One Night One Love ️ดวงใจรามสูร <68>ห้วงแห่งความฝัน >รามสูร

ท่ามกลางความมืดมิดที่ไร้แสงสว่างรามสูรเดินอยู่บนทางเดินที่ทอดยาวไปข้างหน้าอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเพียงลำพังอากาศที่เย็นยะเยือกทำให้เขาต้องยกสองมือขึ้นโอบกอดตัวเองเอาไว้เพื่อให้คลายจากความหนาวเหน็บ ดวงตาสีดำดั่งรัตติกาลราตรีมองไปข้างหน้าอย่างสิ้นหวังระยะทางไกลแสนไกลที่เขาเดินผ่านมาครั้งแล้วครั้งเล่าไม่รู้จะจบลงเมื่อไรแสงสว่างที่เขาเฝ้ารอกลับห่างออกไปคล้ายต้องการฝังกลบเขาเอาไว้กับความมืดมิดเพียงลำพัง

“มีใครอยู่แถวนี้ไหม ใครก็ได้ช่วยพาออกไปจากตรงนี้ที หนูหม่อนหนูอยู่ที่ไหน ฮึก พี่รามคิดถึงหนูหม่อนกับลูกเหลือเกิน แม่แก้มครับพ่อครับ ฮือ พี่รามหนาว พี่รามคิดถึงทุกคน คุณตาคุณยาย ช่วยพาพี่รามออกไปจากตรงนี้ที”

ความอ้างว้างที่เกาะกินใจทำให้ของเหลวอุ่นร้อนไหลทะลักออกมาจากดวงตาคู่สวยที่เงยหน้ามองไปรอบๆด้วยความรู้สึกโดดเดี่ยวเขาคิดถึงครอบครัวของเขาเหลือเกินคิดถึงทุกคนใจจะขาดแล้ว

“คุณพ่อขา”

ในขณะที่รามสูรกำลังก้มหน้าร้องไห้เงียบๆเสียงเล็กๆที่ลอยมากับสายลมทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่รามสูรจะเงียบเพื่อตั้งใจฟังอีกครั้งแต่สิ่งที่ได้ยินมีเพียงความเงียบงันที่เริ่มเข้ามาเกาะกินใจของเขาอีกครา

“หูแว่วไปเอ