ang sinasabi ng binata. Gusto niya itong itulak palayo sa kanya, pero nagugustuhan ng kanyang katawan ang dulot ng init ng katawan ni Xander sa kabila ng kanilang mga suot. Ramdam niya ang kakaibang init at sensasyon na naglakbay sa kanyang buong katawan dulot ng mga salitang iyon ni Xander. Sa binata niya lamang naramdaman ang ganitong klaseng sensasyon. Gayun pa man, may ideya siya kung ano ang umaatakeng sensasyon sa kanya ng mga sandaling ito. Napalunok siya sa tinatawid ng kanyang isip. Hindi niya alam kung ano o saang bahagi ng sistema niya ang tila gustong magpaubaya o maranasan ang mga binitiwang salita ng pilyong binata. Pero… “Na-nagsisimula na naman yang pagka-manyakis mo, Xander!” lakas-loob niyang sita rito. Halos garalgal man ang kanyang boses ay sinikap niya pa rin na ipakita rito ang disgusto sa mga narinig mula rito. Kailangan niyang labanan ang tukso. Hindi siya pwede basta-basta na lam
Gayun na lamang ang pangungunot ng noo ng dalaga sa naging reaksyon ni Xander sa kanyang tanong. Pero bago pa man makahuma ang binata sa gulat ay sinunggaban niya na ang pagkakataon.“Na-a-appreciate ko lahat ng effort mo para sa’kin, Xan. Pero kailangan na nating tapusin ‘to. Hindi mo pa rin ba ako titigilan gayung alam na ng buong bansa ang tungkol sa engagement niyo? Walang problema sa’kin kung magkikita pa rin tayo, pero not in this way,” pagpapatuloy niya.Dahilan at nagtagis ang mga bagang ni Xander at tila nag-aapoy ang mga mata nito sa galit.“Nasimulan mo na rin naman ang panlalamig mo sa communication natin, ipagpatuloy mo na la—”“Enough, Marga!” halos pasigaw na putol nito sa kanyang sasabihin, sabay hampas sa lamesa.Naipikit niya ang mga mata sa sobrang gulat sa tinuran ng binata. Damang-dama niya ang galit nito sa boses. Tila binayo ng malakas na bagyo ang kanyang dibdib sa sobrang kaba niya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob at unti-unting idinilat ang mga mata.Nguni
“Boss, nandito na tayo,” boses mula sa harapan nila ang pumutol sa kanilang titigan.Maagap na napaupo ng matuwid ang dalaga. Tinangka niyang bawiin ang kamay mula sa binata ngunit hindi nito iyon binitiwan. Kaya inilibot na lamang niya ang paningin sa labas ng kotse.At gayun na lamang ang pangungunot ng kanyang noo nang mapansin ang malawak na lugar na punong-puno ng carabao grass."Come on, baby. The chopper is waiting for us," Xander urged gently.Napamaang ang dalaga sa narinig. Pero sumunod na lang din siya sa binata nang lumabas na ito ng kotse. Marahan siya nitong inalalayang makalabas at agad nitong pinulupot ang braso sa kanyang beywang."You're going to love this place, babe. Taking the chopper will get us there much faster. By land, it would take too long, and I know you only have an hour's break. Trust me, you'll enjoy it even more this way," he said excitedly, gently guiding her forward.Lalong naumid ang kanyang dila sa narinig. Hindi naman siya natatakot sa sinabi nito
"I can sense you're plotting something with that beautiful mind of yours, baby," he whispered huskily, his breath warm against her ear as he teasingly nipped at her earlobe.Napaigtad siya sa kinatatayuan at nailayo ang ulo mula rito. Sobra siyang nakikiliti sa ginawa nito. Pakiramdam niya maging buhok sa kanyang ilong ay nagsipagtayuan.“Xander!” bulyaw niya sabay hampas sa braso nito, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakagapos ng braso nito sa kanyang beywang."That hurts, babe!" Xander exclaimed, his laughter mingling with a playful wince, his eyes sparkling with a mix of amusement and affection as they met hers.Pinandilatan niya ito, “Isusunod ko talaga ang manoy mo kung hindi mo pa rin ako bibitawan, Xander!” naiinis niyang banta rito.Saglit nawala ang ngiti sa labi ng binata na para bang iniintindi ang kanyang sinabi, pero agad din itong napabuhakhak sa tawa, dahilan at tuluyan siya nitong napakawalan.Maagap naman siyang lumayo at pinihit ang katawan paharap sa tumatawang binata.
She abruptly stopped in her tracks as his words reached her ears. The sound of his voice sent a wave of emotions crashing over her, and she stood frozen, her heart pounding with a mix of surprise and longing. It was the deep, warm tone of the man she had been longing to speak with for days. Her heart leapt into her chest. It was a sound so familiar and yet so unexpected that it sent a shiver down her spine. Her breath caught, and a warm, tingling sensation spread through her body, making her cheeks flush. The time seemed to slow down, and the world around her faded into the background. Her mind raced with a thousand thoughts, but all she could focus on was the melody of his words and the overwhelming joy that surged within her. It was a feeling of pure, unfiltered excitement mixed with a flutter of nervous anticipation.She slowly turned around, her heart pounding, needing to be certain she hadn't just imagined it. Her heart skipped a beat, and she turned around in disbelief, her eye
Nagningning sa tuwa ang kanyang mga mata sa narinig. Hindi kasi iyon nabanggit sa kanya ni Zhavie kagabi. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na matawagan ito kanina dahil sa sobrang busy na niya sa trabaho.“Hindi ba pupunta si Xander ngayon?” curious nitong tanong.Gayun na lamang ang biglang paglaho ng ngiti niya sa labi sa naging katanungan nito. Mula nang naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni Xander ay hindi na pumasok sa isip niya na makikita itong muli.Ibinulsa niya ang mga kamay sa suot na slim fit skinny denim pants, upang maitaboy ang bumabangon na naman na kakaibang emosyon sa kanyang dibdib na tanging si Xander lamang ang dahilan.Pinilit niyang ngumiti upang maitago ang pakikipaglaban niya sa sariling emosyon. “Hi-hindi ko al—niya nabanggit, Mayor. Pareho kami naging abala nitong mga nakaraang araw,” utal-utal niyang sabi.Hindi niya maitindihan kung bakit pa siya nito tinatanong tungkol sa binata, gayung, sigurado siya na alam nito ang balita tungkol sa engag